Kinatibuk-ang Komperensiya
Ang Doktrina sa Pagkasakop
Oktubre 2022 nga kinatibuk-ang komperensiya


14:41

Ang Doktrina sa Pagkasakop

Ang doktrina sa pagkasakop masumada sa ingon niini alang sa matag usa kanato: Ako nahiusa kang Kristo diha sa ebanghelyo sa pakigsaad.

Gusto kong mamulong mahitungod sa unsay akong gitawag og ang doktrina sa pagkasakop sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santo sa Ulahing mga Adlaw. Kini nga doktrina adunay tulo ka bahin: (1) ang bahin sa pagkasakop diha sa pagpundok sa mga tawo sa pakigsaad sa Ginoo, (2) ang kaimportane sa serbisyo ug sakripisyo diha sa pagkasakop, ug (3) ang pagbutang ni Jesukristo diha sa sentro sa pagkasakop.

Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santo sa Ulahing mga Adlaw sa sayong mga sinugdanan gilangkoban kasagaran sa puti nga mga Santos nga North American ug sa mga Santos nga Northern European uban sa diyutay nga mga Native American, mga African American, ug mga Pacific Islander. Karon, walo ka tuig ang gidugayon gikan sa ika-200 nga anibersaryo sa katukoran niini, dako kaayo ang pagsaka sa Simbahan diha sa gidaghanon ug sa pagkadaiya sa North America ug labi pa gayod sa ubang bahin sa kalibotan.

Samtang ang dugay nang gipanagna nga panagpundok sa ulahing mga adlaw sa mga tawo sa pakigsaad sa Ginoo nagkapaspas, ang Simbahan tinuod nga naglangkob sa mga miyembro sa matag nasod, kaliwatan, pinulongan, ug katawhan.1 Kini wala giplano o gipwersa nga pagkadaiya apan natural lang nga pagtumaw sa panghitabo nga atong malaoman, nag-ila nga ang organisasyon sa simbahan daw pukot sa ebanghelyo nga nagpundok gikan sa matag nasod ug matag katawhan.

Pagkabulahan nato nga makita ang adlaw nga ang Zion giestablisar og dungan sa matag kontinente ug diha sa atong kasilinganan. Sama sa gisulti ni Propeta Joseph Smith, ang katawhan sa Dios sa matag henerasyon naglantaw uban sa malipayong pagpaabot alang niining panahona, ug “kita ang gikahimut-an nga mga katawhan nga gipili sa Dios aron sa pagdala sa Ulahing mga adlaw nga kahimayaan.”2

Tungod kay gihatagan niining kahigayonan, kita dili makatugot sa bisan unsang matang sa rasismo [racism], tribuhanong pagpihig, o uban pang pagkabahin-bahin nga motumaw diha sa ulahing adlaw nga Simbahan ni Kristo. Ang Ginoo nagsugo kanato, “Paghiusa; ug kon kamo dili magkahiusa kamo dili ako.”3 Kita kinahanglang magmakugihon sa pagtangtang sa makadaot nga gamot sa pagpihig ug diskriminasyon diha sa Simbahan, sa atong mga panimalay, ug labaw sa tanan sa atong mga kasingkasing. Samtang ang atong populasyon sa Simbahan nagkadako ang pagkadaiya, ang atong paghangop kinahanglan gayod nga mas modako pa gayod nga paspas ug mainiton. Kita nagkinahanglan sa usag usa.4

Sa iyang unang sulat ngadto sa Mga Taga-Corinto, si Pablo namahayag nga ang tanan kinsa nabunyagan ngadto sa Simbahan nahiusa diha sa lawas ni Kristo:

“Si Kristo sama sa usa ka lawas nga may daghang bahin. Bisan kon nagkalainlain ang mga bahin niini, usa ra gihapon kini ka lawas.

“Kitang tanan gibunyagan diha sa usa ka lawas pinaagi sa mao gihapong Espiritu ug kitang tanan nakig-ambit pag-inom sa usa ka Espiritu. …

“Aron walay panagkasumpaki sa sulod sa lawas; hinonoa aron ang mga bahin niini masigbaton sa samang pagtagad alang sa usag-usa.

“Ug kon ang usa ka bahin sa lawas mag-antos, ang ubang bahin mag-antos usab. Kon daygon ang usa ka bahin, ang tanang bahin makaambit sa kalipay.”5

Usa ka pagbati sa pagkasakop importante sa atong pisikal, mental, ug espiritwal nga kaayohan. Apan medyo posible nga usahay ang matag usa kanato tingali mobati nga kita walay labot. Sa mga higayon nga walay kadasig, kita mahimong mobati nga kita dili takos sa taas nga sumbanan sa Ginoo o sa gilaoman sa uban.6 Kita tingali dili matuyo nga makapahamtang og mga pagdahom sa uban, o gani sa atong kaugalingon—nga dili ang gidahom sa Ginoo. Kita tingali sa igmat nga paagi mosulti nga ang bili sa kalag gibase sa piho nga mga kalamposan o mga calling, apan kini dili ang sukdanan sa atong kahimtang diha sa mga mata sa Ginoo. “Ang tan-awon sa Ginoo mao ang kasingkasing.”7 Siya nagpakabana sa atong mga tinguha ug mga pangandoy ug kon unsa ang atong mahimong dangatan.8

Si Sister Jodi King misulat sa iyang kaugalingong kasinatian sa milabay nga katuigan:

“Wala gayod ko mobati nga dili sakop sa simbahan hangtod ang akong bana, si Cameron, ug ako nagsugod sa pagpakigbisog mahitungod sa pagka-dili makabaton og anak. Ang mga bata ug mga pamilya nga sa kasagaran maoy nagdala nako og kalipay nga makita sa simbahan karon nagsugod nga maoy hinungdan sa akong kasubo ug kasakit.

“Mibati ko og kahaw-ang nga walay anak sa akong mga bukton o usa ka diaper nga gidala. …

“Ang pinakalisod mao ang among unang Dominggo sa bag-o nga ward. Kay kami wala may mga anak, gipangutana kami kon kami bag-o bang minyo ug kon kanus-a kami nagplanong magkapamilya. Hanas nako sa pagtubag niining mga pangutanaha nga dili nako maapektuhan niini—nahibalo ko nga dili nila tuyo ang pagpasakit.

“Apan, niining Dominggoha gayod, ang pagtubag niadto nga mga pangutana lisod gayod. Bag-o lang namong nahibaloan, human nga nagmalaomon, nga ako—sa gihapon—dili mabdos.

“Miadto ko sa miting sa sakramento nga mibati og kawalay paglaom, ug ang pagtubag niadtong kasagarang ‘pagpaila-ila’ nga mga pangutana lisod para nako. …

“Apan ang Sunday School tinuoray nga nakapasakit sa akong kasingkasing. Ang leksiyon—nga unta mahitungod sa balaang tahas sa mga inahan—sa kalit nausab ug nahimong sesyon sa pagpadayag og kasagmuyo bahin sa pagkainahan. Naguol ko ug hilom nga midagayday ang mga luha sa akong mga aping dihang akong nadungog ang mga babaye nga nagmulo bahin sa panalangin nga ako andam nga ihatag ang tanan alang niini.

“Dali kong migawas sa simbahan. Sa una, dili na ko ganahan nga mobalik. Dili ko gustong makasinati og usab niana nga pagbati nga nag-inusara. Apan nianang gabhiona, human makig-istorya sa akong bana, nasayod kami nga kinahanglang padayon kami og mosimba dili lang tungod kay nagsugo ang Ginoo kanamo apan tungod usab kay nasayod kami nga ang kalipayng miabot gikan sa pagbag-o sa mga pakigsaad ug pagbati sa Espiritu diha sa simbahan mipatigbabaw sa kasubo nga akong gibati nianang adlawa. …

“Sa Simbahan, adunay mga nabiyuda, nadiborsyo, ug dili minyo nga mga miyembro; may mga sakop sa pamilya nga mibiya na sa ebanghelyo; mga tawo nga may mga laygay nga sakit o naglisod sa pinansyal; mga miyembro nga nagsinati sa pagkaibog sa sama og sekso; mga miyembro nga nanglimbasog sa pagbuntog sa pagkaadik o mga pagduhaduha, mga bag-ong nakabig; bag-ong namalhin; wala nay mga kauban sa balay; ug daghan pa. …

“Ang Manluluwas nagdapit kanato sa pagduol ngadto Kaniya—bisan unsay atong mga kahimtang. Kita mosimba aron sa pagbag-o sa atong mga pakigsaad, sa pagpalambo sa atong hugot nga pagtuo, sa pagkaplag og kalinaw, ug sa pagbuhat sama sa Iyang gibuhat sa hingpit nga paagi sa Iyang kinabuhi—sa pagpangalagad sa uban kinsa mibati nga wala sila mahisakop.”9

Gipasabot ni Pablo nga ang Simbahan ug ang mga opisyal niini gihatag sa Dios “alang sa pagsangkap sa mga balaan, alang sa buhat sa pangalagad, alang sa paglig-on sa lawas ni Kristo:

“Hangtod makakab-ot kitang tanan sa pagkahiniusa sa pagtoo ug sa kahibalo mahitungod sa Anak sa Dios, ug makakab-ot sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Kristo.”10

Subo kini nga pagkabinali, nan, kon ang usa ka tawo, mobati nga siya wala makaabot sa mithi sa tanang aspeto sa kinabuhi, makaingon nga sila wala mahisakop diha sa organisasyon mismo nga gidesinyo sa Dios sa pagtabang kanato nga mouswag ngadto sa mithi.

Atong itugyan ang paghukom diha sa mga kamot sa Ginoo ug niadtong Iyang gitahasan ug makontento sa paghigugma ug pagtratar sa usag usa sa labing maayo kutob sa atong mahimo. Mohangyo kita Kaniya aron ipakita kanato ang dalan, sa matag adlaw, sa “dad-a nganhi … ang mga kabos, ug ang mga bakol, ang mga buta ug ang mga piang [ang tanan]” ngadto sa dakong salo-salo sa Ginoo.11.

Ang ikaduhang bahin sa doktrina sa pagkasakop adunay kalabotan sa atong kaugalingong mga tampo. Bisan og kita panagsa ra nga maghunahuna bahin niini, kadaghanan sa atong pagkasakop naggikan sa atong pagserbisyo ug sa mga sakripisyo nga atong gihimo alang sa uban ug alang sa Ginoo. Ang pagpalabi og tutok sa atong personal nga mga panginahanglan o sa atong kaugalingong kahupayan makababag nianang pagbati sa pagkasakop.

Kita maningkamot sa pagsunod sa doktrina sa Manluluwas:

“Bisan kinsay gustong magdako kaninyo, kinahanglan mainyo siyang sulugoon. …

“Maingon nga ang Anak sa Tawo mianhi dili aron siya pagaalagaron kondili sa pag-alagad, ug sa paghalad sa iyang kinabuhi sa pagpakamatay ingon nga lukat alang sa daghan.”12

Ang pagkasakop dili moabot kon kita magpaabot lang niini apan kon kita motabang sa usag usa.

Karon, subo lang, ang pagpahinungod sa kaugalingon ngadto sa usa ka kawsa o pagsakripisyo sa bisan unsang butang alang ni bisan kinsa nahimo nang kontra gusto sa katilingban. Diha sa tipik sa Deseret Magazine sa miagi nga tuig, ang tagsulat nga si Rod Dreher subling miasoy sa usa ka panag-istoryahanay uban sa usa ka batan-ong inahan didto sa Budapest:

“Ako nagsakay sa usa ka tram [streetcar] sa Budapest uban sa usa ka … higala nga mga 30hon—tawagon nato siya og Kristina—samtang padulong kami sa pakighinabi sa usa ka mas tigulang nga [Kristiyanong] babaye kinsa, uban sa iyang namatay na nga bana, nakasugakod sa pagpanggukod sa kumunistang estado. Sa among pag-agi sa mga kadalanan, si Kristina naghisgot kon unsa ka lisod ang magmatinuoron sa mga higala nga iyang kaedad mahitungod sa mga panlimbasog nga iyang giatubang isip usa ka asawa ug inahan sa gagmayng mga bata.

“Ang mga kalisdanan ni Kristina ordinaryo ra gyod para sa usa ka batan-ong babaye nga nagkat-on unsaon nga mahimong usa ka mama ug usa ka asawa—gani ang nagpatigbabaw nga kinaiya tali sa iyang henerasyon mao nga ang mga kalisdanan sa kinabuhi usa ka hulga sa kaayohan ug kinahanglang likayan. Siya ug iyang bana magkalalis ba usahay? Nan kinahanglan mobiya siya kaniya, matud pa nila. Gipalagot ba siya sa iyang mga anak? Nan kinahanglang ibutang niya sila sa day care.

“Nabalaka si Kristina nga ang iyang mga higala wala makasabot nga ang mga pagsulay, ug bisan ang pag-antos, normal ra nga kabahin sa kinabuhi—ug tingali bisan kabahin sa usa ka maayong kinabuhi, kon kana nga pag-antos nagtudlo kanato kon unsaon nga magmapailubon, mabination ug mahigugmaon. …

“… Ang sociologist sa relihiyon sa University of Notre Dame nga si Christian Smith misuta diha sa iyang pagtuon sa mga hamtong nga [mga edad] 18–23 nga kadaghanan nila nagtuo nga ang katilingban walay kalainan kay sa ‘usa ka koleksiyon sa gawasnon nga mga indibidwal aron tagamtamon ang kinabuhi.’”13

Pinaagi niining pilosopiya, ang bisan unsang butang nga lisod para sa usa ka tawo mao ang matang sa pagdaogdaog.”14

Sa pagkuhag kalainan, ang atong katigulangang pioneer mikuha og usa ka lawom nga pagbati sa pagkasakop, paghiusa, ug paglaom diha ni Kristo pinaagi sa mga sakripisyo nga ilang gihimo sa pagserbisyo og mga misyon, pagtukod og mga templo, pagbiya sa komportabling panimalay ubos sa hulga ug misugod pag-usab, ug diha sa daghan pang pamaagi mipahinungod sa ilang kaugalingon ug sa ilang kapanguhaan alang sa kawsa sa Zion. Sila andam sa pagsakripisyo bisan sa ilang kinabuhi kon gikinahanglan. Ug kitang tanan ang tigpanunod sa ilang paglahutay. Tinuod gihapon kana alang sa kadaghanan karon nga mahimong mawad-an sa pakig-uban sa pamilya ug mga higala, mawad-an sa mga oportunidad sa panarbaho, o kon dili mag-antos og pagpihig o pag-abuso isip usa ka sangpotanan sa pagpabunyag. Ang ilang ganti, hinoon, mao ang usa ka gamhanang pagbati sa pagkasakop taliwala sa katawhan sa pakigsaad. Ang bisan unsang sakripisyo nga atong gihimo diha sa kawsa sa Ginoo makatabang sa pagkompirmar sa atong dapit uban Kaniya kinsa mihatag sa Iyang Kinabuhi og usa ka pagtubos alang sa kadaghanan.

Ang kataposan ug labing importanteng elemento sa doktrina sa pagkasakop mao ang labing sentro nga tahas ni Jesukristo. Kita wala moapil sa Simbahan alang lamang sa pagpakigdait, ingon man importante kana. Kita mipasakop alang sa katubsanan pinaagi sa gugma ug grasya ni Jesukristo. Kita moapil sa pagsiguro sa mga ordinansa sa kaluwasan ug kahimayaan alang sa atong kaugalingon ug niadtong atong minahal sa duha ka habig sa tabil. Kita moapil diha sa usa ka dakong proyekto sa pagtukod sa Zion agig pagpangandam alang sa pagbalik sa Ginoo.

Ang Simbahan mao ang tig-alima sa mga pakigsaad sa kaluwasan ug kahimayaan nga gitanyag sa Dios kanato pinaagi sa mga ordinansa sa balaan nga pagpakari.15 Kini pinaagi sa pagtuman sa mga pakigsaad nga kita makakab-ot sa kinatas-an ug kinalawman nga pagbati sa pagkasakop. Si Presidente Russell M. Nelson misulat bag-ohay lang:

“Sa higayon nga kamo ug ako mohimo og usa ka pakigsaad uban sa Dios, ang atong relasyon uban Kaniya mamahimong ingon ka suod kay sa wala pa ang atong pakigsaad. Karon kita mag-uban nga gihugpong. Tungod sa atong pakigsaad uban sa Dios, Siya dili gayod kapoyon sa Iyang mga paningkamot sa pagtabang kanato, ug kita dili gayod makabsan sa Iyang maloloy-on nga pailob ngari kanato. Ang matag usa kanato adunay espesyal nga dapit diha sa kasingkasing sa Dios. …

“… Si Jesukristo mao ang migarantiya niadtong mga pakigsaad (tan-awa sa Mga Hebreo 7:22; 8:6).”16

Kon ato kining hinumdoman, ang dakong gilaoman sa Ginoo alang kanako ang modasig, dili ang pagwala sa kadasig, kanato.

Kita makabati og kalipay kon kita mopadayon, sa tinagsa tagsa ug tiningob nga paagi, “sa sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Kristo.”17 Bisan pa man sa mga kasagmuyo ug mga problema sa pagpadayon, kini mao ang kinadak-ang panimpalad. Kita mobayaw ug modasig sa matag usa sa pagpangita sa dalan sa kalamboan, nasayod nga bisan pa man sa kalisod ug bisan pa sa mga kalangay sa gisaad nga mga panalangin, “ayaw kahadlok; kay gibuntog [ni Kristo] ko na ang kalibotan,”18 ug kita anaa Kaniya. Isip nahiusa sa Amahan, sa Anak, ug sa Espiritu Santo nga walay pagduha-duha ang kataposan diha sa pagkasakop.19

Busa, ang doktrina sa pagkasakop masumada sa ingon niini—matag usa kanato makapamatuod nga: si Jesukristo namatay alang kanako; Siya nagtuo nga ako mahimong takos sa Iyang dugo. Siya nahigugma kanako ug makahimo sa tanang kalainan sa akong kinabuhi. Kon ako maghinulsol, ang Iyang grasya mousab kanako. Ako nahiusa Kaniya diha sa pakigsaad sa ebanghelyo; ako nahisakop sa Iyang Simbahan ug gingharian; ug ako nahisakop sa Iyang kawsa sa pagdala og katubsanan ngadto sa tanang anak sa Dios.

Ako mopamatuod nga kamo gayod nahisakop, diha sa ngalan ni Jesukristo, amen.

Mubo nga mga sulat

  1. Tan-awa sa Pinadayag 5:9; tan-awa usab sa 1 Nephi 19:17; Mosiah 15:28; Doktrina ug mga Pakigsaad 10:51; 77:8, 11.

  2. Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith (2007), 221.

  3. Doktrina ug mga Pakigsaad 38:27.

  4. Usa sa tig-obserbar sa panglantaw miingon:

    “Ang relihiyon nga usa lamang ka pribadong kalihokan, hangtod sa atong panahon, wala mahibaloi diha sa natala nga kasaysayan—ug alang sa maayong rason. Ang maong relihiyon dali nga mokunhod ngadto sa pangsulod nga kalipay, usa ka matang sa kalingawan sa usa o mas daghang indibidwal, sama sa pagbasa og libro o pagtan-aw og telebisyon. Busa, dili ikahibulong nga ang pagpangita alang sa espiritwalidad nahimong uso-uso nalang. Kini mao ang unsay gipangita sa mga indibidwal, nga gawasnon sa relihiyon, nangita og maayo isip usa ka hulip.

    “Ang espirituwalidad mao gayod ang mahinungdanong bahin sa tanang relihiyon—apan usa ka gamay nga bahin, ug kini dili mahimong ihulip sa kinatibuk-an. Ang relihiyon dili usa ka matang sa pang-ehersisyo sa hunahuna nga panagsang magtanyag og usa ka dili pisikal nga kasinatian. Kini mahimong mohulma sa kinabuhi sa usa ka tawo—ang tanan sa kinabuhi sa tawo—o kini mahanaw, magbilin og kahigwaos, kahaw-ang sa kalag nga walay psychotherapy nga makatabang. Ug alang sa relihiyon sa paghulma sa kinabuhi sa usa ka tawo, kini nagkinahanglan nga ipubliko ug sa katilingbanon; kini nagkinahanglan nga ikonektar ngadto sa katigulangan ug sa kaliwatan” (Irving Kristol, “The Welfare State’s Spiritual Crisis,” The Wall Street Journal, Peb. 3, 1997, A14).

  5. 1 Mga Taga-Corinto 12:12–13, 25–26.

  6. Tan-awa sa Russell M. Nelson, “Perfection Pending,” Ensign, Nob. 1995, 86–88; ug Jeffrey R. Holland, “Busa, Kamo Kinahanglan Magmahingpit—sa Kataposan,” Liahona, Nob. 2017, 40–42.

  7. 1 Samuel 16:7.

  8. Sama sa gipahayag ni Elder Jeffrey R. Holland, “‘Duol kon unsa kamo,’ ang usa ka mahigugmaong Amahan nag-ingon sa matag usa kanato, apan Siya midugang, ‘Ayaw pagplano nga magpabilin nga mao ra gihapon kamo.’ Mopahiyum kita ug mohinumdom nga ang Dios determinado sa paghimo kanatong labaw pa kay sa atong mahunahuna” (“Mga Awit nga Naawit ug Wala Maawit,” Liahona, May 2017, 51).

  9. Jodi King, “Pagkahisakop sa Simbahan pinaagi sa Pagsabot sa Pagka-dili makaanak,” Liahona, Mar. 2020, 46, 48–49.

  10. Mga Taga-Efeso 4:12–13.

  11. Lucas 14:21.

  12. Marcos 10:43, 45.

  13. Rod Dreher, “A Christian Survival Guide for a Secular Age,” Deseret Magazine, Abr. 2021, 68.

  14. Dreher, “A Christian Survival Guide for a Secular Age,” 68.

  15. Tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 84:19–22.

  16. Russell M. Nelson, “Ang Walay kataposan nga Pakigsaad,” Liahona, Okt. 2022, 6, 10.

  17. Mga Taga-Efeso 4:13.

  18. Juan 16:33.

  19. Tan-awa sa Juan 17:20–23. “Ug karon, ako modasig kanimo sa pagpangita niini nga Jesus diin ang mga propeta ug mga apostoles misulat, nga ang grasya sa Dios nga Amahan, ug usab ang Ginoong Jesukristo, ug sa Espiritu Santo, nga nagpamatuod kanila, mahimo unta nga mag-uban diha kaninyo sa kahangturan” (Ether 12:41).