Digital Lamang: Mga Hulagway sa Hugot nga Pagtuo
Wala Na Kami Mahadlok
Kami nahugno sa dihang ang among anak nahiling nga adunay kanser, apan ang iyang sakit migiya sa dakong mga panalangin alang sa among pamilya.
Nagtubo ako sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, apan ako mibiya sa Simbahan isip usa ka tin-edyer human ang akong pamilya mibalhin gikan sa Alabama. Sa wala madugay, ako mibalhin ngadto sa California, diin ako mitrabaho ug mi-eskwela. Kana mao diin akong nahimamat si Patrick. Unom ka semana ang milabay, nasinayuran kami.
Sa diha nga kami naminyo ug misugod sa pagpanganak, kami nasayud nga kini mahinungdanon nga sila makasabut sa importansya sa hugot nga pagtuo ug relihiyon. Gusto kami nga kana mahimong kabahin sa among pamilya.
Kami nahimo nga unsay gitawag og “bakasyonista nga mga manimbahay,” nagbisita sa daghang mga simbahan. Among sulayan kining usa dinhi ug kanang usa didto, apan wala gyuy gibati nga husto.
Niadtong 2012 mibiyahe kami ngadto sa Alabama aron ako makighiusa pag-usab sa mga sakop sa pamilya. Among nagustohan ang dapit diin ako mipuyo isip usa ka bata. Busa, mibalhin kami didto sa 2014, mipalit og pipla ka yuta ug mga hayop, ug misugod sa pagpananom ug pagpamaligya og produkto.
“Nganong Wala Ako Bunyagi?”
Usa ka buntag ang among siyete anyos ang panuigon nga anak nga lalaki, si Jesse, miadto sa among kwartong higdaanan dala ang may hulagway nga Biblia sa mga bata.
“Ma, tan-awa kining hulagway ni Jesus,” miingon siya. “Nagpabunyag siya”. “Nganong wala ako bunyagi?”
Ang tanang mga anak mibasa ug nakagusto niana nga Biblia, ug silang tanan misugod sa pagpangutana og susama nga mga pangutana: “Nganong kita walay simbahan? Kanus-a kami bunyagi?”
Mga ingon niini nga panahon misugod kami sa paghimo og mga karmelitos gikan sa gatas sa kanding nga may asukar og mantikilya [karamel] ug sa pagbaligya niini sa lokal nga mga merkado sa mga mag-uuma. Nagustohan kini sa mga tawo, ug nagmalampuson ang among negosyo. Niana nga tinglarag, among gibaligya ang among mga karamel sa mga 30 ka tindahan. Sa Hunyo 2015, kami miadto ngadto sa dako kaayo nga internasyonal nga merkado sa Atlanta ug midugang og mga usa ka gatos ka mga tindahan. Sa wala madugay, kami migawas sa telebisyon ug diha sa duha ka mga magasin.
Permanente kaming mihimo og mga karamel paingon ngadto niana nga tinglarag. Kana mao kanus-a ang among mga kinabuhi nausab.
“Pangandam alang sa usa ka Dugay nga Pagpuyo”
Diha ako sa unsay akong gihunahuna kanunay nga gusto sa kinabuhi—negosyo nga nakabase sa pagtrabaho uban sa akong pamilya sa uma ug sa pagtudlo sa akong mga anak mahitungod sa kinabuhi pinaagi sa usa ka uma. Ang mga tawo aduna niining nindot nga hulagway sa among pamilya nga nagtinabangay sa pagtrabaho, apan kami nanlimbasog og maayo.
Gibale-wala namo ang mga bata aron sa paghimo sa negosyo nga molampos. Ang among kaminyoon wala mahatagi og pagtagad. Kami naningkamot pag-ayo sa pagtrabaho. Ang among mga prayoridad wala mahimutang sa husto nga pagkahan-ay. Kami wala magbaton og espirituhanong pundasyon. Wala namo ang Langitnong Amahan nga naggiya sa among mga kinabuhi. Naningkamot lamang kami sa pagbuhat sa tanan pinaagi sa among mga kaugalingon.
Nianang tinglarag ang mga bata tanan gitakbuyan og impeksyon sa tutonlan. Among gihatagan sila og mga antibiotic ug wala madugay ang tanan naayo gawas ni Jesse. Ang iyang ubo wala mawala, ug ang iyang liog mihubag. Gidala siya ni Pat ngadto sa doktor sa mga bata [pediatrician] kay among gihunahuna nga hatagan siya og ikaduhang antibiotic.
Duha ka oras ang milabay si Pat mitawag gikan sa ospital. Ang doktor sa bata mipadala ni Jesse didto alang sa usa ka X-ray sa pagsusi sa impeksyon sa iyang mga baga. Hinoon, ang mga doktor nakakita og 11 ka pulgada nga tumor sa iyang dughan.
“Pauli, paandama ang imong pamilya, lakaw sa Birmingham, ug pangandam alang sa usa ka dugay nga pagpuyo,” miingon ang doktor.
Pipila ka adlaw human kami miabot sa ospital sa mga bata sa Birmingham, nadawat namo ang pangagpas sa sakit [diagnosis] ni Jesse. Siya adunay pediatric acute lymphoblastic leukemia, usa ka talagsaon nga matang sa isog nga leukemia.
“Gani Nakahinumdom Ka ba Kanako?”
Sulod sa sunod tulo ka semana, si Pat ug ako mipuyo sa ospital. Samtang ako mabinantayong nag-amuma ni Jesse, si Pat mihimo sa 90 minutos nga pagmaniho ngadto sa panimalay balik sa ospital. Siya naningkamot sa pagpadayon sa among negosyo ug sa pag-atiman sa among mga kanding. Ang akong ugangang babaye mianha gikan sa California ug mipabilin uban sa among uban nga mga anak.
Ang tumor ni Jesse misugod sa pagbabag sa iyang agianan sa hangin, apan kini migamay human sa unom ka semana sa pag-chemotherapy. Kami nagtuo nga sa higayon nga ang kanser makontrolar, kini usa ka kalamposan, apan si Jesse adunay tibugol sa dugo diha sa iyang utok. Human ang doktor miatiman niana, siya nakakuha og fungal pneumonia. Sulod-gawas siya sa ospital pito ka higayon sulod sa sunod nga pipila ka mga bulan.
Sa Disyembre 2015, samtang mibalik si Jese didto sa ospital, ako misugod sa pagbasa sa Basahon ni Mormon. Akong gihunahuna, “Mibiya ako sa Simbahan, ug gusto lamang akong motalikod niini sama sa akong pagtalikod sa ubang mga simbahan.” Apan diha-diha dayon, kini miigo kanako sama sa usa ka tonelada nga mga bika—hingpit nga kalinaw. Ang libro misulti lamang kanako. Wala gani kinahanglana nga ako mag-ampo aron mahibalo kon kini tinuod ba. Nasayud ako diha sa akong kasingkasing nga kini tinuod gikan sa sinugdanan. Mobasa ako sulod sa daghang mga oras naglingkod niana nga kwarto sa ospital.
Usa ka higayon, si Jesse may taas kaayo nga hilanat sulod sa 10 adlaw. Kini dili mohunong, ug ang mga doktor mihukom nga eksaminon ang uyok sa bukog sa pagtan-aw kon ang leukemia mibalik ba. Nakahinumdom ako nga naghigda sa salog sa ospital. Nawad-an na ako sa paglaom. Mao kana ang panahon nga mihukom akong motawag ni Elaine Oborn, usa ka miyembro sa among ward samtang nagdako ako sa Alabama.
Ako nahimong suod kaayo nga higala sa anak nga babaye ni Sister Oborn. Bisan og wala ako magka-istoryahanay sa pamilyang Oborn sulod sa 20 ka tuig, dili nako mapapas ang nawong ni Elaine sa akong hunahuna. Akong gipangita siya sa Facebook, ug diha sa salog sa ospital, gitawag ko siya.
“Gani nakahinumdom ka ba kanako?” Nangutana ako.
“Ang mga Anghel Moanhi alang Kanato”
Human nagpasabut kon unsay gisinati sa among pamilya, akong gisultihan si Sister Oborn: “Wala ako mahibalo unsay akong gikinahanglan, apan nagkinahanglan ako og usa ka butang. Ako dili aktibo sa Simbahan. Gani kami walay bisan usa ka simbahan, apan kanunay akong naghunahuna kanimo. Palihog, makatabang ka ba kanako?”
“Makasugod kita pinaagi sa paghatag kanimo ug ni Jesse og panalangin,” miingon siya. Siya miingon nga ang iyang bana, si Lynn, moanha sa ospital nianang gabhiona.
Human sa tawag sa telepono, akong gisultihan si Pat, “Nasayud ako nga ikaw dili miyembro sa Simbahan, apan makahimo ba kita sa pagpaanhi og pipila ka mga tawo ug sa paghatag ni Jesse og panalangin?”
“Bisan unsa nga makahimo kaniya nga mobati og mas arang-arang,” miingon siya.
Nianang gabhiona, miabut si Brother Oborn kauban sa duha ka full-time nga misyonaryo, tanan nagsul-ob og puti nga medikal nga panalipod nga saput tungod kay masakiton kaayo si Jesse.
“Ang mga anghel moanhi alang kanato,” nahinumdom ako nga naghunahuna samtang akong giablihan ang pultahan.
Sila mihatag og panalangin ni Jesse. Dayon si Brother Oborn mipalinya sa tanan nga mga bata ug mihatag og panalangin sa matag usa kanila. Dayon mihatag siya kanako og panalangin. Dayon mihatag siya ni Pat og panalangin. Mao kadto ang usa sa mga kasinatian diin kaming tanan mibati sa Espiritu. Kini gamhanan. Sa sunod nga adlaw, nawala ang hilanat ni Jesse. Human dayon sa iyang paggawas sa ospital, misugod kami sa pagsimba.
“Among Nakaplagan Kini”
Sa Pebrero 2016, ang full-time nga mga misyonaryo misugod sa pagbisita kanamo. Sa una si Pat mihunahuna nga sila mianha sa pagtabang sa umahan. Sa dihang midawat kami og imbitasyon alang kanila sa pagtudlo kanamo, naghunahuna siya nga ang mga leksyon alang lamang sa mga bata.
Samtang ang mga misyonaryo nangandam sa pagtudlo kanamo sa ilang unang leksyon, si Pat migawas sa pagtrabaho sa traktor. Human sa mga 20 ka minutos, akong nakita nga sila—duha ka sister ug duha ka elder—nawad-an og kadasig. Niana nga higayon, gibati nako nga kinahanglan akong kuhaon si Pat ug mohangyo kaniya sa pagtambong ug pagpaminaw sulod sa pipila ka mga minutos.
Sa wala madugay ang mga misyonaryo misulti kanako nga sila nag-ampo nga kadto mao ang unsay akong buhaton. Sila nahibalo nga si Pat kinahanglan nga maminaw kon unsay ilang itudlo.
Human ang mga misyonaryo mitudlo kanamo sulod sa pipila ka semana, si Jesse, Bo, ug Frank gusto nga magpabunyag. Gihunahuna ni Pat nga kadto maayo kaayo, apan gibati niya nga siya “wala nay kaluwasan.” Kana sa wala pa niya nahimamat si Von ug Glenda Memory ug nadungog si Elder Dieter F. Uchtdorf sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles nga namulong atol sa kinatibuk-ang komperensiya.
Sa dihang among nakita si Brother Memory diha sa simbahan, nailhan ko siya sa dihang bata pa ko. Karon siya nagserbisyo isip ang misyon lider sa ward. Si Pat mipaila sa iyang kaugalingon, nagsulti ni Brother Memory nga siya sa tinuod gusto gyud sa Simbahan alang sa atong mga bata.
“Maayo kanang paminawon,” miingon si Brother Memory uban sa kidlap sa iyang mata. “Buhaton nato kini alang sa mga bata.”
Pipila ka semana ang milabay, human sa usa ka leksyon gikan sa mga misyonaryo kabahin sa plano sa kaluwasan, si Brother Memory miingon, “Mga batang lalaki, mag-istorya kita mahitungod sa inyong bunyag.” Dayon midugang siya, “Ug dayon mag-istorya kita mahitungod sa bunyag sa inyong amahan.”
Miingon si Pat og OK, apan ang iyang mga pagduda mahitungod sa iyang pagkaandam ug pagkatakos nagpadayon hangtud sa kinatibuk-ang komperensiya niana nga Abril.
“Mahimong nahadlok kamo, nasuko, nasubo, o gisakit sa pagduhaduha,” miingon si Elder Uchtdorf diha sa iyang pakigpulong. Apan sa samang paagi nga ang Maayong Magbalantay mangita sa Iyang nawala nga karnero, kon kamo modangop lamang sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Manluluwas sa kalibutan, kamo Iyang pangitaon.”1
Si Pat miingon: “Sa wala pa niana, kini wala nako mahunahuna nga ako gayud mahimong kabahin niini, nga ako takos sa kaluwasan. Apan pagkahuman og paminaw ngadto ni Elder Uchtdorf, kini nakapaamgo kanako nga kini dili pa kaayo ulahi alang kanako. Ako sa tinuod adunay posibilidad nga makaadto sa langit. Wala gayud ako sukad mibati og bisan unsa sama niana. Sukad niana ako nahibalo. Kini mao ang Simbahan sa Manluluwas. Nakaplagan namo kini. Ako nabunyagan ug nadawat ang pagkapari. Usa ka semana ang milabay gibunyagan nako ang akong anak nga mga lalaki. Sa dihang ang among mga babaye igo na ang pangidaron, akong gibunyagan sila.”
Paglabay sa usa ka tuig, kami gi-sealed didto sa Buenos Aires Argentina Temple.
“Wala Na Kami Mahadlok”
Ang pagpuyo sa ebanghelyo ni Jesukristo isip mga miyembro sa Iyang Simbahan nakapalig-on sa among kaminyoon. Nakahimo kini kanako nga usa ka mas maayo nga mama. Nakahatag kini sa among mga anak og pundasyon nga sila dili unta makaangkon. Kami masaligon sa ilang mga kaugmaon, karon nga anaa ang Simbahan sa ilang mga kinabuhi.
Mapasalamaton kaayo ako alang sa tanan nga nahitabo ug sa tanang mga leksyon nga akong nakat-unan. Ako naghunahuna nga kini importante alang kanako sa pagsinati og daghang mga butang, daghang mental nga kasakit. Ako gikinahanglan nga mahimong mapainubsanon, mobati nga gikinahanglan ko gayud ang tabang ug gugma ug pasaylo sa Dios, ug sa pagpasaylo sa akong kaugalingon sa mga binuhatang mga sayop sayo sa akong kinabuhi.
Si Jesse nahuman sa chemotherapy ug sa iyang katapusan nga nagsunod-sunod nga steroid sa Marso 2019. Mahugno gyud kami kon mobalik ang kanser ni Jesse, apan karon kami adunay mahangturong panglantaw. Karon kami na-sealed isip usa ka pamilya. Dili gyud nako mahunahuna nga walay Simbahan isip akong kadangpan alang sa tanan. Ang ebanghelyo nakausab kanamo hangtod sa kahangturan.
Bisan unsa pa ang mahitabo, kini mahimo ra nga OK. Kami dili na mahadlok. Ang sakit ni Jesse, migiya ngadto sa labing maayo nga butang nga sukad nahitabo kanamo. Kini midala kanamo ngadto sa Simbahan sa Manluluwas.