บทที่ 103
แอลมา 52–55
คำนำ
ในสงคราม ณ จุดนี้กับชาวเลมัน ชาวนีไฟสูญเสียเมืองหลายเมืองเนื่องด้วยความขัดแย้งในหมู่ผู้คนชาวนีไฟ โมโรไน ทีแอนคัม และลี-ไฮยึดเมืองมิวเล็คและปราบกองทัพใหญ่ที่สุดกองหนึ่งของชาวเลมัน โมโรไนปฏิเสธคำขอร้องของแอโมรอนผู้นำชาวเลมันเพื่อแลกเปลี่ยนเชลยและวางแผนปลดปล่อยเชลยชาวนีไฟโดยไม่มีการหลั่งเลือด โมโรไนยืนหยัดและไม่ออมชอมกับความชั่วของแอโมรอนและผู้ติดตามเขา
หมายเหตุ: บทนี้เน้นเหตุการณ์ในชีวิตของโมโรไน ทีแอนคัม และลีไฮ ในบทต่อไปนี้นักเรียนจะเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับนักรบหนุ่ม 2,000 คนของฮีลามันดังกล่าวไว้ใน แอลมา 53:16–23
ข้อเสนอแนะสำหรับการสอน
แอลมา 52–53
โมโรไน ทีแอนคัม และลีไฮทำงานด้วยกันเพื่อปราบปรามชาวเลมัน
ก่อนชั้นเรียน ให้เขียนข้อความต่อไปนี้บนกระดาน
“เยาวชนทุกวันนี้กำลังเติบโตในอาณาเขตศัตรู” (ประธานบอยด์ เค. แพคเกอร์)
ตอนเริ่มชั้นเรียน ให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านข้อความนี้ แล้วถามว่า
-
ศัตรูคือใคร (ซาตาน)
-
ท่านเห็นหลักฐานใดยืนยันอิทธิพลของซาตานในโลกรอบตัวท่าน (นักเรียนอาจพูดถึงภาษาและเสื้อผ้าที่ไม่เหมาะสม พฤติกรรมที่ไม่ซื่อสัตย์และผิดศีลธรรม การล่อลวงที่มักจะได้รับการส่งเสริมผ่านสื่อและเทคโนโลยี)
กระตุ้นนักเรียนให้พิจารณาด้านต่างๆ ที่พวกเขาสามารถเปรียบเทียบการท้าทายที่พบเจอกับเหตุการณ์และสถานการณ์ดังบรรยายไว้ใน แอลมา 52–55 จากนั้นให้อ่านคำกล่าวต่อไปนี้ของประธานแพคเกอร์
“เยาวชนทุกวันนี้กำลังเติบโตในอาณาเขตศัตรูที่มาตรฐานทางศีลธรมเสื่อมถอยลงเรื่อยๆ แต่ในฐานะผู้รับใช้ของพระเจ้า ข้าพเจ้าสัญญาว่าท่านจะได้รับการปกป้องคุ้มครองให้พ้นจากการโจมตีของปฏิปักษ์ หาก ท่านจะเอาใจใส่การกระตุ้นเตือนจากพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์” (ดู “คำแนะนำสำหรับเยาวชน,” เลียโฮนา, พ.ย. 2011, หน้า 22)
กระตุ้นนักเรียนให้แสวงหาการนำทางจากพระวิญญาณบริสุทธิ์เพื่อพวกเขาจะต้านทานความชั่วร้ายได้
เตือนความจำของนักเรียนว่าขณะที่โมโรไนปราบกบฏของผู้ชื่นชอบราชาธิปไตย ชาวเลมันได้เข้ายึดเมืองหลายเมืองของชาวนีไฟที่สร้างแนวป้องกันไว้ (ดู แอลมา 51:26) เชื้อเชิญนักเรียนให้อ่าน แอลมา 52:14 ในใจโดยมองหาคำบรรยายของโมโรไนเกี่ยวกับสถานการณ์ของชาวนีไฟในเวลานี้ จากนั้นขอให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง แอลมา 53:9 ขอให้ชั้นเรียนระบุว่าเหตุใดสภาวการณ์ของชาวนีไฟจึงเป็นอันตราย
-
ผู้คนทำให้ตนเองตกอยู่ในสภาวการณ์ที่เป็นอันตรายทางวิญญาณด้วยวิธีใดบ้าง
เขียนพระคัมภีร์อ้างอิงต่อไปนี้บนกระดาน: แอลมา 52:5–10, 16–19 เพื่อช่วยให้นักเรียนเข้าใจบริบทและโครงเรื่องของข้อเหล่านี้ ขอให้นักเรียนสองคนอ่านออกเสียงสรุปบทสำหรับ แอลมา 52 และ 53 จากนั้นให้นักเรียนศึกษาข้อที่ท่านเขียนไว้บนกระดานโดยมองหาหลักธรรม ที่สามารถช่วยพวกเขาหลีกเลี่ยงหรือต้านทานความชั่วร้าย หลังจากให้เวลามากพอแล้ว ให้ถามดังนี้
-
เราสามารถเรียนรู้หลักธรรมอะไรบ้างจากข้อเหล่านี้ (หนึ่งในหลักธรรมอื่นๆ ที่นักเรียนจะระบุคือความจริงต่อไปนี้: หากเราหลีกเลี่ยงที่มั่นของปฏิปักษ์ เราย่อมสามารถหลีกเลี่ยงและต่อต้านการล่อลวงได้มากขึ้น)
เชื้อเชิญนักเรียนให้ใคร่ครวญสถานที่ทางกายภาพ สภาวะแวดล้อมทางสังคม หรือสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการใช้เทคโนโลยี (เช่นอินเทอร์เน็ต) ที่พวกเขารู้สึกว่าอาจจะนำไปสู่สภาวการณ์อันตรายในชีวิตพวกเขา
อธิบายว่ามอรมอนบรรยายการยืนหยัดต่อต้านชาวเลมันของทีแอนทัมโดยใช้คำต่างๆ เช่น ปกป้อง สร้างแนวป้องกัน คุ้มกัน โบย และ เสริมกำลัง ขอให้นักเรียนไตร่ตรองสิ่งที่อาจจะต้องถูก “โบย” หรือขับไล่ออกจากชีวิตพวกเขาเองเพื่อช่วยให้พวกเขามีความปลอดภัยทางวิญญาณมากขึ้น
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง แอลมา 52:19 ถามชั้นเรียนดังนี้
-
ผู้นำชาวนีไฟทำอะไรก่อนไปรบ (พวกเขาจัดประชุมสภาสงคราม)
-
สภาครอบครัวหรือสภาศาสนจักรจะคล้ายกับ “ประชุมสภาสงคราม” ในด้านใดบ้าง สภาดังกล่าวจะเสริมสร้างความเข้มแข็งให้เราในการรบกับปฏิปักษ์ได้อย่างไร
สรุป แอลมา 52:20–40 และ แอลมา 53 โดยอธิบายว่าหลังจากประชุมสภาสงคราม แม่ทัพโมโรไนและกองทัพของเขายืดเมืองแห่งอมิวเล็คคืนโดยดึงชาวเลมันออกจากที่มั่นของพวกเขา ชาวนีไฟส่งเชลยชาวเลมันจำนวนมากไปทำงานสร้างแนวป้องกันเมืองอุดมมั่งคั่ง อย่างไรก็ดี ชาวเลมันยังคงมีความสำเร็จในภูมิภาคอื่นเพราะการแตกแยกในบรรดาชาวนีไฟ
แอลมา 54–55
โมโรไนไม่ยอมรับเงื่อนไขการแลกเปลี่ยนเชลยของแอโมรอนและใช้กลยุทธ์ปลดปล่อยเชลยชาวนีไฟ
อธิบายว่า แอลมา 54 เป็นบันทึกจดหมายที่ส่งไปมาระหว่างแอโมรอน (กษัตริย์ชาวเลมัน) กับแม่ทัพโมโรไน ก่อนเหตุการณ์นี้ ชาวเลมันและชาวนีไฟต่างได้เชลยสงครามจำนวนมาก บทนี้บันทึกการตอบสนองของโมโรไนต่อคำขอของแอโมรอนเพื่อให้ชาวเลมันกับชาวนีไฟแลกเปลี่ยนเชลยกัน
อธิบายว่า แอลมา 54:9–12 มีถ้อยคำของแม่ทัพโมโรไนกับแอโมรอน เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียงข้อเหล่านี้ จากนั้นขอให้นักเรียนอีกคนหนึ่งอ่านการตอบสนองของแอโมรอนต่อแม่ทัพโมโรไนใน แอลมา 54:18–20
-
แรงจูงใจของแม่ทัพโมโรไนในการแลกเปลี่ยนเชลยต่างจากของแอโมรอนอย่างไร (ท่านอาจต้องการชี้ให้เห็นว่าโมโรไนเป็นห่วงครอบครัว ส่วนแอโมรอนเป็นห่วงเฉพาะคนทำสงครามให้เขาเพราะเขาต้องการทำลายชาวนีไฟ)
-
คำกล่าวของแอโมรอนใน แอลมา 54:18–20 สะท้อนแรงจูงใจของซาตานในการทำสงครามกับเราอย่างไร
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง แอลมา 55:1–2 ขอให้ชั้นเรียนมองหาการตอบสนองของโมโรไนต่อข้อเรียกร้องของแอโมรอน
-
เหตุใดโมโรไนจึงไม่ยอมทำสิ่งที่แอโมรอนขอ (เขารู้ว่าแอโมรอนพูดเท็จ และเขาไม่ต้องการให้แอโมรอนมีอำนาจมากกว่าที่มีอยู่แล้ว)
-
เราสามารถเรียนรู้อะไรได้บ้างจากการตอบสนองของโมโรไนต่อแอโมรอน (ถึงแม้นักเรียนจะบอกความจริงจำนวนหนึ่ง แต่พวกเขาพึงเข้าใจว่า เมื่อเรายืนหยัดทำสิ่งถูกต้อง เราสามารถป้องกันอิทธิพลชั่วไม่ให้มีอำนาจเหนือเราได้)
คำกล่าวต่อไปนี้ของโจเซฟ สมิธอาจเป็นประโยชน์ในการสนทนาข้อเหล่านี้ของท่าน
“ซาตานจะใช้สิ่งล่อใจของเขาล่อหลอกเราไม่ได้เว้นแต่ใจเราจะคล้อยตามและยินยอม” (คำสอนของประธานศาสนาจักร: โจเซฟ สมิธ [2007], หน้า 229)
“มารไม่มีอำนาจเหนือเราเว้นแต่เราจะยอมเขา” (คำสอนของประธานศาสนาจักร: โจเซฟ สมิธ, หน้า 229)
เขียนพระคัมภีร์อ้างอิงต่อไปนี้ไว้บนกระดาน: แอลมา 55:15–24, 28–31
อธิบายว่าใน แอลมา 55 เราเรียนรู้ว่าแม่ทัพโมโรไนปลดปล่อยเชลยชาวนีไฟในเมืองแห่งกิดด้วยกลยุทธ์ (วิธีที่ใช้ในสงครามเพื่อหลอกและทำให้ศัตรูเสียรู้) ใน แอลมา 55:3–14 เราเรียนรู้ว่าโมโรไนสามารถใช้ทหารชาวนีไฟชื่อเลมันไปมอมเหล้าทหารชาวเลมันที่กำลังเฝ้าเชลยชาวนีไฟ เชื้อเชิญนักเรียนให้อ่านข้อที่ท่านเขียนไว้บนกระดานในใจ โดยมองหาสิ่งที่โมโรไนทำทันทีที่เขาล้อมชาวเลมันในเมืองแห่งกิด เตือนนักเรียนให้มองหาหลักธรรมขณะที่พวกเขาศึกษา หลังจากให้เวลามากพอแล้ว ขอให้พวกเขารายงานสิ่งที่ค้นพบ ท่านอาจจะถามด้วยว่า
-
ข้อเหล่านี้สอนอะไรเกี่ยวกับโมโรไน
เขียนคำกล่าวต่อไปนี้ไว้บนกระดานและเชื้อเชิญนักเรียนให้เติมคำในช่องว่าง
เราไม่เบิกบานใน … แต่เราเบิกบานใน …
-
เราจะประยุกต์ใช้แบบอย่างของโมโรไนที่จะไม่เบิกบานในการนองเลือดได้อย่างไร ตัวอย่างเช่น เราจะประยุกต์ใช้แบบอย่างของโมโรไนกับสิ่งที่เราอ่านและดูหรือเกมที่เราเล่นได้อย่างไร
เชื้อเชิญนักเรียนให้คิดพิจารณาคำถามต่อไปนี้
-
ท่านรู้สึกว่ามอรมอนต้องการให้ท่านเรียนรู้อะไรในบทเรียนวันนี้ที่จะช่วยให้ท่านซื่อสัตย์ขณะสู้รบกับปฏิปักษ์
ท่านอาจจะให้เวลานักเรียนเขียนในสมุดจดหรือสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ว่าพวกเขาจะทำอะไรเพื่อต่อต้านการเข้าไปในเขตแดนของซาตานและยืนหยัดต่อต้านการโจมตีของเขา
สรุปโดยเป็นพยานถึงความจริงที่ท่านสนทนาในชั้นเรียนวันนี้