Pagserbisyo sa Simbahan
Pagsugakod sa Pagpanaway Diha sa Atong mga Calling
Usa ka makaikag nga panalangin ug hagit mahitungod sa simbahan nga walay giswelduhan mao nga kita kinahanglang magpailub sa usag usa ug sa atong kaugalingon samtang nagkat-on kita ug naglambo sa atong mga calling. Dihang ang usa ka malisud ug talandugon nga sitwasyon—nga naglakip sa pipila ka mga miyembro sa ward—miabut atol sa akong calling, kini akong gidumala sa pinakamaayo nga akong nahibaloan kon unsaon ug mipadayon, nagtuo nga ang malisud nga kasinatian milabay na.
Nasayop ako. Dili tanan sa among ward ang nagkauyon kon unsaon sa pagdumala ang insidente, ug nahimo kining punto sa dako nga diskusyon. Ang uban miuyon sa unsay akong gibuhat. Ang uban nagtuo nga nakahimo ko og dakong sayop. Ngil-ad ang akong gibati, apan tungod kay akong gibuhat ang kutob sa akong mahimo, naningkamot kong dili kaayo mahasol niini.
Sa dihang na-release ako sa wala madugay, bisan pa, hilabihan ang akong kasagmuyo. Nahibalo ko nga ang mga calling sa Simbahan temporaryo lamang, siyempre, apan tungod sa tayming, akong gibati ingon og ang akong mga lider mibasol og misilot kanako tungod sa nahitabo.
Ang paghukom sa mga tawo mas grabe pa kay sa kaniadto, ug dili ako sigurado kon ganahan pa kong moatubang ni bisan kinsa sa ward diha dayon. Busa sa semana human sa akong pagka-release, wala ko mosimba. Mao gihapon ang akong gibuhat pagkasunod semana—ug dayon gisundan pa. Samtang nagkadugay ang akong pagpalayo, ingon og nagkalisud ang pagbalik.
Paglabay sa panahon, akong gisugdan sa paghunahuna ang mga nahitabo. Akong naamgohan nga bisan og usa kadto ka sakit nga sitwasyon, dili angay nga akong iangin ang akong mga pakigsaad. Ang Simbahan tinuod ba o dili?
Sa akong calling tingali akong nadumala sa tukma ang sitwasyon; tingali wala. Ang tinuod mao nga kitang tanan nagkat-on, ug tanan kita masayop.
Sakit man kini nga dawaton, tingali kon si kinsa man ang husto o nasayop dili na mahinungdanon kon ikumpara sa butang nga mas importante. Ang mahinungdanon mao, kon gituman ba nako ang akong mga pakigsaad. Importante kini—ngari kanako ug sa akong pamilya—kon ako nagsimbahan ba, nagbag-o sa akong mga pakigsaad atol sa miting sa sakrament, ug padayon sa pagserbisyo. Ug ang problema kon giunsa nako sa pagsanong ang awtoridad sa priesthood.
Mibalik ko sa pagsimba. Sa wala madugay nakadawat ko og laing calling. Kadto nga calling—ug ang mga calling sukad—nanginahanglan nga ako moserbisyo sa pipila ka mga tawo kinsa misaway sa akong mga nahimo. Malisud kadto. Apan nalipay ko nga wala nako tuguti nga ang ilang mga komentaryo mopahunong kanako gikan sa pagtagamtam sa mga panalangin sa pagkaaktibo sa Simbahan.