آیا هنوز برایتان شگفت انگیز است؟
توسّط اُسقف ژرَالد :کاسیَ
مشاور اوّل در ریاست اُسقفان
حیرت کردن در شگفتی های مژده یک نشانۀ ایمان است. آن تشخیص دادن دست خداوند در زندگی ما و همۀ آنچه که در اطراف ما هستند.
من و همسرم سعادت بار آوردن پنج فرزند نزدیک شهر با شکوه پاریس را داشته ایم.در طول آن سالها می خواستیم که آنها فرصت های غنی کشف کردن چیز های شگفت انگیز دنیا را داشته باشند. هر تابستان، خانوادۀ ما سفر های طولانی برای دیدن بنا های یادبود مهم، جا های تاریخی، و شگفتی های طبیعی اروپا می کردند. سرانجام، بعد از ٢٢ سال زندگی در اطراف پاریس، ما آمادۀ تغییر مکان بودیم. من هنوز هم بخاطر میاورم روزی را که فرزندانم گفتند، ”بابا، این باعث خجالت است! ما تمام عمرمان را اینجا گذرانده ایم، و هر گز به برج ایفل نرفته ایم!”
چیز های شگفت انگیز بسیاری در این دنیا وجود دارند. ولیکن، وقتی آنها همیشه جلو چشممان هستند، به آنها توجّهی نمی کنیم. ما نگاه می کنیم، امّا حقیقتاً نمی بینیم؛ گوش می دهیم، امّا حقیقتاً نمی شنویم.
در دوران اولیّۀ وزارتش، عیسی به مریدانش گفت:
”مبارک باد چشمانی که آنچه را که شما می بینید می بینند:
”زیرا من بشما می گویم، پیامبران و پادشاهان بسیاری مشتاق دیدن آنچه که شما می بینید بوده اند، و آنها را ندیده اند؛ و بشنوند آنچه را که شما می شنوید، و آنها را نشنیده اند.”1
من اغلب در شگفت بوده ام که زندگی در زمان ناجی چگونه بوده است. آیا می توانید تجسّم کنید که در پیش پای او نشسته اید؟ آغوش او را حسّ کرده؟ شاهد تعلیم دادن او به دیگران هستید؟ و با این حال بسیاری که او را ملاقات کردند تشخیص ندادند—که ”ببینند”—که همان پسر خدا در میانشان زندگی می کرد.
ما هم در دوران استسنائی زندگی می کنیم. پیامبران سابق کار مژدۀ اعاده شده را ”کاری شگفت انگیز دیدند … ، آری، کاری شگفت انگیز و حیرت آمیز.”2 در هیچ دوران باستانی به این اندازه مبلّغین مذهبی فرا خوانده نشده اند، این اندازه کشور هائی برای شنیدن مژده باز نشده اند، و این اندازه معبد ها در سراسر دنیا ساخته نشده اند.
برای ما، مقدّسین آخرین زمان، حیرت در زندگی شخصی خودمان هم اتّفاق میفتد. شامل تغییر شخصی خود مان، جواب دعا هایمان، و مرحمت های مشفق روزانۀ الهی.
حیرت کردن در شگفتی های مژده یک نشانۀ ایمان است. آن تشخیص دادن دست خداوند در زندگی ما و همۀ آنچه که در اطراف ما هستند. حیرت ما همچنین باعث تقویت روحانی ما می شود. آن بما نیرو می بخشد که به ایمان مان متّکی بوده و در انجام کار های رستگاری مشغول باشیم.
امّا بگذارید آگاه باشیم، توانائی ما در حیرت بودن گذراست. بمرور زمان، جدّی نگرفتن فرامین، بی تفاوتی، و حتّی بیزاری می تواند در ما نشست کرده و ما را بی عاطفه کند حتّی به چشمگیر ترین نشانه ها و معجزات مژده.
کتاب مورمون دورانی را تشریح می کند، که بسیار شبیه دوران خودمان است، دورانی قبل از آمدن مسیح به قارّۀ آمریکا. ناگهان نشانه های تولّدش در آسمانها ظاهر شدند. مردم آنچنان حیرت زده بودند که خود را متواضع ساختند، و تقریباً همه تغییر مذهب دادند. ولیکن، بعد از چهار سال، ”مردم آن نشانه ها و شگفتی هائی را که دیده بودند فراموش کرده، و کم کم به نشانه ها وشگفتی های آسمانی بی اعتنا شدند، … و به تدریج ایمان خود را به آنچه که دیده و شنیده بودند از دست دادند.”3
برادران و خواهران من، آیا هنوز مژده برایتان شکفت انگیز است؟آیا هنوز می توانید ببینید، بشنوید، احساس کرده، و در حیرت باشید؟ یا حسّ گر های روحانی تان در حالت آماده باش هستند؟ در هر موقعیّت شخصی که هستید، من از شما دعوت می کنم که سه کاری انجام بدهید.
اوّل، هر گز از کشف کردن و دوباره کشف کردن حقایق مژده خسته نشوید. نویسنده مارسل پروست گفت، ”سفر واقعی اکتشاف در پیدا کردن سرزمین های جدید نیست بلکه یافتن چشمانی تازه است.”4 آیا بخاطر میاورید اوّلین باری که یک آیۀ مقدّس را خواندید و احساس کردید که خداوند شخصاً با شما صحبت می کند؟ آیا می توانید اوّلین باری را بیاد آورید که نفوذ روح القدس را احساس کردید، شاید قبل از اینکه درک بکنید که آن روح القدس بود؟ آیا اینها لحظاتی مقدّس و ویژه نبودند؟
ما باید هر روز تشنه و گرسنه برای دانش روحانی باشیم. این عمل شخصی بر مبنای مطالعه، تعمّق، و دعا بنا می شود. بعضی اوقات ممکن است فکرکنیم، ”من احتیاجی به مطالعۀ کتاب مقدّس ندارم؛ همه را قبلاً خوانده ام” یا ”من احتیاج ندارم که امروز به کلیسا بروم؛ چیز تازۀ ای در آنجا نیست.”
امّا مژده یک سرچشمۀ دانش است که هر گز خشک نمی شود. همیشه چیزی تازه در هر یکشنبه، در هر همایش، و در هر آیۀ مقدّس برای یاد گرفتن و حسّ کردن وجو دارد. در ایمان به آن وعده پایبندیم که اگر ”جویا باشیم، … [ما] خواهیم یافت.”5
دوّم، ایمانتان را بر اساس حقایق ساده و آشکار مژده تکیه بدهید. حیرت ما باید بر اساس اصول هسته ای ایمان، و پاکی پیمانها و آئینها، و در ساده ترین اعمال پرستش مان باشد.
یک خواهر مبلّغ مذهبی داستان سه مردی را که در طیّ یک کنفرانس منطقه ای در آفریقا ملاقات کرده بود تعریف نمود. آنها از از یک دهکده ای منزوی و دور دست که در آنجا کلسیا هنوز سازمان نیافته بود امّا ١۵ نفر عضو وفا دار کلیسا و ٢٠ نفر جویندۀ مذهب وجود داشت آمده بودند. بمدّت بیش از دو هفته این مردان، بیشتر از ٣٠٠ مایل (km ۴۸٠) روی جاده ای گل آلود بخاطر فصل بارانی پیاده راه رفته بودند، تا در کنفرانس شرکت کرده و عشر اعضای گروه را با خود بیاورند. آنها تصمیم داشتند که یک هفتۀ کامل بمانند که بتوانند در مراسم آئین شام یکشنبۀ آینده شرکت کنند و با امید اینکه در سفر برگشت جعبه هائی پُر از کتاب مورمون را روی سرشان برای مردم دهکده ببرند.
آن مبلّغ مذهبی از حسّ حیرتی که این برادران از خود نشان دادند و از خود گذشتگی آنها برای بدست آوردن چیزهائی که همیشه و به آسانی در دسترس او بوده است شهادت داد.
او در شگفت بود: ”اگر یک روز صبح یکشنبه در آریزونا من بلند شده و دریابم که ماشینم روشن نمی شود، آیا به کلیسا که چندان از خانۀ من دور نیست خواهم رفت؟ یا در خانه خواهم ماند زیرا کلیسا دور بود و باران می بارید؟6 اینها سؤالات خوبی برای همۀ ما هستند.
سرانجام، من از شما دعوت می کنم که در طلب و گرامی داشتن روح القدس باشید. اکثر شگفتی های مژده نمی توانند با حواسّ طبیعی خودمان درک شوند. آنها چیز هائی هستند که ”چشم ندیده، و گوش نشنیده، … چیز هائی که خدا برای آنهائی که دوستش دارند مهیّا کرده است.”7
با دارا بودن روح خداوند، حسّ روحانیمان تیز تر شده و حافظۀ مان روشنتر می شود بنابراین نمی توانیم معجزات و نشانه هائی را که شاهد بوده ایم فراموش کنیم. شاید برای همین بود که، وقتی مریدان عیسی دریافتند که زمان رفتن او فرا رسیده است، مریدان نیفائیش با التهاب دعا کردند ”برای آنچه که بیشتر آرزو داشتند؛ و آروزی آنها این بود که روح القدس به آنها اعطا شود.”8
هر چند که آنها با چشمان خود ناجی را دیده و با دست های خود شان زخمهای او را لمس کرده بودند، مید انستند که بدون قدرت مداوم روح خدا ممکن است شهادت شان کاهش یابد. برادران و خواهران من، هر گز کاری نکنید که این هدیۀ شگفت انگیز و پُر ارزش—همدمی روح القدس را از دست بدهید. با دعا های با التهاب و زندگی صالحانه در جویایش باشید.
من شهادت می دهم که این کاری که ما در آن مشغول هستیم ”یک کاری شگفت آور و حیرت انگیز است. ”چنانکه از عیسی مسیح پیروی می کنیم، خدا ”با نشانه ها و شگفتی ها، و با معجرات مختلف، و هدیۀ روح القدس، بر طبق خواستۀ خودش بما شهادت می دهد.”9 در این روز بخصوص، من شهادت می دهم که شگفتی ها و حیرت های مژده بر بزرگترین هدیه ها متّکی هستند—کفّارۀ ناجی. این یک هدیۀ کاملی از عشق پدر و پسر، متحّد در مقصود، برای هر کدام از ما ارائه شده است. به همراه شما، ”من در حیرتم از عشقی که عیسی بمن ارائه می کند … آه، که چقدر شگفت انگیز است، شگفت انگیز است برای من!”10
انشاالله که همیشه چشمانی داشته باشیم که ببینند، گوش هائی که بشنوند، و قلب هائی که شگفتی و حیرت این مژده را درک کنند دعای منست بنام عیسی مسیح، آمین.