“Ang Kadaot tungod sa Dart,” Higala, Septiyembre 2024, 4–5.
Ang Kadaot tungod sa Dart
Igo ba ang kaisog ni Daniel aron mosulti sa kamatuoran?
Kini nga istorya nahitabo sa USA.
Giabli ni Daniel ang tabon sa karaan nga kahon ni Lolo nga sudlanan sa mga dulaan ug milili sa sulod. Ang iyang mga ig-agaw nagpundok sa palibot aron motan-aw. Ganahan sila nga magdula diha sa balay ni Lolo!
Naa sa sulod ang daghan nga karaang mga dulaan nga gidulaan kaniadto sa mama ug iyaan ni Daniel sa dihang mga bata pa sila.
“Unsa man kana?” Ang ig-agaw ni Daniel nga si Noah mitudlo sa unom ka sinaw, kinaraan nga dart nga dulaon sa tugkaran. Kini adunay talinis nga mga tumoy ug mabulokon nga mga ikog—ang uban pula ug ang uban dilaw.
Si Daniel mipunit og usa. “Gisultihan ko sa akong mama mahitungod niini,” miingon siya. “Magbutang ka og lingin nga targeton sa tugkaran sa gawas. Dayon magpuli-puli mo sa paglabay niini ug mosulay sa pag-igo niini sa sulod sa lingin nga targeton.”
“Nindot!” miingon si Noah. Midagan na siya sa nataran aron andamon ang dula.
Sa wala madugay si Daniel ug ang iyang mga ig-agaw mitira na sa metal nga pangtugkaran nga mga dart sa kahanginan palibot sa nataran ni Lolo. Ganahan si Daniel kon ang mga dart maigo ug motaop sa sagbot.
“Tan-awa ko malabay nako ang akoa nga mas taas kay sa imoha,” miingon ang ig-agaw ni Daniel nga si Lily.
Nangatawa ang mga bata ug gilabay og mas taas pa ang mga dart.
Dayon nakaideya si Daniel. “Tan-awa ko malabay nako ang akoa tabok sa agianan sa sakyanan ug ngadto sa sulod sa lingin nga targetan!” miingon siya. Midagan siya ngadto sa pikas nga bahin sa agianan sa sakyanan ug gilabay og kusog ang dart.
Ang dart milupad og taas sa kahanginan, apan wala kini mitugpa sa kasagbotan. Kondili natugpa kini sa bag-o nga sakyanan ni Tita Robilyn nga adunay kusog nga BOG.
“Ah dili!” misinggit si Noah.
Gipunit ni Daniel ang dart. Adunay dako nga lumping sa sakyanan diin kini mitugpa.
Ang mga bata nagtinan-away nga nakuyawan. Dayon, sa walay bisan unsang istorya, gibiyaan nila ang mga dart sa tugkaran ug nanagan sa sulod.
Niana nang pagka hapon, ang tanan miadto sa ilang mga sakyanan aron mamauli. Ang iyaan ni Daniel nakabantay sa lumping sa iyang sakyanan. “Naunsa ni?” nangutana siya.
Mura og mibug-at ang tiyan ni Daniel. Apan wala siyay bisan unsa nga gisulti. Misakay lang siya sa sakyanan ug nanamilit sa iyang mga ig-agaw.
Sa biyahe padulong pauli, si Daniel hilom nga naglingkod sa likod nga lingkoranan. Misulay siya sa pagbasa sa iyang libro. Apan dili siya makapokus. Mibati siya og dili maayo mahitungod sa nahitabo. Nakahibalo siya nga ang pagkamatinuoron maoy insaktong buhaton. Apan ang pagsulti sa tinuod makahadlok! Ang iyang mga ginikanan masuko og maayo kaniya. Mao usab ang iyang iyaan.
Dayon si Daniel naghunahuna mahitungod sa iyang paborito nga bayani sa kasulatan. Si Daniel sa Daang Tugon gilabay ngadto sa puy-anan sa mga liyon tungod sa pagpili sa insakto. Siya isog. Tingali si Daniel mahimong isog usab.
“Hmm, Ma?” Miingon si Daniel. “Naglabay ko og pangtugkaran nga dart, ug didto natugpa sa sakyanan ni Tiya Robilyn ug maoy nakalumping. Ako kadtong sayop.”
Mipasiplat si Mama kaniya diha sa kilid nga samin. Dili siya sama ka suko sa unsay gihunahuna ni Daniel. “Salamat sa pagsulti nimo kanako sa tinuod,” miingon siya.
Miginhawa og lawom si Daniel. “Pwede ba nako nga tawagan si Tiya Robilyn inig abot nato sa balay?” nangutana siya. “Gusto ko nga mangayo og pasaylo. Ug motrabaho ko og maayo aron makakwarta aron makabayad sa pagpaayo sa iyang sakyanan.”
Mipahiyom si Mama. “Nindot kana nga ideya.”
Ang bug-at nga pagbati sa iyang tiyan nawala, ug si Daniel mibati og kalinaw. Siya isog kaayo nga misulti sa kamatuoran. Tungod ni Jesukristo, siya makahinulsol ug makatarong sa mga sipyat.