เลียโฮนา
เราจะปฏิบัติศาสนกิจเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร?
ตุลาคม 2024


“เราจะปฏิบัติศาสนกิจเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร?,” เลียโฮนา, ต.ค. 2024.

จงตามเรามา

3 นีไฟ 12–19

เราจะปฏิบัติศาสนกิจเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร?

พระผู้ช่วยให้รอดทรงรักษาชายคนหนึ่ง

He Healed Many of Diverse Diseases [พระองค์ทรงรักษาผู้ป่วยสารพัดโรคมากมาย] โดย เจ. เคิร์ก ริชาร์ดส์, ไม่อนุญาตให้ทําสําเนา

พระผู้ช่วยให้รอดทรงเชื้อเชิญสานุศิษย์ของพระองค์ให้ปฏิบัติศาสนกิจต่อผู้อื่นดังที่พระองค์ทรงทํา (ดู 3 นีไฟ 18:30; 27:21) เมื่อพระองค์เสด็จเยือนชาวนีไฟ พระองค์ทรงปฏิบัติศาสนกิจต่อพวกเขาทีละคน (ดู 3 นีไฟ 11; 17) พระองค์ทรงปฏิบัติศาสนกิจต่อพวกเขาเพราะพระองค์ทรงรักพวกเขาและต้องการให้พวกเขา—และเราทุกคน—มีความสุข มีความหวัง และได้รับการบรรเทาทุกข์จากพระองค์อย่างแท้จริง

ดังนั้นเมื่อพยายามเป็นผู้รับใช้และสานุศิษย์ที่ดีขึ้นของพระเยซูคริสต์ เราควรเริ่มจากตรงไหน?

แบบอย่างที่ดีพร้อมของพระเจ้าแสดงให้เราเห็นว่าการปฏิบัติศาสนกิจโดยแท้จริงแล้วเป็นมากกว่างานมอบหมายของศาสนจักร การปฏิบัติศาสนกิจคือการดูแลผู้อื่นเฉกเช่นพระผู้ช่วยให้รอดจะทรงดูแล การปฏิบัติศาสนกิจเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาพันธสัญญาบัพติศมาของเรา (ดู 2 นีไฟ 31:13–14; โมไซยาห์ 18:10, 13; หลักคําสอนและพันธสัญญา 20:37) ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันสอนเราว่า “หนึ่งในวิธีง่ายที่สุดที่จะบอกว่าใครเป็น ผู้ติดตามที่แท้จริง ของพระเยซูคริสต์คือวิธีที่บุคคลนั้นปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความเห็นอกเห็นใจ” (“ต้องการผู้สร้างสันติ,” เลียโฮนา, พ.ค. 2023, 98)

เมื่อเราพยายามเติมความเห็นอกเห็นใจจากใจจริงมากขึ้น เราจะพบว่าเราเข้าใกล้พระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น—และเป็นเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้น ท่านจะสร้างความเห็นอกเห็นใจ สวดอ้อนวอนให้ผู้อื่น และปฏิบัติศาสนกิจเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร?

วิธีที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงปฏิบัติศาสนกิจ

ท่านสามารถเลียนแบบพระผู้ช่วยให้รอดโดย …

“อุทรของเราเต็มไปด้วยความสงสารต่อพวกเจ้า” (3 นีไฟ 17:6)

… มีความสงสารอย่างแท้จริงต่อคนที่ท่านรับใช้ได้หรือไม่?

“จงนําพวกเขามาที่นี่และเราจะรักษาพวกเขา” (3 นีไฟ 17:7)

… ช่วยเหลือคนเจ็บป่วยและคนเป็นทุกข์ได้หรือไม่?

“เราได้ยินพระองค์ทรงสวดอ้อนวอนถึงพระบิดาเพื่อเรา” (3 นีไฟ 17:17)

… สวดอ้อนวอนให้ผู้อื่นได้หรือไม่?

“เจ้าจงเป็นสุขเพราะศรัทธาของเจ้า และบัดนี้ดูเถิด, ปีติของเราเต็มเปี่ยม” (3 นีไฟ 17:20)

… มีปีติเมื่อคนที่ท่านปฏิบัติศาสนกิจรับและตอบรับการรับใช้ของท่านได้หรือไม่?

“พระองค์ทรงพาเด็กเล็กๆ ของพวกเขามา, ทีละคน, และประทานพรให้พวกเขา” (3 นีไฟ 17:21)

… เอาใจใส่ผู้คนในฐานะปัจเจกบุคคลและรับใช้พวกเขาทีละคนได้หรือไม่?