Genel Konferans
Rab’bin Tövbe Armağanını Kucaklayın
Ekim 2024 genel konferansı


11:35

Rab’bin Tövbe Armağanını Kucaklayın

Tanrı’ya dönmek için işlerin zorlaşmasını beklemeyelim. Gerçekten tövbe etmek için ölümlü hayatımızın sonunu beklemeyelim.

Sevgi dolu bir Cennetteki Baba’ya tanıklık ederim. Nisan 2019’daki genel konferansta, Genel Otorite Yetmişi olarak yeni sorumluluğum için desteklendikten birkaç dakika sonra, koro kalbimi ve ruhumu derinden etkileyen “Hayretler İçinde Kaldım” ilahisini seslendirdi.

İlahi tahtından aşağı ineceği için hayret ediyorum

Benim gibi çok asi ve gururlu bir canı kurtarmak için,

Büyük sevgisini benim gibi birisine göstermek için,

O’nun sevgisi bana sahip çıkmak, beni kurtarmak ve aklamak için yeterli.”

Bu şarkı sözlerini duyunca hayretler içinde kaldım. Yetersizliklerime ve kusurlarıma rağmen, Rab’bin beni “O’nun gücüyle her şeyi yapabileceğimi” bilmem için kutsadığını hissettim.

Yaygın olarak hissedilen yetersizlik, zayıflık ve hatta değersizlik duygusu birçoğumuzun zaman zaman mücadele ettiği bir durumdur. Ben hâlâ bununla mücadele ediyorum, hizmete çağrıldığım gün bunu hissettim. Bunu birçok kez hissettim ve şu anda sizinle konuşurken hâlâ hissediyorum. Fakat bu duyguları yaşayan tek kişinin ben olmadığımı öğrendim. Aslında, kutsal yazılarda benzer duygular hissetmiş gibi görünen pek çok kişinin hikayesi vardır. Örneğin, Nefi’yi Rab’bin sadık ve yiğit bir hizmetkarı olarak hatırlarız. Fakat zaman zaman o bile değersizlik, zayıflık ve yetersizlik duygularıyla mücadele etti.

Şöyle dedi, “Rab büyük iyiliğiyle bana yüce ve harika işlerini göstermiş olmasına rağmen, yüreğim yine de haykırıyor: Ah, ne zavallı bir insanım! Evet, yüreğim bedenim yüzünden üzgün, ruhumsa kötülüklerim yüzünden acılar içinde.”

Peygamber Joseph Smith gençliğinde, “zayıflıkları ve eksiklikleri” nedeniyle sık sık “suçlu” hissettiğinden söz etti. Ancak Joseph’ın yetersizlik ve endişe duyguları onu derinlemesine düşünmeye, çalışmaya, öğrenmeye ve dua etmeye yönlendiren şeylerin bir parçasıydı. Hatırlayacağınız gibi, hakikati, huzuru ve bağışlanmayı bulmak için evinin yakınındaki koruya dua etmeye gitti. Rab’bin şöyle dediğini duydu: “Joseph, oğlum, günahların bağışlandı. Kendi yolundan git, kurallarıma uy, emirlerimi yerine getir. İşte ben Yüceliğin Rab’biyim. Adıma inanan herkesin sonsuz yaşama kavuşması için dünya uğruna çarmıha gerildim.”

Joseph’ın tövbe etme ve ruhunun kurtuluşunu arama konusundaki samimi arzusu, onun İsa Mesih’e gelmesine ve günahlarının bağışlanmasına yardımcı oldu. Bu sürekli çaba, İsa Mesih’in sevindirici haberinin son günlerde devam eden İade Edilişi’nin kapısını açtı.

Peygamber Joseph Smith’in bu olağanüstü tecrübesi, zayıflık ve eksiklik duygularının düşmüş olan doğamızı tanımamıza nasıl yardımcı olabileceğini göstermektedir. Eğer alçakgönüllü olursak, bu İsa Mesih’e olan bağımlılığımızı fark etmemize kalbimizde Kurtarıcı’ya gerçek bir amaçla dönmek ve günahlarımızdan tövbe etmek için samimi bir arzu uyandırmamıza yardımcı olabilir.

Dostlarım, tövbe sevinçtir! Tatlı bir tövbe, Rab’bin bize “satır üzerine satır, emir üzerine emir vererek” Kendi öğretilerine odaklı bir hayat sürmeyi öğrettiği günlük sürecin bir parçasıdır. Joseph ve Nefi gibi biz de “[Tanrı’ya] merhamet göstermesi için [yalvarabiliriz]; çünkü O kurtaracak güçtedir.” O her türlü doğru arzuyu ya da özlemi yerine getirebilir ve hayatlarımızdaki her türlü yarayı iyileştirebilir.

İsa Mesih Hakkında Başka Bir Tanıklık olan Mormon Kitabı’nda, samimi tövbe yoluyla Mesih’e nasıl geleceklerini öğrenen kişilerin sayısız hikayesini bulabiliriz.

Çok sevdiğim memleketim Porto Riko adasında yaşadığım bir olay aracılığıyla Rab’bin şefkatli merhametinin bir örneğini sizlerle paylaşmak istiyorum.

Memleketim Ponce’de, Kilise’deki bir kız kardeş olan Celia Cruz, Mormon Kitabı’nı bir arkadaşına vermeye karar verdi. Kitabı paketledi ve kendisi için elmaslardan veya yakutlardan daha değerli olan bu hediyeyi teslim etmeye gitti. Yolda giderken bir hırsız ona yaklaştı, çantasını kaptı ve içindeki özel hediye ilekaçtı.

Bu hikayeyi kilisede anlattığında, arkadaşı “Kim bilir? Belki de bu sevindirici haberi paylaşman için bir fırsattı!” dedi.

Birkaç gün sonra ne oldu biliyor musunuz? Celia bir mektup aldı. Celia’nın benimle paylaştığı o mektubu bugün elimde tutuyorum. Şöyle diyor:

“Bayan Cruz:

“Beni affedin, beni affedin. Size saldırdığım için ne kadar üzgün olduğumu asla bilemezsiniz. Fakat bu sayede hayatım değişti ve değişmeye devam edecek.

“Bu kitap [Mormon Kitabı] hayatımda bana yardımcı oldu. Tanrı’nın o adamının rüyası beni sarstı. … Beş [dolarınızı] geri gönderiyorum, çünkü harcayamam. Bilmenizi isterim ki, üzerinizde bir nur varmış gibi görünüyordu. Bu ışık [size zarar vermemi] engelliyor gibiydi, ben de bu yüzden kaçtım.

“Beni tekrar göreceğinizi bilmenizi isterim, ama gördüğünüzde beni tanımayacaksınız, çünkü ben sizin kardeşiniz olacağım. … Burada, yaşadığım yerde, Rab’bi bulmam ve üyesi olduğunuz kiliseye gitmem gerekiyor.

“O kitapta yazdığınız mesaj gözlerimi yaşarttı. Çarşamba gecesinden beri okumayı bırakamadım. Dua ettim, Tanrı’dan beni affetmesini istedim [ve] sizden de beni affetmenizi istiyorum. … Paketlenmiş hediyenizi satabileceğim bir şey sanmıştım. [Oysa], bu kitap hayatımı [değiştirmek] istememe neden oldu. … Beni affedin, beni affedin, size yalvarıyorum.

“Kayıp arkadaşınız.”

Kardeşlerim, durumumuz ne olursa olsun Kurtarıcı’nın ışığı hepimize ulaşabilir. Başkan Jeffrey R. Holland’ın dediği gibi, “Mesih’in Kefareti’nin sonsuz ışığının parladığı yerden daha aşağıya düşmeniz mümkün değildir.”

Celia’nın hediyesi olan Mormon Kitabı’nın beklenmedik alıcısına gelince, bu kardeş Rab’bin merhametine daha fazla şahit olmaya devam etti. Bu kardeşin kendini affetmesi zaman alsa da, tövbe edince sevinç buldu. Ne büyük bir mucize! Bir sadık kız kardeş, bir Mormon Kitabı, samimi tövbe ve Kurtarıcı’nın gücü, sonsuza dek mühürlenmiş bir aileye, Rab’bin evinde sevindirici haberin ve kutsal antlaşmaların nimetlerinin tadını çıkarmaya öncülük etti. Diğer aile üyeleri de bunu takip etti ve tam zamanlı görevli hizmeti de dahil olmak üzere Rab’bin bağında kutsal sorumluluklar üstlendi.

İsa Mesih’e yaklaştıkça, samimi tövbe yolumuz bizi nihayetinde Kurtarıcı’nın kutsal tapınağına götürecektir.

Cennetteki Babamız ve Oğlu tarafından kutsal tapınak antlaşmaları aracılığıyla mümkün kılınan kutsamaların doluluğuna layık olmak için temiz olmaya çabalamak ne kadar doğru bir güdüdür! Rab’bin evinde düzenli olarak hizmet etmek ve orada yaptığımız kutsal antlaşmaları yerine getirmeye çalışmak, hem arzumuzu hem de Kurtarıcımız’a daha çok benzememiz için gerekli olan yürek, güç, zihin ve ruh değişimini tecrübe etme yeteneğimizi artıracaktır. Başkan Russell M. Nelson şöyle tanıklık etti: “Hiçbir şey [tapınakta ibadet etmekten] daha fazla gökleri açamaz. Hiçbir şey!”

Sevgili dostlarım, kendinizi yetersiz mi hissediyorsunuz? Kendinizi layık değilmiş gibi mi hissediyorsunuz? Kendinizi sorguluyor musunuz? Belki endişelenebilir ve şunu sorabilirsiniz: Ben yeterince iyi miyim? Benim için çok mu geç? Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığım halde neden sürekli başarısız oluyorum?

Kardeşlerim, hayatımız boyunca elbette hatalar yapacağız. Fakat lütfen şunu unutmayın, Yaşlı Gerrit W. Gong’un öğrettiği gibi, “Kurtarıcımız’ın Kefareti sınırsız ve ebedidir. Her birimiz doğru yoldan çıkıyor ve yetersiz kalıyoruz. Bir süre yolumuzu kaybedebiliriz. Tanrı bize sevgiyle şunu temin eder: Nerede olursak olalım, ne yapmış olursak olalım, geri dönüşü olmayan bir nokta yoktur. Bizi kucaklamak için hazır bir şekilde bekler.”

Sevgili eşim Cari Lu’nun da bana öğrettiği gibi, hepimizin her gün tövbe etmesi, zamanı geri sarması ve zamanı “sıfır noktasına” getirmesi gerekir.

Engeller çıkacaktır. Tanrı’ya dönmek için işlerin zorlaşmasını beklemeyelim. Gerçekten tövbe etmek için ölümlü hayatımızın sonunu beklemeyelim. Bunun yerine, antlaşma yolunun hangi bölümünde olursak olalım, İsa Mesih’in kurtarıcı gücüne ve Cennetteki Baba’nın O’na geri dönmemiz için duyduğu arzuya odaklanalım.

Rab’bin evi, O’nun kutsal yazıları, kutsal peygamberleri ve havarileri, Mesih’in öğretisi aracılığıyla kişisel kutsallık yolunda çaba göstermemiz için bize ilham verir.

Ve Nefi şöyle dedi: “Ve şimdi işte, sevgili kardeşlerim, yol budur ve [erkeklerin ve kadınların] Tanrı’nın Krallığı’nda kurtulabilmesi için göklerin altında başka bir yol ya da ad verilmemiştir. Ve şimdi bakın, bu Mesih’in öğretisidir ve … Baba’nın, Oğul’un ve Kutsal Ruh’un tek ve gerçek öğretisidir.”

Tanrı’yla “bir-olma” sürecimiz bize zor gelebilir. Fakat siz ve ben durabilir, sakin olabilir, Kurtarıcı’ya bakabilir ve O’nun değiştirmemizi istediği şeyleri keşfetmeye ve bu değişikliklere göre hareket etmeye çalışabiliriz. Eğer bunu tam bir amaçla yaparsak, O’nun şifasına tanık oluruz. Ve Rab’bin tövbe armağanını kucakladığımızda, gelecek nesillerimizin nasıl kutsanacağını bir düşünün!

Babamın öğrettiği gibi, Usta Çömlekçi bizi şekillendirecek ve günahlarımızdan arındıracaktır ki bu da zor olabilir. Her şeye rağmen, Usta Şifacı bizi gerçekten de temiz kılacaktır. Bu iyileştirici gücü tecrübe ettim ve tecrübe etmeye devam ediyorum. Tanıklık ederim ki, bu iyileştirici güç İsa Mesih’e iman ve günlük tövbe aracılığıyla gelir.

Ah, beni gözetmesi ne kadar harika

Benim uğruma ölecek kadar!

Tanrı’nın sevgisine ve Oğlu’nun Kefareti’nin sonsuz gücüne tanıklık ederim. İçtenlikle ve tüm kalbimizle tövbe ettiğimizde bunu derinden hissedebiliriz.

Dostlarım, ben Peygamber Joseph Smith aracılığıyla sevindirici haberin görkemli İade Edilişi’nin ve Kurtarıcı’nın peygamberi ve sözcüsü Başkan Russell M. Nelson aracılığıyla şu anki ilahi rehberliğinin bir şahidiyim. İsa Mesih’in yaşadığını ve O’nun canlarımızın Usta Şifacısı olduğunu biliyorum. Bunların doğru olduğunu biliyor ve tanıklık ediyorum, İsa Mesih’in kutsal adıyla, amin.

Kaynaklar

  1. “I Stand All Amazed,” İlahiler, no. 193.

  2. Alma 26:12.

  3. 2. Nefi 4:17; ayrıca bkz. 18-19. ayetler.

  4. Joseph Smith—Tarihi 1:29.

  5. Joseph Smith, “History, circa Summer 1832,” 3, josephsmithpapers.org; yazım ve noktalama standartlaştırıldı.

  6. Bkz. Mosiya 4:11-12.

  7. Başkan Russell M. Nelson şöyle öğretti: “Tövbe etmeyi seçtiğimiz zaman, değişmeyi seçeriz! Kurtarıcı’nın bizi, kendimizin en iyi versiyonuna dönüştürmesine izin veririz. Ruhsal yönden gelişmeyi ve sevinci, O’ndaki fidye ile kurtuluşun sevincini almayı seçeriz. Tövbe etmeyi seçtiğimiz zaman, daha çok İsa Mesih gibi olmayı seçeriz!” (“Daha İyisini Yapabilir ve Daha İyi Olabiliriz,” Liyahona, Mayıs 2019, 67).

  8. 2. Nefi 28:30.

  9. Alma 34:18.

  10. “Kardeşlerim, Mormon Kitabı sizin için ne kadar değerli? Eğer size elmaslar veya yakutlar veya Mormon Kitabı teklif edilseydi hangisini seçerdiniz? Dürüst olmak gerekirse, hangisi sizin için daha değerlidir?” (Russell M. Nelson, “The Book of Mormon: What Would Your Life Be Like without It?,” Liyahona, Kasım 2017, 61).

  11. F. Burton Howard, “Missionary Moments: ‘My Life Has Changed,’” Church News, 6 Ocak 1996, thechurchnews.com; ayrıca bkz. Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days, cilt 4, Sounded in Every Ear, 1955–2020 (2024), 472–74, 477–79.

  12. Jeffrey R. Holland, “Bağdaki İşçiler,” Liyahona, Mayıs 2012, 33.

  13. Bir saniye durup gelecek nesillerimizi düşünebilir miyiz? Miyop bakış açımız nedeniyle bunu şimdi göremeyebiliriz, fakat yüreğimizin tüm amacıyla Rab’be dönme, değişme, tövbe etme ve İsa Mesih’in sevindirici haberini kucaklama isteğimiz nesilleri etkileyebilir! En uygunsuz koşullarda bile bir canın alçakgönüllülüğünden, yumuşak huyluluğundan ve İsa Mesih’e olan inancından doğabilecek ek kutsamaları hayal edin!

  14. Bu ayrıntılar, Kızkardeş Célia Cruz tarafından 10 Eylül 2024 Çarşamba’te Yaşlı Jorge M. Alvarado ile yapılan kişisel bir sohbette anlatıldı.

  15. Russell M. Nelson, “Rahiplik Anahtarları Armağanından Sevinç Duyun,” Liyahona, Mayıs 2024, 122.

  16. Kendimizi bu tür sorular sorarken bulduğumuzda, Havari Pavlus’un şu sözlerini hatırlamak önemlidir:

    “Mesih’in sevgisinden bizi kim ayırabilir? Sıkıntı mı, elem mi, zulüm mü, açlık mı, çıplaklık mı, tehlike mi, kılıç mı? …

    “Ama bizi sevenin aracılığıyla bu durumların hepsinde galiplerden üstünüz.

    “Eminim ki ne ölüm, ne yaşam, ne melekler, ne yönetimler, ne güçler, ne şimdiki şeyler, ne gelecek şeyler;

    “Ne yükseklik, ne derinlik, ne de yaratılmış başka bir şey bizi Rabbimiz Mesih İsa’da olan Tanrı sevgisinden ayırmaya yetecektir”(Romalılar 8:35, 37–39).

  17. Gerrit W. Gong, “Our Campfire of Faith,” Liyahona, Kasım 2018, 41.

  18. Nefi bunun için iyi bir örnektir. O şöyle haykırdı:

    “Uyan, ey ruhum! Artık günaha boyun bükme. Sevin, ey yüreğim ve can düşmanına artık yer verme. …

    “Ya Rab canımı kurtaracak mısın? Beni düşmanlarımın elinden kurtaracak mısın? Günahı görür görmez titreyecek hale getirecek misin beni?” 2. Nefi 4:28, 31.

  19. Başkan Dallin H. Oaks şöyle öğretti: “Bir kişi tövbe sürecinden geçtiğinde, … Kurtarıcı o kişiyi günahtan temizlemekten daha fazlasını yapar. Ayrıca ona yeni bir güç de verir. Bu güçlendirme, Cennetteki Babamız’a geri dönmek olan arınma amacını gerçekleştirmemiz için gereklidir. O’nun huzuruna kabul edilmek için temiz olmaktan daha fazlasını yapmalıyız. Ayrıca günah işlemiş ahlaki açıdan zayıf bir kişiden, Tanrı’nın huzurunda yaşayabilecek ruhsal yapıya sahip güçlü bir kişiye dönüşmeliyiz” (“The Atonement and Faith,” Ensign, Nisan 2010, 33–34).

  20. 2. Nefi 31:21.

  21. Tövbeyi benimseyerek ve iyi bir yaşam sürmek için çabalayarak ailemizi ve Cennetteki Babamızı onurlandırırız.

  22. İlahiler, no. 193.