Aλλά δεν τους δίναμε προσοχή
Οι διαθήκες και οι διατάξεις μάς υποδεικνύουν και μας βοηθούν πάντα να θυμόμαστε τη σύνδεσή μας με τον Κύριο Ιησού Χριστό καθώς προοδεύουμε στο μονοπάτι της διαθήκης.
Η σύζυγός μου, Σούζαν, οι τρεις γυιοι μας και οι σύζυγοί τους, όλα τα εγγόνια μας και ο Πρεσβύτερος Κουέντιν Κουκ, ο διπλανός μου στην Απαρτία των Δώδεκα για σχεδόν 15 χρόνια, όλοι άνετα θα επιβεβαιώσουν το γεγονός ότι δεν τραγουδώ καλά. Όμως παρά την έλλειψη φωνητικού ταλέντου μου μού αρέσει να τραγουδώ τους ύμνους της Αποκατάστασης. Ο συνδυασμός εμπνευσμένων στίχων και μεγαλοπρεπών μελωδιών με βοηθά να μάθω βασικές αρχές του Ευαγγελίου και εμπνέει την ψυχή μου.
Ένας ύμνος που έχει ευλογήσει τη ζωή μου με αξιοσημείωτους τρόπους είναι ο «Όλοι εμπρός μαζί». Προσφάτως έχω συλλογισθεί και έχω μάθει για μία συγκεκριμένη φράση στην επωδό αυτού του ύμνου. «Των κακών λόγια καθόλου μην ακούς, μόνο τον Θεό να υπακούς»1.
Δεν τους δίναμε προσοχή.
Καθώς τραγουδώ το «Όλοι εμπρός μαζί», συχνά σκέπτομαι τους ανθρώπους στο όραμα του Λεχί να ωθούνται προς τα εμπρός στο μονοπάτι που οδηγούσε στο δένδρο της ζωής που δεν ήταν απλώς «προσκολλημένοι»2, αλλά «κρατ[ούσαν] συνεχώς γερά στη ράβδο από σίδηρο, έως ότου προχώρησαν και έπεσαν και γεύθηκαν από τον καρπό του δένδρου»3. Ο Λεχί περιέγραψε πλήθη στο μέγα και εκτεταμένο κτήριο που έτειναν «το δάχτυλο της περιφρόνησης προς [εκείνον] και εκείνους που γεύονταν από τον καρπό»4. Η απάντησή του στους χλευασμούς και τις προσβολές είναι μεγαλοπρεπής και αξιομνημόνευτη: «Aλλά δεν τους δίναμε προσοχή»5.
Προσεύχομαι ώστε το Άγιο Πνεύμα να ευλογήσει και να φωτίσει τον καθέναν από εμάς καθώς συλλογιζόμαστε μαζί πώς μπορούμε να ενδυναμωθούμε, ώστε να «μην δίνουμε προσοχή» τις κακές επιρροές και τις χλευαστικές φωνές του σύγχρονου κόσμου στον οποίο ζούμε.
Μην δίνετε προσοχή
Η λέξη προσοχή υποδηλοί να προσέξουμε ή να δίνουμε προσοχή σε κάποιον ή κάτι. Έτσι, οι στίχοι του ύμνου «Όλοι εμπρός μαζί» μας νουθετούν να πάρουμε μία καταφατική απόφαση να μην δίνουμε προσοχή στα «λόγια των κακών». Και ο Λεχί και οι άνθρωποι μαζί του που γεύονταν τον καρπό του δένδρου παρέχουν ένα δυνατό παράδειγμα να μην δίνουμε προσοχή στον χλευασμό και στην περιφρόνηση που τόσο συχνά προέρχονται από το μέγα και εκτεταμένο κτήριο.
Η διδαχή του Χριστού γραμμένη «με το Πνεύμα τού ζωντανού Θεού… σε σάρκινες πλάκες τής καρδιάς [μας]»6 αυξάνει την ικανότητά μας να «μην δίνουμε προσοχή» στους πολλούς περισπασμούς, χλευασμούς και εκτροπές στον πεπτωκότα κόσμο μας. Για παράδειγμα, η πίστη επικεντρωμένη στον Κύριο Ιησού Χριστό μάς ενδυναμώνει με πνευματική δύναμη. Η πίστη στον Λυτρωτή είναι μια αρχή δράσης και δύναμης. Καθώς ενεργούμε σύμφωνα με τις αλήθειες του Ευαγγελίου Του, ευλογούμαστε με την πνευματική ικανότητα να βαδίζουμε εμπρός με σταθερότητα μέσω των δυσκολιών της θνητότητας, ενώ εστιάζουμε στις χαρές που μας προσφέρει ο Σωτήρας. Αληθινά, «δεν φοβόμαστε, βοηθά ο Θεός όλους που ζητούν να κάνουν το καλό»7.
Μία προσωπική σύνδεση μέσω διαθηκών
Η σύναψη ιερών διατάξεων και η άξια λήψη διατάξεων της ιεροσύνης μάς δένει και μας ενώνει με τον Κύριο Ιησού Χριστό και τον Επουράνιο Πατέρα8. Αυτό απλώς σημαίνει ότι εμπιστευόμαστε τον Σωτήρα ως Συνήγορό μας9 και Μεσολαβητή10 και βασιζόμαστε στην αξία, την ευσπλαχνία και τη χάρη Του11 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της ζωής. Καθώς είμαστε σταθεροί, ενώ ερχόμαστε προς τον Χριστό και ζευγόμεθα με Εκείνον, λαμβάνουμε τις καθαρτικές, θεραπευτικές και ενδυναμωτικές ευλογίες της απέραντης και αιώνιας Εξιλέωσής Του12.
Η ακολούθηση και η αγάπη των δεσμεύσεων της διαθήκης δημιουργούν μία σύνδεση με τον Κύριο, η οποία είναι βαθιά προσωπική και πνευματικώς δυνατή. Καθώς τιμούμε τις συνθήκες των ιερών διαθηκών και διατάξεων, σταδιακά και σιγά-σιγά πλησιάζουμε σε Εκείνον13 και βιώνουμε την επίδραση της θειότητας και της ζώσης πραγματικότητάς Του στη ζωή μας. Ο Ιησούς τότε γίνεται πολύ περισσότερο από τον κεντρικό χαρακτήρα στις ιστορίες από τις γραφές. Το παράδειγμα και οι διδασκαλίες Του επηρεάζουν κάθε επιθυμία, σκέψη και πράξη μας.
Ειλικρινώς δεν έχω την ικανότητα να περιγράψω επαρκώς την ακριβή φύση και δύναμη της σύνδεσής μας της διαθήκης με τον ανεστημένο και ζώντα Υιό του Θεού. Όμως καταθέτω μαρτυρία ότι οι σχέσεις με Εκείνον και τον Επουράνιο Πατέρα είναι αληθινές και είναι οι υπέρτατες πηγές διαβεβαίωσης, ειρήνης, χαράς και πνευματικής δύναμης που μας επιτρέπουν να «μη φοβόμαστε, κι ας χλευάζει ο εχθρός»14. Ως μαθητές του Ιησού Χριστού που συνάπτουν διαθήκες και τηρούν διαθήκες, μπορούμε να ευλογηθούμε να πάρουμε «θάρρος, [γιατί] στο πλευρό [μας] είναι ο Θεός»15 και να μην δίνουμε προσοχή στις κακές επιρροές και την κοσμική χλεύη.
Καθώς επισκέπτομαι μέλη της Εκκλησίας σε όλον τον κόσμο, συχνά τους κάνω την εξής ερώτηση: Τι σας βοηθά να «μην δίνετε προσοχή» στις εγκόσμιες επιρροές, στους χλευασμούς και στην περιφρόνηση; Οι απαντήσεις τους είναι πολύ διδακτικές.
Τα γενναία μέλη συχνά επισημαίνουν τη σπουδαιότητα της πρόσκλησης της δύναμης του Αγίου Πνεύματος στη ζωή τους μέσω σημαντικής μελέτης των γραφών, ένθερμης προσευχής και κατάλληλης προετοιμασίας για να συμμετέχουν στη διάταξη της μεταλήψεως. Επίσης, συχνά αναφέρεται η πνευματική υποστήριξη πιστών μελών της οικογένειας και έμπιστων φίλων, τα ζωτικής σημασίας μαθήματα που μαθαίνονται μέσω της τέλεσης διακονίας και της υπηρέτησης στην αποκατεστημένη Εκκλησία του Κυρίου, και η ικανότητα να διακρίνουμε την απόλυτη κενότητα σε οτιδήποτε υπάρχει ή προέρχεται από το μέγα και εκτεταμένο κτήριο.
Έχω σημειώσει σε αυτές τις απαντήσεις των μελών ένα συγκεκριμένο πρότυπο που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Πρώτον και κύριον, αυτοί οι μαθητές έχουν ακλόνητες μαρτυρίες για το σχέδιο ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα και τον ρόλο του Ιησού Χριστού ως Λυτρωτή και Σωτήρος μας. Και δεύτερον, η πνευματική γνώση και πεποίθησή τους είναι ατομικές, προσωπικές και συγκεκριμένες. Δεν είναι γενικές και αφηρημένες. Ακούω αυτές τις αφοσιωμένες ψυχές να μιλούν για διαθήκες που παρέχουν δύναμη να υπερνικήσουν την αντίθεση, και τη σύνδεσή τους με τον ζώντα Κύριο που τους υποστηρίζει σε εποχές τόσο καλές όσο και κακές. Για αυτά τα άτομα, ο Ιησούς Χριστός πράγματι είναι προσωπικός Σωτήρας.
Οι ιερές διαθήκες και οι διατάξεις του Ευαγγελίου λειτουργούν στη ζωή μας σαν πυξίδα. Η πυξίδα είναι μία συσκευή που χρησιμοποιείται για να δείξει τις βασικές κατευθύνσεις βορρά, νότου, ανατολής και δύσης για σκοπούς πλοήγησης και γεωγραφικού προσανατολισμού. Με παρόμοιο τρόπο, οι διαθήκες και οι διατάξεις μας μάς υποδεικνύουν και μας βοηθούν πάντα να θυμόμαστε τη σύνδεσή μας με τον Κύριο Ιησού Χριστό καθώς προοδεύουμε στο μονοπάτι της διαθήκης.
Η βασική καθοδήγηση για όλους εμάς στη θνητότητα είναι να πάμε προς τον Χριστό και να γίνουμε τέλειοι εν Χριστώ16. Άγιες διαθήκες και διατάξεις μάς βοηθούν να τηρούμε την εστίασή μας στον Σωτήρα και να προσπαθούμε, με τη χάρη Του17 να γίνουμε περισσότερο σαν Εκείνον. Οπωσδήποτε, «μία αόρατη δύναμη οδηγεί στην αλήθεια τη λαμπρή»18.
Κρατώντας διαρκώς γερά τη σιδερένια ράβδο
Η σύνδεσή μας της διαθήκης με τον Θεό και τον Ιησού Χριστό είναι ο δίαυλος μέσω του οποίου μπορούμε να λάβουμε την ικανότητα και τη δύναμη να «μην δίνουμε προσοχή». Και αυτός ο δεσμός ενισχύεται καθώς κρατάμε διαρκώς γερά τη σιδερένια ράβδο. Όμως όπως ρώτησαν οι αδελφοί του Νεφί: «Τι σημαίνει η σιδερένια ράβδος που είδε ο πατέρας μας…;
«Και [ο Νεφί] είπε προς αυτούς ότι ήταν ο λόγος του Θεού. Και όποιος εισάκουε τον λόγο του Θεού, και θα κρατούσε γερά απ’ αυτήν, δεν θα αφανίζονταν ποτέ· ούτε θα μπορούσαν οι πειρασμοί και τα φλογερά βέλη του ενάντιου να τους καταβάλουν προς τύφλωση, για να τους παρασύρουν στην καταστροφή»19.
Παρακαλώ σημειώστε ότι η ικανότητα να αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς και τα φλογερά βέλη του εναντίου είναι υπεσχημένη σε εκείνα τα άτομα που «κρατιούνται γερά» αντί απλώς να «προσκολλώνται» στον λόγο του Θεού.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Απόστολος Ιωάννης περιέγραψε τον Ιησού Χριστό ως τον Λόγο20.
«ΣTHN αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος…
»Όλα έγιναν διαμέσου αυτού· και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει…
»Kαι ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια»21.
Επομένως, ένα από τα ονόματα του Ιησού Χριστού είναι «Ο Λόγος»22.
Επιπροσθέτως, το όγδοο άρθρο της Πίστης δηλώνει: «Πιστεύουμε ότι η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού εφόσον είναι σωστά μεταφρασμένη. Επίσης, πιστεύουμε ότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι ο λόγος του Θεού»23.
Έτσι, οι διδασκαλίες του Σωτήρος, όπως καταγράφονται στις άγιες γραφές, είναι επίσης «ο λόγος».
Επιτρέψατέ μου να προτείνω ότι το να κρατιόμαστε γερά από τον λόγο του Θεού συνεπάγεται (1) να θυμόμαστε, να τιμούμε και να ενισχύουμε την προσωπική σύνδεση που έχουμε με τον Σωτήρα και τον Πατέρα Του μέσω των διαθηκών και διατάξεων του αποκατεστημένου Ευαγγελίου και (2) με προσευχή, ενθέρμως και με συνέπεια να χρησιμοποιούμε τις άγιες γραφές και τις διδασκαλίες των ζώντων προφητών και αποστόλων ως βέβαιες πηγές της αποκεκαλυμμένης αλήθειας. Καθώς είμαστε δεμένοι και «κρατιόμαστε γερά» από τον Κύριο και μεταμορφωνόμαστε ζώντας τη διδαχή Του24, υπόσχομαι ότι ατομικά και συλλογικά θα ευλογηθούμε να «σταθ[ούμε] σε άγια μέρη και δεν θα κλονισθ[ούμε]»25. Αν μείνουμε εν Χριστώ, τότε Εκείνος θα μείνει και θα βαδίζει μαζί μας26. Ασφαλώς, «στις δύσκολες στιγμές χαροποιεί κι η αλήθεια θα τιμηθεί»27.
Μαρτυρία
Βαδίστε εμπρός. Κρατάτε γερά. Μην δίνετε προσοχή.
Καταθέτω μαρτυρία ότι η πιστότητα στις διαθήκες και τις διατάξεις του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Σωτήρος μάς δίνει τη δυνατότητα να βαδίζουμε εμπρός στο έργο του Κυρίου, να Τον κρατούμε γερά σε Εκείνον ως τον Λόγο του Θεού και να μην δίνουμε προσοχή στους δελεασμούς του εναντίου. Στου δίκαιου τον αγων’ ας υψωθεί της «αλήθειας το σπαθί»28, στο ιερό όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αμήν.