“Bu Benim Sevindirici Haberim”—“Bu Benim Kilisem”

Yaşlı Dale G. Renlund

Oniki Havariler Kurulu

Bu sevindirici haber, Kurtarıcı’nın sevindirici haberidir ve burası O’nun Kilisesi’dir (bkz. 3. Nefi 27:21; Mosiya 26:22; 27:13). İkisinin birleşimi güçlü ve dönüştürücüdür.

Yüzyıllar boyunca kara barut var olan en güçlü patlayıcıydı. Top gülleleri fırlatabiliyordu, fakat çoğu madencilik ve yol inşaatı projesinde etkili değildi. Kayaları parçalayamayacak kadar zayıftı.

1846 yılında Ascanio Sobrero isimli bir İtalyan kimyager, yeni bir patlayıcı olan nitrogliserini sentezledi. Bu yağlı sıvı, kara baruttan en az bin kat daha güçlüydü. Kayayı kolaylıkla parçalayabiliyordu. Maalesef, nitrogliserin stabil değildi. Eğer küçük bir yükseklikten düşürürseniz, patlayabilirdi. Eğer çok ısınırsa, patlayabilirdi. Eğer çok soğursa, patlayabilirdi. Serin ve karanlık bir odaya konulup kendi haline bırakılsa bile eninde sonunda patlayabilirdi. Birçok ülke taşınmasını yasakladı ve birçok ülke de üretimini yasakladı.

1860 yılında Alfred Nobel adında İsveçli bir bilim adamı nitrogliserini stabilize hale getirmek için çalışmalara başladı. Yedi yıl süren deneylerden sonra, nitrogliserini diyatomlu toprak ya da kizelgur olarak bilinen neredeyse kıymetsiz bir maddeye absorbe ettirerek amacına ulaştı. Kizelgur, ince toz haline getirilebilen gözenekli bir kayadır. Nitrogliserin ile karıştırıldığında, kizelgur nitrogliserini emer ve ortaya çıkan macun “çubuk” şekline getirilebilir. Bu haliyle nitrogliserin çok daha stabildi. Güvenli bir şekilde depolanabilir, taşınabilir ve patlayıcı gücü azalmadan kullanılabilirdi. Nobel, nitrogliserin ve kizelgur kombinasyonuna “dinamit” adını verdi.

Dinamit dünyayı değiştirdi. Aynı zamanda Nobel’i de zengin etti. Ascanio Sobrero’nun da fark ettiği gibi, bir stabilizatör olmadan nitrogliserin ticari açıdan değerli olamayacak kadar çok tehlikeliydi. Daha önce de belirttiğim gibi, kizelgur’un tek başına çok az bir değere sahipti. Fakat iki bileşenin bir araya gelmesi, dinamiti dönüştürücü ve değerli kılıyordu.

Benzer bir şekilde, İsa Mesih’in sevindirici haberi ve İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin birleşimi bizim için güçlü ve dönüştürücü faydalar sağlamaktadır. Sevindirici haber mükemmeldir, fakat onu vaaz etmek, saflığını korumak ve kutsal törenlerini Kurtarıcı’nın gücü ve yetkisiyle uygulamak için ilahi olarak görevlendirilmiş bir kiliseye ihtiyaç vardır.

Kurtarıcı’nın sevindirici haberi ile Mormon Kitabı peygamberi Alma tarafından kurulan Kurtarıcı’nın Kilisesi’nin birleşimini düşünün. Kilise, “tövbe ve halkını fidye ile [kurtaracak] olan Rab’be imanın dışında hiçbir şey” vaaz etmemekten sorumluydu. Kilise, Tanrı’nın yetkisini kullanarak, “Rab’be hizmet [etmeye] ve O’nun emirlerini [tutmaya] dair O’nunla bir antlaşmaya [girmenin] kanıtı olarak O’nun adıyla” vaftiz kutsal törenini uygulamakla sorumluydu. Vaftiz olan insanlar İsa Mesih’in adını üzerlerine aldılar, O’nun Kilisesi’ne katıldılar ve onlara Ruh’un üzerlerine dökülmesiyle büyük bir güç vaat edildi.

İnsanlar, Alma’nın sevindirici haberi vaaz etmesini dinlemek için Mormon Suları’na akın etti. Bu sulara ve çevresindeki ormanlara saygı gösterseler de, Rab’bin Kilisesi bir yer ya da bir bina değildi, bugün de öyle değildir. Kilise, İsa Mesih’in öğrencileri olan sıradan insanların basitçe, Rab’bin amaçlarını gerçekleştirmesine yardımcı olmak üzere ilahi olarak tayin edilmiş bir yapı içinde bir araya toplanıp organize olmasıdır. Kilise, Cennetteki Baba’nın planında İsa Mesih’in merkezi rolünü öğrenmemizi sağlayan bir araçtır. Kilise, bireylerin kutsal törenlere katılmaları ve Tanrı ile kalıcı antlaşmalar yapmaları için yetkili bir yol sunar. Bu antlaşmaları yerine getirmek bizi Tanrı’ya yaklaştırır, O’nun gücüne erişmemizi sağlar ve bizi O’nun olmamızı istediği kişiye dönüştürür.

Nitrogliserinsiz dinamitin sıradan olması gibi, Kurtarıcı’nın Kilisesi de ancak O’nun sevindirici haberi üzerine inşa edilirse özeldir. Kurtarıcı’nın sevindirici haberi ve bunun kutsal törenlerini uygulama yetkisi olmadan, Kilise istisnai değildir.

Kizelgur’un dengeleyici etkisi olmadan, nitrogliserinin sınırlı bir patlayıcı özelliği vardı. Tarihin de gösterdiği gibi, Rab’bin Kilisesi olmadan, insanlığın O’nun sevindirici haberi hakkındaki anlayışı da aynı şekilde dengede değildi, öğretisel sapmaya eğilimliydi ve farklı dinlerin, kültürlerin ve felsefelerin etkisine maruz kalıyordu. Bu etkilerin bir birleşimi, bu sonuncusuna kadar gelen her düzenleme döneminde kendini göstermiştir. Her ne kadar sevindirici haber başlangıçta saflığıyla vahiy edilmiş olsa da, sevindirici haberin yorumlanması ve uygulanması zamanla, ilahi olarak yetkilendirilmiş bir çerçevenin mevcut olmaması nedeniyle yavaş yavaş güçten yoksun bir Tanrı’ya bağlılık biçimine bürünmüştür.

İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi, Tanrı’nın gücüne erişim sağlar çünkü O’nun tarafından hem Mesih’in öğretisini öğretmek hem de sevindirici haberin kurtarıcı ve yüceltici kutsal törenlerini sunmakla yetkilendirilmiştir. Kurtarıcı günahlarımızı bağışlamayı, Kendi gücüne erişmemize yardım etmeyi ve bizi değiştirmeyi arzular. O, günahlarımız için acı çekti ve normal şartlarda hak edeceğimiz cezadan bizi affetmeyi arzular. Kutsal olmamızı ve O’nda kusursuzlaşmamızı ister.

İsa Mesih bunu yapabilecek güce sahiptir. O sadece zayıflıklarımıza üzülmedi ve günahın sonucu olarak ebedi mahkumiyetimiz için yas tutmadı. Hayır, O bunun ötesine gitti, sonsuz derecede ötesine geçti ve Kendi gücüne erişilebilmesini mümkün kılmak için Kilisesi’ni iade etti.

Kilise’nin öğrettiği sevindirici haberin özü, İsa Mesih’in “acılarımızı [taşıdığı] ve dertlerimizi [yüklendiği]”dir. Rab, “hepimizin cezasını O’na [yükledi].” O, “çarmıhta ölüme katlandı”, “ölümün bağlarını kopardı”, “Baba’dan insançocuklarının üzerindeki merhamet hakkını istemek için göğe çıkıp Tanrı’nın sağına oturdu.” Kurtarıcı bütün bunları, Babası’nı ve bizi sevdiği için yaptı. O, sonsuz bedeli çoktan ödedi, bu yüzden O, “kendisine inananların hepsine” sahip çıkabilir ve onları, yani bizi savunabilir İsa Mesih’in tek istediği, tövbe etmemiz ve kendisine gelmemizdir, böylece bizi aklayabilir ve kutsallaştırabilir. O, bu arzusunda kararlı ve tutarlıdır.

Tanrı’nın antlaşmaya dayalı gücüne ve antlaşmaya dayalı sevgisine erişim, O’nun Kilisesi aracılığıyla olur. Kurtarıcı’nın sevindirici haberi ve Kilisesi’nin birleşimi hayatlarımızı değiştirir. Sevindirici haber anne tarafından olan büyükannemi ve büyükbabamı değiştirdi. Büyükbabam Oskar Andersson, Stockholm takımadalarındaki bir ada olan Högmarsö’de bir tersanede çalışıyordu. Eşi Albertina ve çocukları İsveç anakarasında yaşıyordu. Oskar her iki haftada bir cumartesi günü teknesiyle kürek çekerek hafta sonu için evine gelir ve pazar akşamı Högmarsö’ye dönerdi. Bir gün Högmarsö’deyken iki Amerikalı görevlinin İsa Mesih’in iade edilmiş sevindirici haberini vaaz ettiklerini duydu. Oskar duyduklarının saf hakikat olduğunu hissetti ve tarifsiz bir sevinçle doldu.

Oskar bir sonraki sefer eve döndüğünde, heyecanla Albertina’ya görevlilerle ilgili her şeyi anlattı. Onların öğrettiklerine inandığını açıkladı. Kendisine verilen broşürleri okumasını istedi ve ileride doğacak çocuklarından hiçbirinin bebekken vaftiz olmaması gerektiğini düşündüğünü söyledi. Albertina öfkelendi ve broşürleri çöp tenekesine attı. Oskar pazar akşamı işe dönene kadar ikisi arasında pek bir şey konuşulmadı.

Oskar gider gitmez, Albertina broşürleri çöpten çıkardı. Broşürlerdeki doktrinleri, yıpranmış Kutsal Kitabı’ndaki öğretilerle dikkatlice karşılaştırdı. Okuduklarının gerçek olduğunu hissedince şaşırdı. Oskar bir sonraki sefer eve döndüğünde, yanında getirdiği Mormon Kitabı’nın kopyasıyla birlikte sıcak bir şekilde karşılandı. Albertina hevesle okudu ve öğretileri yine Kutsal Kitap’takilerle karşılaştırdı. Tıpkı Oskar gibi, o da saf hakikati fark etti ve tarifsiz bir sevinçle doldu.

Oskar, Albertina ve çocukları, az sayıdaki Kilise üyesine yakın olmak için Högmarsö’ye taşındılar. Oskar ve Albertina 1916’da vaftiz olduktan bir hafta sonra, Oskar, Högmarsö’de grup lideri olarak hizmete çağrıldı. Doğru inancı bulan pek çok kişi gibi, Oskar ve Albertina da yeni inançları nedeniyle eleştirilere maruz kaldılar. Yerel çiftçiler onlara süt satmayı reddetti, bu yüzden Oskar daha hoşgörülü bir çiftçiden süt almak için her gün kürek çekerek “fiyord”un karşısına geçti.

Yine de sonraki yıllarda Högmarsö’deki Kilise üyeliği, kısmen Albertina’nın güçlü tanıklığı ve ateşli görevlilik gayreti sayesinde arttı. Grup bir dal haline geldiğinde, Oskar dal başkanı olarak hizmete çağrıldı.

O Högmarsö dalının üyeleri, o adaya saygı duyuyorlardı. Burası onların Mormon Suları’ydı. Burası onların Fidye ile Kurtarıcıları hakkında bilgi edindikleri yerdi.

Yıllar içinde, vaftiz antlaşmalarını yerine getirdikçe, Oskar ve Albertina İsa Mesih’in gücüyle değiştiler. Daha fazla antlaşma yapmak ve tapınak kutsamalarını almak için can atıyorlardı. Bu kutsamaları elde etmek için 1949 yılında İsveç’teki evlerinden Salt Lake City’ye kalıcı olarak göç ettiler. Oskar 33 yıl boyunca Högmarsö’deki üyelerin lideri olarak hizmet etmişti.

Nitrogliserin ve kizelgur’un birleşimi dinamiti değerli hale getirdi; İsa Mesih’in sevindirici haberi ve O’nun Kilisesi’nin birleşimi ise paha biçilmezdir. Oskar ve Albertina, Tanrı’nın bir peygamberi görevlileri İsveç’te hizmete çağırdığı, görevlendirdiği ve oraya gönderdiği için iade edilmiş olan sevindirici haberi duydular. Görevliler ilahi bir emirle Mesih’in öğretisini öğrettiler ve rahiplik yetkisiyle Oskar ve Albertina’yı vaftiz ettiler. Oskar ve Albertina üye olarak öğrenmeye, gelişmeye ve başkalarına hizmet etmeye devam ettiler. Yaptıkları antlaşmaları yerine getirdikleri için Son Zaman Azizleri oldular.

Kurtarıcı, İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nden “bu benim kilisem” diye söz eder, çünkü onu kendi amaçlarınıgerçekleştirmek için, yani sevindirici haberini vaaz etmek, kutsal törenlerini ve antlaşmalarını sunmak ve gücünün bizi aklamasını ve kutsallaştırmasını mümkün kılmak için görevlendirmiştir. O’nun Kilisesi olmadan yetki, O’nun adıyla vahyedilmiş hakikatlerin vaaz edilmesi, kutsal törenler ya da antlaşmalar, Tanrı olmanın gücünün tezahürü yoktur, Tanrı’nın olmamızı istediği kişiye dönüşüm olmaz ve Tanrı’nın çocukları için olan planı boşa çıkar. Bu düzenleme dönemindeki Kilise O’nun planının ayrılmaz bir parçasıdır.

Sizi, kendinizi Kurtarıcı’ya, O’nun sevindirici haberine ve Kilisesi’ne daha fazla adamaya davet ediyorum. Bunu yaptığınızda, Kurtarıcı’nın sevindirici haberi ile O’nun Kilisesi’nin birleşiminin hayatınıza güç kattığını göreceksiniz. Bu güç, dinamitten çok daha büyüktür. Yolunuza çıkan kayaları paramparça edecek, sizi Tanrı’nın krallığında bir mirasçıya dönüştürecektir. Ve siz, “ifade edilemeyecek yüce bir sevinçle [dolacaksınız].” İsa Mesih’in adıyla, amin.