Pag-ampo alang ni Max
Niadtong sais anyos pa ko, usa ka tigulang nga magtiayon sa among ward nga nangita og usa ka maayong kapuy-an sa ilang iro, si Max. Nasayud sila nga magustohan sa among pamilya si Max. Mao nga kami misagop kaniya!
Pipila ka semana human niadto, pipila sa among mga higala miabut aron mopuyo uban kanamo sulod sa pipila ka adlaw. Among balay napuno sa mga bata nga magdagan-dagan sa tanang dapit.
Apan si Max naanad sa usa ka nindot, ug hilum nga panimalay. Ang maanaa sa balay nga puno sa sabaan nga mga bata nakapanerbyos niya og maayo. Usa ka adlaw sa dihang nagdula mi ug nagkinataw-anay, kalit namong naamguhan nga nawala si Max!
Nangita kami ni Max sa bisan asa na lang. Kahilakon na ko samtang ang akong mama nagdrive para namo sa kasilinganan. Gisusi pa gani namo sa unang mga tag-iya ni Max. Apan wala na siya makit-i bisan asa.
Dihang nangabut na mi, dunay miingon, “Mag-ampo ta alang ni Max!” Miluhod kami nga nag-alirong ug militok og yano nga pag-ampo. Mihangyo kami sa Langitnong Amahan alang sa mga ideya kon asa pangitaon si Max.
Sa pag-ingon gyud namo og “amen,” dunay paghot nga naggikan sa kabinet! Si Max kadto!
Ang Langitnong Amahan nakaila kanato ug nahigugma kanato. Ang mga tubag sa atong mga pag-ampo mahimong dili kanunayng moabut diha-diha dayon. Ug ang Langitnong Amahan mahimong dili kanunayng motubag sa atong mga pag-ampo sa paagi nga mao gayud atong gusto. Apan sa ingon niana nga paagi kita molambo sa pagtuo ug pailub.
Kon kamo adunay bisan unsang problema o gusto lang nga makig-istorya, ang Langitnong Amahan kanunayng maminaw kaninyo!