2003
Ons verbond met Hem
November 2003


Ons verbond met Hem

Ons zusterschap omvat alle leeftijden en achtergronden. Wij horen bij elkaar door de verbonden die we sluiten.

Geliefde zusters, het jaar is omgevlogen en het is bijzonder fijn om als vrouwen van de zustershulpvereniging van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen weer bij elkaar te zijn. In wat voor omstandigheden we ook leven, als vrouw zijn we bijzonder gezegend. We hebben verbonden met onze hemelse Vader gesloten om zijn werk te verrichten — en dat doen we ook! Net als Maria en Marta bevinden we ons aan de voeten van de Heiland en hebben we ‘het goede deel’1 uitgekozen. We hebben voor Christus gekozen en voor de zustershulpvereniging.

Toch vraag ik me af of wij vrouwen volledig begrijpen wat de zustershulpvereniging is. Toen Joseph Smith de eerste reglementen las die Eliza R. Snow had opgesteld, zei hij dat het document het beste was dat hij ooit had gelezen, maar dat hij ‘iets beters’ voor ogen had. Hij wilde ‘de vrouwen organiseren onder de priesterschap, en naar het voorbeeld van de priesterschap.’ 2 Toen de profeet Joseph de ‘sleutel omdraaide’3 en ‘de zustershulpvereniging van Nauvoo’ organiseerde, zei hij dat zelfs de kerk op dat moment nog niet volledig was georganiseerd.4 Zusters, het is belangrijk dat wij die uitspraak begrijpen. De zustershulpvereniging is door God georganiseerd, door middel van een profeet en door het gezag van het priesterschap; het bestaan ervan is een noodzakelijk onderdeel van de organisatie van de kerk. Man en vrouw staan in de priesterschap en de ZHV naast elkaar en streven ernaar om gezinnen tot Christus te brengen. Wij vrouwen mogen nooit denken dat onze rol in de kerk minder is dan de rol van de man. Net zoals we als rechtschapen vrouwen het priesterschap eren, moeten we ook onze roeping als vrouw heilig houden.

Toen ik dit schilderij, Marta en Maria met de Heiland, bestudeerde, ging ik deze vrouwen als mijn voorloopsters beschouwen. Ik heb me afgevraagd of deze vrouwen ook ‘overvloedig in goede werken en aalmoezen’5 waren. Het is prettig om te bedenken dat zij, en andere getrouwe vrouwen die volgelingen van Christus waren, wellicht bij elkaar zijn gekomen om iets meer te weten te komen over hun taak in de opbouw van het koninkrijk. Net als wij waren zij verbondsvrouwen. Zij hadden besloten dat zij hun hele hart aan de Heiland zouden geven. Dus toen de zustershulpvereniging werd georganiseerd, kwam die voort uit onze goddelijke roeping en ons verlangen om te dienen, lief te hebben en voor elkaar te zorgen. Net als de verordeningen en de instructies van het priesterschap noodzakelijk zijn voor het werk van de Heer, is onze dienstverlening dat ook.

Om dit belangrijke werk te verrichten, kiezen we ervoor om verbondsvrouw te zijn: vrouw die de Heer heilige beloften gedaan heeft. En zij die hun tempelzegens hebben ontvangen, hebben beloofd dat ze hun tijd en talenten zullen toewijden aan de opbouw van het koninkrijk van de Heer. Door dat verbond kunnen we verschillende taken in de kerk vervullen.

Twintig jaar geleden werd ik als jongevrouwenpresidente in onze wijk geroepen. Mijn haar was toen nog bruin, en mijn lichaam was … nou, laat ik zeggen, een beetje leniger. Vele jaren later werd ik voor dezelfde taak geroepen, in een andere wijk. Ik werd gerecycled, en dat was spannend. Ik had de kans om mijn verbond met God te hernieuwen, dat ik zou doen waar hij me voor nodig had. Nu was mijn haar echter bijna grijs en werd het steeds moeilijker om mijn tenen aan te raken. Maar ik voelde me niet te oud om opnieuw gezegend te worden door de opmerkelijke jonge vrouwen die getrouw, opgewekt en vrolijk waren. Ik hoop dat ik tegen die tijd wat meer wijsheid had en een groter getuigenis van het evangelie, maar opnieuw leerde ik net zoveel van hen als zij van mij. Ons zusterschap omvat alle leeftijden en achtergronden. Wij horen bij elkaar door de verbonden die we sluiten.

En we moeten onthouden dat we deze verbonden niet ontgroeien. We kunnen elkaar op alle gebieden in het leven dienen. Ik hoorde onlangs dat er een jonge moeder was, van wie de man op het podium zat omdat hij lid van de bisschap was. Zij had moeite met haar rusteloze kinderen. Een veel oudere vrouw nam een kleuter op haar schoot om die rustig te houden. Dergelijke eenvoudige handelingen zijn een onderdeel van de opbouw van Gods koninkrijk. Het gaat erom wat we doen, wie we zijn als zusters van de zustershulpvereniging. Of we presidente van de zustershulpvereniging zijn, leerkracht in het jeugdwerk of kampleidster van de jongevrouwen, wij vervullen onze heilige taak als ZHV-zuster. Als we contact opnemen met een oude buurvrouw, een jonge moeder aanmoedigen en helpen of voor een ander gezin bidden, leven we onze verbonden na.

Onlangs spraken we als presidium met een leider van de kerk. Hij zei dat hij wilde dat de leden tijdens bijeenkomsten van de zustershulpvereniging en de priesterschap tegen elkaar konden zeggen: ‘Zusters of broeders, ik maak een moeilijke periode door. Wilt u mij helpen?’ Ik heb dat wel eens in de ZHV meegemaakt. Ik zal nooit de zondagochtend vergeten dat een alleenstaande zuster haar getuigenis gaf en vertelde hoe eenzaam ze zich voelde. Ze was bedrogen, gescheiden, en had financiële problemen overwonnen toen ze van een klein inkomen haar gezin moest onderhouden. En nu haar kinderen de deur uit waren, voelde ze zich eenzaam. Het was een vertederend moment, de Geest was aanwezig en ik zag verschillende zusters naar haar toegaan en doen waar we goed in zijn: liefde geven. De ZHV-kamer was die dag een heilige plek. Het was wat iedere ZHV-kamer voor iedere zuster zou moeten zijn.

Het is zo belangrijk dat we alle zusters erbij betrekken. En laten we de zusters niet vergeten die in het jeugdwerk en de jongevrouwen werken. Zij hebben trouwe huisbezoeksters nodig en goed georganiseerde bijeenkomsten ter verrijking van het persoonlijk en huiselijk leven. Er zijn ook veel zusters die ouder zijn — zoals ik! Zusters van mijn leeftijd of ouder: recycle uzelf steeds. De Heer en wij hebben u nodig.

Ik weet dat er een jonge zuster is die moeite heeft met de overgang van de jongevrouwen naar de zustershulpvereniging. Ze is getrouw en sterk, maar nu voelt ze zich alleen. Hoe is dat mogelijk? Als we echt zusters van elkaar zijn, zouden we elkaars behoeften moeten kennen. Deze periode als jongvolwassene is geen overgang maar een natuurlijke stap naar een uitgebreider zusterschap. Er zijn veel van die jongevrouwen in onze wijken. Vind ze alstublieft, heb ze lief en laat ze deel uitmaken van die zusterschap. Maar jonge zusters, ga er niet vanuit dat je weet wat de ZHV precies inhoudt totdat je je bij je zusters hebt aangesloten en jouw deel hebt gedaan om hen te leren kennen. De overgang van de jongevrouwen naar de zustershulpvereniging is geen verandering van de ene naar de andere klas; het is jouw gelegenheid om een grotere rol te aanvaarden om de Heer te dienen en zijn werk te verrichten.

Zusters, we zijn geen gezelligheidsvereniging, hoewel we door ons zusterschap wel onze vriendschapsbanden kunnen aanhalen. We zijn niet, zoals ik een jonge vrouw heb horen zeggen, ‘de oude vrouwen die op zondag bij elkaar komen.’ We hebben macht die we kunnen gebruiken: macht die God ons heeft gegeven om zijn doelen te verwezenlijken. Wij zijn de grootste vrouwenorganisatie in de wereld. Als we in onze omgeving de kennis en inspiratie gebruiken die de Heer ons heeft gegeven, kunnen we leiding geven in een wereld die onze hulp nodig heeft. Dat verwachtte de profeet Joseph Smith; dat verwacht president Hinckley momenteel van ons.

De omvang van ons werk lijkt soms overweldigend, maar zoals mijn onlangs gedoopte kleinzoon ons kan uitleggen, is een verbond een wederzijdse belofte. We kennen allemaal de tekst waarin staat dat van hem ‘aan wie veel is gegeven, veel wordt vereist.’ 6 Vergeet echter niet dat als er veel wordt vereist, er ook veel gegeven wordt. Als we een verbond met God sluiten en dat verbond naleven, is alles mogelijk. Hij geeft ons wat we nodig hebben om zijn werk te verrichten.

Geliefde zusters, vanavond moedig ik u aan om uzelf als verbondsvrouw toe te wijden aan Christus en aan de organisatie die Hij ons, zijn dochters, heeft gegeven. Kies voor het goede deel. Kies ervoor om Christus te volgen. Kies voor de zustershulpvereniging. In de naam van Jezus Christus. Amen.

Noten

  1. Zie Lucas 10:42.

  2. Geciteerd in Sarah M. Kimball, ‘Auto-biography’, Woman’s Exponent, 1 september 1883, p. 51.

  3. George Albert Smith, ‘Address to the Members of the Relief Society’, Relief Society Magazine, maart 1945, p. 717.

  4. Zie ‘Story of the Organization of the Relief Society’, Relief Society Magazine, maart 1919, p. 129.

  5. Handelingen 9:36

  6. Zie LV 82:3.