جمع آوری خانوادۀ خدا
خدای پدر می خواهد فرزندانش، با خانواده ها و با جلال به خانه برگردند.
برادران و خواهران عزیزم، من از فرصت بودن با شما در آغاز این جلسۀ کنفرانس عمومی خیلی خوشحال هستم. من به شما خوشامد گرم می گویم.
کنفرانس عمومی همیشه موقعی برای جمع آوری مقدّسین آخرین زمان بوده است. ما بخاطر رُشد کلیسا توانائی جمع شدن در یک مکان را نداریم، امّا خداوند راه هائی برای رساندن برکات کنفرانس عمومی به شما در هر کجا که هستید فراهم ساخته است. در حالیکه دیدن تجمّع مقدّسین در این مرکز بزرگ کنفرانس چشم گیر است، ما وقتی در پشت این پودیوم می ایستیم در ذهنمان میلیون ها نفر از مردم را می بینیم که در سراسر دنیا برای تماشا و گوش کردن به کنفرانس با ما جمع شده اند. بسیاری از شما ها با خانواده هایتان جمع شده اید، بعضی ممکن است با دوستان یا اعضای کلیسا جمع شده اند.
هر کجا که هستید، و به هر نحوی که صدای مرا می شنوید، لطفاً بدانید که هر چند حضوراً با ما نیستید، ما احساس می کنیم که روحاً با ما هستید. امیدواریم که احساس یکی بودن با ما را داشته باشید—که قدرت روحانی را که هر موقع جمعی از مومنان عیسی مسیح جمع می شوند احساس کنید.
امروز من تحت تأثیر هستم که با شما در بارۀ یک نوع دیگر جمع آوری صحبت کنم. این نوع هر شش ماهی اتّفاق میافتد، مانند کنفرانس عمومی. در عوض، آن از روز های اوّلیۀ آغاز باز سازی کلیسا ادامه داشته است، و در سال های اخیر شتاب یافته است. من به جمع آوری خانوادۀ خدا اشاره می کنم.
برای تشریح این جمع آوری، بهتر است از زمان قبل از تولّد مان آغاز کنیم، قبل از آنچه که انجیل آنرا ”آغاز“ می نامد. (پیدایش ۱:۱). در آن زمان، ما بعنوان فرزندان با پدر بهشتی مان زندگی می کردیم. این در بارۀ هر کسی که در روی زمین زندگی کرده است حقیقت دارد.
ببینید، نام های ”برادر“ و ”خواهر“ تنها سلام دوستانه یا اصطلاحات مهر ورزی برای ما نیستند. آنها بیانگر یک حقیقت ابدی هستند. خدا پدر تحت اللفظی همۀ انسان ها است، هر کدام از ما بخشی از خانوادۀ ابدی او هستیم. چونکه او ما را مانند یک پدر کامل دوست دارد، او می خواهد که ما پیشرفت کرده و مثل او بشویم. او طرحی را مقدّر ساخته که توسّط آن ما با خانواده هایمان، به این دنیا بیائیم و تجربه هائی داشته باشیم که ما را برای برگشت به حضورش و زندگی با او آماده کند.
عنصر مرکزی این طرح وعده ای است که عیسی مسیح خودش را بعنوان یک قربانی هدیه کند، که ما را از گناه و مرگ نجات دهد. وظیفۀ ما در آن مسیر آنست که قربانی شدن ناجی را با اطاعت کردن از قوانین و آئین های مژده بپذیریم. من و شما این طرح را قبول کردیم. در واقع، در آن لذّت بردیم، حتّی اگر معنایش ترک کردن پدر مان و فراموش کردن تجربه هائی که با او داشتیم.
امّا کاملاً در تاریکی به اینجا فرستاده نشده ایم. به هر کدام از ما قسمتی از نور خدا داده شده بود، که ”نور مسیح،“ نامیده می شود که بما در تشخیص خوب و بد، درست و غلط کمک کند. برای همین است حتّی آنهائی که درک کم یا هیچ درکی از طرح پدر را ندارند هنوز می توانند، در قلب هایشان، احساس کنند که بعضی از اعمال درست و اخلاقی هستند و آنهای دیگر نه.
حسّ درست و غلط بودن ما مخصوصاً شدید به نظر میرسد وقتی ما فرزندان خود را پرورش می دهیم. در درون هر والدینی تمایل به تعلیم فضایل اخلاقی به فرزندان شان وجود دارد. این بخشی از معجزۀ طرح پدر بهشتی است. او می خواهد فرزندانش به زمین بیایند، مانند الگوی ابدی خانواده ها که در بهشت موجود است. خانواده ها پایۀ اساسی واحد در عرصۀ ابدی هستند، و بنابراین هدفش برای آنها اینست که واحد اساسی در روی هم زمین باشند. هر چند که خانواده های زمینی کامل نیستند، آنها به فرزندان خدا بهترین شانس آمدن به دنیا با تنها عشق روی زمین که می تواند به عشقی که ما در بهشت احساس کردیم شبیه باشد—عشق پدر و مادر. خانواده ها همچنین بهترین راه برای حفظ و انتقال فضایل اخلاقی و اصول حقیقی هستند که به احتمال زیاد برای برگشت به حضور خدا هدایت خواهند کرد.
تنها عدّۀ خیلی کمی از فرزندان خدا در طول این زندگی درک کامل از طرح خدا را بدست میاورند، همراه با دسترسی به آئین های کشیشی و پیمان هائی که قدرت کفّارۀ ناجی را کاملاً در زندگی ما عملی می سازند. حتّی آنهائی با والدین خوب ممکن است با ایمان و بر طبق نوری که حائز هستند زندگی کنند امّا هر گز در بارۀ عیسی مسیح و کفّاره اش نشنوند یا برای تعمید شدن بنام او دعوت نشوند. این در مورد میلیون ها نفر از برادران و خواهران ما در سراسر تاریخ دنیا حقیقت داشته است.
برخی شاید این را ناعادلانه بدانند. حتّی شاید تصّور کنند که طرحی وجود ندارد، هیچ الزامات خاصّی برای رستگاری موجود نیست—احساس کنند که یک خدای عادل، طرحی ایجاد نمی کند که برای یک بخش کوچکی از فرزندانش باشد. دیگران شاید نتیجه بگیرند که خدا پیشاپیش تعیین کرده که کدام یک از فرزندانش را نجات داده و مژده را برای آنها فراهم خواهد ساخت، در حالیکه کسانی که هر گز مژده را نشنیده اند ”انتخاب نشده بودند. “
امّا من و شما میدانیم، بخاطر اینکه حقیقت توسّط پیامبر جوزف اسمیت باز آورده شده، طرح خدا خیلی دوست داشتنی تر و عادلانه تر از آنست. پدر بهشتی ما مشتاق است که همۀ خانواده اش را جمع کرده و برکت دهد. در حالیکه میداند همۀ آنها جمع نخواهند شد، طرحش به هر کدام از فرزندانش فرصت می دهد که دعوت او را بپذیرند یا ردش کنند.و خانواده ها همه در کانون طرحش هستند.
قرنها پیش، پیامبر ملکی گفت که در روز های آینده، خدا الیاس را خواهد فرستاد که ”قلب های پدران را بسوی فرزندان، و قلب های فرزندان را بسوی پدران شان بر گرداند. “ (ملکی ۴:۶)
این پیشگوئی چنان مهم بود که ناجی آنرا در دیدار آمریکا بعد از رستاخیزش نقل قول کرد (ببینید۳ نیفای ٦–۵:٢۵). و هنگامی که فرشته مورونای به دیدار جوزف اسمیت رفت، او هم در بارۀ الیاس و قلب ها، پدران، و فرزندان نقل قول کرد (ببینید تاریخچۀ—جوزف اسمیت ٣٩–٣٦:١).
امروز ۱ آوریل است. دو روز از حالا، ۳ آوریل ، نشانگر ۱۸۱ سال از روزی است که پیشگوئی ملکی به انجام رسیده است. در آن روز، الیاس آمد، و قدرت کشیشی را برای پیوند دادن ابدی خانواده ها به جوزف اسمیت داد (ببینیداصول و پیمانها ١٦–١٣:١١٠).
از آن روز تا بحال، علاقه در کاوش تاریخچۀ خانواده به صورت تصاعدی افزایش یافته است. با افزایش سرعت، مردم با کنجکاوی بیشتر به اجداد شان کشانده شده اند. کتاب خانه های شجره نامه، انجمن ها، و تکنولوژی ها در سراسر دنیا برای پشتیبانی از این علاقه ظاهر شده اند. قدرت اینترنت برای بهتر کردن مکالمه ها خانواده ها را قادر ساخته که با هم در تحقیق تاریخچۀ خانواده با سرعت و دقت بیشتر از قبل کار کنند.
چرا همۀ اینها اتّفاق میافتند؟ برای عدم وجود کلامی بهتر، ما آنرا ”روح الیاس“ می خوانیم. ما همچنین بهمان طریق می توانیم آنرا انجام پیشگوئی بنامیم. من گواهی میدهم که الیاس آمد. قلب های فرزندان—من و شما—بسوی پدران مان، اجداد مان برگردانده شده است. آن محبّتی را که شما برای اجداد تان احساس می کنید بخشی از انجام آن پیشگوئی است. آن عمیقاً در حسّ وجود شما جایگزین شده است. امّا آن بیشتر از DNA ارثی شما می باشد.
برای مثال، چنانکه شما الهامات خود را دنبال می کنید که در بارۀ تاریخچۀ خانوادۀ خود یاد بگیرید، ممکن است کشف کنید که یک قوم دور شمایل صورتی شما را دارد یا مثل شما به کتاب خواندن یا استعداد شما به آواز خواندن را دارد. این ممکن است خیلی جالب و حتّی روشنگرانه باشد. امّا اگر کار شما در اینجا متوقّف شود، شما حسّ خواهید کرد که چیزی کم است. این به آن خاطر است که جمع آوری و متّحد کردن خانوادۀ خدا به بیشتر از احساسات گرم نیاز دارد. آن به پیمان های مقدّس به همراهی آئین های کشیشی نیازمند است.
بسیاری از اجداد شما این آئین ها را دریافت نکردند. امّا در مشیّت الهی، شما دریافت کردید. و خدا میدانست که شما با عشق به اجداد تان کشانده خواهید شد و تکنولوژی لازم را برای تشخیص آنها خواهید داشت. او همچنین میدانست که شما در زمانی زندگی خواهید کرد که دسترسی به معابد مقدّس، جائی که آئین ها می توانند انجام گیرند، بزرگترین در تاریخ خواهد بود. و او میدانست که می تواند به شما اعتماد داشته باشد که این کار را برای اجداد تان انجام دهید.
البتّه، همۀ ما مسؤلیّت های مهم و فوری داریم که نیاز به توجّه و وقت ما دارند. همۀ ما بخشی از انتظارات خداوند را ماورای توانائی خود میابیم. خوشبختانه، خداوند راهی برای هر کدام از ما فراهم می کند که اعتماد به نفس و رضایت در خدمت خود بدست آوریم، شامل خدمت تاریخچۀ خانواده. ما با انجام خواسته های او از طریق ایمان مان که خداوند هیچ فرمانی نمی دهد ”مگر آنکه راهی برای [ما]که [ما] آن فرمان را انجام دهیم“ آماده کند.(۱ نیفای ۳:۷).
من از تجربه میدانم که این حقیقت دارد. چندین سال پیش، وقتی شاگرد دانشگاه بودم، مردی را ملاقات کردم که در یکی از بزرگترین شرکت های کامپیوتر کار می کرد. این در اوایل روز های کامپیوتر بود، و اتّفاقی شرکتش او را برای فروختن کامپیوتر به کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان فرستاده بود.
تا آنجائی که من میتوانستم تشخیص دهم، این فروشنده مذهبی نبود. ولیکن با تعجّب و غضب گفت، ”در این کلیسا آنها آنچه را که شجره نامه می خوانند انجام میدهند، نام کسانی را که مرده اند جستجو می کنند، سعی می کنند که اجداد شان را تشخیص دهند. مردم، اکثراً زن، در میان کابین های بایگانی، از طریق کارت های کوچک در جستجوی اطلاعات بودند. “اگر درست بیاد داشته باشم، او گفت که زنان کفش های تنیس بپا داشتند که بتوانند سریع حرکت کنند. آن مرد ادامه داد، ”وقتی که قدر آنچه را که آنها در تلاش کردنش بودند دیدم، فهمیدم که دلیلی برای اختراع کامپیوتر کشف کرده ام. “
خوب، او تا حدّی درست بود. کامپیوتر بخش مهمی از تاریخچۀ خانواده در آینده خواهد بود—امّا نه کامپیوتر هائی که او می فروخت. یک رهبر الهام یافتۀ کلیسا تصمیم گرفت که کامپیوتر های او را نخرد. کلیسا باید منتظر تکنولوژی می شد که در آن زمان هنوز تصوّر نشده بود. امّا بعد از چندین سال آموخته ام که حتّی بهترین تکنولوژی هر گز نمی تواند جانشین یک الهام از بهشت باشد، مانند آن الهامی که رهبر کلیسا دریافت کرد. این یک کار مقدّس است، و خداوند از طریق روح القدُس آنرا هدایت می کند.
درست چند هفته پیش، من با کامپیوتر در کنارم و با یک کمک تلفنی دیگر در مورد تاریخچۀ خانواده ام کار می کردم. در صحفۀ کامپیوتر یک مشکلی ماورای قدرت انسانی من بود که حلّش کنم. من دو تا اسم دیدم، که از طریق شگفتی های تکنولوژی به من فرستاده شده بود، از کسانی که شاید منتظر آئین معبد شان بودند. امّا مشکل اینجا بود که اسم ها مختلف بودند، امّا دلیلی وجود داشت که شاید همان شخص باشد. وظیفۀ من این بود که حقیقت را تعیین کنم.
من از مشاورانم پرسیدم که بمن بگویند. آنها گفتند، ”نه، شما باید انتخاب کنی. “و کاملاً مطمئن بودند که من حقیقت را پیدا خواهم کرد. کامپیوتر با تمام قدرت و اطلاعاتش، برکت خیره شدن به آن اسم ها در روی صحفۀ کامپیوتر را بمن واگذار کرده بود، با ارزیابی اطلاعات موجود، تحقیق بیشتر، دعا های قلبی، و کشف آنچه که حقیقت داشت. وقتی که دعا کردم، خاطر جمع بودم که چه بکنم—درست همانطوری که در شرایط دیگر کرده ام وقتی احتیاج داشتم که به کمک بهشت برای حلّ مشکلم اتّکا کنم.
ما نمیدانیم چه چیزهای شگفت انگیزی خدا به مردم الهام خواهد داد که درست کنند که در کار جمع آوری خانواده اش کمک کنند. امّا هر چقدر اختراعات شگفت انگیز درست شوند، استفادۀ آنها به نفوذ روح القدُس در کسانی مانند من و شما نیاز خواهد داشت. این نباید من و شما را متعجّب کند. بعد از همه، اینها پسران و دختران محبوب خدا هستند. او هر الهامی که لازم است خواهد فرستاد که به آنها فرصت بازگشت به او را داشته باشند.
در سال های اخیر، جوانان کلیسا به روح الیاس با یک الهام بخشی پاسخ داده اند. بسیاری معرفی نامۀ معبد با استفادۀ محدود خود را دارند و اغلب از آن استفاده می کنند. تعمید گاه های معبد شلوغ تر از همیشه هستند، بعضی از معابد حتّی وقت هایشان را تنظیم کرده اند که بتوانند که افزایش شمارۀ جوانانی را که به معبد میروند تطبیق دهند.
قبلاً غیر استثنائی بود برای جوانان که اسم های اجداد خود را به معبد بیاورند. امّا حالا عادّی است، و اغلب خود جوانان هستند که آن اجداد را پیدا می کنند.
بعلاوه، بسیاری از جوانان کشف کرده اند که با دادن وقت برای انجام تحقیق تاریخچۀ خانواده و کار معبد گواهی آنها از طرح رستگاری را عمیق تر کرده است. آن نفوذ روح القدُس را در زندگی شان افزایش داده و نفوذ شیطان را کمتر کرده است. به آنها کمک کرده که به خانوادۀ شان و به خداوند عیسی مسیح نزدیکتر شوند. آنها یاد گرفته اند که اینکار نه تنها مردگان را نجات می دهد؛ بلکه همۀ ما را نجات می دهد (ببینید اصول و پیمانها ۱۲۸:۱۸).
جوانان این چشم انداز را با تحسین دریافته اند؛ حالا والدین شان باید آنرا دریابند. الان عدّۀ بسیاری در دنیای ارواح تعمید یافته اند بخاطر کاری که جوانان انجام داده اند، و منتظر آئین هائی هستند که تنها بالغین می توانند در معبد در این دنیا انجام دهند. کار جمع آوری خانوادۀ پدر بهشتی تنها برای جوانان نیست، و تنها برای پدر و مادر بزرگ های آنها نیست. آن برای همه است. همۀ ما جمع کننده هستیم.
این کار نسل ما است، آنچه رسول پولس آنرا ”دوران تکامل،“ نامید وقتی گفت خدا ”همه چیز را در مسیح جمع خواهد کرد، هم آنچه که در بهشت است، و هم در روی زمین، حتّی در خودش“ (افسانیان ۱:۱۰). این از طریق کفّارۀ پسر محبوبش، عیسی مسیح ممکن شده است. بخاطر او، اعضای خانوادۀ ما،” که از هم دور بودند از طریق خون مسیح بهم نزدیکتر شده اند. زیرا او آرامش ما است، که همه را یکی کرده است، و دیوار بین ما را از میان برداشته است“ (افسانیان ١۴–١٣:٢). شما این را، مانند من احساس کرده اید، وقتی با نگاه کردن به تصویر یک اجداد افزایش عشق را تجربه نموده اید. در معبد آنرا احساس کرده اید، وقتی اسم در روی کارت بیشتر از یک اسم به نظر میرسد، و شما حسّ کردید که این شخص از شما آگاه بوده و عشق شما را احساس کرده است.
من گواهی میدهم که خدای پدر می خواهد که فرزندانش دوباره، با خانواده هایشان و با جلال به خانه برگردند. ناجی زنده است. او این کار را هدایت کرده و برکت می دهد، او مراقب ما است و ما را راهنمائی می کند. او از شما بخاطر خدمت با ایمان تان در جمع آوری خانوادۀ پدرش تشکّر می کند، و من قول میدهم که شما کمک الهی را که در جستجویش بوده و لازمش دارید دریافت خواهید کرد. بنام عیسی مسیح، آمین.