Nagtuo Ba Ikaw nga Makita Pa Nimo Pag-usab ang Imong Igsoong Lalaki?

Wendy Jennings (sumala sa gisulti ni Leah Barton)

Utah, USA

Gabii na kaayo kadto, ako lang bugtong cashier nga nagtrabaho, ug walay bisan usa ka tawo sa tibuok tindahan sa grocery. Samtang nanarapo ko sa checkout counters, nagsugod ko sa pag-hum.

Ang akong pag-hum dali nga nahimong kanta. Nagsugod ko sa pagkanta sa “Dali, Dali, Kamo mga Santos,” [Come, Come, Ye Saints]” (Mga Himno ug mga Awit sa mga Bata, pp. 2–3). Kasagaran dili ko mokanta og mga himno para malingaw, apan lagsik akong mikanta hangtud duna koy makita nga tawo nga mopahunong nako.

Usa ka tigulang lalaki ang miduol.

“Kahibalo ko ana nga kanta,” miingon siya. “Giunsa man nimo pagkahibalo niini?”

“Himno kana nga among kantahon sa akong simbahan,” miingon ko.

“Mormon ka ba?”

Mitubag ko nga Mormon ko.

Gisultihan ko niya nga ang iyang asawa usa ka Santos sa Ulahing mga Adlaw ug namatay tungod sa kanser niadtong 2011. Miingon siya nga ang “Dali, Dali, Kamo mga Santos” maoy gikanta sa iyang haya. Mipahasubo ko ug misulti kaniya nga ang akong magulang nga lalaki namatay niadtong 2011 samtang nagmisyon didto sa Chile. Gikanta usab namo kana nga himno sa iyang haya. Ang Espiritu mitandog sa among kasingkasing samtang natingala mi niini nga “pagkasulagma.”

“Nagtuo ba ikaw nga makita pa nimo pag-usab ang imong igsoong lalaki?” nangutana siya.

Gipangutana usab nako ang akong kaugalingon sa samang pangutana sa daghang higayon. Sa malisud nga mga bulan human mamatay ang akong igsoong lalaki, nakigbisog ko sa akong pagduha-duha. Sa katapusan, ang Langitnong Amahan mipanalangin nako og matam-is nga kahibalo nga ang mga pamilya mahangturon. Aduna gihapon koy mga pangutana, apan miharung ko og tan-aw sa tawo ug mipahayag, “Oo, ako nagtuo pa!”

“Dako kaayo ang imong pagtuo,” miingon ang tawo. “Ang akong asawa kasagaran moingon nga kami kinahanglan nga magbaton og ’hingpit nga kahayag sa paglaum’” Miuyon ko ug mikutlo sa nahibilin sa 2 Nephi 31:20, nga kami kinahanglan nga mahigugma sa Dios ug sa tanan nga mga tawo. Busa, kon kamo mopadayon sa unahan, magbusog sa pulong ni Kristo, ug molahutay hangtud sa katapusan.

“Mao kana!” ang tawo misulti nga nagluha. “Mao kana ang iyang isulti! Giunsa nimo pagkahibalo niana?”

Giingnan nako siya nga kini anaa sa Basahon ni Mormon. Nangutana siya nako unsaon nga makakuha siya og kopya. Gisultihan nako siya unsaon diha sa online. Ang tawo milamano nako, nagpasalamat nako, ug mibiya.

Ang pagbaton og hugot nga pagtuo nagpasabut nga kita misalig sa Dios bisan kon kita wala makahibalo sa tanang mga tubag. Mapasalamaton ko nga sa dihang gitawag ko sa pagtubag sa pangutana niana nga tawo, nakahimo ko sa pagsalig sa akong pagtuo sa mga kamatuoran nga akong nahibaloan. Ang akong hugot nga pagtuo dili perpekto, apan ako nasayud nga igo kini sa mga mata sa Ginoo.