ដំណើររឿង​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ
មេទ័ព​មរ៉ូណៃ និង​ពេហូរ៉ាន


« មេទ័ព​មរ៉ូណៃ និង​ពេហូរ៉ាន » ដំណើររឿង​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ( ឆ្នាំ២០២៣ )

អាលម៉ា ៥៩–៦២

3:14

មេទ័ព​មរ៉ូណៃ និង​ពេហូរ៉ាន

កម្លាំង​មកពី​ព្រះ

មេទ័ព​មរ៉ូណៃ​បន្ត​ការឃ្លាំមើល ហើយ​ពួកទាហាន​ដែល​អស់កម្លាំង និង​រងរបួស​សម្រាក

ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ និង​ពួកសាសន៍​លេមិន​នៅ​ក្នុង​សង្គ្រាម ។ មរ៉ូណៃ គឺជា​មេទ័ព​នៃ​កងទ័ព​សាសន៍​នីហ្វៃ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំ​សាសន៍​នីហ្វៃ​មិន​បាន​បញ្ជូន​ទាហាន ឬ​អាហារ​គ្រប់គ្រាន់​ទេ ។ មរ៉ូណៃ​ខឹង ហើយ​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ​ទៅ​ពេហូរ៉ាន ជា​មេដឹកនាំ​នៃ​សាសន៍​នីហ្វៃ ។

អាលម៉ា ៥៩:៣–១៣; ៦០:១, ៣–៥

មេទ័ព​មរ៉ូណៃ​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ

នៅក្នុង​សំបុត្រ​របស់​លោក មរ៉ូណៃ​បាន​សួរ​ពេហូរ៉ាន​ថា ហេតុអ្វី​បាន​ជា​គាត់​មិន​បាន​បញ្ចូន​ជំនួយ​មក ។ មរ៉ូណៃ​បាន​គិត​ថា ពេហូរ៉ាន​មិន​ខ្វល់ខ្វាយ​ពី​ប្រជាជន​ទេ ហើយ​គ្រាន់តែ​ចង់​បាន​អំណាច​ប៉ុណ្ណោះ ។ មរ៉ូណៃ​ចង់​ឲ្យ​ប្រជាជន​របស់​លោក​មាន​សេរីភាព ។

អាលម៉ា ៦០

ពេហូរ៉ាន​អាន​សំបុត្រ​របស់​មេទ័ព​មរ៉ូណៃ ហើយ​មើលទៅ​សោកសៅ

ពេហូរ៉ាន​សោកសៅ​ដែល​កងទ័ព​មិនមាន​ជំនួយ ។ គាត់​ចង់​ជួយ​មរ៉ូណៃ ប៉ុន្តែ​គាត់​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន​ទេ ។ ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​មួយ​ចំនួន​បាន​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​ទាស់​នឹង​គាត់ ។

អាលម៉ា ៦១:១–៤

ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ស្លៀក​សម្លៀកបំពាក់​ប្រណីត​ឈរ​នៅលើ​កំផែង​ក្រុង ហើយ​ស្រែក

ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ទាំងនោះ​ត្រូវបាន​គេ​ហៅ​ថា​ពួកនិយម​ស្តេច ។ ពួកគេ​ចង់​មាន​អំណាច​សម្រាប់​ខ្លួនឯង ហើយ​គ្រប់គ្រង​លើ​ប្រជាជន ។ ពួកគេ​បាន​យក​រដ្ឋាភិបាល​ពី​ពេហូរ៉ាន ។

អាលម៉ា ៥១:៥; ៦១:៣–៥, ៨

ពេហូរ៉ាន​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ ហើយ​មើល​ទៅលើ​ជំរំ​មួយ

ពេហូរ៉ាន​ចង់​បន្ត​ដឹកនាំ​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ ដើម្បី​គាត់​អាច​ជួយ​ពួកគេ​បាន ។ ដូច​មរ៉ូណៃ​ដែរ គាត់​ចង់​ឲ្យ​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ធ្វើ​តាម​ព្រះ និង​រក្សា​សេរីភាព​របស់​ពួកគេ ។ គាត់​ប្រាថ្នា​ថា ពួកគេ​មិន​ចាំបាច់​ប្រយុទ្ធ​ជាមួយ​នរណា​ម្នាក់​ទេ ។ ប៉ុន្តែ​គាត់​មាន​ឆន្ទៈ​ក្នុង​ការប្រយុទ្ធ ប្រសិន​បើ​វា​ជួយ​រក្សា​ប្រជាជន​របស់​គាត់​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិភាព ។

អាលម៉ា ៦១:៩–១៤, ១៩–២០

ពេហូរ៉ាន​និយាយ​ទៅកាន់​ហ្វូងមនុស្ស​នៃ​សាសន៍​នីហ្វៃ

ពេហូរ៉ាន​បាន​ស្នើសុំ​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ឲ្យ​ជួយ​គាត់​ប្រយុទ្ធ ដើម្បី​ការពារ​គ្រួសារ​របស់​ពួកគេ សេរីភាព​របស់​ពួកគេ និង​សិទ្ធិ​របស់​ពួកគេ​ក្នុង​ការថ្វាយបង្គំ​ព្រះ ។ គាត់​បាន​ដឹង​ថា ព្រះវិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​នឹង​គង់​នៅ​ជាមួយ​ពួកគេ នៅពេល​ដែល​ពួកគេ​បាន​ជ្រើសរើស​ប្រយុទ្ធ​ដើម្បី​អ្វី​ដែល​ត្រឹមត្រូវ ។ ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ជាច្រើន​បាន​មក​ជួយ​ពេហូរ៉ាន​ការពារ​ប្រទេស​របស់​ពួកគេ ។

អាលម៉ា ៦១:៥–៧, ១៤–១៥

ពេហូរ៉ាន​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ

ពេហូរ៉ាន​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ​ទៅ​មរ៉ូណៃ ។ គាត់​មិន​ខឹង​មរ៉ូណៃ​ទេ ។ គាត់​បាន​ប្រាប់​មរ៉ូណៃ​គ្រប់យ៉ាង​ដែល​កំពុង​កើតឡើង ។ គាត់​បាន​ស្នើសុំ​មរ៉ូណៃ​ឲ្យ​មក​ជួយ​គាត់​ប្រយុទ្ធ​នឹង​ពួកនិយម​ស្តេច ។ ពេហូរ៉ាន​ដឹង​ថា​ បើ​ពួកគេ​ធ្វើតាម​ព្រះ ពួកគេ​មិន​ចាំបាច់​ភ័យខ្លាច​ទេ ។ ព្រះ​នឹង​ការពារ​ពួកគេ និង​ជួយ​ពួកគេ ។

អាលម៉ា ៦១:៩, ១៤–២១

មេទ័ព​មរ៉ូណៃ​លើក​ទង់​ឥស្សរភាព​ឡើង ហើយ​ដើរ​ក្បួនក្នុង​ចំណោម​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ

មរ៉ូណៃ​ពោរពេញ​ដោយ​ក្តីសង្ឃឹម​ដោយសារ​តែ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ពេហូរ៉ាន ។ ប៉ុន្តែ​លោក​សោកសៅ ដែល​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​មួយ​ចំនួន​កំពុង​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​ប្រជាជន​របស់​ខ្លួន ហើយ​មិន​ស្តាប់​តាម​ព្រះ ។ មរ៉ូណៃ​បាន​យក​កងទ័ព​ ហើយ​ទៅ​ជួយ​ពេហូរ៉ាន ។ លោក​បាន​លើក​ទង់​ឥស្សរភាព​ឡើង​គ្រប់​ទីកន្លែង​ដែល​លោក​ទៅ ។ ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​រាប់​ពាន់​នាក់ បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ប្រយុទ្ធ​ដើម្បី​ការពារ​សេរីភាព​របស់​ពួកគេ ។

អាលម៉ា ៦២:១–៥

មេទ័ព​មរ៉ូណៃ និង​ពេហូរ៉ាន​ញញឹម ហើយ​មើល​ទៅ​ផែនទី​មួយ

មរ៉ូណៃ និង​ពេហូរ៉ាន​បាន​យកឈ្នះ​លើ​ពួកនិយម​ស្តេច​ជាមួយ​នឹង​កងទ័ព​របស់​ពួកគេ ។ ពេហូរ៉ាន​បានក្លាយ​ទៅជា​មេដឹកនាំ​នៃ​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ម្តង​ទៀត ។ មរ៉ូណៃ​បាន​បញ្ជូន​បុរស​ជាច្រើន​ទៅជួយ​កងទ័ព​សាសន៍​នីហ្វៃ ។ លោក​ក៏​បាន​បញ្ចូន​អាហារ​ដល់​កងទ័ព​ផងដែរ ។ ឥឡូវដោយ​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​បាន​រួបរួម​គ្នា ពួកគេ​បានឈ្នះ​ការប្រយុទ្ធ​ជាច្រើន ។ ពួកគេ​បានយក​ទីក្រុង​នីហ្វៃ​ជាច្រើន​ត្រឡប់​មកវិញ​ពី​ពួកសាសន៍​លេមិន ។

អាលម៉ា ៦២:៦–៣២