Devotionals 2017
Een verbindende schakel


Een verbindende schakel

Een avond met ouderling David A. Bednar

Wereldwijde devotional voor jongvolwassenen • 10 september 2017 • ringgebouw Apex (North Carolina, VS)

De generatieketen

Aan mijn boodschap ligt een ervaring ten grondslag die Susan en ik in september 1999 hadden. President Gordon B. Hinckley kwam toen naar Ricks College, nu BYU–Idaho, om het Spencer W. Kimball Building in te wijden. Susan en ik hadden de eer om president Hinckley en zijn vrouw die uitermate geestelijke en gedenkwaardige dag te ontvangen.

Bij zijn bezoek aan de campus sprak president Hinckley tijdens een devotional de studenten, de staf en het onderwijzend personeel toe. Ik zat een meter of zo achter de president van de herstelde kerk van de Heer op het podium terwijl hij zijn boodschap bracht. Zelfs op dit moment, nu ik jullie aankijk en toespreek, zie ik president Hinckley nog levendig aan het spreekgestoelte in het Hart Auditorium voor me staan. Ik weet nog welke beginselen hij aanhaalde, de toon van zijn stem, zijn gezichtsuitdrukkingen en wat ik door de macht van de Heilige Geest leerde terwijl ik naar hem luisterde.

Ik nodig jullie uit om een deel van die devotional bij te wonen.

‘Vorige week zaterdag en zondag waren we in Columbus (Ohio, VS) voor de inwijding van een prachtige nieuwe tempel. De tempel en het nabijgelegen kerkgebouw zaten alle zes diensten vol. De Geest van de Heer was aanwezig. Het was fantastisch en veelbetekenend om de tweede tempel in de geschiedenis van de kerk in de geweldige staat Ohio in te mogen wijden.

‘Mijn vrouw was er ook, en onze dochter om haar bij te staan. Het deed ons genoegen dat een kleindochter met twee van haar kinderen, onze achterkleinkinderen, uit St. Louis, hun woonplaats, ook waren gekomen. […]

‘Toen ik zo in de tempel in Columbus (Ohio) zat en naar mijn achterkleinkinderen keek, ging er iets bijzonders door me heen. Ik besefte ineens dat ik me in het midden bevond, met drie mij bekende generaties achter mij en drie generaties vóór mij. Mijn hart keerde zich letterlijk tot mijn vaders. Mijn hart keerde zich ook naar mijn nageslacht. Ik zag een generatieketen voor me. Die keten gaat heel lang terug tot in het verre verleden waarover we maar zo weinig weten. Hij strekt zich nu drie generaties vóór mij uit. Ik zag die keten in gedachten voor me, tot op heden ongebroken, blinkend en sterk. […]

‘Ik moest er, daar in de tempel, aan denken dat ik een verbindende schakel tussen alle generaties uit het verleden en alle generaties in de toekomst ben. Mijn complete geest en lichaam, mijn weefsel, ledematen en hersenen zijn allemaal als erfgoed overgedragen van wie mij voorgegaan zijn. En alles wat mijn nakomelingen bezitten, is via mij aan hen doorgegeven. Ik kan me niet veroorloven die keten te verbreken. Mijn nakomelingen kunnen zich niet veroorloven die keten te verbreken. […]

‘Kon ik maar de juiste woorden vinden om jullie jonge mensen hier vandaag het gevoel over te brengen dat ik in de tempel had: het grote, overweldigende verlangen dat ik en mijn nakomelingen de generatieketen van onze familie nooit zullen verbreken.

‘Tot jullie zeg ik met alle energie die mij ter beschikking staat: word geen zwakke schakel in jouw generatieketen. Je bent met een wonderbaar erfgoed naar deze wereld gekomen. Je stamt van grote mannen en vrouwen af. Van dappere, moedige mannen en vooruitstrevende vrouwen met een enorm groot geloof. Stel ze nimmer teleur. Doe nooit iets wat de keten verzwakt waar jij een fundamenteel onderdeel van bent.’1

Het beeld van een generatieketen stond me helder voor de geest. De waarschuwing om geen zwakke schakel in de generatieketen te worden, nam ik ten zeerste ter harte. De aansporing om nooit iets te doen wat de generatieketen verzwakt, drong tot diep in mijn ziel door. De eenvoudige en krachtige lessen die Susan en ik die septembermiddag leerden, hebben ons huwelijk, ons gezin en elk aspect van ons leven ten goede beïnvloed.

De familie Call

Susan kende in haar meisjesjaren in haar geboorteplaats Afton (Wyoming, VS) een gezin in haar wijk dat ze bewonderde als een prachtig voorbeeld van de generatieketen.

Begin van zuster Susan K. Bednars toespraak

In de wijk waar ik ben opgegroeid, was er een fantastisch gezin met veertien kinderen. De moeder en vader, Bessie en Evan Call, waren in de tempel getrouwd en waren trouw aan hun verbonden. Ze onderwezen hun kinderen in de leer van het herstelde evangelie en brachten een rechtschapen gezin groot.

Enkele jaren geleden ontmoette ik een knappe jonge vrouw in een avondmaalsdienst die ik bijwoonde. Ze stelde zich aan me voor en zei dat ik haar moeder kende. Haar moeder was een dochter van broeder en zuster Call en een lieve vriendin uit mijn jeugd. Deze jonge vrouw in de avondmaalsdienst was een kleindochter van de Calls. Ik vroeg door en kwam erachter dat zij kleinkind 44 van de 96 was. Haar pasgeboren baby was het 230e achterkleinkind van Bessie en Evan Call. Ik stond versteld van die aantallen. Zo veel nakomelingen!

Ik heb sindsdien vaak gedacht: wat als broeder en zuster Call niet in de tempel waren getrouwd of zich niet aan hun verbonden hadden gehouden? Wat als zij het ‘enorm grote geloof’ van eerdere generaties niet trouw waren gebleven? Wat als zij hun kinderen niet in woord en daad in het evangelie hadden onderricht? Wat als zij een zwakke schakel in hun generatieketen waren geworden? Hoeveel mensen zouden daar de gevolgen van hebben ondervonden? Het antwoord is duidelijk. De keuzes van dit echtpaar hebben al meer dan driehonderd familieleden beïnvloed – en dat aantal blijft oplopen met meer achterkleinkinderen en achterachterkleinkinderen die in die familie geboren worden.

Vergelijk dit met wat ik heb meegemaakt met een fijne vriendin buiten de kerk die ik al jaren kende. Je kunt je voorstellen hoe geschokt ik was toen ze eens terloops opmerkte dat ze een mormoonse grootmoeder had. Ik was verrast omdat ze niets over de leer en beginselen van het evangelie wist en er ook nooit in geïnteresseerd was geweest. Hoewel ik het antwoord niet weet, heb ik mezelf vaak afgevraagd: waar is de breuk in haar generatieketen ontstaan? De zekere conclusie is dat mijn vriendin de zegeningen van het evangelie van Jezus Christus nooit in haar leven had geproefd vanwege de keuzes van wie haar voorgingen.

Als schakel in jouw generatieketen dien je te beseffen dat de keuzes die je nu en in de toekomst maakt, niet alleen jezelf betreffen. Jouw keuzes raken degenen die je zijn voorgegaan én degenen die na je komen. Het voorbeeld en de invloed van jouw gehoorzaamheid aan evangeliebeginselen, de kracht van jouw persoonlijke rechtschapenheid en de gevolgen van jouw goede of verkeerde keuzes strekken zich over de generaties uit. Wees alsjeblieft een sterke schakel in jouw generatieketen.

Ik heb een getuigenis van het herstelde evangelie van Jezus Christus. Ik getuig dat het huwelijk tussen man en vrouw door God is ingesteld en dat het gezin centraal staat in de eeuwige bestemming van Gods kinderen.

Ik getuig dat Jezus Christus ons dankzij zijn zoenoffer van onze zonden en verkeerde keuzes bevrijdt. Hij geeft ons de extra kracht om trouw te blijven aan het evangelie en de verbonden die we sluiten, in het bijzonder als het leven ons zwaar valt.

Ik weet dat de Heilige Geest geestelijke indrukken in ons verstand en hart legt. Hij helpt ons manieren te ontdekken en toe te passen om een getrouwe schakel in onze generatieketen te zijn. In de naam van Jezus Christus. Amen.

Einde van zuster Susan K. Bednars toespraak

Een verbindende schakel

Ik wil nu graag op president Hinckley’s leringen over onze ‘generatieketen’ voortborduren. Hij gaf duidelijk en met klem aan wat we niet moeten doen: een zwakke schakel in de generatieketen worden. Ik wil me richten op wat we wél moeten doen: een verbindende schakel in de generatieketen worden.

In Leer en Verbonden 128:18 staat ‘dat de aarde door een banvloek zal worden getroffen, tenzij er een of andere verbindende schakel is tussen de vaderen en de kinderen op grond van een of ander onderwerp; en zie, wat is dat onderwerp? Het is de doop voor de doden. Want zonder hen kunnen wij niet tot volmaaktheid komen; evenmin kunnen zij zonder ons tot volmaaktheid komen. Ook kunnen zij noch wij tot volmaaktheid komen zonder hen die eveneens in het evangelie gestorven zijn; want het is noodzakelijk dat er bij de inluiding van de bedeling van de volheid der tijden – de bedeling die nu wordt ingeluid – een volledige en volmaakte eenwording en versmelting van bedelingen en sleutels en machten en heerlijkheden plaatsvindt, en wordt geopenbaard vanaf de dagen van Adam tot op de huidige tijd.’2

Denk eens aan twee fundamentele vragen die deze Schrifttekst oproept.

Eerste vraag: wat is de verbindende schakel? President Joseph F. Smith heeft gezegd: ‘Er moet een nauwe verbinding worden gelegd tussen ouders en kinderen, en tussen kinderen en ouders, totdat de hele familie van God aan elkaar zal zijn verbonden, en iedereen tot de familie van God en Christus zal behoren.’3

De herstelling van het priesterschapsgezag en de sleutels in deze laatste bedeling maakt het voor ons allen mogelijk om de verordeningen voor ons eigen heil en onze verhoging in familieverband te ontvangen, indachtig te zijn en in acht te nemen. Elia is inderdaad gekomen zoals beloofd was. Hij verleende de priesterschapssleutels en verzegelbevoegdheid die harten doen keren en verbindende schakels smeden tussen de generaties. In deze laatste dagen zijn er wederom bevoegde dienstknechten op aarde die de heilige zegeningen van de Heiland kunnen bedienen, namelijk ‘dat wat u ook verzegelt op aarde, verzegeld zal zijn in de hemel; en wat u ook bindt op aarde, in mijn naam en volgens mijn woord, zegt de Heer, zal voor eeuwig gebonden zijn in de hemelen.’4

Zo kunnen we, ‘door de plaatsvervangende verordeningen in de tempel, beginnend met de doop, een eeuwige verbinding tussen generaties tot stand brengen, die mede het doel van de schepping van de aarde verwezenlijkt.’5

Tweede vraag: hoe zorgt de verbindende schakel ervoor dat de aarde niet door een banvloek wordt getroffen? President Joseph Fielding Smith heeft gezegd: ‘Het gaat niet alleen om de doop voor de doden, maar ook om de verzegeling van ouders, en van kinderen aan ouders, zodat er een “volledige en volmaakte eenwording en versmelting van bedelingen en sleutels en machten en heerlijkheden” vanaf het begin tot aan het eind der tijden zou zijn. Als [de door Elia herstelde] verzegelbevoegdheid niet op aarde was dan zou er op de dag dat de Heer komt verwarring heersen en zou er wanorde in plaats van orde zijn. Dat kan uiteraard niet, want in het koninkrijk Gods wordt alles door volmaakte wetgeving bestuurd en geregeld.’6

Waarom zou de aarde worden vervloekt? ‘Eenvoudig omdat wij zonder de verbindende schakel tussen de vaders en de kinderen – wat het werk voor de doden is – allen [zouden] worden verworpen. Dan zouden alle werken Gods mislukken en teniet worden gedaan. […] De herstelling van de [verzegel]bevoegdheid is de zuurdesem die de aarde van een volslagen verwoesting redt bij de wederkomst van Jezus Christus.’7

Dankzij deze fundamentele evangelieleringen begrijpen wij waarom ‘het huwelijk tussen man en vrouw van Godswege is geboden en dat het gezin centraal staat in het plan van de Schepper voor de eeuwige bestemming van zijn kinderen.’8

Sommigen van jullie hebben veel verdriet ondervonden in een disfunctioneel gezin of gezin waar mishandeling een rol speelde. Je voelt er daardoor weinig of niets voor om verbonden te worden aan de mensen die je zoveel leed en verdriet hebben aangedaan.

Luister alsjeblieft: eeuwige familieschakels worden alleen aaneengesmeed door priesterschapsgezag en individuele rechtschapenheid. Wat voor slechts er ook in je ouderlijk gezin is voorgevallen, ik getuig en beloof dat de Heer Jezus Christus de bron is van de genezing, vernieuwing en herstelling die je nodig hebt.

In de nacht van je moeilijkheden was er wellicht geween, maar in de morgen van je nieuwe leven kan er gejuich zijn dankzij onze Verlosser en Heiland.9

Dus?

Bij besprekingen van belangrijke kwesties in het Quorum der Twaalf Apostelen vroeg president Boyd K. Packer vaak: ‘Dus?’ Ik vatte zijn vraag als volgt op: ‘Dus, wat hebben de kerkleden in geestelijk opzicht aan dit idee, voorstel of actieplan? Is het de mensen die we dienen daadwerkelijk tot zegen?’ Hij vroeg ons in wezen om na te denken over de waarde en zin van het besproken onderwerp. Ik vind de vraag ‘dus?’ vaak erg nuttig om me bij het overwegen van een kwestie tot de kern ervan te bepalen.

Jullie zouden dan ook terecht kunnen vragen: ‘Broeder Bednar, wat is de “dus?” van uw boodschap voor ons?’ Het antwoord op die vraag ligt naar mijn idee besloten in drie vragen die sommigen van jullie mogelijk nu bezighouden.

Deze devotional wordt bijgewoond door vele jonge mannen en vrouwen die eerstegeneratielid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zijn. Jullie hebben de boodschap van het herstelde evangelie van Jezus Christus gehoord en aangenomen. Jullie zijn gedoopt en bevestigd door het juiste priesterschapsgezag en streven nu met standvastig geloof in Christus voorwaarts. Of je nu pas of al lang lid van de kerk bent, jij bent het levensbloed van de kerk en de redding voor jouw huidige en toekomstige familie. Jij bent de eerste schakel in jouw generatieketen.

Maar je vraagt je misschien af: ik ben het enige lid van de kerk in mijn familie en mijn ouders en de rest van het gezin en mijn familie zijn er fel op tegen. Hoe kan ik nu een sterke verbindende schakel worden?

Je leest en hoort verhalen over de eerste pioniers van deze bedeling. Ze kregen onder meer te maken met vervolging en lichamelijke ontberingen. Ze staken de vlakten te voet over om zich in de Salt Lake Valley te vestigen. Je vraagt je misschien af of jij had kunnen doen wat zij deden. Maar velen van jullie doen wat zij deden! De moeilijkheden die jullie tegenwoordig ondervinden zijn dan wel niet precies dezelfde als die van de pioniers destijds, maar de weerstand tegen de herstelde waarheid is er vandaag de dag ook en wordt steeds heviger.

In april 1986 overleed het hoofd van een stam in Centraal Ghana. De halfbroer van het stamhoofd, Fred Antwi, hielp mee met de voorbereidingen voor de begrafenis. Hij had zich het jaar daarvoor laten dopen en als lid van De Kerk Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen laten bevestigen. Fred wist niet van de plannen van de jongere zus van het stamhoofd, de koningin-moeder, om hem tot nieuw stamhoofd aan te stellen.

De avond vóór de begrafenis sprak een familielid vertrouwelijk met Fred en vroeg hem: ‘Weet je welke plannen de familie met jou heeft?’ Fred antwoordde: ‘Nee, niemand heeft me daar iets over verteld.’ Het familielid zei toen: ‘Jij wordt het nieuwe stamhoofd.’ Fred was verrast en zei met klem: ‘Nee! Dat kan ik niet met mijn godsdienst verenigen.’

Stamhoofd zijn is een hele eer. Het stamhoofd is de hoogste baas in zijn dorpen. Wanneer hij spreekt, doen de mensen wat hij ze opdraagt. Een stamhoofd krijgt financiële steun en alles waar hij behoefte aan meent te hebben. Fred was gemeentepresident toen hij hoorde van het plan dat ze hem stamhoofd wilden maken. Hij was simpelweg niet bereid om deel te nemen aan stamrituelen die tegen de beginselen van het evangelie van de Heiland indruisten.

Ik citeer nu Freds eigen reactie op de onthutsende aankondiging van zijn zus. Ik reed diezelfde avond nog in mijn auto naar een van onze stamoudsten in een nabijgelegen dorp. Ik wilde hem spreken over het nieuws dat ik had vernomen. Hij legde uit: “Ik weet van de plannen af om jou tot stamhoofd te benoemen. Ik kan je alleen niet helpen eronderuit te komen.”’

Fred zei toen: ‘U weet dat ik christen ben. Mijn godsdienst laat niet toe dat ik stamhoofd word, want dan zou ik veel dingen moeten doen die ik niet wil en zal doen.’ De stamoudste zei: ‘Welnu, ga terug naar je leiders en vertel ze dat je christen bent en geen stamhoofd kunt zijn.’ Fred antwoordde: ‘Dat heb ik al tegen de leiders gezegd, maar ze hadden er geen boodschap aan.’

Fred vervolgde: ‘Mijn halfbroer [het vorige stamhoofd] zou om middernacht begraven worden. Ik reed in mijn eigen auto achter alle andere familieleden in hun auto’s aan. Bij een splitsing onderweg naar de begrafenis sloeg ik niet met de anderen mee linksaf. Ik sloeg rechtsaf en reed hard richting Cape Coast.’

De volgende zes maanden had Fred geen contact met zijn verre familie. Hij kwam er later achter dat ze hem tot volgende stamhoofd hadden benoemd als hij naar de begrafenis was gegaan. Dat zou hem in een lastig parket hebben gebracht. Hij begreep uiteindelijk dat zijn neef, zoon van de koningin-moeder, tot nieuw stamhoofd was benoemd.

Toen Fred rechtsaf sloeg en naar Cape Coast reed, maakte hij de eerste schakel in zijn generatieketen sterker. Fred hield aan zijn getuigenis van de leer en beginselen van het herstelde evangelie vast. Zijn leven kreeg daardoor meer dan eens een wonderbaarlijke wending. Hij en zijn vrouw, zuster Antwi, waren de eerste voltijdzendelingen uit West-Afrika die werden geroepen om in de Ghanatempel te dienen. Fred is tegenwoordig als raadgever in het presidium en zijn vrouw als assistente van de matron in de Accratempel (Ghana) werkzaam.

Als nieuw lid van de herstelde kerk van de Heiland werd Fred gezegend en gesterkt. Hij was in staat om krachtige invloeden van zijn familie, vrienden en collega’s te weerstaan. En broeder en zuster Antwi hebben hun kinderen ijverig in het evangelie van Jezus Christus onderwezen. Ze hebben patronen van rechtschapenheid in hun gezin gevestigd die vele generaties beroeren. En zoals het bij Fred en zijn vrouw begon, begint het ook bij jou!

Ik zeg tot jullie die eerstegeneratielid van de kerk zijn: het begint bij jou! Jullie zijn de pioniers voor zowel je voorouders als je nakomelingen. Overleden familieleden die je in jouw generatieketen zijn voorgegaan, bidden om jouw hulp. Degenen die na je komen, rekenen op jouw getrouwheid. Je bent echt in staat om een sterke verbindende schakel te worden. Bedenk dat het bij jou begint. En met de hulp van de Heer gaat het je lukken.

Sommigen van jullie vragen zich misschien af: Ik kom zelf niet uit een sterk mormoons gezin. Welke hoop heb ik dat ik een eeuwig gezin zal stichten?Misschien heb je iets aan wat ik zelf heb meegemaakt.

Mijn eigen ‘generatieketens’ van moederskant en vaderskant verschillen nogal. In mijn moeders keten ben ik vijfdegeneratielid van de kerk. Haar voorouders sloten zich in het prille begin van de herstelling in Engeland en Zwitserland bij de kerk aan. Aan mijn moeders kant ben ik dus één schakel in een lange keten van getrouwe generaties.

In mijn vaders keten ben ik eerstegeneratielid van de kerk. Mijn vader werd pas later in zijn leven lid van de kerk. Mijn broer en ik waren dan ook de eerste Bednars die het priesterschap ontvingen. Ik was de eerste voltijdzendeling in onze familie. Ik ben dus de eerste evangelieschakel in de generatieketen van de Bednars, zoals velen van jullie dat in jullie keten zijn.

Mijn vader was een goed, toegewijd en hardwerkend mens. Ik hou van hem en heb al doende veel van hem geleerd. Mede daardoor ben ik de persoon geworden die ik nu ben. Mijn moeder leerde me bidden en de Schriften koesteren. Ik hou van haar en waardeer de vlam van geloof die ze in mij heeft aangewakkerd. Opmerkelijk genoeg kan ik me niet heugen dat we ooit samen als gezin baden, de Schriften bestudeerden of gezinsavond hadden. Ik bad en las wel met mijn moeder in het Boek van Mormon, maar we deden dat nooit als vader, moeder en kinderen samen.

Met de hulp van de Heer kun je aan een eeuwig gezin werken. Ook als je niet uit een mormoons modelgezin komt dat je weleens op de omslag van de Liahona of Ensign ziet. Vergeet alsjeblieft nooit dat het bij jou begint!

Juist het feit dat ik in mijn jeugd rechtschapen gezinspatronen had gemist, gaf me het sterke verlangen om er samen met Susan hard aan te werken. We wilden dat die patronen in ons eigen gezin altijd een plek kregen. We overlegden met elkaar en smeekten in onze gebeden om hulp. Daardoor werden we geïnspireerd en gezegend om onze kinderen de beginselen van het herstelde evangelie van de Heiland bij te brengen. We waren zeker geen volmaakte ouders. We ontvingen wel de geestelijke gaven die we nodig hadden en hulp ‘op het pad dat [Hij] ons wees’.10

Jullie en ik zitten niet in onze ervaringen uit het verleden gevangen. We zijn niet geheel en al slachtoffer van onze huidige omstandigheden of overgeleverd aan onze omgeving. De Heilige Geest zal ons alles leren wat wij moeten doen, ook gezinspatronen van rechtschapenheid die nieuw voor ons zijn. Het begint bij jou! En met de hulp van de Heer gaat het je lukken.

Sommigen van jullie zijn zwaar teleurgesteld door familieleden of gerespecteerde leiders en leidsters die hun heilige huwelijksverbond niet trouw zijn gebleven. Je vraagt je misschien af: als mijn ouders of andere echtparen die ik ken in de tempel zijn getrouwd en hun huwelijk daarna is gestrand, welke hoop heb ik dan dat mijn huwelijk wel eeuwig intact blijft?

Als je het verdriet van een echtscheiding in je ouderlijk gezin hebt meegemaakt of je vertrouwen ernstig is geschaad, bedenk dan dat het weer bij jou begint! Eén schakel in je generatieketen mag dan wel verbroken zijn, maar de andere rechtschapen schakels en wat er van de keten overblijft, zijn zonder meer van eeuwigheidsbelang. Jij kunt je keten sterker maken en de verbroken schakels misschien wel helpen herstellen. Dat werk gebeurt één voor één.

Wij zijn zoons en dochters van God. In overeenstemming met het eeuwige plan van geluk van de Vader zijn wij met de gave van keuzevrijheid begiftigd. Wij zijn in staat om zelfstandig te handelen. Wij zijn geen lijdend voorwerp om uitsluitend met ons te laten handelen. Wij kunnen naar eigen believen handelen en dienen gedreven veel gerechtigheid tot stand te brengen.11

Een fijn en gelukkig huwelijk vind je niet zomaar. Dat komt tot stand door een man en vrouw die hun verbonden naleven. Ik ben bang dat sommigen van jullie eindeloos op zoek zijn naar iets wat niet bestaat. Er is geen volmaakte potentiële partner die je van emotionele pijn en geestelijk leed kan vrijwaren. Maar een getrouwe man en vrouw kunnen in de kracht van de Heer handelen. Ze kunnen werken aan het fijne huwelijk en het eeuwige gezin waar ze op hopen en naar verlangen.

Onzelfzuchtige dienstbaarheid in een huwelijksrelatie vereist geduld en volharding in een wereld die egoïsme en zelfzucht onophoudelijk aanmoedigt. Maar het begint bij jou. Handel en streef voorwaarts met geloof in de Heiland, vraag steeds om hemelse hulp en gebruik je morele keuzevrijheid op rechtschapen wijze. Het gaat je lukken met de hulp van de Heer.

Beloften, zegen en getuigenis

Geliefde broeders en zusters, ik spoor jullie met alle kracht van mijn ziel aan om een verbindende schakel in jullie generatieketen te worden.

De verbindende schakel begint bij jou door de eenvoudige dingen te doen die broeder en zuster Call deden om heilige verbonden na te komen, en hun kinderen te leren het herstelde evangelie van Jezus Christus na te leven en lief te hebben.

De verbindende schakel begint bij jou door de moed en het geloof in de Heiland te hebben om rechtsaf te slaan, net als broeder Antwi.

De verbindende schakel begint bij jou door op de Heilige Geest te vertrouwen. Hij zal je alle dingen leren en je pad verlichten, ook als je van tevoren niet precies weet waar je heen moet gaan en wat je moet doen.

De verbindende schakel begint bij jou door ijverig en kloekmoedig de duisternis uit je midden te verdrijven12 en sterk te staan tegen de kwade verleidingen van de laatste dagen.

Ik spreek een apostolische zegen over jullie uit. Door de macht van de Heilige Geest zul je jouw belangrijke plek in de generatieketen nog beter gaan begrijpen. Ik weet dat je gezegend en gesterkt zult worden in je streven om een sterke verbindende schakel te worden. En ik beloof je dat het je met de hulp van de Heer gaat lukken!

Ik getuig met blijdschap dat Jezus Christus de levende Zoon van de levende God is. Ik weet dat Hij leeft, dat Hij is opgestaan en dat Hij ons persoonlijk kent en van ons houdt. Ik getuig dat het priesterschapsgezag en de sleutels die op aarde en in de hemel binden in deze laatste dagen op aarde zijn hersteld. Ik weet dat wij het eeuwige plan van de Vader kunnen volgen. Dat brengt ons geluk in dit leven en kan ons gezin eeuwig doen voortduren. Daarvan getuig ik in de heilige naam van de Heer Jezus Christus. Amen.

Noten

  1. Gordon B. Hinckley, ‘Chains’ (devotional aan Ricks College, 7 september 1999), video.byui.edu; zie ook ‘Ricks College Devotional, September 7, 1999’, Discourses of President Gordon B. Hinckley, Volume 1: 1995–1999 [2005], 471–477.

  2. Leer en Verbonden 128:18; cursivering toegevoegd.

  3. Leringen van kerkpresidenten: Joseph F. Smith (2011), 411.

  4. Leer en Verbonden 132:46.

  5. Zie D. Todd Christofferson, ‘De verlossing van de doden en het getuigenis van Jezus’, Liahona, januari 2001, 12.

  6. Leringen van kerkpresidenten: Joseph Fielding Smith (2013), 233–234.

  7. Leringen: Joseph Fielding Smith, 234.

  8. ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’, Liahona, november 2010, 129.

  9. Zie Psalmen 30:6.

  10. ‘U wil ik volgen, Heer’, Lofzangen, nr. 153.

  11. Zie Leer en Verbonden 58:27–28.

  12. Zie Leer en Verbonden 50:23–25.