Gençler
İman Tecrübem
13 yaşındayken, Mormon Kitabı’nı her gün okumaya başladım ve o günden itibaren her gün kutsandım.
13 yaş Pazar Okulu sınıfımız pek saygılı bir sınıf değildi. Yine de her dersi en güzel şekilde, Kutsal Ruh’un yardımıyla öğretmeye çalışan harika bir öğretmenimiz vardı. Bir gün kutsal yazıları okuma konusunda bir ders işledik.
Dersin sonunda öğretmenimiz bizi bir yarışa davet etti. Yarış hepimiz içindi, ama her nedense benim gözlerimin içine bakarak, “Sizi her gün Mormon Kitabı’nı okumaya davet ediyorum!” dedi. İçimden kendi kendime, “Ben sana göstereceğim. Bunu başaracağım!” dedim.
O akşam 1. Nefi’nin birinci bölümünden başladım ve her gün okumaya devam ettim. Okumaya başladığımda uygun bir tavırla başladığımı sanmıyorum, ama zamanla Mormon Kitabını okudukça hisettiklerimden dolayı hoşlanmaya başladım. Her akşam okumak eğlenceli bir alışkanlığa dönüştü.
Aylar sonra, Alma 32’inci bölüme geldim; imanı deneme fikrinden etkilenmiştim. Okulda daha yeni nasıl bilimsel deneyler yapılacağını öğrenmiştik, bu yüzden diz çöküp Cennetteki Baba’ya deneyime başladığımı söyledim. Mormon Kitabı’nın doğru olup olmadığını öğrenmek istiyordum.
Bu geçmişte kalan tecrübeyi düşündüğümde, biliyorum ki Cennetteki Baba dualarıma birçok kez cevap verdi. Mormon Kitabı’ndan her gün okumak bana kötülükleri yenme kapasitesini verdi. Cennetteki Babama daha yakın olduğumu hissettim. Zorlukları aşmak için Kutsal Ruh tarafından güçlendirildiğimi hissettim. Alma’nın Tanrı’nın sözünü denemeyle ilgili söyledikleri doğruydu: “Ruhumu açmaya başlıyor, evet, anlayışımı aydınlatmaya başlıyor, evet, bana lezzetli gelmeye başlıyor.” (Alma 32:28).