Η χαρά της λύτρωσής μας
Η αγάπη και η δύναμη του Ιησού Χριστού μπορούν να σώσουν τον καθέναν από εμάς από τα λάθη, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας και να μας βοηθήσουν να γίνουμε κάτι περισσότερο.
Πριν από περίπου 10 χρόνια ένιωσα την προτροπή να ζωγραφίσω μια προσωπογραφία του Σωτήρος. Αν και είμαι καλλιτέχνις, ένιωσα ότι αυτό ήταν σαρωτικό για εμένα. Πώς θα μπορούσα εγώ να ζωγραφίσω ένα πορτρέτο του Ιησού Χριστού που να αποτυπώνει το Πνεύμα Του; Από πού έπρεπε να αρχίσω; Και πού θα έβρισκα τον χρόνο;
Ακόμα και με όλα τα ερωτηματικά που είχα, αποφάσισα να προχωρήσω και να εμπιστευτώ ότι ο Κύριος θα με βοηθούσε. Όμως έπρεπε να συνεχίσω και να αφήνω τις πιθανότητες σε Εκείνον. Προσευχήθηκα, συλλογίσθηκα, ερεύνησα και σχεδίασα και ευλογήθηκα να βρω βοήθεια και πόρους. Και αυτό που ήταν ένας λευκός καμβάς άρχισε να γίνεται κάτι περισσότερο.
Η διαδικασία δεν ήταν εύκολη. Μερικές φορές δεν φαινόταν όπως ήλπιζα. Μερικές φορές υπήρχαν εμπνευσμένες πινελιές και ιδέες. Και πολλές φορές, απλώς έπρεπε να προσπαθήσω ξανά και ξανά και ξανά.
Όταν θεώρησα ότι η ελαιογραφία ήταν τελικά ολοκληρωμένη και στεγνή, άρχισα να την περνώ με ένα διαφανές βερνίκι για να την προστατεύσω από τη βρομιά και τη σκόνη. Καθώς το έκανα, παρατήρησα ότι τα μαλλιά στον πίνακα άρχισαν να αλλάζουν, να λερώνονται και να διαλύονται. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι είχα περάσει το βερνίκι πολύ νωρίς, ότι μέρος του πίνακα ήταν ακόμα υγρό!
Είχα κυριολεκτικά διαγράψει ένα μέρος της ζωγραφικής μου με το βερνίκι. Ω πώς ράγισε η καρδιά μου. Ένιωσα σαν να είχα μόλις καταστρέψει αυτό που με είχε βοηθήσει να κάνω ο Θεός. Έκλαψα και είχα ναυτία. Μέσα στην απόγνωσή μου, έκανα αυτό που συνήθως κάνει ο καθένας σε μία τέτοια κατάσταση: τηλεφώνησα στη μητέρα μου. Είπε με σύνεση και ηρεμία: «Δεν θα ξαναγίνει όπως το είχες, αλλά κάνε το καλύτερο που μπορείς με αυτά που έχεις».
And I Partook [Και εγώ μετείχα], υπό Κριστίν Μ. Γι
Έτσι προσευχήθηκα και παρακάλεσα για βοήθεια και ζωγράφιζα όλη τη νύχτα για να διορθώσω τα πράγματα. Και θυμάμαι να κοιτάζω τον πίνακα το πρωί – φαινόταν καλύτερος από πριν. Πώς ήταν αυτό δυνατόν; Αυτό που νόμιζα ότι ήταν λάθος χωρίς επιδιόρθωση ήταν μια ευκαιρία να φανερωθεί το ευσπλαχνικό χέρι Του. Δεν είχε τελειώσει με τον πίνακα και δεν είχε τελειώσει με μένα. Πόση χαρά και ανακούφιση γέμισε την καρδιά μου. Δόξασα τον Κύριο για την ευσπλαχνία Του γι’ αυτό το θαύμα που όχι μόνον έσωσε τον πίνακα, αλλά με δίδαξε περισσότερα για την αγάπη και τη δύναμή Του να σώσει τον καθέναν μας από τα λάθη, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας και να μας βοηθήσει να γίνουμε κάτι περισσότερο.
Ακριβώς όπως το βάθος της ευγνωμοσύνης μου για τον Σωτήρα μεγάλωσε καθώς με βοήθησε ευσπλαχνικά να επιδιορθώσω τον πίνακα που δεν μπορούσε να «αποκατασταθεί», έτσι και η προσωπική μου αγάπη και ευγνωμοσύνη για τον Σωτήρα μου έχει ενισχυθεί καθώς έχω επιζητήσει να εργαστώ μαζί Του επί των αδυναμιών μου και να συγχωρηθώ για τα λάθη μου. Θα είμαι παντοτινά ευγνώμων στον Σωτήρα μου που μπορώ να αλλάξω και να καθαριστώ. Έχει την καρδιά μου, και ελπίζω να κάνω ό,τι Εκείνος θέλει να κάνω και να γίνω.
Η μετάνοια μας επιτρέπει να αισθανόμαστε την αγάπη του Θεού και να Τον γνωρίζουμε και να Τον αγαπούμε με τρόπους που διαφορετικά δεν θα γνωρίζαμε ποτέ. Για τη γυναίκα που έχρισε τα πόδια του Σωτήρος, είπε: «Συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες της· επειδή, αγάπησε πολύ· σε όποιον, όμως, συγχωρείται λίγο, αγαπάει λίγο». Αγαπούσε πολύ τον Ιησού, γιατί Εκείνος την είχε συγχωρήσει πολύ.
Υπάρχει τέτοια ανακούφιση και ελπίδα γνωρίζοντας ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε ξανά – ότι, όπως δίδαξε ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Α. Μπέντναρ, μπορούμε να λάβουμε συνεχή άφεση των αμαρτιών μας μέσω της καθαγιαστικής δύναμης του Αγίου Πνεύματος καθώς μετανοούμε αληθώς και ειλικρινώς.
Η λυτρωτική δύναμη του Ιησού Χριστού είναι μία από τις μεγαλύτερες υπεσχημένες ευλογίες των διαθηκών μας. Συλλογισθείτε το αυτό καθώς συμμετέχετε σε ιερές διατάξεις. Χωρίς αυτό, δεν θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε στην παρουσία του Πατέρα μας στους Ουρανούς και σε όσους αγαπούμε.
Ξέρω ότι ο Κύριος και Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός, είναι ισχυρός στο να σώζει. Ως ο Υιός του Θεού, που εξιλέωσε τις αμαρτίες του κόσμου και έδωσε τη δική Του ζωή και την ξαναπήρε, φέρει τη δύναμη λύτρωσης και ανάστασης. Έχει κάνει δυνατή την αθανασία για όλους και την αιώνια ζωή για εκείνους που Τον επιλέγουν. Ξέρω ότι μέσω της εξιλεωτικής θυσίας Του, μπορούμε να μετανοήσουμε και να καθαρισθούμε και να λυτρωθούμε αληθινά. Είναι θαύμα που αγαπά εσάς και εμένα με αυτόν τον τρόπο.
Έχει πει: «Δεν θα επιστρέψετε σε μένα, και δεν θα μετανοήσετε για τις αμαρτίες σας και δεν θα μεταστραφείτε, για να σας θεραπεύσω;» Μπορεί να θεραπεύσει «τους ερημωμένους τόπους» της ψυχής σας –τους τόπους που έγιναν ξηροί, σκληροί και έρημοι από την αμαρτία και τη θλίψη– και «θα κάνει την έρημό [σας] σαν την Εδέμ».
Όπως ακριβώς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αγωνία και το βάθος των Παθών του Χριστού στη Γεθσημανή και στον σταυρό, έτσι «δεν μπορούμε να μετρήσουμε τα όρια ούτε να κατανοήσουμε τα βάθη της θείας συγχώρεσής [Του]», το έλεος και την αγάπη.
Μπορεί να αισθάνεστε μερικές φορές ότι δεν είναι δυνατόν να λυτρωθείτε, ότι ίσως αποτελείτε εξαίρεση στην αγάπη του Θεού και στην εξιλεωτική δύναμη του Σωτήρος εξαιτίας αυτών με τα οποία αγωνίζεστε ή εξαιτίας αυτών που έχετε κάνει. Όμως καταθέτω μαρτυρία ότι δεν είστε πέραν της εμβέλειας του Διδασκάλου. Ο Σωτήρας «κατέβηκε κάτω από τα πάντα» και βρίσκεται σε θεία θέση να σας υψώσει και να σας διεκδικήσει από την πιο σκοτεινή άβυσσο και να σας φέρει στο «θαυμαστό φως του». Μέσω των Παθών Του, έχει δημιουργήσει έναν τρόπο για να υπερνικήσει καθένας τις προσωπικές του αδυναμίες και αμαρτίες. «Έχει κάθε δύναμη να σώσει κάθε άνθρωπο που πιστεύει στο όνομά του και παράγει καρπό αρμόζοντα προς μετάνοια».
Ακριβώς όπως απαιτούσε εργασία και ικεσία για τη βοήθεια των ουρανών για την επιδιόρθωση του πίνακα, απαιτεί δουλειά, ειλικρίνεια καρδιάς και ταπεινοφροσύνη για να «παράγει καρπό αρμόζοντα προς μετάνοια». Αυτοί οι καρποί περιλαμβάνουν την άσκηση της πίστης και της εμπιστοσύνης μας στον Ιησού Χριστό και στην εξιλεωτική Του θυσία, προσφέροντας στον Θεό καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο, την εξομολόγηση και την εγκατάλειψη της αμαρτίας , την αποκατάσταση όσων έχουν καταστραφεί όσο καλύτερα μπορούμε και την προσπάθεια να ζούμε ενάρετα.
Για να μετανοήσουμε πραγματικά και να αλλάξουμε, πρέπει πρώτα να «πειστούμε για τις αμαρτίες μας». Ένα άτομο δεν βλέπει την ανάγκη να πάρει φάρμακα εκτός αν καταλάβει ότι είναι άρρωστο. Μπορεί να υπάρχουν φορές που ίσως να μην είμαστε πρόθυμοι να κοιτάξουμε μέσα μας και να δούμε αυτό που πραγματικά χρειάζεται θεραπεία και επιδιόρθωση.
Στα γραπτά του Κ. Σ. Λιούις, ο Άσλαν απευθύνει αυτά τα λόγια σε έναν άνδρα που έχει μπλεχτεί στις δικές του επινοήσεις: «Ω [ανθρωπότητα], πόσο έξυπνα αμύνεσαι σε όλα όσα θα μπορούσαν να σου κάνουν καλό!»
Πώς θα μπορούσαμε εσείς και εγώ να αμυνόμαστε από αυτά τα πράγματα που θα μπορούσαν να μας κάνουν καλό;
Ας μην αμυνόμαστε με όσα μας κάνουν καλό, με το οποίο ο Θεός επιθυμεί να μας ευλογήσει. Από την αγάπη και την ευσπλαχνία που επιθυμεί να αισθανθούμε. Από το φως και τη γνώση επιθυμεί να μας απονείμει. Από την ίαση που γνωρίζει ότι τόσο εύκολα χρειαζόμαστε. Από τη βαθύτερη σχέση διαθήκης που προορίζει για όλους τους υιούς και τις θυγατέρες Του.
Προσεύχομαι ώστε να θέσουμε στην άκρη οποιαδήποτε «όπλα πολέμου» που έχουμε συνειδητά ή ακόμη και ασυνείδητα πάρει για να αμυνθούμε ενάντια στις ευλογίες της αγάπης του Θεού. Τα όπλα της υπερηφάνειας, της ιδιοτέλειας, του φόβου, του μίσους, της προσβολής, του εφησυχασμού, της άδικης κρίσης, της ζηλοτυπίας – οτιδήποτε θα μας εμπόδιζε να αγαπήσουμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά και να τηρούμε όλες τις διαθήκες μας μαζί Του.
Καθώς ζούμε τις διαθήκες μας, ο Κύριος μπορεί να μας δώσει τη βοήθεια και τη δύναμη που χρειαζόμαστε, τόσο για να αναγνωρίσουμε όσο και να υπερνικήσουμε τις αδυναμίες μας, συμπεριλαμβανομένου του πνευματικού παρασίτου της υπερηφάνειας. Ο προφήτης μας έχει πει:
«Η μετάνοια είναι το μονοπάτι προς την καθαρότητα, και η καθαρότητα φέρνει δύναμη».
«Και ω, πόσο θα χρειαστούμε τη δύναμή Του στις ημέρες που έρχονται».
Όπως ο πίνακάς μου, ο Κύριος δεν σταματά να μας βοηθά όταν κάνουμε ένα λάθος, ούτε τρέπεται σε φυγή, όταν κλονιζόμαστε. Η ανάγκη μας για ίαση και βοήθεια δεν είναι βάρος σε Εκείνον, αλλά ο ίδιος ο λόγος που ήλθε. Ο Ίδιος ο Σωτήρας είπε:
«Ιδού, εγώ έχω έλθει στον κόσμο για να φέρω τη λύτρωση στον κόσμο, για να σώσω τον κόσμο από την αμαρτία».
«Ιδού, ο βραχίονάς μου της ευσπλαχνίας απλώνεται προς εσάς, και όποιος έλθει, αυτόν θα τον δεχθώ, και μακάριοι είναι εκείνοι που έρχονται προς εμένα».
Ελάτε, λοιπόν – εσείς που είστε αποκαμωμένοι, ταλαιπωρημένοι και λυπημένοι, ελάτε και αφήστε τους κόπους σας και βρείτε ανάπαυση σε Εκείνον που σας αγαπά περισσότερο. Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό Του, γιατί είναι πράος και ταπεινός στην καρδιά.
Ο Επουράνιος Πατέρας και ο Σωτήρας μας σας βλέπουν. Γνωρίζουν την καρδιά σας. Νοιάζονται γι’ αυτό που σας ενδιαφέρει, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αγαπάτε.
Ο Σωτήρας μπορεί να λυτρώσει ό,τι έχει χαθεί, συμπεριλαμβανομένων των διαλυμένων και κατακερματισμένων σχέσεων. Έχει δημιουργήσει έναν τρόπο για να λυτρωθούν όλα όσα έχουν υποστεί πτώση – να εμφυσήσει ζωή σε αυτό που νιώθει νεκρό και απελπισμένο.
Εάν αγωνίζεστε με μία κατάσταση που νομίζετε ότι θα έπρεπε να έχετε υπερνικήσει μέχρι τώρα, μην εγκαταλείψετε. Να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας, να τηρείτε τις διαθήκες σας, να μετανοείτε συχνά, να επιζητείτε τη βοήθεια των ηγετών σας, αν χρειάζεται, και να πηγαίνετε στον οίκο του Κυρίου όσο πιο τακτικά μπορείτε. Ακούστε και προσέξτε τις προτροπές που Εκείνος σας στέλνει. Δεν θα εγκαταλείψει τη σχέση διαθήκης Του μαζί σας.
Υπήρξαν δύσκολες και περίπλοκες σχέσεις στη ζωή μου με τις οποίες αγωνίστηκα και ειλικρινά επεδίωξα να βελτιώσω. Μερικές φορές ένιωθα ότι αποτύγχανα τις περισσότερες φορές. Αναρωτήθηκα: «Δεν διόρθωσα τα πράγματα την τελευταία φορά; Δεν ξεπέρασα στην πραγματικότητα την αδυναμία μου»; Έχω μάθει με την πάροδο του χρόνου ότι δεν είμαι απαραίτητα προβληματική. Αντιθέτως, υπάρχουν συχνά περισσότερα για τα οποία πρέπει να εργαστούμε και περισσότερη θεραπεία που χρειάζεται.
Ο Πρεσβύτερος Ν. Τοντ Κριστόφερσον δίδαξε: «Ασφαλώς ο Κύριος χαμογελά σε κάποιον που επιθυμεί να έλθει στην κρίση αξίως, ο οποίος αποφασιστικά κοπιάζει καθημερινώς, για να αντικαταστήσει την αδυναμία με τη δύναμη. Η αληθινή μετάνοια, η αληθινή αλλαγή μπορεί να απαιτεί επανειλημμένες προσπάθειες, αλλά υπάρχει κάτι εξευγενιστικό και άγιο σε μία τέτοια προσπάθεια. Η θεία συγχώρηση και η θεραπεία ρέουν πολύ φυσικά σε μια τέτοια ψυχή».
Κάθε ημέρα είναι μία νέα ημέρα γεμάτη με ελπίδα και δυνατότητες λόγω του Ιησού Χριστού. Κάθε ημέρα εσείς και εγώ μπορούμε να γνωρίσουμε, όπως διακήρυξε η Μητέρα Εύα, «τη χαρά της λύτρωσής μας», τη χαρά να γίνετε ολοκληρωμένοι, τη χαρά να αισθάνεστε την αδιάλειπτη αγάπη του Θεού για εσάς.
Ξέρω ότι ο Πατέρας μας στους Ουρανούς και ο Σωτήρας σάς αγαπούν. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής όλης της ανθρωπότητας. Ζει. Μέσω της εξιλεωτικής θυσίας Του, τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου έσπασαν για πάντα, έτσι ώστε να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε θεραπεία, λύτρωση και αιώνια ζωή με αυτούς που αγαπούμε. Και καταθέτω μαρτυρία για αυτά στο όνομά Του, του Ιησού Χριστού, αμήν.