Ang Panan-awon sa Katubsanan sa mga Patay
Ni Presidente M. Russell Ballard
Akting nga Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles
Mopamatuod ko nga ang panan-awon nga nadawat ni Presidente Joseph F. Smith tinuod. Mosaksi ko nga ang matag tawo mahimong masayud nga kini tinuod.
Mga kaigsoonan, ang akong pakigpulong giandam sa wala pa mamatay ang akong minahal nga asawa, si Barbara. Ang akong pamilya ug ako magpasalamat sa inyong gugma ug sa inyong kamabination. Mag-ampo ko nga ang Ginoo mopanalangin kanako samtang mamulong ko ninyo karong buntaga.
Niadtong Oktubre 1918, 100 ka tuig na ang milabay, si Presidente Joseph F. Smith nakadawat og mahimayaon nga panan-awon. Human sa hapit 65 ka tuig nga mahalarong pagserbisyo sa Ginoo diha sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug pipila lang ka semana sa wala pa ang iyang kamatayon niadtong Nobyembre 19, 1918, milingkod siya sa iyang kwarto nga namalandong sa maulaong sakripisyo ni Kristo ug nagbasa sa deskripsyon ni Apostol Pedro sa pagpangalagad sa Manluluwas sa kalibutan sa espiritu human sa Iyang Pagkalansang sa Krus.
Mirekord siya: “Samtang ako nagbasa ako nahimuot kaayo. … Samtang ako nagpalandong diha niini nga mga butang … , ang mga mata sa akong salabutan nabuksan, ug ang Espiritu sa Ginoo nagpabilin ngari kanako, ug ako nakakita sa mga panon sa mga patay.”1 Ang kompleto nga teksto sa panan-awon narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad seksyon 138.
Mohatag ko og gamayng background aron mas hingpit natong masabtan ang tibuok kinabuhi nga pagpangandam ni Joseph F. aron makadawat niining talagsaon nga pinadayag.
Sa dihang siya ang Presidente sa Simbahan, mibisita siya sa Nauvoo niadtong 1906 ug namalandong sa usa niya ka panumduman sa dihang singko anyos pa siya. Miingon siya: “Mao kini ang tukmang dapit diin nagbarug ko sa dihang [si Joseph, akong uyoan, ug ang akong amahan, si Hyrum] miagi padulong sa Carthage. Sa walay pagnaug gikan sa iyang kabayo ang akong papa midungo gikan sa iyang montura ug mialsa kanako. Nanamilit siya nga mihalok kanako ug mibutang kanako pag-usab ug ako siyang nakita nga mipadagan palayo.”2
Ang sunod higayon nga nakita sila ni Joseph F., ang iyang inahan, si Mary Fielding Smith, mialsa kaniya aron makakita sa mga martir nga nagtupad sa paghigda human bangis nga gipatay sa Bilanggoan sa Carthage niadtong Hunyo 27, 1844.
Paglabay sa duha ka tuig, si Joseph F., uban sa iyang pamilya ug matinud-anong inahan, si Mary Fielding Smith, mibiya sa iyang panimalay sa Nauvoo aron mobalhin sa Winter Quarters. Bisan wala pay otso anyos, kinahanglang si Joseph F. ang mogiya sa usa ka pundok sa mga baka gikan sa Montrose, Iowa, padulong sa Winter Quarters ug wala madugay padulong sa Walog sa Salt Lake, miabut didto nga hapit na siya mag-10. Hinaut nga naminaw kamo mga bata ug batan-ong lalaki ug makaamgo sa responsibilidad ug ekspektasyon nga gibutang kang Joseph F. panahon sa iyang kabatan-on.
Paglabay sa upat lamang ka tuig, niadtong 1852, dihang nag-edad siya og 13, ang iyang minahal nga inahan namatay—nga nakapahimong ilo ni Joseph ug sa iyang mga igsoon.3
Si Joseph F. gitawag sa pagmisyon ngadto sa Hawaiian Islands niadtong 1854 sa dihang 15 anyos siya. Kini nga misyon, nga milungtad og sobra sa tulo ka tuig, mao ang sinugdanan sa usa ka kinabuhi sa pagserbisyo diha sa Simbahan.
Sa iyang pag-uli sa Utah, si Joseph F. naminyo niadtong 1859.4 Sa misunod nga pipila ka tuig, ang iyang kinabuhi napuno sa trabaho, mga katungdanan sa banay, ug duha ka dugang nga mga misyon. Niadtong Hulyo 1, 1866, sa edad nga 27, ang kinabuhi ni Joseph F. nausab sa hangtud dihang gi-orden siya nga Apostol ni Presidente Brigham Young. Pagka-Oktubre sa misunod nga tuig, siya ang gihulip sa nabakante diha sa Konseho sa Napulog Duha.5 Miserbisyo siya isip magtatambag ni Brigham Young, John Taylor, Wilford Woodruff, ug Lorenzo Snow sa wala pa siya mahimong Presidente mismo niadtong 1901.6
Si Joseph F. ug ang iyang asawa nga si Julina nakaangkon sa ilang unang anak, si Mercy Josephine.7 Duha ka tuig ug tunga pa lang siya sa dihang namatay siya. Wala madugay human niini, mirekord si Joseph F.: “Usa na ka bulan gahapon sukad ang akong … pinangga nga si Josephine namatay. O! kon naluwas pa lang unta nako siya aron modako ngadto sa pagkadalaga. Gimingaw ko niya matag adlaw ug magul-anon ko. … Pasayloon unta ko sa Dios sa akong kahuyang kon sayop ang paghigugma sa akong gagmayng mga bata sama sa akong paghigugma kanila.”8
Sa iyang tibuok kinabuhi, nawad-an si Presidente Smith sa iyang amahan, inahan, usa ka igsoong lalaki, duha ka igsoong babaye, duha ka asawa, ug trese ka anak. Sinati kaayo niya ang kagul-anan ug ang mawad-an sa mga minahal.
Sa dihang namatay ang iyang anak nga si Albert Jesse, si Joseph F. misulat sa iyang igsoong si Marta Ann nga nangamuyo siya sa Ginoo sa pagluwas kaniya ug nangutana, “Nganong ingon man niini? O. Dios nganong ingon niini man?”9
Bisan pa sa iyang mga pag-ampo nianang higayona, wala makadawat og tubag si Joseph F. kalabut niini.10 Misulti siya kang Marta Ann nga “ang kalangitan [mora og] gisalipdan ibabaw kanato” mahitungod sa hilisgutan sa kamatayon ug sa kalibutan sa espiritu. Bisan pa niana, ang iyang pagtuo sa mahangturong mga saad sa Ginoo lig-on ug makanunayon.
Sumala sa panahon sa Ginoo, ang dugang nga mga tubag, kahupayan, ug panabut mahitungod sa kalibutan sa espiritu nga gitinguha ni Presidente Smith miabut kaniya pinaagi sa talagsaon nga panan-awon nga iyang nadawat niadtong Oktubre 1918.
Kanang tuiga sakit kaayo alang kaniya. Naguol siya sa gidaghanon sa namatay sa Dakong Gubat sa Kalibutan nga padayon nga misaka ngadto sa sobra sa 20 ka milyon ka tawo ang namatay. Dugang pa, ang sakit nga trangkaso mikaylap sa tibuok kalibutan, nga mikutlo sa kinabuhi sa gidaghanon nga 100 ka milyon ka tawo.
Nianang tuiga, si Presidente Smith nawad-an usab og tulo pa ka mas bililhong mga sakop sa pamilya. Si Elder Hyrum Mack Smith sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, ang iyang unang anak nga lalaki ug akong lolo, kalit nga namatay tungod sa mibuto nga apendiks.
Misulat si Presidente Smith: “Dili ko makatingog—[naminhod] sa kasubo! … Nahugno ang akong kasingkasing; ug daw nawad-an sa kinabuhi! … O! Gimahal nako siya! … Mahalon nako siya hangtud sa hangtud. Ug mao usab kini ngadto sa tanan nakong mga anak, apan siya ang akong kinamagulangang anak, ang unang mihatag kanako og kalipay ug paglaum sa walay katapusan, dungganon nga ngalan taliwala sa katawhan. … Gikan sa kinahiladman sa akong kalag magpasalamat ko sa Dios tungod kaniya! Apan … O! Gikinahanglan ko siya! Kaming tanan nagkinahanglan kaniya! Mapuslanon kaayo siya sa Simbahan. … Ug karon, … O! unsay akong mabuhat! … O! Dios, tabangi ko!”11
Pagkasunod bulan, ang umagad ni Presidente Smith, si Alonzo Kesler, namatay sa makalilisang nga aksidente.12 Misulat si Presidente Smith sa iyang journal, “Kining labing grabe ug makahugno nga aksidente, nakapaguol na usab pag-ayo sa akong tibuok pamilya.”13
Paglabay sa pito ka bulan, niadtong Septyembre 1918, ang umagad nga babaye ni Presidente Smith ug akong lola, si Ida Bowman Smith, namatay human manganak sa iyang ikalimang anak, ang akong tiyo Hyrum.14
Ug mao nga pagka-Oktubre 3, 1918, human nakasinati sa grabeng kasubo tungod sa minilyon nga nangamatay sa kalibutan tungod sa gubat ug sakit ingon man usab sa kamatayon sa mga sakop sa iyang kaugalingong pamilya, si Presidente Smith nakadawat og langitnong pagpadayag nga nailhan isip “ang panan-awon sa katubsanan sa mga patay.”
Gihisgutan niya ang pagpadayag pagkasunod adlaw sa pangbukas nga sesyon sa kinatibuk-ang komperensya sa Oktubre. Nagkaluya na ang panglawas ni Presidente Smith, apan namulong siya kadiyot: “Dili ako mangahas sa pagsulay og sulti sa daghang mga butang nga anaa sa akong hunahuna niining buntaga, ug akong ihulat sa umaabut nga panahon, kon tugutan sa Ginoo, ang akong pagsulay sa pagsulti kaninyo sa pipila sa mga butang nga ania sa akong hunahuna, ug gibati sa akong kasingkasing. Wala ako mag-inusara niining [milabay] nga lima ka bulan. Nagpuyo ko diha sa diwa sa pag-ampo, sa pagpangamuyo, sa pagtuo ug determinasyon; ug padayon ang akong komunikasyon sa Espiritu sa Ginoo.”15
Ang pinadayag nga iyang nadawat sa Oktubre 3 mihupay sa iyang kasingkasing ug nakahatag og tubag sa daghan sa iyang mga pangutana. Kita usab mahupay ug makakat-on pa kalabut sa atong kaugalingong umaabut kon kita ug ang atong mga minahal mamatay ug moadto sa kalibutan sa espiritu pinaagi sa pagtuon niini nga pinadayag ug pagpamalandong sa kamahinungdanon niini diha sa paagi sa atong pagpakabuhi matag adlaw.
Lakip sa daghang mga butang nga nakita ni Presidente Smith mao ang pagbisita sa Manluluwas sa mga matinud-anon didto sa kalibutan sa espiritu human sa Iyang kaugalingong kamatayon sa krus. Mokutlo ko gikan sa panan-awon:
“Apan tan-awa, taliwala diha sa mga matarung siya mihan-ay sa iyang pundok ug mitudlo ug mga sinugo, sinul-uban uban sa gahum ug pagtugot, ug gitugyan kanila ang paglakaw ngadto ug pagdala sa kahayag sa ebanghelyo ngadto kanila nga anaa diha sa kangitngit, bisan ngadto sa tanan nga mga espiritu sa mga tawo;16 ug sa ingon ang ebanghelyo nasangyaw ngadto sa mga patay. …
“Sila gitudloan sa hugot nga pagtuo sa Dios, sa paghinulsol gikan sa sala, sa puli nga bunyag alang sa kapasayloan sa mga sala, sa gasa sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa mga kamot,
“Ug ang tanan nga ubang mga baruganan sa ebanghelyo nga gikinahanglan alang kanila nga mahibaloan aron mahimo nga takus ang ilang kaugalingon nga sila unta mahukman sumala sa mga tawo diha sa unod, apan mabuhi sumala sa Dios diha sa espiritu. …
“Kay ang patay nagtan-aw diha sa dugay nga pagkawala sa ilang mga espiritu gikan sa ilang mga lawas ingon sa usa ka ulipon.
“Kini ang gitudlo sa Ginoo, ug mihatag kanila og gahum sa pagtungha, human sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, aron sa pagsulod ngadto sa gingharian sa iyang Amahan, didto pagakoronahan uban sa pagka-imortal ug kinabuhi nga dayon,
“Ug magpadayon sukad niadto sa ilang paghago sa gisaad sa Ginoo, ug makig-ambit sa tanan nga mga panalangin nga gitagana alang kanila kinsa nahigugma kaniya.”17
Diha sa panan-awon, nakita ni Presidente Smith ang iyang amahan, si Hyrum, ug si Propeta Joseph Smith. 74 ka tuig na sukad nga katapusan niyang nakita sila isip gamay nga bata sa Nauvoo. Mahunahuna lang nato ang iyang kalipay nga makita ang iyang minahal nga amahan ug uyoan. Tingali nadasig ug nahupay siya nga masayud nga ang tanan nga mga espiritu adunay samang panagway sa ilang mortal nga lawas ug nga sila madasigong nagpaabut sa adlaw sa gisaad kanila nga pagkabanhaw. Ang panan-awon mas hingpit nga mipadayag sa mga detalye sa plano sa Langitnong Amahan alang sa Iyang mga anak ug sa matubsanon nga gugma ni Kristo ug sa dili hitupngan nga gahum sa Iyang Pag-ula.18
Niining espesyal nga ika-100 nga anibersaryo, dapiton ko kamo nga mobasa sa hingpit ug mahunahunaong paagi niini nga pinadayag. Kon inyo kining buhaton, hinaut ang Ginoo mopanalangin kaninyo nga mas hingpit nga makasabut ug makadayeg sa gugma sa Dios ug sa Iyang plano sa kaluwasan ug kalipay alang sa Iyang mga anak.
Mopamatuod ko nga ang panan-awon nga nadawat ni Presidente Joseph F. Smith tinuod. Mosaksi ko nga ang matag tawo mahimong mobasa niini ug masayud nga kini tinuod. Kadtong wala makadawat niini nga kahibalo niini nga kinabuhi siguradong mahibalo sa katinuod niini sa dihang moabut na ang tanan sa kalibutan sa espiritu. Didto, ang tanan mohigugma ug modayeg sa Dios ug ni Ginoong Jesukristo alang sa mahinungdanong plano sa kaluwasan ug sa panalangin sa gisaad nga Pagkabanhaw sa diha nga ang lawas ug ang espiritu mahiusa pag-usab nga dili na gayud magkabulag pa.19
Mapasalamaton kaayo ko nga masayud kon asa karon ang akong pinanggang si Barbara ug nga magkauban kami pag-usab uban sa among pamilya, hangtud sa tanang kahangturan. Hinaut ang kalinaw sa Ginoo mosuporta kanato karon ug sa kahangturan mao ang akong mapaubsanong pag-ampo sa ngalan ni Jesukristo, amen.