Kabatan-onan
Mahimo Bang Mopakigbahin Ko sa Basahon ni Mormon?
Ang tagsulat nagpuyo sa Washington, USA.
Atol sa akong unang tuig sa high school, ang akong magtutudlo sa seminary midapit sa klase sa paghatag og kopya sa Basahon ni Mormon ngadto sa among dili miyembro nga mga higala. Bisan tuod maulawon ko kaayo, akong gidawat ang pagdapit.
Milungtad og duha ka adlaw aron makabaton ko og kaisug, apan sa katapusan akong gihatagan akong higala nga si Britny sa basahon atol sa tingpaniudto ug mihatag og mubo nga pagpamatuod. Si Britny nagpasalamat sa basahon.
Sa pagtapos sa tuig sa klase, mibalhin si Britny, apan padayon among komunikasyon. Siya misulti nako kabahin sa iyang bag-ong eskwelahan ug nga hapit tanan niyang higala mga miyembro sa Simbahan, apan wala gyud siya naghisgut kanako og espirituhanong mga butang.
Kana nausab sa hapit nako mag-misyon. Nakadawat ko og mensahe gikan ni Britny nga aduna siya’y maayo kaayong balita alang kanako: magpabunyag na siya, ug gusto niya nga magpasalamat nako nga nahimo ko niyang higala ug sa pagpakita og maayong ehemplo.
Ang Dios migamit sa usa ka maulawong 15 anyos nga batang lalaki nga walay kasinatian sa misyonaryo ug migiya kaniya sa pagpakigbahin sa ebanghelyo ngadto sa tawo nga Siya nasayud modawat niini. Ako nasayud nga pinaagi sa pagpaminaw sa Espiritu, kitang tanan makakaplag og mga tawo sa atong palibut kinsa naghulat aron makakat-on mahitungod sa gipahiuli nga ebanghelyo. Nasayud ko nga kon kita modala og bisan usa ka tawo ngadto sa Ginoo, “unsa ka dako ang [atong] hingpit nga kalipay uban kaniya diha sa gingharian sa [atong] Amahan!” D&P 18:15.