ការបង់ថ្លៃ--និងពរជ័យទាំងឡាយ--នៃភាពជាសិស្ស

ដោយ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន

ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

ចូររស់នៅតាមដំណឹងល្អដោយស្មោះត្រង់ ទោះជាអ្នកដទៃជុំវិញអ្នកពុំរស់នៅតាមដំណឹងល្អទាល់តែសោះក៏ដោយ។

ប្រធាន ម៉នសុន ពួកយើងស្រឡាញ់លោក ។ លោកបានថ្វាយដួងចិត្ត និងសុខភាពលោក ក្នុងគ្រប់ការហៅបម្រើ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់លោក ជាពិសេសតំណែងដ៏ពិសិដ្ឋដែលលោកកំពុងតែមាន ។ សាសនាចក្រនេះទាំងមូល ថ្លែងអំណរគុណលោក ចំពោះការបម្រើដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន និងការលះបង់ក្នុងកាតព្វកិច្ចដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់លោក ។

ដោយការកោតសរសើរ និងការលើកទឹកចិត្តដល់មនុស្សគ្រប់រូប ដែលនឹងតម្រូវឲ្យនៅខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ខ្ញុំសូមនិយាយទៅកាន់មនុស្សទាំងអស់ ជាពិសេសដល់យុវវ័យនៃសាសនាចក្រថា បើសិនជាអ្នកពុំទាន់បានត្រៀមខ្លួននៅឡើយ នោះនៅថ្ងៃមួយ អ្នកនឹងឃើញថា ខ្លួនអ្នកត្រូវបានហៅឲ្យការពារជំនឿអ្នក ឬប្រហែលជាស៊ូទ្រាំនឹងការលត់ដំខ្លួនអ្នកខ្លះៗដោយសាមញ្ញ ពីព្រោះតែអ្នកគឺជាសមាជិកមួយរូបនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថ្ងៃចុងក្រោយ ។ គ្រាដូច្នោះ នឹងតម្រូវឲ្យមានទាំងភាពក្លាហាន និងសុភាវធម៌ពីខ្លួនអ្នក ។

ឧទាហរណ៍ ស៊ីស្ទើរអ្នកផ្សាយសាសនាម្នាក់ បានសរសេរថ្មីៗនេះថា ៖ « ដៃគូខ្ញុំ និងខ្ញុំបានឃើញបុរសម្នាក់ អង្គុយលើកៅអីវែងនៅថោន ស៍ឃ្វែរ ទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់របស់គាត់ ។ ពេលយើងដើរទៅជិត គាត់បានងើយមើលយើង ហើយឃើញស្លាកឈ្មោះអ្នកផ្សាយសាសនារបស់យើង ។ ដោយកែវភ្នែកមិនល្អរបស់គាត់ គាត់បានងើបឡើង ហើយលើកដៃចង់វាយខ្ញុំ ។ ខ្ញុំឱនទាន់ ដោយគាត់គ្រាន់តែព្រោះបាយពីមាត់របស់គាត់មកលើខ្ញុំ ហើយចាប់ផ្ដើមជេរពាក្យអាក្រក់ៗមកកាន់យើង ។ យើងបានដើរចេញដោយមិននិយាយអ្វីសោះ ។ ខ្ញុំបានព្យាយាមជូតអាហារនោះចេញពីមុខខ្ញុំ ខ្ញុំបានដឹងថា មានដុំដំឡូងកិន បានគប់មកលើខ្ញុំពីខាងក្រោយចំក្បាល ។ ពេលខ្លះ វាពិបាកដើម្បីធ្វើជាអ្នកផ្សាយសាសនា ដោយសារពេលនោះ ខ្ញុំចង់ត្រឡប់ទៅក្របួចករបុរសតូចនោះ សួរថា ‹ អ្នកឯងចង់ម៉េចហ្នឹង ! › តែខ្ញុំមិនបានធ្វើទេ » ។

ខ្ញុំសូមនិយាយទៅអ្នកផ្សាយសាសនាដ៏លះបង់រូបនេះថា កូនជាទីស្រឡាញ់ កូនបានដាក់ខ្លួនដ៏រាបសារ ក្នុងចំណោមបុរសស្ត្រីដ៏អង់អាច ដូចដែលព្យាការីយ៉ាកុបក្នុងគម្ពីរមរមនបានមានប្រសាសន៍ថា « យល់ដល់សារៈប្រយោជន៍នៃការសុគតរបស់ទ្រង់ ហើយលីឈើឆ្កាង [របស់ព្រះគ្រីស្ទ] ព្រមទាំង [ស៊ូរង] នូវការអាម៉ាស់នៃមនុស្សលោក » ។ ¹

ប្អូនប្រុសរបស់នីហ្វៃ យ៉ាកុប បានសរសេរអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល់ថា ៖ « ហើយមនុស្សលោក ដោយព្រោះសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ នោះនឹងចាត់ទ្រង់ទុកជាគ្មានតម្លៃទៅវិញ ហេតុដូច្នោះហើយ ពួកគេវាយទ្រង់ ក៏ទ្រង់អត់ធ្មត់ ពួកគេទះទ្រង់ ក៏ទ្រង់អត់ធ្មត់ « មែនហើយ ពួកគេស្ដោះដាក់ទ្រង់ ក៏ទ្រង់អត់ធ្មត់ ពីព្រោះមកពីសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងការអត់ធ្មត់ ដែលទ្រង់មានចំពោះកូនចៅមនុស្ស » ។ ²

ក្នុងការប្រៀបប្រដូចទៅនឹងបទពិសោធន៍របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទាល់ ពួកព្យាការី ពួកសាវក អ្នកផ្សាយសាសនា និងសមាជិកនៅគ្រប់ជំនាន់-- ជាអ្នកទាំងឡាយដែលនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រជាយូរលង់មក ត្រូវរងនូវការបដិសេធ និងការឈឺចាប់ដ៏ខ្លាំងពន់ពេក កាលដែលពួកគាត់បានព្យាយាម គោរពដល់ការហៅរបស់ព្រះ ដើម្បីលើកកម្ពស់ដល់គ្រួសារមនុស្សលោកឲ្យ « នៅលើផ្លូវកាន់តែល្អឥតខ្ចោះ » នោះ ។ ³

« តើត្រូវឲ្យខ្ញុំនិយាយអ្វីទៀត អំពី[ពួកគេ] ? » អ្នកនិពន្ធសៀវភៅហេព្រើរបានសួរ ។

« [ពួកគេ] ដែល … បានបិទមាត់សឹង្ហ

« បានពន្លត់អំណាចភ្លើង បានរួចពីមុខដាវ … បានមានកម្លាំងក្នុងកាលដែលកំពុងតែខ្សោយ ក៏ត្រឡប់ជាពូកែក្នុងចំបាំង ទាំងកំចាត់ពលទ័ពសាសន៍ដទៃផង … ។

« [ឃើញ] មនុស្សស្លាប់របស់ខ្លួនមក ដោយរស់ពីស្លាប់ ខ្លះត្រូវគេធ្វើទុក្ខវេទនា … ៖

« ហើយ … ដោយមានគេចំអកឲ្យទាំងវាយនឹងរំពាត់ … ក៏ទ្រាំទាំងជាប់ចំណង ៖

« ត្រូវគេចោលនឹងថ្ម … ល្បួង ហើយអារបណ្ដាច់ ក៏ត្រូវស្លាប់នឹងដាវ … ត្រូវដើររីមវាម ទាំងស្លៀកស្បែកចៀម និងស្បែកពពែ ក៏ត្រូវកំសត់ទុគ៌ត ត្រូវគេសង្កត់សង្កិន [ហើយ] ធ្វើបាប

« ( លោកិយមិនគួរនឹង [អ្នកទាំងនោះ] ទេ ៖ ) … ក៏ដើរសាត់ព្រាត់នៅក្នុងទីរហោស្ថាន ហើយនៅទីភ្នំ ទាំងនៅក្នុងរអាង ហើយនឹងរូងក្នុងដី » ។ ⁴

ប្រាកដណាស់ ពួកទេវតានៃស្ថានសួគ៌បានយំ ពេលពួកគេកត់ត្រាអំពីតម្លៃនៃភាពជាសិស្សនេះ នៅក្នុងពិភពលោកមួយ ដែលពុំទទួលយកនូវបទបញ្ញត្តិព្រះជាញឹកញាប់ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទាល់ ព្រះកន្សែងចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលត្រូវបានគេបដិសេធ ហើយសម្លាប់នៅក្នុងការបម្រើទ្រង់អស់រយៈពេលរាប់រយឆ្នាំមកហើយនោះ ។ ហើយឥឡូវ ទ្រង់ត្រូវគេបដិសេធ ហើយហៀបនឹងត្រូវគេសម្លាប់ ។

ព្រះយេស៊ូវព្រះកន្សែងថា « ឱយេរូសាឡិម ក្រុងយេរូសាឡិម ជាទីក្រុងដែលសំឡាប់ពួកហោរា ហើយចោលថ្មទៅអស់អ្នក ដែលបានចាត់មកឯឯងអើយ តើប៉ុន្មានដងហើយ ដែលយើងចង់ប្រមូលកូនឯងរាល់គ្នា ដូចជាមេមាន់ប្រមូលកូនក្នុងក្រោមស្លាប តែឯងមិនព្រមសោះនោះ !

« មើល ផ្ទះឯងរាល់គ្នាត្រូវចោលនៅស្ងាត់ឈឹង » ។ ⁵

សេចក្ដីថ្លែងនោះ ជាសារលិខិតសម្រាប់យុវជន និងយុវនារីគ្រប់រូបក្នុងសាសនាចក្រនេះ ។ អ្នកអាចនឹងងឿងឆ្ងល់ថា តើវាមានតម្លៃឬទេ ដើម្បីការពារខាងសីលធម៌ដោយក្លាហាននៅក្នុងវិទ្យាល័យ ឬទៅបេសកកម្មនោះ ដោយត្រូវឲ្យជំនឿដែលយើងស្រឡាញ់បំផុត ត្រូវគេជេរប្រមាថ ឬជំទាស់យ៉ាងច្រើននៅក្នុងសង្គម ដែលពេលខ្លះមានការចំអកដល់ជីវិតនៃការលះបង់ខាងសាសនារបស់យើងទៀតផង ។ មែនហើយ វាមានតម្លៃ ពីព្រោះជម្រើសផ្សេងទៀត គឺធ្វើឲ្យ « ផ្ទះ » របស់យើងត្រូវចោល « នៅស្ងាត់ឈឹង » -- វាមានន័យថា បុគ្គលនៅស្ងាត់ឈឹង ក្រុមគ្រួសារនៅស្ងាត់ឈឹង អ្នកជិតខាងនៅស្ងាត់ឈឹង និងជាតិសាសន៍នានានៅស្ងាត់ឈឹង ។

នេះបង្ហាញថា យើងមានបន្ទុកនៃការហៅឲ្យចែកចាយសារលិខិតនៃព្រះមែស៊ី ។ បន្ថែមទៅលើការបង្រៀន ភាពក្លាហាន និងការធ្វើឲ្យមនុស្សបានរីករាយ ( នោះគឺជាផ្នែកដ៏រីករាយនៃភាពជាសិស្ស) ជួនកាល សារទូតដដែលទាំងនេះ ត្រូវបានហៅឲ្យខ្វាយខ្វល់ ព្រមាន និងពេលខ្លះត្រូវទួញយំ ( នោះជាផ្នែកដ៏ឈឺចាប់នៃភាពជាសិស្ស ) ។ ពួកគេដឹងយ៉ាងល្អថា ផ្លូវដែលនាំទៅកាន់ដែនដីសន្យា « ដែលមានទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំហូរហៀរ » ⁶ ចាំបាច់ត្រូវដំណើរការដោយតាមរបៀបនៃភ្នំស៊ីណាយ ដោយពាក្យថា « ចូរឲ្យ » និង « កុំឲ្យ » ។ ⁷

ជាអកុសល សារទូតដែលឱបក្រសោបបទបញ្ញត្តិដ៏ទេវភាព ជារឿយៗ ពុំមានប្រជាប្រិយភាពជាងកាលពីជំនាន់បុរាណឡើយ យ៉ាងហោចណាស់ ឥឡូវនេះ ស៊ីស្ទើរផ្សព្វផ្សាយសាសនា អាចមានបទពិសោធន៍នៃការស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ ការចោលដុំដំឡូងកិនមកលើជាដើម ។ ការស្អប់ គឺជាពាក្យអាក្រក់ ប៉ុន្តែមានមនុស្សនៅសព្វថ្ងៃ ដែលនិយាយជាមួយនឹងស្តេច អ័ហាប់ ពុករលួយថា « ខ្ញុំស្អប់ [ព្យាការី មីកាយ៉ា ] ត្បិតគាត់ពុំដែលទាយល្អពីទូលបង្គំទេ គឺ [ទាយ] តែអាក្រក់ប៉ុណ្ណោះ » ។ ⁸ ការស្អប់ចំពោះភាពស្មោះត្រង់របស់ព្យាការីម្នាក់តាមរបៀបនោះ ធ្វើឲ្យអាប៊ីណាដៃបាត់បង់ជីវិតរបស់គាត់ ។ នៅពេលលោកទូលទៅស្ដេចណូអេថា ៖ « ពីព្រោះខ្ញុំបានប្រាប់ការពិតដល់អ្នក ស្រាប់តែអ្នករាល់គ្នាបានខឹងនឹងខ្ញុំទៅវិញ … ។ ពីព្រោះខ្ញុំបានប្រាប់ពី ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ នោះអ្នករាល់គ្នាបានវិនិច្ឆ័យមកលើរូបខ្ញុំថា ខ្ញុំជាមនុស្សឆ្កួតវិញ » ។ ⁹ ឬយើងអាចបន្ថែមថា ជាមនុស្សមិនទាន់សម័យ ជាព្ធកយុកោ ជាមនុស្សមិនចេះអត់ឱន ចិត្តអាក្រក់ ចង្អៀតចង្អល់ ហួសសម័យ ហើយចាស់គំរិលជាដើម ។

ដូចជាព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់ ទ្រង់បានទួញសោកចំពោះព្យាការីអេសាយថា ៖

« កូនចៅ [ទាំងនេះ] ... មិនព្រមផ្ចង់ចិត្តស្ដាប់ក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ ៖

« [ ពួកគេ ] ប្រាប់ដល់ពួកមើលឆុតថា កុំឲ្យមើលឡើយ ហើយដល់ពួកហោរាថា កុំឲ្យទាយពីសេចក្ដីទៀងត្រង់ ឲ្យយើងស្ដាប់ឲ្យសោះ គឺត្រូវនិយាយពីសេចក្ដីស្រួលបួលវិញ ត្រូវទាយជាសេចក្ដីភូតភរចុះ ៖

« ចូរលែងតាមផ្លូវចុះ ហើយបែរចេញពីផ្លូវច្រកនេះទៅ ឲ្យបំបាត់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីមុខយើងវិញ » ។ ¹⁰

គួរឲ្យសោកស្ដាយ មិត្តវ័យក្មេងខ្ញុំអើយ វាជាចារិតលក្ខណៈជំនាន់របស់យើងដែលថា បើមនុស្សចង់បានព្រះណាមួយ នោះពួកគេចង់ឲ្យព្រះនោះ ជាព្រះពុំតម្រូវច្រើនពេកពីគេ ជាព្រះ « ស្រួល » ព្រះឥតបញ្ហា ដែលទ្រង់ពុំតឿន ឬក៏ដាស់តឿនពួកគេឡើយ ជាព្រះដែលអង្អែលក្បាលយើង ហើយធ្វើឲ្យយើងសើចកក្អឹក បន្ទាប់មកប្រាប់យើងថា ចូររត់លេងទៅ ហើយបេះផ្កាលេងចុះ ។ ¹¹

នោះបង្ហាញថា មនុស្សបានបង្កើតព្រះតាមរូបខ្លួនហើយ ! ពេលខ្លះ-- ហើយរឿងនេះហាក់បីដូចជាការចំអកថា-- មនុស្សទាំងនេះ បានប្រើព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ ថាជាអង្គដែលជាព្រះ « ស្រួល» ប្រភេទនេះហើយ ។ ពិតមែនឬ ? ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា យើងមិនគួរល្មើសបទបញ្ញត្តិឡើយ ប៉ុន្តែយើងក៏មិនគួរ សូម្បីតែ គិត ចង់រំលងបញ្ញត្តិនោះដែរ ។ ហើយបើយើងគិតចង់រំលងបញ្ញត្តិ នោះយើងបានរំលងនៅក្នុងចិត្តយើងរួចទៅហើយ ។ តើគោលលទ្ធិនោះ ស្ដាប់ទៅជាគោលលទ្ធិ « សុខស្រួល » ងាយស្ដាប់ ហើយមនុស្សចូលចិត្តស្ដាប់ឮអំពីខ្លួនគេឬទេ ?

ចុះចំណែកឯអ្នកដែលចង់មើលអំពើបាប ឬប៉ះវាពីចម្ងាយវិញ ? ព្រះយេស៊ូវ មានបន្ទូលដោយច្បាស់ថា បើភ្នែកអ្នកនាំឲ្យរវាតចិត្ត ចូរខ្វេះវាចេញទៅ ។ បើដៃរបស់អ្នកធ្វើឲ្យរវាតចិត្ត ចូរកាត់វាចេញទៅ ។ ¹² « ខ្ញុំមិនមែនមក ដើម្បី [តាំង] ឲ្យមានសេចក្ដីមេត្រីទេ គឺឲ្យមានដាវវិញ» ¹³ ទ្រង់ព្រមានដល់អ្នកដែលបានគិតថា ទ្រង់បាននិយាយតែរម្ងាប់ភាពគ្មានតម្លៃតែប៉ុណ្ណោះ ។ វាពុំគួរឲ្យឆ្ងល់ទេ ដែលបន្ទាប់ពីទេសនកថានីមួយៗ នោះពួកសហគមន៍ក្នុងមូលដ្ឋាន « បានទូលអង្វរ សូមឲ្យទ្រង់ចេញពីស្រុកគេទៅ » ។ ¹⁴ វាពុំគួរឲ្យឆ្ងល់ទេ ដែលបន្ទាប់ពីអព្ភូតហេតុនីមួយៗ ព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ត្រូវបានទទួលស្គាល់ពុំមែនតែព្រះទេ តែអារក្សក៏ទទួលស្គាល់ដែរ ។ ¹⁵ វាស្ដែងឲ្យឃើញថា ពាក្យស្លោកដ៏ប្រជាប្រិយដែលគេសួរថា « តើព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើអ្វី ? » ពុំមែននាំមកនូវចម្លើយដ៏ប្រជាប្រិយជានិច្ចនោះទេ ។

នៅចុងការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវ បានមានបន្ទូលថា « ចូរស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចយើងស្រឡាញ់អ្នក » ។¹⁶ដើម្បីបញ្ជាក់ថា ពួកគេយល់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ប្រភេទណានោះ នោះទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « បើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិខ្ញុំចុះ» ។ ¹⁷ និង « ដូច្នេះ … អ្នកណាដែលនឹងរំលងបទណាមួយ សូម្បីយ៉ាងតូចបំផុត ក្នុងបញ្ញត្តិទាំងនេះ ហើយបង្រៀនមនុស្សឲ្យធ្វើដូច្នោះដែរ នោះនឹងត្រូវហៅជាអ្នកតូចបំផុតនៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌ … » ។ ¹⁸ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចព្រះគ្រីស្ទ គឺជាតម្រូវការដ៏ធំបំផុត ដែលយើងមានក្នុងពិភពលោកនេះ ពីព្រោះសេចក្ដីសុចរិត តែងតែមានអមនៅជាមួយនឹងវា ។ ដូច្នេះ បើសេចក្ដីស្រឡាញ់គឺជាពាក្យស្លោករបស់យើង ដូចដែលវាត្រូវតែ ជារបស់យើង នោះតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ដែលជានិមិត្តរូបនៃក្ដីស្រឡាញ់ យើងត្រូវលះបង់អំពើរំលង និងតម្រុយនៃការគាំទ្រអំពើរំលងណាមួយនៅក្នុងអ្នកខ្លួនដទៃចោលចេញ ។ ព្រះយេស៊ូវ យល់យ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនក្នុងវប្បធម៌សម័យយើង ភ្លេចថា ៖ មានភាពខុសគ្នាដ៏ធំមួយ រវាងបញ្ញត្តិដើម្បីអភ័យបាប ( ដែលទ្រង់មានសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើគ្មានទីបំផុត) និងការព្រមានទាស់នឹងការបណ្ដោយឲ្យមានបាប ( ដែលទ្រង់ពុំដែលធ្លាប់ធ្វើសូម្បីតែម្ដង) នោះ ។

មិត្តទាំងឡាយអើយ ជាពិសេសមិត្តវ័យក្មេងរបស់ខ្ញុំ សូមយកដាក់ក្នុងចិត្ត ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចព្រះគ្រីស្ទដ៏បរិសុទ្ធ ដែលហូរចេញមកពីសេចក្ដីសុចរិតពិត អាចផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោកនេះបាន ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពិត និងសកម្ម គឺមាននៅលើផែនដីនេះ ហើយអ្នកគឺជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រពិត ហើយសកម្មរបស់ទ្រង់ ដែលកំពុងព្យាយាមចែកចាយវា ។ ខ្ញុំថ្លែងជាសាក្សីថា ដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្រនេះ ដោយសាក្សីដ៏ពិសេសមួយនៃការស្ដារឡើងវិញនូវកូនសោបព្វជិតភាព បានបើកព្រះចេស្ដា និងប្រសិទ្ធភាពរបស់វា ក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះ ។ ខ្ញុំជឿជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា កូនសោទាំងនោះ ត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ហើយពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះ បានមានម្ដងទៀត តាមរយៈសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ លើសពីការជឿជាក់ថាខ្ញុំកំពុងឈរនៅចំពោះអ្នកនៅវេទិកានេះ ហើយអ្នកអង្គុយនៅខាងមុខខ្ញុំក្នុងសន្និសីទនេះទៅទៀត ។

ចូររឹងមាំ ។ ចូររស់នៅតាមដំណឹងល្អដោយស្មោះត្រង់ ទោះជាអ្នកដទៃជុំវិញអ្នកពុំរស់នៅតាមដំណឹងល្អទាល់តែសោះក៏ដោយ ។ ចូរការពារជំនឿអ្នកដោយសុភាវធម៌ និងដោយក្ដីមេត្តាករុណា ប៉ុន្តែត្រូវរឹងមាំ ។ ដោយសំឡេងដ៏បំផុសគំនិតជាប្រវត្តិសាស្ត្រយូរលង់មកហើយ បានបង្ហាញអ្នកទៅកាន់ផ្លូវនៃភាពជាសិស្សគ្រីស្ទាន រួមទាំងអ្នករាល់គ្នាដែលបានស្ដាប់ឮក្នុងសន្និសីទនេះ ហើយសំឡេងដែលអ្នកទើបតែបានស្ដាប់ឮដោយផ្ទាល់ពីប្រធាន ថូមាស អេស ម៉នសុន ។ វាគឺជាផ្លូវតូច ហើយវាជាផ្លូវចង្អៀតមួយ ដោយគ្មានការផ្លាស់ប្ដូរបន្ដិចបន្ដួចនៅត្រង់កន្លែងណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែវាអាចត្រូវបានធ្វើដំណើរដោយរីករាយ និងជោគជ័យ « ... ដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ... ដោយមានការភ្លឺថ្លានៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ និងមនុស្សគ្រប់រូប » ។ ¹⁹ ចូរដើរលើផ្លូវនេះដោយក្លាហាន នោះអ្នកនឹងស្ថាបនាជំនឿដ៏រឹងមាំ អ្នកនឹងរកឃើញនូវសុវត្ថិភាពដើម្បីទប់ទល់នឹងខ្យល់អាក្រក់ដែលបោកបក់មក រួមទាំងព្រួញរបស់វាក្នុងខ្យល់គួចនោះក្ដី ហើយអ្នកនឹងស្គាល់ថ្មដាដែលប្រៀបបាននឹងកម្លាំងនៃព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ដែលអ្នកនឹងសង់លើ ហើយកាលណាអ្នកស្ថាបនាភាពជាសិស្សដោយឥតឈប់ឈរ នោះអ្នកពុំអាចធ្លាក់ចុះបានឡើយ ។ ²⁰ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។