Dla wzmocnienia młodzieży
Narodzenie Jezusa Chrystusa
grudzień 2024


Comiesięczne przesłanie, Dla wzmocnienia młodzieży, grudzień 2024

Narodzenie Jezusa Chrystusa

Dowiedz się więcej o popularnej szopce Bożonarodzeniowej i o tym, w jaki sposób pomaga nam ona skupić się na Zbawicielu.

Betlejem

Ilustracje — Caroline Vibbert

Betlejem

Betlejem oznacza po hebrajsku „dom chleba”. Czasami nazywane jest miastem Dawida, z którego rodu, jak prorokowano, miał wywodzić się Mesjasz (zob. Ks. Jeremiasza 23:5; Ew. Jana 7:42). W Betlejem Samuel namaścił Dawida na króla (zob. I Ks. Samuela 16:1–13). Prorokowano, że tam narodzi się Mesjasz (zob. Ks. Micheasza 5:2).

gospoda

Gospoda

Greckie słowo oznaczające gospodę mogło oznaczać tymczasowe zakwaterowanie, w tym pokój gościnny. Maria „położyła [Dzieciątko Jezus] w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Ew. Łukasza 2:7). (W Tłumaczeniu Józefa Smitha napisane jest „w gospodach”). „Nie było miejsca” może oznaczać, że odmówiono im przyjęcia lub że w żadnym miejscu, w którym mogliby się zatrzymać, nie było miejsca na poród. W każdym razie poszli gdzieś, gdzie był żłób.

Szopka Bożonarodzeniowa

Żłób

Żłób to podwyższona skrzynia lub koryto, w którym znajduje się pokarm dla zwierząt. W pradawnej Judei żłoby były w większości wykonane z kamienia. Gospody miały na środku podwórza ze żłobami, a wiele domów miało również żłóbki w dużym głównym pomieszczeniu, dzięki czemu zwierzęta mogły być tam trzymane na noc.

Owinięte w pieluszki

Matki otulają noworodki (owijają je w kocyk lub tkaninę) od tysięcy lat. To uspokaja i pociesza je po szoku związanym z opuszczeniem łona matki. Tkanina, której użyła Maria, mogła mieć specjalne oznaczenie, charakterystyczne dla tej rodziny.

Maria i Józef

Byli dobrymi i prawymi ludźmi. Oboje byli potomkami Dawida. Każde z nich zostało nawiedzone przez anioła, który przygotowywał ich na narodziny Zbawiciela (zob. Ew. Mateusza 1:18–25; Ew. Łukasza 1:26-38). Przebyli 100–140 km do Betlejem. W czasie podróży Maria była ciężarna.

pasterze

Pasterze

Pasterze doglądali swoich stad w pobliżu Betlejem. Według niektórych uczonych w pobliżu miasta wolno było hodować jedynie owce przeznaczone na ofiary świątynne. Pasterze ci mogli więc paść owce, które miały symbolizować ofiarę Jezusa Chrystusa złożoną za nas (zob. Ks. Mojżesza 5:6–7). Pozostawili swoje stada, aby ujrzeć Mesjasza, którego zadość czyniąca ofiara miała położyć kres składaniu ofiar ze zwierząt.

Dzieciątko Chrystus

Jezus Chrystus jest centralną postacią Bożonarodzeniowej szopki — i naszego życia.

Przypisy

  1. Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Łukasza 2:7 (w: Ew. Łukasza 2:7, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

  2. Zob. Andy Mickelson, „An Improbable Inn: Texts and Tradition Surrounding Luke 2:7” [„Nieprawdopodobna gospoda: teksty i tradycja związane z Ew. Łukasza 2:7], Studia Antiqua [publikacja dla studentów uniwersytetu BUY poświęcona badaniom starożytności] tom 14., nr 1. (maj 2015).

  3. Zob. Andy Mickelson, „An Improbable Inn”.

  4. Zob. Russell M. Nelson, „The Peace and Joy of Knowing the Savior Lives” [Spokój i radość płynące z wiedzy o tym, że Zbawiciel żyje], Liahona, grudzień 2011, str. 19–20.

  5. Zob. Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus the Messiah [Życie i czasy, w jakich żył Mesjasz Jezus], wydanie ósme (1907), str. 1:186.