ឆ្នាំ ២០២១
ស្ត្រី និង​អំណាច​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា
ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២១


ស្ត្រី និង​អំណាច​នៃ​សេចក្ដី​សញ្ញា

យើង​អាច​រីករាយ​នឹង​ឯកសិទ្ធិ និង​អំណាច​ទាំងឡាយ​ដែល​មាន​តាម​រយៈ​បព្វជិតភាព ។

illustration of woman

រចនារូបភាព ដោយ អេមប័រ អិលឌ្រិច

ប្ធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បាន​បង្រៀន ថា ស្ថានសួគ៌​គឺ​បើក​ចំពោះ​ស្ត្រីដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​នូវ​ព្រះចេស្ដា​របស់​ព្រះ​តាមរយៈ​សេចក្ដី​សញ្ញា​បព្វជិតភាព​របស់​ពួកគេ ដូចជា​បុរស​ដែល​កាន់​បព្វជិតភាព​ផងដែរ ។

លោក​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា « ខ្ញុំ​អធិស្ឋានថា សេចក្ដីពិត​នឹង​ចុះ​នៅក្នុង​ដួងចិត្ត​របស់​បងប្អូន​ម្នាក់ៗ ដោយសារ​ខ្ញុំ​ជឿ​ថា​វា​នឹង​ផ្លាស់ប្ដូរ​ជីវិត​បងប្អូន » ។ « ខ្ញុំ​ចង់​បន្សល់​ទុក​ពរជ័យ​មួយ​មកលើ​បងប្អូន ថា​បងប្អូន​អាច​យល់​អំពី​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ ហើយ​ដែល​បងប្អូន​នឹង​ពង្រីក​អំណាច​នោះ​ដោយ​ការ​អនុវត្ត​សេចក្ដីជំនឿ​របស់​បងប្អូន លើ​ព្រះអម្ចាស់ និង​ព្រះចេស្ដា​របស់​ទ្រង់ » ។

ប្រធាន​ណិលសុន​បាន​អញ្ជើញ​ស្ត្រី​នៃ​សាសនាចក្រ « ឲ្យ​សិក្សា​ប្រកប​ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន » អំពី​អំណាច​បព្វជិតភាព ហើយ « ស្វែងរក​នូវអ្វី​ដែល​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​នឹង​បង្រៀន » ដល់​យើង ។ ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត​ណាស់​ដែល​ព្យាការី​បាន​អញ្ជើញ​យើង​ម្នាក់ៗ​ឲ្យ​រៀន និង​ទទួល​វិវរណៈ ព្រមទាំង​ឲ្យ « ទទួល​ការយល់ដឹង ហើយ​ប្រើ​ព្រះចេស្ដា​ដែល [ យើង ] បាន​ទទួល​នោះ » កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង ។1

មាន​ពេល​ជា​ច្រើន​នៅក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​បាន​ដក​ពិសោធន៍​នូវ​ពរជ័យ​ដែល​បាន​សន្យា ដែល​បាន​មក​ពី​ការធ្វើតាម​ការប្រឹក្សា​របស់​ពួក​ព្យាការី ។ ការអញ្ជើញ​នេះ​គឺ​មិន​ខុសគ្នា​ទេ ។ ពេល​គិត​អំពី​ការអញ្ជើញ​របស់​ប្រធាន​ណិលសុន គំនិត​របស់​ខ្ញុំ​គិត​ទៅដល់​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​ភ្លាម—ជា​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​អំណោយទាន​ពិសិដ្ឋ​តាមរយៈ​អំណាច​បព្វជិតភាព—និង​អំណោយទាន​ដែល​បាន​មក​ពី​អំណាច​នោះ​នៅក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំ​ចំណាយ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ដើម្បី​ដឹង​ពី​របៀប​ដែល​អំណាច​នោះ​គឺ​មាន​ជាក់ស្ដែង​នៅក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ។

អំណាច​បព្វជិតភាព គឺ​ដូច​ជា​អំណោយទាន​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែរ បាន​មក​ពី​ព្រះវរបិតា​ប្រកប​ដោយ​ក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​យើង​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌ និង​មក​ពីភាព​សុចរិតផ្ទាល់​ខ្លួន​របស់​យើង ។ នៅក្នុង​ការរក្សា​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​យើង​ជាមួយ​នឹង​ព្រះអម្ចាស់ យើង​អាច​មាន​ឱកាស​ដើម្បី​ទទួល​វិវរណៈ​អំពី​ជីវិត​យើង អំពី​គ្រួសារ ការងារ សាលា​របស់​យើង—អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​យើង​ស្វែងរក​ការណែនាំ ។ គ្មាន​អ្វី​ដែល​សំខាន់​សម្រាប់​យើង ដែល​ពុំ​សំខាន់​ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់​ឡើយ ។ ហើយ​ពេល​យើង​អញ្ជើញ​ព្រះវិញ្ញាណ​ឲ្យ​គង់​នៅ​ជាមួយ​យើង នោះ​យើង​អាច​ទទួល​បាន​ការយល់​ដឹង​កាន់តែ​ធំធេង​អំពី​អំណាច​បព្វជិតភាព តាមរយៈ​ការណែនាំ​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ។

ខ្ញុំ​បាន​រៀន​អំពី​អំណាច​បព្វជិតភាព​តាមរយៈ​ការសិក្សា និង​បទពិសោធន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​កាន់តែ​ច្រើន​ប៉ុណ្ណា នោះ​ខ្ញុំ​កាន់តែ​យល់​ថា​វា​ទាក់ទង​ទៅនឹង​គ្រប់​ទិដ្ឋភាព​នៃ​ជីវិត​យើង​ប៉ុណ្ណោះ​ដែរ ។ អំណាច​បព្វជិតភាព​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ទទួល​វិវរណៈ​សម្រាប់​ឧបសគ្គ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​យើង ។

នៅក្នុង​ការហៅ​របស់​ខ្ញុំ ដោយសារ​តែ​ខ្ញុំ​កំពុង​បម្រើ​ជាមួយ​នឹង​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដែល​ត្រូវបាន​ផ្ដល់​ដល់​ខ្ញុំ ដោយ​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​មាន​កូនសោ នោះ​មាន​ពេល​ជា​ច្រើន​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​គំនិត និង​ពាក្យ​សម្ដី ដែល​ជា​អ្វី​ដែល​យុវនារី ឬ​បងប្អូន​ស្រី​សមាគម​សង្គ្រោះ ឬ​កុមារ​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា​ម្នាក់​ត្រូវការ​ស្ដាប់​ឮ ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ពាក្យ​ទាំងនោះ​ដែល​បាន​មក​ដោយសារ​សិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​ប្រគល់​ឲ្យ ពេល​ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​ញែកចេញ​សម្រាប់​ការហៅ​នោះ ។

នៅក្នុង​អាពាហ៍ពិពាហ៍ ដូចជា​នៅក្នុង​ចំណង​ទាក់ទង​ណា​ក៏​ដោយ មនុស្ស​ឆ្លងកាត់​ដំណាក់កាល និង​ជំហាន​ទាំងឡាយ​នៃ​ការរៀនសូត្រ និង​ការលូតលាស់ ។ ខ្ញុំ​បាន​រៀន​ថា ពេល​ខ្ញុំ​ចងចាំ​ថា​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ជា​នរណា ខ្ញុំ​ជា​នរណា ហើយ​អ្វី​ដែល​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​រួម​គ្នា ក្នុង​នាម​ជា​​បុត្រាបុត្រី​នៃ​ព្រះ នោះ​វា​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ដួងចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ ។ ការបាន​ផ្សារភ្ជាប់​ជាមួយ​គ្នា​តាម​រយៈ​សិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព បាន​ផ្ដល់​អំណាច និង​ជំរុញ​ចិត្ត​យើង​ទាំងពីរ​នាក់​ឲ្យ​កាន់តែ​រួបរួម​គ្នា​ថែម​ទៀត ។ ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា « ចូរ​រួម​គ្នា​តែ​មួយ ហើយ​បើ​សិន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​រួម​គ្នា​តែ​មួយ​ទេ ឈ្មោះ​ថា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​មែន​ជា​របស់​ផង​យើង​ឡើយ » ​( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣៨:២៧ ) នោះ​ទ្រង់​ពុំ​គ្រាន់តែ​មានន័យ​ថា​នៅក្នុង​សាសនាចក្រ​នោះ​ទេ ។ ទ្រង់​មានន័យ​ថា នៅក្នុង​ចំណង​ទាក់ទង​គ្រួសារ​យើង​ផងដែរ ។

ហើយ​ក្នុង​នាម​ជា​ម្ដាយ​ម្នាក់ ខ្ញុំ​ចាំ​ពី​ការព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​កូន​ដែល​ជា​យុវមជ្ឈិមវ័យ​ម្នាក់ ដែល​កំពុង​តែ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា នឹង​មិន​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​នោះ​សប្បាយ​រីករាយ​ទេ ។ យើង​បាន​យល់ព្រម​ដើម្បី​ពិភាក្សា​ពី​កង្វល់​នោះ ហើយ​បាន​កំណត់​ពេល​មួយ​ដើម្បី​និយាយ ។ មុន​ដល់​ពេល​ដែល​បាន​កំណត់​ដើម្បី​និយាយ​គ្នា​តាម​ទូរសព្ទ​នោះ ខ្ញុំ​បាន​រៀបចំ​ការបង្រៀន​របស់​ខ្ញុំ​រួច​ជា​ស្រេច ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ច្បាស់​ណាស់​ថា​ខ្ញុំ​ត្រូវ​និយាយ​អ្វី ។ ខ្ញុំ​បាន​អធិស្ឋាន​ដើម្បី​មាន​ព្រះវិញ្ញាណ​ជាមួយ​ខ្ញុំ ។ អ្វី​ដែល​បាន​ចេញ​មក​ពី​មាត់​ខ្ញុំ តាំង​ពី​ដើម​នៃ​ការសន្ទនា​របស់​យើង រហូត​ដល់​ចប់ គឺ​ខុសគ្នា​ទាំងស្រុង​ពី​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​រៀបចំ​ដើម្បី​និយាយ ។ ប៉ុន្តែ​វា​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​កូន​នោះ​ពិត​ជា​ត្រូវការ ។ អំណោយទាន​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ដួងចិត្ត​ត្រូវបាន​បន្ទន់ និង​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​រកឃើញ​នូវ​ដំណោះស្រាយ​ដែល​កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង ។ នោះ​គឺ​ជា​ការបង្ហាញ​មួយ​អំពី​អំណាច​នៃ​បព្វជិតភាព​ដែល​ធ្វើ​កិច្ចការ​នៅក្នុង​ជីវិត​យើង ។

illustration of a couple holding up the walls of their home in a storm

ជា​ញឹកញាប់​ណាស់ ស្ត្រី​ប្រៀបធៀប​ខ្លួន​ឯង​ជាមួយ​មនុស្ស​ដទៃ​ទៀត ។ ប៉ុន្តែ​គ្មាន​យើង​ណា​ម្នាក់​មាន​អារម្មណ៍​រីករាយ​ឡើយ ពេល​យើង​ប្រៀប​ធៀប​ខ្លួន​ឯង​ទៅ​នឹង​មនុស្ស​ដទៃ ។ ស្ត្រី​ម្នាក់ៗ​មាន​សមត្ថភាព និង​ទេពកោសល្យ​បញ្ចូល​គ្នា​យ៉ាង​ពិសេស ហើយ​ទាំងអស់​នោះ​គឺ​ជា​អំណោយទាន​ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​ឲ្យ ។ ដោយសារ​តែ​អ្នក និង​ខ្ញុំ​មិន​ដូច​គ្នា—ឬ​ស្ត្រី​មួយ​ចំនួន​មិន​ដូច​គ្នា—វា​ពុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​អន់​ជាង ឬ​ប្រសើរ​ជាង​គ្នា​នោះ​ឡើយ ។ យើង​ត្រូវ​ស្វែង​រក​អំណោយទាន​របស់យើង ហើយ​អភិវឌ្ឈ​វា ដោយ​ចងចាំ​ថា​នរណា​ជា​អ្នក​ប្រទាន​វា​ដល់​យើង ហើយ​បន្ទាប់​មក​ប្រើប្រាស់​វា​សម្រាប់​ព្រះរាជ​បំណង​របស់​ទ្រង់ ។ កាលដែល​យើង​​ចែកចាយ​អំណោយទាន​ទាំងឡាយ​របស់​យើង នោះ​យើង​កំពុង​ដកពិសោធន៍​នូវ​អំណាច​នៃ​បព្វជិតភាព​នៅក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង​ហើយ ។

ខ្ញុំ​បាន​មាន​ឯកសិទ្ធិ​ក្នុង​ការជួប​នឹង​ស្ត្រី​ដ៏​អស្ចារ្យ​ជា​ច្រើន ដែល​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ជំនឿ និង​អំណាច​តាមរយៈ​សកម្មភាព​របស់​ពួកគេ ។ ស្ត្រី​ផ្ដល់​នូវ​ទេពកោសល្យ និង​សមត្ថភាព​របស់​ពួកគេ​នៅក្នុង​របៀប​ដ៏​អស្ចារ្យ និង​ចម្រុះ​គ្នា ។ ពួកគេ​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការផ្លាស់​ប្ដូរ​ដ៏​ធំ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​ពួក​អ្នក​ដែល​នៅ​ជុំ​វិញ​ពួកគេ—នៅក្នុង​គ្រួសារ​របស់​ពួកគេ កន្លែង​ធ្វើការ​របស់​ពួកគេ នៅ​ព្រះវិហារ សាលា​រៀន ឬ​នៅ​កន្លែង​ណា​ក៏​ដោយ​ដែល​ពួកគេ​ចំណាយ​ពេល ។

រឿង​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​រៀន​អំពី​បព្វជិតភាព គឺ​ថា យើង​ធ្វើ​ល្អ​បំផុត ពេល​យើង​ពឹងពាក់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅ​មក ។ នោះ​ជា​របៀប​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​បង្កើត​វា​ឡើង នោះ​គឺ​ជា​គំរូ​មក​ពី​ព្រះ ។ យើង​ពុំ​ចាំ​បាច់​ប្រកួត​ប្រជែង​គ្នា ដោយសារ​តែ​យើង​ត្រូវការ​អំណោយ​ទាន និង​ទេពកោសល្យ និង​សមត្ថភាព​ខុសៗ​គ្នា​ទាំងនោះ—ទាំង​ពី​បុរស​ផង និង​ពី​ស្ត្រី​ផង ។ ព្រះអម្ចាស់​កំពុង​ដឹកនាំ​យើង​ដោយ​ទន់ភ្លន់​តាម​ផ្លូវ​នោះ ដើម្បី​យើង​ទាំងអស់​គ្នា​អាច​ទទួល​បាន​ការយល់​ដឹង​កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង អំពី​របៀប​ដើម្បី​ធ្វើការ​រួម​គ្នា និង​របៀប​ដើម្បី​ផ្ដល់​តម្លៃ​ដល់​ការរួម​ចំណែក​របស់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ។ វា​ពិត​ជា​របៀប​ដ៏​ល្អ​បំផុត​ដើម្បី​សម្រេច​កិច្ចការ​របស់​ទ្រង់ ។

ស្ត្រី​មិន​ត្រូវ​រង់ចាំ​ឲ្យ​នរណា​ម្នាក់​ប្រាប់​ពួកគេ​នូវ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​ត្រូវ​ធ្វើ​ជាមួយ​នឹង​អំណោយ​ទាន ទេពកោសល្យ និង​អំណាច​របស់​ពួកគេ​នោះ​ទេ ។ យើង​មាន​សមត្ថភាព​ដើម្បី​ទទួល​វិវរណៈ​សម្រាប់​ខ្លួន​យើង ។ យើង​មិន​គួរ​រង់ចាំ​ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ឲ្យ​នោះ​ទេ យើង​ត្រូវ​មាន​ភាពក្លាហាន​ដើម្បី​ធ្វើ​តាម​វិវរណៈ​ដែល​យើង​ទទួល​បាន ។ ការស្វែងរក​ការបំផុសគំនិត និងឆ្លើយតប​ចំពោះ​ការណែនាំ​ខាងវិញ្ញាណ​នោះ គឺជា​ភស្តុតាងថា​យើង​កំពុងខិតជិត​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដែល​យើង​បាន​សន្យា នៅពេល​យើង​រក្សា​សេចក្តីសញ្ញា​របស់​យើង​ជាមួយ​ព្រះ ។

ដូច​ប្រធាន​ណិលសុន​បាន​បង្រៀន​ថា « តើ​មាន​អ្វី​ដែល​រំភើបជាង​ការធ្វើការ​ជាមួយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដើម្បី​យល់​អំពី​អំណាច​បព្វជិតភាព—ជា​ព្រះចេស្ដា​របស់​ព្រះ​នោះ ? » លោក​បាន​សន្យា​ថា « នៅពេល​ការយល់ដឹង​របស់​បងប្អូន​ចម្រើន​ឡើង ហើយ​នៅពេល​បងប្អូន​អនុវត្ត​សេចក្ដីជំនឿ​លើ​ព្រះអម្ចាស់ និង​​អំណាច​បព្វជិតភាព​របស់​ទ្រង់ នោះ​សមត្ថភាព​របស់​បងប្អូន​ដើម្បី​​ទាញ​យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ខាង​វិញ្ញាណ​នេះ ដែល​ព្រះ​បាន​មាន​សម្រាប់​បងប្អូន នឹង​ចម្រើន​ឡើង » ។2 ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ការសន្យា​ទាំងនេះ​ដែល​មក​ពី​ព្យាការី​នៅរស់​គឺ​ពិត​ប្រាកដ ។

កំណត់​ចំណាំ

  1. Russell M. Nelson, “Spiritual Treasures,” Liahona Nov. 2019, 77.

  2. Russell M. Nelson, “Spiritual Treasures,” 79.