พระผู้ช่วยให้รอดทรงเป็นพยานว่า “ดูเถิดเราคือแสงสว่าง; เราทำตัวอย่างไว้ให้เจ้า” [3 นีไฟ 18:16] ลองดูแบบอย่างเรื่องหนึ่งของพระองค์
หญิงที่บ่อน้ำเป็นชาวสะมาเรียที่ไม่รู้จักพระเยซูคริสต์ และหลายคนมองว่าเธอเป็นคนที่สังคมไม่ยอมรับ พระเยซูทรงพบเธอและทรงเริ่มการสนทนา ทรงขอน้ำดื่มจากเธอ จากนั้นทรงนำเธอไปสู่ความสว่างยิ่งขึ้นเมื่อพระองค์ประกาศตนเองว่าทรงเป็น “น้ำดำรงชีวิต” [ดู ยอห์น 4:9–30]
พระคริสต์ทรงทราบเกี่ยวกับเธอและความต้องการของเธอด้วยความสงสาร พระองค์ทรงพบกับหญิงผู้นี้ตรงที่เธออยู่ และทรงเริ่มสนทนาโดยพูดเรื่องทั่วไปที่เธอคุ้นเคย หากพระองค์ทรงหยุดแค่นั้น นั่นอาจเป็นการพบปะสนทนาที่ดี แต่จะไม่ทำให้เธอไปที่เมืองเพื่อประกาศว่า “มาดู … ท่านผู้นี้จะเป็นพระคริสต์ได้ไหม?” [ยอห์น 4:29] โดยผ่านการสนทนา เธอค้นพบพระเยซูทีละน้อย และแม้เธอจะมีอดีต แต่เธอกลายเป็นเครื่องมือที่เป็นแสงสว่างส่องทางให้ผู้อื่นมองเห็น …
ดิฉันกับท่านมีแสงสว่างเพียงพอที่จะแบ่งปันได้ เดี๋ยวนี้ …
ลองถามตนเอง่วา “ใครบ้างต้องการแสงสว่างที่ท่านมีเพื่อค้นหาเส้นทางที่ต้องเดิน แต่มองไม่เห็น?” …
… เราช่วยได้ เราสามารถตั้งใจส่องแสงสว่างของเราเพื่อให้ผู้อื่นมองเห็น เราเอ่ยคำเชื้อเชิญได้ เราสามารถร่วมเดินทางกับคนที่กำลังมุ่งหน้าไปหาพระผู้ช่วยให้รอด ไม่ว่าจะลังเลเพียงใด …
… ความพยายามดังกล่าวอาจเรียกร้องให้เราก้าวออกจากพื้นที่คุ้นเคย แต่เรามั่นใจได้ว่าพระเจ้าจะทรงช่วยให้ความสว่างของเราฉายออกไป (บอนนี่ เอช. คอร์ดอน, “เพื่อพวกเขาจะเห็น,” เลียโฮ, พ.ค. 2020)