Atong mga Panimalay, Atong mga Pamilya
Ang Misyon sa Kinabuhi sa Usa ka Mahigugmaong Inahan
Sa dihang nagdako ako sa Tonga, ang akong inahan usahay motabang sa pagtudlo sa seminary. Gikan sa 5 anyos hangtud nag-10 anyos ko, pukawon ko niya kanunay sa dili pa magsugod ang seminary ug dalhon ko sa balay asa magklase. Bisan tuod dili kini kaabut og usa ka quarter nga milya (0.4 km) nga lakaw sa agianan nga may kabayabsan, siya mangutana kanako, “Nahadlok ka ba?” Maisugon akong motubag og, “Wala.”
Dayon siya moingon, “Moabut ang adlaw nga kinahanglan nga magmaisugon ka ug moalagad sa imong Langitnong Amahan. Siya nagsangkap kanato sa tanang butang, bisan gani sa usa ka plano nga kita makabalik aron sa pagpuyo uban Kaniya. Moabut ang adlaw nga mag-misyon ka ug moalagad Kaniya uban sa tibuok nimong kasingkasing, gahum, hunahuna, ug kusog. Kinahanglang magsugod ka karon aron mahimong usa ka maayo nga misyonaryo.”
Sa wala madugay kami namalhin sa Ontario, California, USA. Nakaplagan sa akong inahan ang iyang kaugalingon nga naa sa usa ka dili pamilyar nga nasud, dili makaistorya sa pinulongan ug nakalitan sa kultura. Sama sa usa ka himungaan nga pundokon ang iyang mga piso ubos sa iyang pako, kaming tanan niyang mga anak iyang pundokon ug moluhod, naghangyo sa Langitnong Amahan nga walay usa sa mga anak nga gihatag Niya ngadto kaniya mahilayo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang akong mga ginikanan migamit sa pag-ampo sa pamilya, matag adlaw nga pagbasa sa kasulatan, regular nga mga pagpuasa sa pamilya, matag semana nga family home evening, ug mga miting sa Simbahan sa pagtinguha sa tabang sa Langitnong Amahan sa paglig-on sa among pamilya.
Ang among mga ginikanan miawhag kanamo nga magbinuotan sama sa mga misyonaryo sa gagmay pa mi. Kami kanunay magsul-ob og puti nga polo ngadto sa simbahan ug magpatupi nga pang-misyonaryo. Isip usa ka priest ako mopanalangin sa sakrament, ug ang akong mga manghud nga lalaki moandam ug mopasa sa sakrament isip mga teacher ug deacon. Akong makita ang akong mama ug papa nga nagtan-aw kanamo, naniguro nga matinud-anon namong gihuman ang among mga buluhaton.
Sa wala pa ko mobiya para sa akong misyon, ang akong inahan miingon, “Buhata ang imong bahin, ug akong buhaton ang akoa. Magpuasa ug mag-ampo ko alang kanimo aron makakaplag ka og mga tawo nga tudloan.” Siya nagpadayon sa pagpuasa ug pag-ampo sa tanan niyang upat ka anak nga mga lalaki atol sa ilang misyon. Kaming tanan matinud-anon nga miserbisyo ug miuli uban sa pasidungog.
Atol sa akong katapusan nga pagbisita kaniya sa wala pa siya mamatay, ang akong mama miingon, “Peiholani, gitudloan ko ikaw sa tanan nga akong nasayran nga mao ang labing importante niining kinabuhi ug sa sunod nga kinabuhi. Nga, ang ebanghelyo ni Jesukristo tinuod. Ang maulaong dugo ni Jesukristo mao ang kaluwasan sa imong kalag. Tahura ang mga pakigsaad nga imong gihimo uban sa Ginoo didto sa templo. Buhata kini, ug ang atong pamilya mag-uban pag-usab. Kini akong nasayran nga walay pagduha-duha tungod kay ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo buhi.”
Ang akong pagpamatuod natukod diha sa ebanghelyo, pinaagi sa matag pulong nga gisulti sa akong mama ug papa. Nasayud ko nga ang among pamilya mag-uban pag-usab tungod kay ang akong mga ginikanan mituman sa ilang misyon sa pagtudlo kanamo sa ebanghelyo ug migiya kanamo ngadto sa Manluluwas.
Sa ibabaw: Ang amahan sa tigsulat, si Moses, ang inahan, si Lavinia, ug ang pag-umangkon nga babaye sa nataran sa Templo sa Los Angles California niadtong 1999.
Litrato sa maayong kabubut-on ni Peiholani Kauvaka