Ο άνεμος δεν έπαψε ποτέ να φυσά
Μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους να προοδεύσουν στο ταξίδι τους για να λάβουν τις ευλογίες του Θεού.
Το 2015, στην πολιτεία Περναμπούκο της Βραζιλίας, 62 μέλη της J. Reuben Clark Law Society συνεργάστηκαν με την κρατική Εισαγγελία για τη διερεύνηση νομικών δύσκολων υποθέσεων των τροφίμων σε τέσσερα διαφορετικά γηροκομεία. Επί πέντε ώρες ένα Σάββατο, αυτοί οι δικηγόροι έπαιρναν συνέντευξη από περισσότερους από 200 τροφίμους έναν προς έναν, που ο καθένας τους ήταν ξεχασμένος και αγνοημένος από την κοινωνία.
Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεών τους, ανακάλυψαν διάφορα εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί κατά των ηλικιωμένων τροφίμων, όπως εγκατάλειψη, κακομεταχείριση και υπεξαίρεση χρημάτων. Ένας βασικός πυλώνας αυτής της κοινωνίας δικαίου είναι η φροντίδα για τους πτωχούς και τους έχοντες ανάγκη. Μόλις δύο μήνες αργότερα, ο εισαγγελέας απήγγειλε επιτυχώς κατηγορίες εναντίον των υπευθύνων.
Η βοήθειά τους αποτελεί τέλειο παράδειγμα της διδασκαλίας του βασιλιά Βενιαμίν: «Όταν είστε στην υπηρεσία των συνανθρώπων σας είστε απλώς στην υπηρεσία τού Θεού σας».
Μία τρόφιμος από την οποία πήρα προσωπικά συνέντευξη αφιλοκερδώς κατά τη διάρκεια του έργου ήταν μια καλόκαρδη 93χρονη γυναίκα ονόματι Λουσία. Ευγνώμων για την υπηρέτησή μας, αναφώνησε χαριτολογώντας: «Παντρέψου με!»
Έκπληκτος, απάντησα: «Κοίτα εκεί πέρα εκείνη την όμορφη νεαρή γυναίκα! Είναι η σύζυγός μου και η εισαγγελέας της πολιτείας».
Γρήγορα ανταπάντησε: «Και λοιπόν; Είναι νέα, όμορφη και μπορεί εύκολα να παντρευτεί ξανά. Το μόνο που έχω εγώ είσαι εσύ!»
Οι υπέροχοι τρόφιμοι δεν έλυσαν όλα τα προβλήματά τους εκείνη την ημέρα. Χωρίς αμφιβολία συνέχισαν να βιώνουν ταλαιπωρίες περιστασιακά, όπως οι Ιαρεδίτες στις βάρκες τους στο δύσκολο ταξίδι προς τη γη της επαγγελίας, «θαμμένοι στα βάθη της θάλασσας, εξαιτίας των κυμάτων σαν βουνά που έσκαγαν επάνω τους».
Όμως εκείνο το Σάββατο, οι τρόφιμοι του γηροκομείου ήξεραν ότι ασχέτως της επίγειας ανωνυμίας τους, τους γνώριζε προσωπικώς ένας στοργικός Επουράνιος Πατέρα, Ένας που ανταποκρίνεται ακόμη και στην πιο απλή προσευχή.
Ο Διδάσκαλος των διδασκάλων προκάλεσε «έναν μανιασμένο άνεμο» για να φυσήξει τους Ιαρεδίτες προς τις υπεσχημένες ευλογίες. Ομοίως, μπορούμε να αποφασίσουμε να υπηρετήσουμε ως μία ταπεινή ριπή ανέμου στα χέρια του Κυρίου. Ακριβώς όπως «ο άνεμος δεν έπαψε ποτέ να φυσά» τους Ιαρεδίτες προς τη γη της επαγγελίας, μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους να προοδεύσουν στο ταξίδι τους για να λάβουν τις ευλογίες του Θεού.
Πριν από αρκετά χρόνια, όταν η Κρις, η αγαπητή σύζυγός μου και εγώ δώσαμε συνέντευξη για την κλήση μου ως επισκόπου, ο πρόεδρος πασσάλου μας μού ζήτησε να σκεφθώ κατόπιν προσευχής ονόματα να προτείνω ως συμβούλους. Αφού άκουσε τα ονόματα που πρότεινα, είπε ότι θα έπρεπε να μάθω λίγα πράγματα για έναν από τους αδελφούς.
Πρώτον, αυτός ο αδελφός δεν μπορούσε να διαβάσει. Δεύτερον, δεν είχε αυτοκίνητο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να επισκέπτεται μέλη. Τρίτον, πάντοτε –πάντα– χρησιμοποιούσε γυαλιά ηλίου στην Εκκλησία. Παρά τις ειλικρινείς ανησυχίες του προέδρου, ένιωθα έντονα ότι θα έπρεπε παρ’ όλα αυτά να τον προτείνω ως σύμβουλό μου και ο πρόεδρος πασσάλου με υποστήριξε.
Την Κυριακή που οι σύμβουλοί μου και εγώ υποστηριχθήκαμε στη συγκέντρωση μεταλήψεως, η έκπληξη στα πρόσωπα των μελών ήταν εμφανής. Αυτός ο αγαπητός αδελφός κατευθύνθηκε αργά προς το βήμα, όπου τα φώτα επάνω από το κεφάλι αντανακλούσαν λαμπρά στα γυαλιά ηλίου του.
Καθώς καθόταν δίπλα μου, τον ρώτησα: «Αδελφέ, έχεις προβλήματα με την όρασή σου;»
«Όχι» είπε.
«Τότε γιατί χρησιμοποιείς γυαλιά ηλίου στην εκκλησία;» ρώτησα. «Φίλε μου, τα μέλη πρέπει να βλέπουν τα μάτια σου και εσύ πρέπει επίσης να μπορείς να τα βλέπεις καλύτερα».
Εκείνη τη στιγμή, έβγαλε τα γυαλιά ηλίου του και δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ ξανά στην εκκλησία.
Αυτός ο αγαπημένος αδελφός υπηρέτησε στο πλευρό μου μέχρι την απαλλαγή μου ως επισκόπου. Σήμερα, συνεχίζει να υπηρετεί πιστά στην Εκκλησία και αποτελεί παράδειγμα αφοσίωσης και δέσμευσης στον Κύριο Ιησού Χριστό. Και όμως, πριν από χρόνια, ήταν ένας άγνωστος κάτοχος γυαλιών ηλίου που καθόταν ουσιαστικά ξεχασμένος στα στασίδια της εκκλησίας. Συχνά αναρωτιέμαι: «Πόσοι πιστοί αδελφοί και αδελφές κάθονται ξεχασμένοι ανάμεσά μας σήμερα;»
Είτε είμαστε γνωστοί είτε ξεχασμένοι, οι δοκιμασίες αναπόφευκτα θα έρθουν στον καθένα μας. Καθώς στρεφόμαστε στον Σωτήρα, Εκείνος μπορεί να «καθαγιάσει τις ταλαιπωρίες [μας] προς όφελός [μας]» και να μας βοηθήσει να ανταποκριθούμε στις δοκιμασίες μας με τρόπο που διευκολύνει την πνευματική μας πρόοδο. Είτε πρόκειται για ενοίκους οίκου ευγηρίας, για ένα παρεξηγημένο μέλος της Εκκλησίας είτε οποιονδήποτε άλλον, μπορούμε να είμαστε «ο άνεμος που δεν έπαψε ποτέ να φυσά», φέρνοντας ελπίδα και καθοδηγώντας άλλους στο μονοπάτι της διαθήκης.
Ο αγαπημένος μας προφήτης, Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον, απηύθυνε μία συναρπαστική και εμπνευσμένη πρόσκληση στους νέους: «Επαναδιαβεβαιώνω σθεναρά ότι ο Κύριος έχει ζητήσει από κάθε άξιο, ικανό νέο άνδρα να προετοιμασθεί και να υπηρετήσει μία ιεραποστολή. Για τους νέους άνδρες Αγίους των Τελευταίων Ημερών, η ιεραποστολική υπηρέτηση είναι ευθύνη της ιεροσύνης… Για εσάς, νέες και ικανές αδελφές, η ιεραποστολή είναι επίσης μία δυνατή αλλά προαιρετική, ευκαιρία».
Κάθε μέρα, χιλιάδες νέοι άνδρες και γυναίκες ανταποκρίνονται στην προφητική κλήση του Κυρίου υπηρετώντας ως ιεραπόστολοι. Είστε ευφυείς και, όπως έχει πει ο Πρόεδρος Νέλσον, μπορείτε να «έχετε περισσότερη επίδραση στον κόσμο από οποιαδήποτε προηγούμενη γενιά!» Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας τη στιγμή που θα πατήσετε το πόδι σας στο ιεραποστολικό εκπαιδευτικό κέντρο.
Αντιθέτως, μπορεί να αισθανθείτε σαν τον Νεφί «οδηγούμενοι από το Πνεύμα χωρίς να γνωρίζ[ετε] εκ των προτέρων τι θα έπρεπε να κάν[ετε]. Παρ’ όλα αυτά προχ[ωρήσατε]».
Ίσως αισθάνεστε ανασφαλείς όπως ο Ιερεμίας και θέλετε να πείτε: «Δεν μπορώ να μιλήσω επειδή, είμαι παιδί».
Μπορεί ακόμη και να δείτε τις προσωπικές σας αδυναμίες και να θέλετε να φωνάξετε όπως ο Μωυσής: «Ω Κύριέ μου, δεν είμαι εύγλωττος… αλλά είμαι αργός στην ομιλία και αργός στη γλώσσα».
Αν κάποιος από εσάς, αγαπητοί και δυνατοί νέοι άνδρες και γυναίκες, έχει τέτοια σκέψη τώρα, θυμηθείτε ότι ο Κύριος έχει απαντήσει: «Mη λες: Eίμαι παιδί· επειδή, θα πας σε όλoυς, στoυς oπoίoυς θα σε αποστείλω· και θα πεις όλα όσα σε πρoστάξω». Και υπόσχεται: «Πήγαινε, λοιπόν, τώρα, κι εγώ θα είμαι μαζί με το στόμα σου, και θα σε διδάξω ό,τι πρόκειται να μιλήσεις».
Η μεταμόρφωσή σας από τον φυσικό στον πνευματικό σας εαυτό θα συμβεί «γραμμή επάνω στη γραμμή, δίδαγμα επάνω στο δίδαγμα» καθώς προσπαθείτε ένθερμα να υπηρετείτε τον Ιησού Χριστό στο ιεραποστολικό πεδίο μέσω καθημερινής μετάνοιας, πίστης, ακριβούς υπακοής και σκληρής δουλειάς για να «βρίσκετε συνεχώς, να διδάσκετε μετάνοια και να βαπτίζετε νεοφώτιστους».
Αν και φοράτε ένα ταμπελάκι, μερικές φορές μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν σας αναγνωρίζουν ή σας ξεχνούν. Ωστόσο, πρέπει να ξέρετε ότι έχετε έναν τέλειο Επουράνιο Πατέρα, ο οποίος σας γνωρίζει προσωπικώς, και έναν Σωτήρα ο οποίος σας αγαπά. Θα έχετε ηγέτες ιεραποστολής οι οποίοι, παρά τις ατέλειές τους, θα σας υπηρετούν ως «ο άνεμος [που] δεν έπαψε ποτέ να φυσά» για να σας καθοδηγήσουν στο ταξίδι της προσωπικής μεταστροφής σας.
Στη «γη που ρέει γάλα και μέλι» στην οποία θα υπηρετήσετε στην ιεραποστολή σας, θα αναγεννηθείτε πνευματικώς και θα γίνετε διά βίου μαθητές του Ιησού Χριστού καθώς Τον πλησιάζετε. Μπορείτε να κατανοήσετε ότι δεν σας ξεχνούμε ποτέ.
Αν και ορισμένοι μπορεί να περιμένουν «πολύ καιρό» για ανακούφιση, διότι «δεν έχουν κανέναν» που να μπορεί ακόμη να βοηθήσει, ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας έχει διδάξει ότι κανείς δεν ξεχνιέται ποτέ από Εκείνον. Αντιθέτως, ήταν ένα τέλειο παράδειγμα αναζήτησης του Ενός σε κάθε στιγμή της θνητής διακονίας Του.
Καθένας από εμάς –και όσοι είναι γύρω μας– αντιμετωπίζουμε τις δικές μας καταιγίδες αντίθεσης και κύματα δοκιμασιών που μας κατακλύζουν καθημερινά. Όμως «ο άνεμος [δεν] θα πάψει ποτέ να φυσά προς τη γη της επαγγελίας… Και έτσι [θα] οδηγού[μαστε] εμπρός στον άνεμο».
Καθένας από εμάς μπορεί να είναι μέρος αυτού του ανέμου – του ίδιου ανέμου που ευλόγησε τους Ιαρεδίτες στο ταξίδι τους και του ίδιου ανέμου που, με τη βοήθειά μας, θα ευλογήσει τους αγνώστους και ξεχασμένους να φθάσουν στη δική τους γη της επαγγελίας.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Συνήγορός μας προς τον Πατέρα. Είναι ζων Θεός και ενεργεί ως δυνατός άνεμος που θα μας καθοδηγεί πάντοτε στο μονοπάτι της διαθήκης. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.