ការដើរឆ្ពោះទៅបល្ល័ង្កនៃព្រះដោយទំនុកចិត្ត

ដោយ អែលឌើរ ជ័គ ក្លេប៊ីនហ្គាត

នៃពួកចិតសិបនាក់

ដោយការអនុវត្តដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមបង្កើនទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណបងប្អូននៅថ្ងៃនេះ បើបងប្អូននឹងយល់ព្រមស្ដាប់ ហើយធ្វើតាម។

ចាប់ពីលេខ 1 ដល់ 10 តើបងប្អូននឹងកំណត់ពីទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្លួនឯងចំពោះព្រះបែបណាដែរ? តើបងប្អូនមានសាក្សីផ្ទាល់ខ្លួនមួយថាការលះបង់របស់ខ្លួនក្នុងនាមជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយម្នាក់នៅសព្វថ្ងៃនេះ វាល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្រងជីវិតអស់កល្បដែរឬទេ? តើបងប្អូនអាចដឹងនៅក្នុងចិត្តថាព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យនឹងបងប្អូនដែរឬទេ? តើបងប្អូនគិតឃើញអ្វីខ្លះ បើបងប្អូនមានការសម្ភាសផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅមួយនាទីទៀត? តើអំពើបាប វិប្បដិសារី និង កំហុសនានាគ្របសង្កត់ទំនុកចិត្តបងប្អូនដែរទេ ឬក៏បងប្អូនរង់ចាំដោយក្ដីរីករាយវិញ? តើបងប្អូននឹងមើល ឬគេចចេញពីការទតមើលមិនដាក់ព្រះនេត្រសោះរបស់ទ្រង់មែនទេ? តើបងប្អូននឹងឈរអែនអននៅមាត់ទ្វារ ឬដើរដោយទំនុកចិត្តទៅរកទ្រង់មែនទេ?

កាលណាមារសត្រូវមិនអាចអូសទាញពួកបរិសទ្ធដែលមិនល្អឥតខ្ចោះ តែខំព្យាយាមដូចជាបងប្អូន ឲ្យបោះបង់ជំនឿបងប្អូន និង ព្រះជាទីស្រឡាញ់បាន វាបង្កើតយុទ្ធនាការមួយដ៏សាហាវ ដើម្បីធ្វើឲ្យបងប្អូនឃ្លាតចេញកាន់តែឆ្ងាយពីព្រះតាមដែលអាចទៅធ្វើបាន។ មារសត្រូវដឹងថា ក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ---ជាក្ដីជំនឿមួយប្រភេទដែលបង្កើតនូវគ្រឹះដ៏រឹងមាំនៃក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ទន់ភ្លន់ ហើយនិងអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យ—មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធនឹងទំនុកចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនមួយដែលថា បងប្អូនកំពុងខិតខំរើសផ្លូវត្រូវ។ ដោយហេតុផលនោះ វានឹងខំជ្រៀតចូលក្នុងចិត្តបងប្អូន ហើយប្រាប់នូវពាក្យកុហក—ថាព្រះវរបិតាទ្រង់ខកព្រះទ័យនឹងបងប្អូន ថាដង្វាយធួនគឺហួសពីការឈោងចាប់របស់បងប្អូន ថាវាគ្មានប្រយោជន៍ទេទោះខិតខំព្យាយាមក្ដី ថាមនុស្សផ្សេងទៀតល្អជាងបងប្អូន ថាបងប្អូនមិនសក្ដិសម រួមទាំងពាក្យអាក្រក់ៗដូចគ្នានេះរាប់ពាន់ផ្សេងទៀត។

ដរាបណា បងប្អូនអនុញ្ញាតឲ្យសំឡេងទាំងនេះកាត់យកព្រលឹងបងប្អូន នោះបងប្អូនមិនអាចដើរឆ្ពោះទៅបល្ល័ង្កនៃព្រះដោយទំនុកចិត្តដ៏ពិតបានឡើយ។ មិនថាអ្វីដែលបងប្អូនធ្វើ អធិស្ឋានសូម ឬសង្ឃឹមឲ្យមានអព្ភូតហេតុនោះទេ ការសង្ស័យផ្ទាល់ខ្លួនដែលកាត់យកក្ដីជំនឿបងប្អូននោះ វាតែងកើតមានជានិច្ច—មិនមែនតែក្ដីជំនឿបងប្អូនលើព្រះប៉ុណ្ណោះទេ តែទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងផងដែរ។ ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អបែបនេះ វាពុំមែនជារឿងរីករាយ ឬក៏សុខស្រួលនោះទេ។ សរុបសេចក្តីមក វាពិតជារឿងដែលឥតប្រយោជន៍! ការសម្រេចចិត្តដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរនោះគឺជាការសម្រេចចិត្តរបស់បងប្អូនតែម្នាក់គត់។

ខ្ញុំចង់ចែកចាយយោបល់ជាក់លាក់ចំនួនប្រាំមួយ បើធ្វើតាម វានឹងបំបាត់សំឡេងអាក្រក់ទាំងនេះ ហើយធ្វើឲ្យបងប្អូនមាននូវការអះអាងដ៏សុខសាន្ត និង ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណឡើងវិញ បើបងប្អូនចង់បានវាតែប៉ុណ្ណោះ។ មិនថាបងប្អូនកំណត់ខ្លួនឯងនៅត្រង់លេខណាមួយចន្លោះពីលេខ 1 ដល់ 10 នោះទេ ដោយការអនុវត្តដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមបង្កើនទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណបងប្អូននៅថ្ងៃនេះ បើបងប្អូននឹងយល់ព្រមស្ដាប់ ហើយធ្វើតាម។ ខ្ញុំនឹងនិយាយដោយមុតមាំ ដោយសង្ឃឹមឲ្យមានការលើកតម្កើង តែពុំមែនធ្វើឲ្យមានការអាក់អន់ចិត្តនោះទេ។

1. ចូរមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះសុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន ។ សូមឈប់បន្ទោសអ្នកដទៃ ឬស្ថានភាពរបស់ខ្លួន ឈប់រកលេស ហើយឈប់ដោះសារអំពីមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យបងប្អូនពុំអាចមានកិច្ចខិតខំក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិដ៏ពេញលេញនោះ។ សូមទទួលស្គាល់ថា បងប្អូន «មានសេរីភាពស្របតាមសាច់ឈាម» ហើយ «មានសិទ្ធិរើសយកឥស្សរភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច» ( នីហ្វៃទី 2 2:27)។ ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបយ៉ាងច្បាស់ពីស្ថានភាពបងប្អូន តែទ្រង់ក៏ជ្រាបយ៉ាងច្បាស់ផងដែរ បើបងប្អូនមិនជ្រើសរស់នៅតាមដំណឹងល្អទាំងស្រុងនោះ។ បើបែបនោះមែន សូមស្មោះត្រង់ល្មមនឹងចង់សារភាព ហើយខិតខំធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះតាមស្ថានភាពផ្ទាល់របស់បងប្អូន។ ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណកើនឡើង ពេលបងប្អូនទទួលខុសត្រូវចំពោះសុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណបងប្អូនផ្ទាល់ ដោយអនុវត្តដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរៀងរាល់ថ្ងៃ។

2. ចូរមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះសុខុមាលភាពខាងរូបកាយបងប្អូនផ្ទាល់ ។ ព្រលឹងបងប្អូនមាននូវរូបកាយ និង វិញ្ញាណ (សូមមើល គ. និង ស. 88:15)។ ការចិញ្ចឹមបីបាច់ព្រលឹង តែមិនខ្វល់ពីរូបកាយដែលជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ជាទូទៅវាដឹកនាំទៅរកការមិនចុះសម្រុងខាងវិញ្ញាណ ហើយកាត់បន្ថយភាពជឿជាក់។ បើបងប្អូនទន់ខ្សោយ បើបងប្អូនមិនស្រណុកចិត្តនឹងរូបកាយខ្លួន ហើយអាចធ្វើអ្វីមួយផ្លាស់ប្ដូរវាបាន សូមធ្វើវាចុះ! អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា យើងគួរ «ចាត់ទុករូបកាយយើងជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើងផ្ទាល់» ហើយថាយើងគួរ «គ្រប់គ្រងរបបអាហាររបស់យើង ហើយហាត់ប្រាណឲ្យមានរូបកាយរឹងមាំ» («We Are Children of God»Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1998 ទំព័រ 87; Liahona ខែ មករា ឆ្នាំ 1999 ទំព័រ 103)។

ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ បានបង្រៀនថា «វិញ្ញាណ និង រូបកាយយើងត្រូវបានផ្គុំចូលគ្នាតាមរបៀបមួយដែលរូបកាយយើងក្លាយជាឧបករណ៍មួយនៃគំនិតយើង ហើយជាគ្រឹះនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើង» («The Instrument of Your Mind and the Foundation of Your Character» [Church Educational System fireside ថ្ងៃទី 2 ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ 2003] ទំព័រ 2, speeches.byu.edu)។ ដូច្នេះហើយ សូមប្រើការវិនិច្ឆ័យដ៏ត្រឹមត្រូវលើអាហារដែលបងប្អូនហូប ហើយជាពិសេសទំហំនៃអាហារដែលបងប្អូនហូប និងការហាត់ប្រាណដែលរូបកាយត្រូវការ ហើយគួរទទួលបាន។ បើបងប្អូនមានរូបកាយមាំមួន សូមសម្រេចចិត្តនៅថ្ងៃនេះដើម្បីធ្វើជាម្ចាស់នៃផ្ទះរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ហើយចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ក្នុងរយៈពេលយូរ ដែលសមស្របនឹងសមត្ថភាពខ្លួន ដោយរួមផ្សំនឹងរបបអាហារដែលធ្វើឲ្យមានសុខភាពល្អជាងមុនផងដែរ។ ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណកើនឡើង ពេលវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន ពិតជាគ្រប់គ្រងលើភាពជាបុរស ឬស្ត្រីរបស់បងប្អូន ដោយមានជំនួយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ។

3. ចូរឱបក្រសោបដោយស្ម័គ្រចិត្តនូវការគោរពប្រតិបត្តិដោយអស់ពីចិត្តជាផ្នែកមួយក្នុងជីវិតបងប្អូន។ សូមដឹងថា បងប្អូនមិនអាចស្រឡាញ់ព្រះដោយគ្មានការស្រឡាញ់នូវព្រះបញ្ញាត្តិទ្រង់បានឡើយ។ បទដ្ឋានរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានភាពច្បាស់លាស់ ហើយសាមញ្ញាបែបនេះថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំចុះ» (យ៉ូហាន 14:15) ។ ការគោរពប្រតិបត្តិដ៏ជម្រើសនាំមកនូវពរជ័យដ៏ជម្រើសផងដែរ ហើយការជ្រើសយកអ្វីមួយអាក្រក់ជំនួសអ្វីមួយដែលអាក្រក់បំផុតគឺនៅតែជាការជ្រើសរើសខុស។ បងប្អូនមិនអាចមើលខ្សែភាពយន្តអាក្រក់ ហើយរំពឹងទុកឲ្យមានអារម្មណ៍នៃគុណធម៌ ដោយសារបងប្អូនមិនបានមើលខ្សែភាពយន្តដ៏ អាក្រក់ បំផុតនោះទេ។ ការគោរពតាមដោយស្មោះត្រង់ចំពោះបញ្ញត្តិមួយចំនួនពុំមែនមានន័យអាចបំពានបញ្ញត្តិផ្សេងទៀតបាននោះទេ។ អ័ប្រាហាំ លីងគិន បានថ្លែងយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «ពេលខ្ញុំធ្វើល្អ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ល្អ។ពេលខ្ញុំធ្វើអាក្រក់ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍អាក្រក់» (ក្នុង William H. Herndon and Jesse William Weik, Herndon’s Lincoln: The True Story of a Great Life វ៉ុល 3 [ឆ្នាំ 1889], 3:439)។

គួរបញ្ជាក់ផងដែរ ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់ហេតុផលត្រឹមត្រូវ ។ ព្រះអម្ចាស់ដែលទ្រង់ «តម្រូវចិត្ត និងគំនិតដែលស្ម័គ្រតាម» (គ. និង ស. 64:34) ហើយ «ពិចារណាអស់ទាំងគំនិតដែលចិត្តគិត ហើយដែលសម្រេចដែរ» (គ. និង ស. 33:1) ទ្រង់ជ្រាបពីហេតុផលដែលបងប្អូនទៅព្រះវិហារ មិនថាអ្នកទៅតែខ្លួន ឬទៅថ្វាយបង្គំដោយពិតប្រាកដនោះទេ។ បងប្អូនមិនអាចច្រៀងនៅថ្ងៃអាទិត្យថា «ឱ បាប៊ីឡូន ឱ បាប៊ីឡូន [ខ្ញុំ] លាអ្នកហើយណា» រួចស្រាប់តែខំស្វែងរក ឬទទួលយកវាម្ដងទៀតបាននោះទេ («Ye Elders of Israel» Hymns, ល.រ. 319)។ សូមចងចាំថា ការមិនអើពើពីបញ្ហាខាងវិញ្ញាណនឹងមិនដែលមានសុភមង្គលឡើយ។ សូមធ្វើឲ្យសាសនាចក្រ និង ដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញក្លាយជាផ្នែកទាំងមូលក្នុងជីវិតបងប្អូន ពុំមែនគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃជីវិតខាងក្រៅ ឬខាងសង្គមរបស់បងប្អូននោះឡើយ។ ការរើសយកថាតើនរណាដែលបងប្អូនចង់បម្រើនៅថ្ងៃនេះ វានឹងក្លាយជាការបម្រើតែបបូរមាត់ប៉ុណ្ណោះ ដរាបណាបងប្អូនរស់នៅតាមដោយខ្ជាប់ខ្ជួន (សូមមើល យ៉ូស្វេ 24:15) ។ ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណកើនឡើង ពេលបងប្អូនពិតជាខិតខំ រស់នៅក្នុងជីវិតមួយដ៏បរិសុទ្ធ សម្រាប់ហេតុផលដ៏ត្រឹមត្រូវ ទោះជាបងប្អូនមិនល្អឥតខ្ចោះក្ដី!

4. ធ្វើឲ្យបានកាន់តែល្អបំផុតក្នុងការប្រែចិត្តគ្រប់ពេលវេលា និងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ដោយសារដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាកត្តាដ៏ចាំបាច់បំផុត បងប្អួនគួរតែយកវាមកអនុវត្តក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃដោយក្ដីសប្បុរស ពីព្រោះវាមានឥទ្ធិពលជានិច្ច។ សូមឱបក្រសោបនឹងដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការប្រែចិត្ត ជាអ្វីដែលបងប្អូនស្វាគមន៍ ហើយអនុវត្តជាប្រចាំស្របតាមបញ្ជារបស់ព្រះ។ សូមបង្កើតឥរិយាបថនៃការប្រែចិត្តជានិច្ចដ៏រីករាយ ហើយពេញដោយក្ដីអំណរ ដោយធ្វើឲ្យវាក្លាយជាជម្រើសនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូនរាល់គ្នា។ ក្នុងការធ្វើដូច្នេះ សូមប្រុងប្រយ័ត្ននឹងការល្បួងដើម្បីពន្យាពេល ហើយកុំរំពឹងថា ពិភពលោកនេះនឹងរីករាយជាមួយបងប្អូន។ ដោយផ្ដោតគំនិតបងប្អូនទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមខ្វាយខ្វល់ឲ្យបានច្រើនពីអ្វីដែលទ្រង់គិតពីបងប្អូន ហើយចូរឲ្យផលមកតាមក្រោយ។ ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណកើនឡើង ពេលបងប្អូនប្រែចិត្តពីអំពើបាប ទោះតូចឬធំ ដោយស្ម័គ្រចិត្ត និងពេញដោយក្ដីអំណរ ដោយការអនុវត្តដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

5. ធ្វើឲ្យបានកាន់តែ ល្អបំផុតក្នុងការអត់ទោស។ «យើងជាព្រះអម្ចាស់នឹងអត់ទោសដល់អ្នកណាដែលយើងនឹងអត់ទោស ប៉ុន្តែរីឯអ្នកវិញ គឺតម្រូវឲ្យអត់ទោសដល់មនុស្សទាំងអស់» (គ. និង ស. 64:10) ។ សូមអត់ទោសដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា រឿងអ្វីក៏ដោយ នៅគ្រប់ពេលទាំងអស់ ឬយ៉ាងហោចណាស់ខិតខំធ្វើកិច្ចការនេះ ដើម្បីឲ្យការអត់ទោសបានជ្រាបចូលក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន។ សូមកុំចងកំហឹង កុំងាយអន់ចិត្ត សូមអត់ទោស ហើយបំភ្លេចចោលភ្លាម ហើយសូមកុំគិតថា បងប្អូនត្រូវបានលើកលែងឲ្យរួចខ្លួនពីបញ្ញត្តិនេះ។ ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណកើនឡើង ពេលបងប្អូនដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបថា បងប្អូនគ្មានអារម្មណ៍អាក្រក់ចំពោះមនុស្សម្នាក់ទៀត។

6. ទទួលយកការសាកល្បង ការបរាជ័យនិង «រឿងភ្ញាក់ផ្អើល» ជាផ្នែកមួយនៃបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតបងប្អូន។ សូមចាំថា បងប្អូននៅទីនេះដើម្បីបង្ហាញ ហើយទទួលការសាកល្បង ដើម្បី«មើល បើសិនជា [បងប្អូន] នឹងប្រព្រឹត្តនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះរបស់ [បងប្អូន] នឹងបញ្ជាដល់ [បងប្អូន]» (អ័ប្រាហាំ 3:25)—ហើយខ្ញុំសូមបន្ថែមថា «នៅគ្រប់កាលៈទេសៈ»។ បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់បងប្អូនរាល់គ្នារាប់លាននាក់ធ្លាប់ ឬកំពុងសាកល្បងបែបនេះ ចុះហេតុអ្វីបានជាបងប្អូនរាល់គ្នានឹងត្រូវបានលើកលែងនោះ? ការសាកល្បងមួយចំនួនកើតមានតាមរយៈការខ្វះការគោរពប្រត្តិបត្តិ ឬការធ្វេសប្រហែសរបស់បងប្អូនផ្ទាល់។ ការសាកល្បងផ្សេងទៀតកើតមានដោយសារការធ្វេសប្រហែសរបស់អ្នកដទៃ ឬបើនិយាយឲ្យសាមញ្ញទៅ គឺដោយសារពិភពលោកនេះគឺជាពិភពដែលធ្លាក់ចុះ។ ពេលការសាកល្បងទាំងនេះមកដល់ ពួកបាវបម្រើនៃមារសត្រូវចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយថាបងប្អូនបានធ្វើអ្វីមួយខុស ថានេះគឺជាការទណ្ឌកម្មមួយ ជាសញ្ញាមួយដែលព្រះវរបិតាសួគ៌មិនស្រឡាញ់បងប្អូន។ សូមកុំខ្វល់ពីពាក្យនោះ! ផ្ទុយទៅវិញ សូមព្យាយាមញញឹម សំឡឹងមើលទៅស្ថានសួគ៌ ហើយពោលថា «ព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំយល់ហើយ ទូលបង្គំដឹងថានេះជាអ្វីហើយ។ ជាពេលល្បងខ្លួនទូលបង្គំ មែនទេ?» រួចរួមដៃនឹងទ្រង់ដើម្បីស៊ូទ្រាំឲ្យបានល្អរហូតដល់ចុងបំផុត។ ទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណកើនឡើង ពេលអ្នកទទួលយកថា «ជារឿយៗ ការសាកល្បង និង ទុក្ខលំបាកត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យកើតឡើងក្នុង[ជីវិតរបស់បងប្អូន] ដោយសារអ្វីដែល [បងប្អូន] កំពុងធ្វើជារឿងត្រឹមត្រូវ» (Glenn L. Pace, «Crying with the Saints» [Brigham Young University devotional ថ្ងៃទី13 ខែធ្នូ ឆ្នាំ 1987] ទំព័រ 2, speeches.byu.edu) ។

កាលកំពុងគ្រប់គ្រងលើបេសកកម្មអ៊ុយក្រែនក្វីវ មានពេលមួយខ្ញុំសួរស៊ិស្ទើរដ៏ស្មោះត្រង់បំផុតម្នាក់ថា ហេតុអ្វីបានជានាងតែងតែធ្វើបាបខ្លួនឯង ហេតុអ្វីបានជានាងតែងវាយដំខ្លួនឯងដោយសារតែរឿងតូចតាច។ ចម្លើយនាងគឺជាគំរូមួយនៃមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងស្ដាប់ទៅសំឡេងខុស កាលនាងបានតបថា «ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកដទៃវាយដំខ្ញុំដោយសារតែរឿងនោះ»។

បងប្អូនប្រុសស្រី ពាក្យទូន្មានរបស់ខ្ញុំទៅកាន់ស៊ិស្ទើរម្នាក់នេះគឺជាពាក្យទូន្មានរបស់ខ្ញុំដល់បងប្អូនរាល់គ្នាដែរ៖ សូមទទួលស្គាល់ ហើយប្រឈមនឹងភាពទន់ខ្សោយរបស់បងប្អូន តែសូមកុំឈប់ដោយសារវា ពីព្រោះការណ៍នេះមួយចំនួននឹងក្លាយទៅជាដៃគូរបស់បងប្អូនរហូតដល់បងប្អូនចាកចេញពីជីវិតនេះ។ មិនថាបច្ចុប្បន្ននេះ បងប្អូនមានស្ថានភាពបែបណាទេ នៅពេលបងប្អូនជ្រើសយកការប្រែចិត្តដោយស្មោះ និងពេញដោយក្ដីអំណរយ៉ាងស្ម័គ្រស្មោះរៀងរាល់ថ្ងៃ នោះដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងឱបក្រសោប ហើយទៅតាមបងប្អូននៅគ្រប់ទីកន្លែង។ តាមការរស់នៅបែបនេះ បងប្អូនពិតជាអាច «បានទទួលការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់[បងប្អូន]ជានិច្ច» (ម៉ូសាយ 4:12) គ្រប់ពេលគ្រប់វេលាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហេតុដូច្នះហើយ សូមមានភាពស្អាតស្អំទាំងស្រុងនៅចំពោះព្រះ(គ្រប់ពេលទាំងអស់(។

នេះជាអភ័យឯកសិទ្ធិរបស់បងប្អូន បើបងប្អូនចង់បានវា នៅថ្ងៃនេះ ឬក្នុងពេលឆាប់ៗ ថាបងប្អូននឹងទូលអង្វរព្រះ មិនថាបងប្អូនមានកំហុសអ្វីនោះទេ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់ដែលទ្រង់រំពឹងឲ្យយើងរស់នៅតាមបញ្ញត្តិ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់ដែលទ្រង់ចង់ប្រទានព្រះគុណ និង ក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះថាទ្រង់រីករាយ ពេលយើងអនុវត្តដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ជាប្រចាំថ្ងៃដោយការអះអាងដ៏ស្ងប់ ហើយរីករាយថា យើងកំពុងដើរលើផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់ដែលខ្វល់ព្រះទ័យចំពោះ «ទំនុកចិត្ត [របស់បងប្អូន]ដើម្បីមានចិត្តក្លាហាននៅចំពោះវត្តមាននៃព្រះ (សូមមើល គ. និង ស. 121:45) ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។