Tapınak Kutsamaları
Başkan Thomas S. Monson
Tapınağa gittiğimizde orada bir insanın yüreğinde hissedebileceğinden daha büyük bir manevi boyut ve huzur hissedebiliriz.
Sevgili kardeşlerim, düşüncelerimizin dünyanın Kurtarıcı’sına döndüğü bu güzel Paskalya sabahında sizlerle beraber olmaktan dolayı çok minnettarım. Her birinize sevgilerimi ve selamlarımı sunuyorum ve Cennetteki Babamız’ın sözlerime ilham vermesi için dua ediyorum.
Kilise Başkanı olarak desteklendiğimden beri bu konferans itibariyle yedi yıl oldu. Sadece birtakım zorlukların değil aynı zamanda sayısız nimetlerin de doldurduğu yoğun yıllar oldu. Bu oldukça zevkli ve kutsal nimetlerin arasında, tapınakları adama ve yeniden adama fırsatım oldu.
En son geçen Kasım’da yeni Phoenix Arizona Tapınağı’nı adama ayrıcalığına sahip oldum. Başkan Dieter F. Uchtdorf, Yaşlı Dallin H. Oaks, Yaşlı Richard J. Maynes, Yaşlı Lynn G. Robbins ve Yaşlı Kent F. Richards bana eşlik etti. Adama töreninden önceki akşam, tapınak bölgesinden 4000’den fazla gencimizin oluşturduğu şahane bir kültürel kutlama çok güzel bir şekilde gerçekleştirildi. Ertesi gün tapınak, kutsal ve ilham verici üç oturumda adandı.
Tapınakların inşası Kilise’nin büyüdüğünü gösteren çok açık bir işarettir. Şu anda dünya çapında faal olan 144 tane tapınağımız var, bunun yanında 5 tanesi yenilenmekte ve 13 tanesi de inşaat halindedir. Buna ek olarak daha önce ilan edilen 13 tapınak ise inşaat başlamadan önceki çeşitli hazırlık aşamalarındadır. Bu yıl 2 tapınağı yeniden adamayı ve bitmesi planlanan 5 tapınağı da adamayı umuyoruz.
Son iki yıldır, çabalarımızı daha önce duyurulan tapınakların tamamlanması için yoğunlaştırdığımızdan dolayı, herhangi yeni bir tapınağın planlarını beklemeye almıştık. Yine de, bu sabah şu yerlerde inşa edilecek üç yeni tapınağı duyurmaktan çok mutluluk duyuyorum: Abidjan, Fildişi Sahilleri; Port-au-Prince, Haiti ve Bangkok, Tayland. Muhteşem nimetler bu bölgelerde, gerçekten de dünyanın her yerinde tapınakların bulunduğu yerlerde yaşayan sadık üyelerimizi beklemektedir
Daha fazla tapınak için ihtiyaçları belirleme ve yer bulma işlemi halen devam etmektedir çünkü bizler mümkün olduğu kadar çok üyenin zamanlarından ve finansal kaynaklarından büyük fedakarlıklarda bulunmadan tapınağa gitme fırsatı olmasını arzu ediyoruz. Aynen geçmişte yaptığımız gibi, bu konu hakkında kararlar verildikçe sizleri bilgilendireceğiz.
Tapınakları düşündüğümde, düşüncelerim orada aldığımız nice kutsamalara dönüyor. Tapınağın kapısından girdiğimizde dünyanın çılgınlıklarını ve karmaşasını geride bırakırız. Bu kutsal sığınağın içinde güzellik ve düzen buluruz. Orada ruhlarımız için dinlenme ve yaşam kaygılarımızdan kurtulma vardır.
Tapınağa gittiğimizde orada bir insanın yüreğinde hissedebileceğinden daha büyük bir manevi boyut ve huzur hissedebiliriz. Kurtarıcı’nın “Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum…Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.”1 sözlerindeki gerçek anlamı kavrayacağız.
Böyle bir huzur, her yüreğe -sıkıntı içindeki yüreklere, kederle ezilmiş yüreklere, kargaşa hisseden yüreklere, yardım dileyen yüreklere- nüfuz edebilir.
Geçenlerde, yardım için yalvaran bir kalple tapınağa giden genç bir adamın hikayesini kendi kulaklarımla duydum. Bu genç adam aylar önce, Güney Amerika’da bir görev bölgesinde hizmet etmek üzere hizmet çağrısını almıştı. Ancak vize alması çok uzun sürdüğü için Birleşik Devletler’deki bir görev bölgesine tekrar atanmıştı. İlk atandığı yerde hizmet veremeyeceği için hayal kırıklığı yaşamasına rağmen, yine de yeni atandığı yerde çok çalışmıştı, elinden geldiği kadar çalışmaya da kararlıydı. Bununla beraber, sevindirici haberi paylaşmak yerine iyi vakit geçirmekle daha çok ilgilendiklerini düşündüğü görevlilerle yaşadığı olumsuz tecrübelerden dolayı cesareti kırılmıştı.
Bu genç adam birkaç ay sonra kısmi felç geçirmesine sebep olan çok ciddi sağlık sıkıntıları yaşamış ve sağlık nedenlerinden dolayı evine gönderilmişti.
Birkaç ay sonra bu genç adam tamamen iyileşmişti ve felci tamamen geçmişti. Ona tekrar görevli olarak hizmet verebileceği söylenmişti ki o bu kutsama için her gün dua etmişti. Hayal kırıklığı yaratan tek haber, olması gereken davranış ve tutumda olmadıklarını hissettiği bazı görevlilerin olduğu eski görev bölgesine döneceği olmuştu.
Teselli aramak ve bir görevli olarak güzel tecrübeler yaşayabileceği konusunda onay almak için tapınağa gelmişti. Aynı zamanda annesi ve babası da bu tapınak ziyaretinin oğullarının ihtiyaç duyduğu yardımı sağlaması için dua etmişlerdi.
Genç adam, seans bittikten sonra göksel odaya girdiğinde bir koltuğa oturup Cennetteki Baba’sından rehberlik almak için dua etmeye başladı.
Kısa bir süre sonra adı Landon olan başka bir genç adam da göksel odaya girdi. Odaya girer girmez, gözleri koltukta oturan gözleri kapalı ve dua ettiği gayet belli olan gence takılıp kaldı. Landon’a bu genç adamla konuşması gerektiğine dair çok net bir teşvik geldi. Ancak rahatsız etmekten çekindiği için beklemeye karar verdi. Dakikalar geçtikten sonra, genç adam halen dua ediyordu. Landon bu teşviki daha fazla erteleyemeyeceğini biliyordu. Genç adama yanaştı ve hafifçe omzuna dokundu. Genç adam gözlerini açtı ve rahatsız edildiği için ürkmüştü. Landon sessizce, “Neden olduğunu bilmiyorum ama sizinle konuşmam gerektiğini hissediyorum” dedi.
Konuşmaya başladıklarında genç adam Landon’a içini döktü, durumunu açıkladı ve görev bölgesi hakkında teselli ve teşvik alma arzusunu anlatarak sözlerini bitirdi. Landon, başarılı bir görev hizmetinden bir yıl önce dönmüş biri olarak kendi görevli tecrübelerini, yaşadığı zorlukları ve endişeleri, yardım için Rab’be nasıl döndüğünü ve kendisine verilen nimetleri anlattı. Sözleri rahatlatıcı ve güven vericiydi; onun görevi için duyduğu coşku herkesi etkiliyordu. Sonunda genç adamın korkuları yatıştı ve içini huzur kapladı. Duasının cevaplandığını fark ettiğinde derin bir minnettarlık hissetti.
İki genç adam beraber dua ettiler ve sonrasında Landon gitmeye hazırlandı, ona gelen ilhamı dinlediği için mutluydu. Gitmek için ayağa kalktığında genç adam Landon’a “görev hizmetini nerede yaptın?” diye sordu. O ana kadar ikisi de birbirlerine görev yaptıkları yerin adından bahsetmemişlerdi. Landon görev bölgesinin adını söyleyerek cevap verdiğinde genç adamın gözleri doldu. Landon genç adamın geri döneceği aynı görev bölgesinde hizmet vermişti!
Bana son yazdığı bir mektupta Landon, genç adamın ona söylediği şu veda sözlerini benimle paylaştı: “Cennetteki Baba’nın beni kutsayacağına inanıyordum ama O’nun bana yardımcı olması için benim görev bölgemde hizmet etmiş olan birini göndereceğini hiç hayal edemezdim. Her şeyin iyi olacağını biliyordum.”2 Samimi bir yürekle edilmiş mütevazı bir dua duyulmuştu ve cevaplanmıştı.
Kardeşlerim hayatlarımızda ayartmalar olacak; sıkıntılarımız ve zorluklarımız olacaktır. Tapınağa gittiğimizde, orada yaptığımız antlaşmaları hatırladığımızda, bu ayartmalarla daha kolay baş edebiliriz ve sıkıntılarımıza daha iyi katlanabiliriz. Tapınakta huzur bulabiliriz.
Tapınak kutsamaları paha biçilmezdir. Hayatımın her gününde minnettarlık duyduğum kutsamalardan biri sevgili eşim Frances ve bana kutsal bir sunakta diz çöktüğümüzde ve tüm sonsuzluk için bizi birbirimize bağlayan antlaşmaları yaptığımızda verilen kutsamadır. Onunla tekrar beraber olacağımı bilmenin bana verdiği huzur ve teselli nimetinden daha kıymetli bir nimet yoktur.
Cennetteki Babamız’ın bizi kutsamasını diliyorum ki tapınak ibadetinin ruhuna sahip olalım, O’nun emirlerine itaat edelim ve dikkatli bir şekilde Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in adımlarını takip edelim. O’nun bizim Fidye ile Kurtaranımız olduğuna tanıklık ederim. O, Tanrı’nın Oğlu’dur. O ilk Paskalya sabahı mezarından çıkarak Tanrı’nın tüm çocukları için beraberinde sonsuz hayat hediyesini getirmiştir. Bu güzel günde, bu çok önemli olayı kutlarken, O’nun büyük ve muhteşem hediyeleri için minnettarlık dualarımızı sunalım. Böyle olmasını dileyerek, O’nun kutsal adıyla alçakgönüllülükle dua ediyorum, amin.