Busa, Kamo Kinahanglan Magmahingpit—sa Katapusan
Kon kita magpadayon, nan diha sa kahangturan ang paghashas kanato mahuman ug makompleto.
Ang kasulatan gisulat aron sa pagpanalangin ug pag-awhag kanato, ug siguradong nabuhat kini niini. Atong pasalamatan ang langit alang sa matag kapitulo ug bersikulo nga gihatag kanato sukad. Apan nakabantay ba kamo nga matag karon ug unya adunay tudling nga makita nga magpahinumdom kanato nga kulang ang atong nabuhat? Sama pananglit, ang Wali sa Bukid nagsugod sa makahupay, malumo nga mga kabulahanan, apan sa mga bersikulo nga nagsunod, gisultihan kita—gawas sa uban pang butang—nga dili lamang dili magpatay apan dili gani usab masuko. Gisultihan kita dili lamang nga dili manapaw apan dili gani usab maghunahuna og hugaw. Ngadto sa mangayo niini, atong ihatag ang atong kamisola ug dayon ang atong kupo usab. Angay natong higugmaon ang atong mga kaaway, panalanginan kadtong nagtunglo kanato, ug buhatan og maayo kadtong nasilag kanato.
Kon mao kana ang inyong pagtuon sa kasulatan sa buntag, ug human mobasa hangtud nianang dapita sigurado na kamo nga dili kamo hingpit nga makatuman sa mga sugo, nan sigurado nga dili kamo makahimo sa pagsunod sa katapusang sugo nga gihatag: “Busa kamo kinahanglan magmahingpit ingon nga hingpit ang inyong Amahan nga langitnon.” Uban nianang panapos nga sugo, gusto natong moundang ug dili na lang maningkamot sa pagsunod. Ang ingon nga celestial nga mga tumong daw dili nato makab-ot. Apan sigurado nga ang Ginoo dili gayud mohatag kanato og sugo nga nasayud Siya nga dili kita makatuman. Tan-awon nato kon asa kita dad-on niining makalibog nga sitwasyon.
Sa Simbahan makadungog ko og daghan nga nanglimbasug niini nga isyu: “Dili igo ang akong kamaayo.” “Daghan kaayo ko og mga kakulangan.” “Dili gayud igo ang akong katakus.” Makadungog ko niini gikan sa mga tin-edyer. Makadungog ko niini gikan sa mga misyonaryo. Makadungog ko niini gikan sa bag-ong mga kinabig. Makadungog ko niini gikan sa karaang mga miyembro. Usa ka maalamon nga Santos sa Ulahing mga Adlaw, si Sister Darla Isackson, nakaobserbar nga daw nahimo ni Satanas nga ang mga pakigsaad ug mga sugo mabati nga morag mga tunglo ug panghimaraut. Alang sa pipila gihimo niya ang mga mithi ug inspirasyon sa ebanghelyo ngadto sa kasilag sa kaugalingon ug paghimong miserable sa uban.
Ang akong isulti karon dili molimud o mapaminos sa bisan unsang sugo nga gihatag sa Dios kanato. Nagtuo ko sa Iyang kahingpitan, ug nasayud ko nga kita Iyang espirituhanong mga anak nga may balaang potensyal nga mahimong sama Kaniya. Nasayud usab ako nga, isip mga anak sa Dios, kinahanglang dili nato ipakaubos o dauton ang atong kaugalingon, nga daw ang pagsilot nato sa atong kaugalingon makahimo kanato nga tawo nga maoy gusto sa Dios nga kita mamahimo. Dili! Uban sa kaandam nga maghinulsol ug tinguha alang sa dugang nga pagkamatarung sa atong mga kasingkasing kanunay, manghinaut ko nga atong mapadayon ang personal nga paglambo sa paagi nga dili maglakip og negatibong mga sangputanan sa pisikal ug emosyonal, kaguol o pagkunhod sa atong pagsalig sa kaugalingon. Dili kana ang gusto sa Ginoo alang sa mga bata sa Primary o ni bisan kinsa nga matinuorong mokanta, “Maninguha kong mahimong mahisama kang Jesus.”
Aron mabutang sa konteksto kini nga isyu, mopahinumdom ko natong tanan nga kita nagpuyo sa napukan nga kalibutan ug sa pagkakaron kita usa ka napukan nga katawhan. Kita anaa sa telestial nga gingharian, nga gisulat nga dunay t, dili c. Sama sa gitudlo ni Presidente Russell M. Nelson, dinhi sa mortalidad ang pagkahingpit “gipaabut” pa.
Busa nagtuo ko nga dili tuyo ni Jesus nga ang Iyang wali niini nga hilisgutan mahimong mga pulong sa pagpangdukdok kanato kabahin sa atong mga kakulangan. Dili, nagtuo ko nga gituyo Niya kini nga usa ka pasidungog kon kinsa ug unsa ang Dios nga Amahan sa Kahangturan ug unsay mahimo natong makab-ot uban Kaniya diha sa kahangturan. Sa bisan unsang kahimtang, mapasalamaton ko nga masayud nga bisan pa sa akong mga kasaypanan, maayo gani kay hingpit ang Dios—nga maayo gani kay Siya, sama pananglit, makahimo sa paghigugma sa Iyang mga kaaway, tungod kay sa kasagaran, tungod sa “kinaiyanhon nga tawo” sulod kanato, kamo ug ako usahay mao kana nga kaaway. Mapasalamaton kaayo ko nga maayo gani kay ang Dios makapanalangin niadtong nag-amung-among Kaniya tungod kay, bisan dili tuyo nga mobuhat sa ingon, usahay kitang tanan nag-amung-among Kaniya. Mapasalamaton ko nga ang Dios maloloy-on ug tigpasiugda sa kalinaw tungod kay nagkinahanglan ko og kalooy ug ang kalibutan nagkinahanglan og kalinaw. Siyempre, tanan nga atong masulti kabahin sa mga hiyas sa Amahan masulti usab nato sa Iyang Bugtong Anak, kinsa nabuhi ug namatay ngadto sa sama nga kahingpitan.
Magdali ko og sulti nga ang pagtutok ngadto sa mga kalampusan sa Amahan ug sa Anak kay sa atong kapakyasan wala maghatag kanato og bisan gamay lang nga ikapangatarungan alang sa walay disiplina nga mga kinabuhi o pagpaubos sa atong mga sumbanan. Dili, gikan sa sinugdanan ang ebanghelyo anaa “alang sa pagkasangkap sa mga balaan, … hangtud makakab-ot kita … sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Kristo.” Nagsugyot lang ko nga maayo gani kay usa ka tuyo sa usa ka kasulatan o sugo tingali mao ang pagpahinumdom kanato kon unsa gayud ka talagsaon ang “sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Kristo”, nga nagdasig diha kanato og mas dakong gugma ug pagdayeg alang Kaniya ug mas dakong tinguha nga mahimong sama Kaniya.
“Oo, duol ngadto kang Kristo, ug paghingpit diha kaniya … ,” mihangyo si Moroni. “Mohigugma sa Dios uban sa tibuok ninyo nga gahum, hunahuna ug kusog, niana … pinaagi sa iyang grasya kamo mahimo nga hingpit diha kang Kristo.” Ang atong bugtong paglaum alang sa tinuod nga kahingpitan mao ang pagdawat niini isip gasa gikan sa langit—dili nato kini “mapaningkamutan.” Busa, ang grasya ni Kristo nagtanyag kanato dili lamang sa kaluwasan gikan sa kasubo ug sala ug kamatayon apan sa kaluwasan usab gikan sa atong kaugalingong makanunayon nga pagpanaway sa kaugalingon.
Akong gamiton ang usa sa mga sambingay sa Manluluwas aron isulti kini sa medyo lahi nga paagi. Usa ka ulipon nakautang sa iyang hari sa gidak-on nga 10,000 ka talanton [talents]. Nakadungog sa hangyo sa sulugoon alang sa pailub ug kalooy, “ang agalon sa maong ulipon naluoy kaniya, ug … gipasaylo ang utang.” Apan ang mao nga ulipon dili mopasaylo sa usa ka masigkaulipon kinsa nakautang kaniya og 100 ka denario. Pagkadungog niini, ang hari naguol ngadto sa tawo nga iyang gipasaylo, “Dili ba usab unta maluoy man ikaw sa imong masigkaulipon, maingon nga gikaloy-an ko man ikaw?”
Adunay managlahing opinyon tali sa mga eskolar kabahin sa bili sa salapi nga gihisgutan dinhi—ug pasensya na nga kwarta sa U.S. ang hisgutan—apan aron sayon ang pagkwenta, kon ang mas gamay, wala mapasaylo nga 100 ka denario nga utang, maingon ta, $100 sa kasamtangang panahon, niana ang 10,000 ka talanton nga utang nga dali kaayong gipasaylo moabut na og $1 billion—o sobra pa!
Isip personal nga utang, dako kaayo kana nga numero—hingpit nga lapas sa atong panabut. (Walay makapamalit og ingon niana ka dako!) Hinoon, alang sa katuyoan niini nga sambingay, gidahuman nga dili kini matukib; gidahuman nga lapas kini sa atong abilidad sa pagsabut, gawas pa nga lapas kini sa atong abilidad sa pagbayad. Kana tungod kay dili kini istorya kabahin sa duha ka ulipon nga naglalis diha sa Bag-ong Tugon. Istorya kini mahitungod kanato, ang napukan nga tawhanong pamilya—ang tanan mga mortal nga utangan, malapason, ug binilanggo. Ang matag usa kanato utangan, ug ang hukom mao ang pagkabilanggo sa matag usa kanato. Ug didto kitang tanan magpabilin unta kon dili pa tungod sa grasya sa atong Hari, kinsa mipalingkawas kanato tungod kay Siya nahigugma kanato ug “[mi]bati og kalooy ngari kana[to].”
Si Jesus migamit og dili matugkad nga pagsukod dinhi tungod kay ang Iyang Pag-ula usa ka dili matugkad nga gasa nga gihatag sa dili matukib nga bili. Kana, alang kanako, sa labing minos kabahin sa kahulugan luyo sa mando ni Jesus nga magmahimong hingpit. Tingali dili pa kita makahimo sa pagpakita sa dili matugkad nga lebel sa kahingpitan nga nakab-ot sa Amahan ug sa Anak, apan dili sobra ra nga naghangyo Sila kanato nga mahimong mas diosnon og gamay sa gagmay nga mga butang, nga kita mamulong ug molihok, mohigugma ug mopasaylo, maghinulsol ug molambo diha sa atong ginagmay nga mga paningkamot sa pagkahingpit, nga klaro nga aduna kitay abilidad sa pagbuhat.
Akong mga kaigsoonan, gawas ni Jesus, walay perpekto nga mga kinabuhi niining yutan-on natong panaw, busa samtang anaa sa mortalidad maningkamot kita nga kanunayng molambo apan dili magpasulabi nianang gitawag sa mga behavioral scientist nga “makadaut nga pagkaperpeksyonista.” Kinahanglang likayan nato kana nga nanobrang ekspektasyon diha sa atong kaugalingon ug sa uban ug, akong dugangan, niadtong gitawag aron moserbisyo diha sa Simbahan—nga alang sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagpasabut sa tanan, kay kitang tanan gitawag sa pagserbisyo bisan asa.
Niana nga bahin, si Leo Tolstoy misulat kaniadto kabahin sa usa ka pari nga gisaway sa usa ka sakop sa iyang kongregasyon tungod kay wala magpakabuhi nga matinuoron sama sa angay niyang buhaton, diin ang kritiko mihukom nga ang mga baruganan nga gitudlo sa masalaypon nga tigsangyaw sayop usab.
Agig tubag niana nga pagpanaway, ang pari miingon: “Tan-awa ang akong kinabuhi karon ug itandi kini sa akong kinabuhi sa una. Inyong makita nga naningkamot ko nga masunod ang kamatuoran nga akong gisangyaw.” Wala makahimo sa pagsunod sa taas nga mga sumbanan nga iyang gitudlo, ang pari miangkon nga napakyas siya. Apan siya mituaw:
“Sawaya ko, [kon gusto ninyo,] ako mismo ang nagbuhat niini, apan [ayaw] sawaya … ang dalan nga akong gisunod. … Kon nakatultol ako sa dalan pauli [apan] naglakaw subay niini nga hubog, sayop ba kini nga dalan tungod lang kay nagsapinday akong naglakaw?
“… Ayaw pagmalipayon nga mosinggit, ‘Tan-awa siya! … Naa siya nagkamang sa kalapukan!’ Ayaw, ayaw pagmaya, apan ihatag … ang inyong tabang [ni bisan kinsa nga naningkamot nga molakaw sa dalan balik sa Dios.]”
Mga kaigsoonan, ang matag usa kanato nagtinguha og mas Kristohanon nga kinabuhi kay sa kasagaran natong makab-ot sa pagpuyo. Kon matinuoron kitang moangkon niana ug naningkamot nga molambo, dili kita mga hipokrito; kita tawhanon. Hinaut nga dili kita motugot nga ang atong kaugalingong mortal nga mga kabuang, ug ang dili kapugngan nga mga kahuyang bisan sa labing maayong mga tawo libut kanato, mohimo kanato nga matahapon kabahin sa mga kamatuoran sa ebanghelyo, sa katinuod sa Simbahan, sa atong paglaum alang sa atong umaabut, o sa posibilidad sa pagkadiosnon. Kon kita magpadayon, nan diha sa kahangturan ang paghashas kanato mahuman ug makompleto—nga mao ang kahulugan sa kahingpitan diha sa Bag-ong Tugon.
Mopamatuod ko nianang maanindot nga padulngan, nga maanaa kanato pinaagi sa Pag-ula ni Ginoong Jesukristo, kinsa Mismo nakaangkon og “grasya og dugang pa nga grasya” hangtud nga diha sa Iyang pagka-imortal nadawat Niya ang perpekto nga kahingpitan sa celestial nga himaya. Mopamatuod ko nga niini nga oras ug sa matag oras Siya, uban sa nalansangan nga mga kamot, nagtanyag kanato sa samang grasya, naggunit kanato ug nag-awhag kanato, nagdumili sa pagbuhi kanato hangtud nga luwas kita nga makauli diha sa paggakos sa atong Langitnon nga mga Ginikanan. Alang sa ingon ka hingpit nga panahon, padayon ko nga naningkamot, bisan unsa pa ka salikwaut. Alang sa ingon ka hingpit nga gasa, padayon ko nga nagpasalamat, bisan unsa pa ka kulang. Gibuhat ko kini sa ngalan mismo sa Kahingpitan, Kaniya kinsa dili gayud salikwaut o nagkulang apan nahigugma kanatong tanan nga nagkulang, gani si Ginoong Jesukristo, amen.