មូលហេតុដែលអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារសំខាន់—នៅគ្រប់កន្លែងលើពិភពលោក
ដោយ អែលឌើរ អិល ថម ភែរី
នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់
គ្រួសារជាស្នូលនៃជីវិត ហើយជាកូនសោចាក់បើកសុភមង្គលដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។
កាលពីខែវិច្ឆិកាមុន ខ្ញុំមានសិទ្ធិទទួលបានការអញ្ជើញ--ឲ្យទៅជាមួយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង និង ប៊ីស្សព ហ្គែរ៉ល កូសសែ—ទៅចូលរួមក្នុងសន្និសីទអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារនៅ វីធីខេន ក្នុងទីក្រុងរ៉ូម ប្រទេស អ៊ីតាលី ។ អ្នកមានវត្តមាននៅទីនោះ គឺជាអ្នកតំណាងសាសនាមកពីសាសនា ១៤ ផ្សេងៗគ្នា និង មកពីទ្វីបប្រាំមួយក្នុងចំណោមទ្វីបទាំងប្រាំពីរ ដែលទាំងអស់គ្នាត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យសម្ដែងពីជំនឿរបស់ខ្លួនទៅលើអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងដល់គ្រួសារក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ ។
សង្ឃរាជ ហ្វ្រានស៊ីស បានបើកសម័យប្រជុំទីមួយនៃសន្និបាតនេះ ដោយថ្លែងដូចនេះថា ៖ « ឥឡូវនេះ យើងរស់នៅក្នុងវប្បធម៌នៃភាពបណ្ដោះអាសន្ន ដែលមនុស្សកាន់តែច្រើនទៅៗ លះបង់ចោលអាពាហ៍ពិពាហ៍ រាប់ទុកជាការតាំងចិត្តជាសាធារណៈមួយទៅវិញ ។ បដិវត្តន៍ក្នុងចារិតលក្ខណៈ និង សីលធម៌នេះ ជាញឹកញាប់ត្រូវបានគេគាំទ្រ ប៉ុន្តែ ការពិតទៅវាបាននាំមកនូវការហិនហោចខាងវិញ្ញាណ និង ទ្រព្យសម្បត្តិ ដល់មនុស្សលោកច្រើនឥតគណនា ជាពិសេសអ្នកដែលក្រីក្រ និង អ្នកដែលងាយរងគ្រោះបំផុត ។ … វាតែងតែជាពួកគេដែលរងទុក្ខខ្លាំងបំផុតក្នុងវិបត្តិនេះ » ។1
និយាយដល់ពួកជំនាន់ដែលកំពុងពេញវ័យ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា វាសំខាន់ដែលពួកគេ « មិនត្រូវចុះចូលនឹង [ ចិត្តគំនិត ] ដ៏ពិសពុលនៃភាពបណ្ដោះអាសន្ននោះឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ ត្រូវធ្វើបដិវត្តន៍ដោយសេចក្ដីក្លាហាន ដើម្បីស្វែងរកសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ពិត និង និរន្តរ៍វិញ ដោយជំទាស់នឹងគំរូដ៏សាមញ្ញនោះ » ការណ៍នេះត្រូវតែបានសម្រេច ។២
ការណ៍នេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងបីថ្ងៃ ដោយមានបទបង្ហាញ និង ការពិភាក្សាជាមួយនឹងអ្នកដឹកនាំសាសនានានា ថ្លែងពីប្រធានបទនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និង ស្ត្រីម្នាក់ ។ កាលខ្ញុំស្ដាប់ដល់ប្រសាសន៍ផ្សេងៗយ៉ាងទូលំទូលាយបំផុតរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាទូទាំងពិភពលោក នោះខ្ញុំបានឮពួកលោកយល់ស្របគ្នាទាំងស្រុង ហើយបានបង្ហាញការគាំទ្រដល់ជំនឿគ្នាទៅវិញទៅមក ទៅលើភាពពិសិដ្ឋនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង សារៈសំខាន់នៃគ្រួសារ ដែលជាស្ថាប័នគ្រឹះនៃសង្គម ។ ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍អានុភាពនៃគោលដៅរួម និង សាមគ្គីភាពជាមួយនឹងពួកលោក ។
មានអ្នកដឹកនាំជាច្រើនដែលបានឃើញ និង បានបង្ហាញពីភាពសាមគ្គីនេះ ហើយពួកលោកបានធ្វើដូច្នោះ ក្នុងរបៀបផ្សេងៗ ។ អ្វីមួយដែលខ្ញុំពេញចិត្តបំផុត គឺពេលដែលអាចារ្យអ៊ីស្លាមម្នាក់មកពីប្រទេសអៀរ៉ង់ បានដកស្រង់ទាំងស្រុងនូវកថាកណ្ឌចំនួនពីរ ចេញពីសេចក្ដីប្រកាសអំពីក្រុមគ្រួសាររបស់យើងផ្ទាល់តែម្ដង ។
ក្នុងអំឡុងសន្និបាតនោះ ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញថា ពេលជំនឿ និង និកាយ និង សាសនាផ្សេងៗគ្នាបានរួបរួមគ្នាតែមួយ ចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ នោះពួកលោកក៏ស្រុះស្រួលគ្នាផងដែរទៅលើតម្លៃ និង ភក្ដីភាព និង ការតាំងចិត្ត ដែលជាធម្មតាទាក់ទងគ្នានឹងស្ថាប័នគ្រួសារ ។ ចំពោះរូបខ្ញុំ វាអស្ចារ្យណាស់ ដែលឃើញថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង អាទិភាពដែលផ្ដោតលើគ្រួសារ មិនប្រកាន់នូវភាពខុសគ្នាខាងនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច ឬសាសនា ។ ពេលនិយាយដល់ក្ដីស្រឡាញ់របស់ស្វាមីភរិយា និង សេចក្ដីសង្ឃឹម ក្ដីបារម្ភ និង ក្ដីប្រាថ្នាចង់បានកូនចៅ នោះយើងទាំងអស់គ្នាគឺដូចគ្នា ។
វាអស្ចារ្យណាស់ដែលបានចូលរួមការប្រជុំនឹងអ្នកដឹកនាំមកពីទូទាំងពិភពលោក កាលដែលពួកលោកបានបង្ហាញជាសកលនូវអារម្មណ៍អំពីសារៈសំខាន់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និង ស្ត្រី ។ សុន្ទរកថានីមួយៗរបស់ពួកលោក មានអមដោយទីបន្ទាល់មកពីអ្នកដឹកនាំសាសនាផ្សេងៗទៀត ។ ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង បានថ្លែងទីបន្ទាល់បញ្ចប់នៅក្នុងសន្និសីទនោះ ។ លោកបានថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏អានុភាព អំពីភាពស្រស់ស្អាតនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានការតាំងចិត្ត និង ជំនឿរបស់យើងចំពោះពរជ័យដែលបានសន្យាអំពីគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ច ។
ទីបន្ទាល់របស់ប្រធាន អាវរិង ជាទីបន្ទាល់បញ្ចប់ដ៏សក្ដិសមសម្រាប់រយៈពេលបីថ្ងៃដ៏ពិសេសនោះ ។
ឥឡូវនេះ អ្នកប្រហែលជានឹងសួរថា « មែនហើយ បើពួកលោកភាគច្រើនបានដឹងពីភាពស្រដៀងគ្នានៃអាទិភាពគ្រួសារ និង ជំនឿ បើសាសនាទាំងអស់នោះពិតជាបានយល់ស្របទៅលើថាអាពាហ៍ពិពាហ៍គួរមានលក្ខណៈបែបណា ហើយបើពួកលោកទាំងអស់បានយល់ស្របលើតម្លៃដែលគួរត្រូវបានដាក់នៅក្នុងគេហដ្ឋាន និង ទំនាក់ទំនងគ្រួសារ នោះតើយើងមានអ្វីខុសពីគេទៅ ? តើសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ញែកចេញ និង ខុសពីសាសនាផ្សេងទៀតនៅក្នុងពិភពលោកយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ?
នេះជាចម្លើយ ៖ ទោះជាវាអស្ចារ្យដែលឃើញ និង ដឹងថា យើងមានកត្តាជាច្រើនស្រដៀងគ្នាជាមួយនឹងសាសនាផ្សេងៗទៀតក្នុងពិភពលោក ទាក់ទងនឹងគ្រួសារយើងក៏ដោយ ក៏យើងមានទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្បអំពីដំណឹងល្អដែលស្ដារឡើងវិញបន្ថែមដែរ ។
អ្វីដែលដំណឹងល្អ ដែលបានស្ដារឡើងវិញ ផ្ដល់ដល់ការពិភាក្សាអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ គឺទូលំទូលាយ ហើយទាក់ទងគ្នាខ្លាំងណាស់ ដែលវាពុំអាចថានិយាយច្រើនហួសនោះទេ ៖ យើងធ្វើអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះទៅជាអស់កល្បជានិច្ច ! យើងយកការតាំងចិត្ត និង ភាពពិសិដ្ឋនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដាក់នៅកម្រិតមួយដែលកាន់តែខ្ពង់ខ្ពស់ ដោយសារតែជំនឿ និង ការយល់ដឹងរបស់យើងដែលថា គ្រួសារបានចាប់ផ្តើមមុនផែនដីនេះត្រូវបានបង្កើត និង ថាគ្រួសារអាចឆ្ពោះទៅមុខអស់កល្បជានិច្ច ។
គោលលទ្ធិនេះ ត្រូវបានបង្រៀនយ៉ាងសាមញ្ញ ប្រកបដោយអានុភាព និងស្រស់ថ្លា ដោយអត្ថបទរបស់ រ៉ូស ហ្គាតនើរ សម្រាប់ចម្រៀងកុមារថា « ក្រុមគ្រួសារអាចរួបរួមគ្នាជានិរន្តរ៍ » ។ សូមគិតមួយសន្ទុះអំពីកុមារអង្គការបឋមសិក្សានៅទូទាំងពិភពលោកច្រៀងទំនុកទាំងនេះជាភាសាពួកគេ ឮៗដោយចិត្តក្លៀវក្លា ដែលមានតែសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃគ្រួសារប៉ុណ្ណោះដែលអាចកើតឡើងបាន ៖
ក្រុមគ្រួសារអាចបាននៅជាមួយគ្នាជារៀងរហូត
តាមរយៈផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ខ្ញុំចង់រស់នៅជាមួយក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ
ហើយព្រះអង្គបានបង្ហាញផ្លូវដល់ខ្ញុំ ។៣
សាសនវិទ្យាទាំងមូលនៃដំណឹងល្អដែលស្ដារឡើងវិញរបស់យើង ផ្ដោតលើគ្រួសារ និង លើសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី និង អស់កល្បជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងជឿលើជីវិតមុនផែនដី ដែលយើងទាំងអស់គ្នាបានរស់នៅជាកូនវិញ្ញាណនៃព្រះ ជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ។ យើងជឿថា យើងធ្លាប់ជា ហើយនៅតែជាសមាជិកនៃគ្រួសាររបស់ទ្រង់ ។
យើងជឿថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ចំណងគ្រួសារអាចបន្តហួសពីសេចក្ដីស្លាប់—ថាអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយពួកអ្នកដែលមានសិទ្ធិអំណាចត្រឹមត្រូវ ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទ្រង់ នឹងបន្តមានសុពលភាពបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ ។ ពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់យើង ពុំមានពាក្យ « រហូតដល់សេចក្ដីស្លាប់ទើបយើងបែកគ្នា » នោះទេ តែថា « ចំពោះវេលាកាល និង ចំពោះអស់ទាំងភាពអស់កល្បជានិច្ចផង » ។
យើងក៏ជឿដែរថា គ្រួសារស្របតាមទំនៀមទម្លាប់ដ៏រឹងមាំ មិនត្រឹមតែជាស្ថាប័នគ្រឹះនៃសង្គម សេដ្ឋកិច្ច និង វប្បធម៌មួយដែលមានស្ថេរភាពខាងគុណតម្លៃប៉ុណ្ណោះទេ—តែពួកគេថែមទាំងជាស្ថាប័នគ្រឹះនៃភាពអស់កល្ប និង នៃនគរ និង រដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះផងដែរ ។
យើងជឿថា អង្គភាព និង រដ្ឋាភិបាលនៃស្ថានសួគ៌ នឹងត្រូវបានស្ថាបនាឡើងជុំវិញគ្រួសារ និង សាច់ញាតិទាំងឡាយ ។
វាគឺដោយសារជំនឿយើង ដែលថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារគឺអស់កល្ប ទើបយើង ជាសាសនាចក្រ ចង់ធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ និង ជាអ្នកចូលរួមម្នាក់ក្នុងចលនាពង្រឹងពួកគេនៅទូទាំងពិភពលោក ។ យើងដឹងថា មិនត្រឹមតែពួកអ្នកដែលជាអ្នកជឿសាសនាយ៉ាងសកម្មប៉ុណ្ណោះទេ ដែលមានគុណតម្លៃ និង អាទិភាពដូចគ្នាអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏និរន្តរ៍ និង ទំនាក់ទំនងគ្រួសារដ៏រឹងមាំនោះ ។ មានមនុស្សមិនជឿសាសនាមួយចំនួនធំ ក៏បានសន្និដ្ឋានដែរថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង រចនាបទជីវិតគ្រួសារដែលមានការតាំងចិត្ត គឺជារបៀបរស់នៅដ៏មានសុភវិនិច្ឆ័យបំផុត សន្សំសំចៃ និង រីករាយបំផុត ។
គ្មាននរណាម្នាក់ដែលមានវិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់មនុស្សជំនាន់ក្រោយជាងឪពុកម្ដាយដែលបានរៀបការមានកូនចៅនោះទេ ។
ហេតុអ្វីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារសំខាន់—នៅគ្រប់កន្លែង ? ការស្ទង់មតិជាសាធារណៈបង្ហាញថា អាពាហ៍ពិពាហ៍នៅតែជាឱកាសដ៏ល្អវិសេស និង ជាសេចក្ដីសង្ឃឹមក្នុងចំណោមមនុស្សភាគច្រើនក្នុងគ្រប់អាយុទាំងអស់—សូម្បីតែក្នុងជំនាន់សហស្សវត្ស ជាកន្លែងដែលយើងឮជាច្រើនអំពីអ្នកដែលជ្រើសនៅលីវ សេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួន និង នៅជាមួយគ្នាដោយមិនរៀបការ ។ ការពិតគឺថា មនុស្សមួយភាគធំនៅតែចង់មានកូនចៅ និង ចង់បង្កើតគ្រួសាររឹងមាំ ។
ពេលយើងរៀបការ ហើយមានកូន នោះភាពពិតជារួមក្នុងចំណោមមនុស្សលោក នឹងកាន់តែបង្ហាញជាក់ស្ដែងឡើងៗ ។ ក្នុងនាមជា « មនុស្សដែលជឿលើគ្រួសារ »—មិនថាយើងរស់នៅកន្លែងណា ឬ កាន់សាសនាអ្វីនោះទេ—យើងមានការលំបាក ការសម្របខ្លួន សេចក្ដីសង្ឃឹម សេចក្ដីព្រួយ និង ក្ដីសុបិន្តដូចគ្នាជាច្រើនសម្រាប់កូនចៅយើង ។
ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធNew York Times ដេវីឌ ប្រ៊ូកស៍បានថ្លែងថា ៖ « មនុស្សពុំមានជីវិតកាន់តែប្រសើរទេ ពេលពួកគេទទួលបានសេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួនជាអតិបរិមាដើម្បីធ្វើអ្វីដែលពួកគេចង់បាននោះ ។ ពួកគេមានជីវិតល្អប្រសើរជាង ពេលពួកគេត្រូវបានកំណត់នៅក្នុងការតាំងចិត្តទាំងឡាយ ដែលផ្លាស់ប្រែជម្រើសផ្ទាល់ខ្លួន—គឺជាការតាំងចិត្តចំពោះគ្រួសារ ព្រះ ជំនាញ និង ប្រទេសជាតិ » ។4
បញ្ហាមួយគឺថា ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និង ការកម្សាន្តដែលពិភពលោកចែកចាយ ពុំឆ្លុះបញ្ចាំងពីអាទិភាព និង គុណតម្លៃនៃមនុស្សភាគច្រើននោះទេ ។ មិនដឹងជាមូលហេតុអ្វីទេ ទូរទស្សន៍ កុន តន្ត្រី និង អ៊ិនធើរណិតរបស់យើងច្រើនសន្ធឹក បង្ហាញពីករណីទូទៅមួយ អំពីមនុស្សភាគតិច ធ្វើខ្លួនជាមនុស្សភាគច្រើន ។ ការប្រាសចាកពីសីលធម៌ និង ភាពខ្វះសីលធម៌ ឈានពីការបំពានដ៏ហួសប្រមាណ ទៅដល់ការរួមភេទដោយទំនើងចិត្ត ត្រូវបានបង្ហាញថាជារឿងធម្មតា ហើយអាចធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលមានគុណតម្លៃខាងសីលធម៌មានអារម្មណ៍ថា ជាមនុស្សហួសសម័យ ឬ មកពីជំនាន់បុរាណ ។ នៅក្នុងពិភពលោកដែលពេញដោយឥទ្ធិពលអ៊ិនធើរណិត និង ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបែបនេះ ជាពេលដ៏ពិបាក ក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៅឲ្យមានការទទួលខុសត្រូវ និង ឲ្យរក្សាអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារឲ្យនៅជាមួយគ្នានោះ ។
ថ្វីបើមានទម្រង់នៃប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និង ការកម្សាន្តច្រើនយ៉ាងណា ហើយថ្វីបើមនុស្សខ្លះពុំមានបំណងចង់បានអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារក៏ដោយ ក៏មានមនុស្សភាគច្រើននៅតែជឿថា អាពាហ៍ពិពាហ៍គប្បីធ្វើឡើងរវាងបុរសម្នាក់ និង ស្ត្រីម្នាក់ដែរ ។ ពួកគេជឿលើភក្ដីភាពដែលមានក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ហើយពួកគេជឿក្នុងពាក្យសម្បថអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលថា « ក្នុងគ្រាឈឺស្កាត់ និង សុខភាពល្អ » និង « រហូតដល់ក្ដីស្លាប់ទើបយើងបែកគ្នា » ។
យើងត្រូវរំឭកខ្លួនឯងយូរៗម្ដង ដូចដែលខ្ញុំត្រូវបានរំឭកនៅទីក្រុងរ៉ូម អំពីការពិតដែលបានអះអាងជាថ្មី និង ដែលលួងលោមយ៉ាងអស្ចារ្យថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារនៅតែជាក្ដីប្រាថ្នា និង វិសេសវិសាលចំពោះមនុស្សភាគច្រើន ហើយថា យើងមិនឯកោទេនៅក្នុងការជឿទាំងនោះ ។ វាមិនធ្លាប់មានឧបសគ្គខ្លាំងក្នុងការស្វែងរកតុល្យភាពជាក់ស្ដែងមួយ រវាងការមានការងារ គ្រួសារ និង តម្រូវការផ្ទាល់ខ្លួន ជាងក្នុងជំនាន់របស់យើងនេះទេ ។ ក្នុងនាមជាសាសនាចក្រ យើងចង់ជួយតាមគ្រប់វិធី ដើម្បីបង្កើត និង គាំទ្រដល់អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសាររឹងមាំ ។
នេះជាមូលហេតុដែលសាសនាចក្រចូលរួមយ៉ាងសកម្ម ហើយផ្ដល់នូវភាពជាអ្នកដឹកនាំដល់ក្រុមមនុស្សផ្សេងៗ និង ផ្ដល់កិច្ចប្រឹងប្រែងជាអន្ដរសាសនារួម ដើម្បីពង្រឹងគ្រួសារ ។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងចែកចាយគុណតម្លៃដែលផ្ដោតលើគ្រួសាររបស់យើងក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និង បណ្ដាញសង្គម ។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងចែកចាយកំណត់ត្រាគ្រួសារខ្សែស្រឡាយ ជាមួយជាតិសាសន៍ទាំងអស់ ។
យើងចង់ឲ្យគេបានឮសំឡេងយើង ដែលជំទាស់នឹងរចនាបទជីវិតក្លែងក្លាយដទៃទៀត ដែលព្យាយាមយកមកដាក់ជំនួសអង្គភាពគ្រួសារ ដែលព្រះបានបង្កើតឡើងដោយផ្ទាល់នោះ ។ យើងក៏ចង់ឲ្យគេឮសំឡេងយើង ក្នុងការគាំទ្រដល់ក្ដីអំណរ និង ភាពពេញលេញដែលគ្រួសារដែលមានទំនៀមទំលាប់នាំមកផងដែរ ។ យើងត្រូវតែបន្តបង្ហាញមតិយើងនៅទូទាំងពិភពលោក ប្រកាសពីមូលហេតុដែលអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង ពីមូលហេតុដែលអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារពិតជាសំខាន់ និង មូលហេតុដែលវាតែងតែសំខាន់ជានិច្ចនោះ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ខ្ញុំអើយ ដំណឹងល្អដែលស្ដារឡើងវិញ គឺផ្ដោតលើអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ ។ ផងដែរ អាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារ ក៏ជាកន្លែងដែលយើងអាចសាមគ្គីបំផុតជាមួយនឹងជំនឿផ្សេងៗទៀត ។ គឺជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារដែលយើងនឹងរកឃើញភាពរួបរួមគ្នាដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់យើងនៅក្នុងពិភពលោក ។ វាគឺជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារដែលសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយមានឱកាសដ៏ធំបំផុតដើម្បីធ្វើជាពន្លឺនៅលើភ្នំ ។
សូមឲ្យខ្ញុំបញ្ចប់ដោយថ្លែងបន្ទាល់ ( នៅវ័យប្រាំបួនទសវត្សរ៍របស់ខ្ញុំនៅលើផែនដីនេះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានលទ្ធភាពពេញលេញនឹងនិយាយការណ៍នេះ ) ដែលមនុស្សចាស់ៗទទួលបាន ដែលមនុស្សចាស់ដឹងថា គ្រួសារជាស្នូលនៃជីវិត ហើយជាកូនសោចាក់បើកសុភមង្គលដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។
ខ្ញុំអរគុណដល់ភរិយាខ្ញុំ កូនៗខ្ញុំ ចៅៗ និង ចៅៗទួតខ្ញុំ និង ដល់បងប្អូនជីដូនមួយ និង សាច់ថ្លៃ និង សាច់ញាតិទាំងអស់ ដែលធ្វើឲ្យជីវិតខ្ញុំបានបរិបូរណ៌ក្រៃលែង មែនហើយគឺអស់កល្បជានិច្ច ។ ខ្ញុំថ្លែងជាសាក្សីដ៏ពិសិដ្ឋបំផុត និងរឹងមាំបំផុតអំពីសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បនេះនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាមែន ។