Bediening brengt iets goeds tot stand
Amelia wist niet zeker of ze zich thuis zou voelen in de kerk. Ze was erg blij dat er mensen naar haar omkeken.
Foto’s, Daniel Scott
Amelia, een jongevrouw uit Nieuw-Zeeland, was al zeven jaar niet meer naar de kerk geweest.
Door de scheiding van haar ouders kreeg het gezin van Amelia het moeilijk en besloten ze niet meer naar de kerk te gaan. ‘We kregen geen steun’, herinnert Amelia zich.
Op een zondag, zeven jaar later, besloot Amelia’s moeder nog eens een poging te wagen. Ze had een fijne ervaring en nodigde haar dochters uit om samen terug naar de kerk te gaan. Amelia dacht: wat heb ik te verliezen?
‘Fijn dat je er bent’
‘Ik voelde me eerst een beetje ongemakkelijk’, zegt Amelia. ‘Ik had niet echt een positief beeld van de kerk.’
Maar ze besloot met haar moeder mee te gaan, en daar heeft ze geen spijt van gekregen. ‘Zodra ik de kerk binnenliep, zeiden mensen: “Ik heb je hier nog nooit gezien”, “Welkom in onze kerk” en “Fijn dat je er bent!”’ herinnert Amelia zich.
‘Niemand sloot me buiten. Iedereen was heel erg hartelijk en vriendelijk.’
Maar toen Amelia tijdens de dienst om zich heen keek, begon ze te twijfelen of ze er wel bij hoorde. ‘Ik voelde me toch anders, omdat ik mezelf ging vergelijken met wat andere kinderen wisten en wie ze kenden’, zegt Amelia. ‘Veel kinderen in mijn wijk zijn familie van elkaar of zijn al van jongs af aan bevriend, dus ze leken elkaar goed te kennen’, zegt ze.
Na de avondmaalsdienst kwam de bisschop naar Amelia toe en zei: ‘Hallo, ik ben bisschop Watts. Ik wil je graag met iedereen laten kennismaken.’ Hij nam haar mee naar de jongevrouwenklas en stelde haar aan de andere meisjes voor. ‘Dat contact was heel erg belangrijk voor mij, omdat ik daardoor een sprankje hoop kreeg dat ik mij hier thuis kon voelen’, legt Amelia uit.
En dat spoorde haar aan om de volgende zondag weer naar de kerk te gaan.
Een les in vriendelijkheid
De week daarna maakte Amelia kennis met India, de dochter van de bisschop. Ze zei: ‘Hallo, ik heb je laatst gezien. Ik ben India. Ik wil je graag leren kennen.’
Die dag ging de les over iets waar Amelia nog nooit van had gehoord. India boog zich naar haar toe en vroeg: ‘Begrijp je dit?’ ‘Nee’, zei Amelia. India gaf haar toen meer uitleg.
‘Ik kan me de les nu niet meer herinneren, maar ik weet nog wel dat ze zag dat ik hulp nodig had’, zegt Amelia. ‘Haar vriendelijkheid was de belangrijkste les die ik die dag leerde.’
India leerde Amelia alles over de kerk en ze hielp Amelia om antwoorden op haar vragen te vinden. In die eerste weken en maanden was ze een soort gids voor Amelia. ‘Ze wist altijd precies wat ze moest zeggen’, weet Amelia nog. ‘Dat was het meest geestelijke wat ik in jaren had meegemaakt.’
Terwijl Amelia haar draai in de kerk probeerde te vinden, stelde India haar gerust dat niemand haar zou veroordelen omdat ze nieuw was. ‘Zij zorgde ervoor dat ik me op mijn gemak voelde’, zegt Amelia.
Amelia vertelde India over haar problemen thuis, zoals over haar vader die haar mishandeld had vóór de scheiding van haar ouders. ‘India was de eerste persoon in de kerk die ik vertrouwde’, zegt Amelia. ‘Ik weet dat onze hemelse Vader wonderen verricht, want telkens als ik met India sprak, zei ze iets waar ik wat aan had. Ze zorgde ervoor dat ik me nooit alleen voelde.’
Amelia zegt dat India haar ervan verzekerde dat ze weer terug op het pad kon komen dat onze hemelse Vader voor haar voor ogen had. ‘Ik denk niet dat ik zonder India of bisschop Watts terug naar de kerk had kunnen komen’, zegt Amelia.
India (links) zorgde dat Amelia zich weer welkom voelde in de kerk.
Het gaat om mensen de hand reiken
Door de vriendschap van Amelia en India kwam Amelia dichter tot de Heiland. ‘Toen ik weer naar de kerk ging, wist ik niet echt hoe ik een relatie met Jezus Christus kon hebben. India liet me zien dat ik de Heiland misschien niet kon zien, maar dat ik toch zijn liefde, invloed en wonderen in mijn leven kon ervaren’, legt Amelia uit. ‘Ze gaf me christelijke naastenliefde. Nu wil ik voor iemand anders een India zijn. Ik wil er voor mensen zijn als ze me nodig hebben.’
Amelia is ervan overtuigd dat bediening meer inhoudt dan een taak op ons nemen – het gaat erom dat we mensen de hand reiken. ‘Bediening is zien dat iemand het moeilijk heeft, en niet wachten tot hij of zij om hulp vraagt, maar er voor iemand zijn zodat die daar wat aan heeft’, zegt Amelia. ‘India en bisschop Watts bedienden mij toen ik bang was dat ik niemand om me heen zou hebben. Nu ik dat wél heb, ben ik zo blij dat iemand mij de hand reikte.’
Amelia wil andere jongeren laten weten dat onze hemelse Vader en Jezus Christus van hen houden, ook als ze het gevoel hebben dat ze er niet bij horen. ‘Als je het gevoel hebt dat je niet goed genoeg bent of dat je niet thuishoort in deze kerk, weet dan dat er ook voor jou plek is’, zegt ze.
‘En je kunt altijd terugkomen.’