«Myśli do zapamiętania: „Izrael cały wezwie Pan: ‘Do domu wróć’”», Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Stary Testament, 2022 (2021)
«Myśli do zapamiętania: „Izrael cały wezwie Pan: ‘Do domu wróć’”», Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2022
Myśli do zapamiętania
„Izrael cały wezwie Pan: ‘Do domu wróć’”
Na pustyni Synaj Mojżesz zgromadził dzieci Izraela u podnóża góry. Tam Pan oświadczył, że chce przemienić tę grupę niedawno wyzwolonych niewolników w potężny lud. „A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym”, powiedział (II Ks. Mojżeszowa 19:6). Obiecał, że będzie im się wiodło, nawet gdy będą otoczeni przez znacznie większych i potężniejszych wrogów (zob. V Ks. Mojżeszowa 28:1–14).
Wszystko to miało się wydarzyć nie dlatego, że Izraelici byli liczni, silni lub zręczni. Pan wyjaśnił, że tak się stanie, „jeżeli pilnie słuchać [będą] głosu [Jego] i przestrzegać [Jego] przymierza” (II Ks. Mojżeszowa 19:5). To moc Boga, a nie ich własna, uczyniła ich potężnym narodem.
Jednak Izraelici nie zawsze byli posłuszni Jego głosowi, a z czasem przestali dotrzymywać Jego przymierza. Wielu zaczęło czcić innych bogów i przyjęło praktyki sąsiednich kultur. Odrzucili to, co uczyniło ich narodem wyróżniającym się spośród wszystkich innych — ich relację z Panem opartą na przymierzu. Bez Bożej mocy, która ich chroniła (zob. II Ks. Królewska 17:6–7), nic nie mogło powstrzymać ich wrogów (zob. II Ks. Kronik 36:12–20).
Rozproszenie
Kilkakrotnie między około 735 a 720 r. p.n.e. Asyryjczycy najechali Północne Królestwo Izraela, będące domem dla dziesięciu z dwunastu plemion, i uprowadzili tysiące Izraelitów do niewoli do różnych części imperium asyryjskiego (zob. II Ks. Królewska 17:1–7)1. Ci Izraelici stali się znani jako „zaginione plemiona”, po części dlatego, że zostali przepędzeni z ojczyzny i rozproszeni między inne narody. Jednakże byli też zagubieni w głębszym znaczeniu tego słowa: z czasem stracili poczucie, że są ludem przymierza z Bogiem.
Ponieważ Południowe Królestwo Judy było niekiedy bardziej prawe niż Północne Królestwo, trwało przez dłuższy okres2. W końcu jednak zamieszkujący go ludzie również odwrócili się od Pana. Asyryjczycy zaatakowali i podbili większość Południowego Królestwa; tylko Jerozolima została w cudowny sposób zachowana (zob. II Ks. Królewska 19; Ks. Izajasza 10:12–13). Później, między 597 a 580 r. p.n.e., Babilończycy zniszczyli Jerozolimę, w tym świątynię, i uprowadzili do niewoli wielu mieszkańców tego miasta (zob. II Ks. Królewska 24–25; II Ks. Kronik 36; Ks. Jeremiasza 39; 52). Około 70 lat później resztce Judy pozwolono wrócić do Jerozolimy i odbudować świątynię. Wielu ludzi pozostało jednak w Babilonie3.
W miarę upływu pokoleń Izraelici ze wszystkich plemion zostali „[rozproszeni] […] pomiędzy wszystkie narody, których nie znali” (Ks. Zachariasza 7:14; zob. także Ks. Amosa 9:8–9). Niektórzy zostali wyprowadzeni przez Pana do innych krajów (zob. II Ks. Nefiego 1:1–5; Ks. Omniego 1:15–16). Inni opuścili Izrael, aby uniknąć schwytania (zob. II Ks. Królewska 25:22–26; Ks. Jeremiasza 42:13–19; 43:1–7) lub z powodów politycznych bądź ekonomicznych4.
Nazywamy te wydarzenia rozproszeniem Izraela. Posiadanie wiedzy na ten temat jest ważne z kilku powodów. Po pierwsze, jest to główny temat Starego Testamentu: wielu proroków Starego Testamentu było świadkami duchowego upadku, który doprowadził do rozproszenia Izraela. Przewidywali to rozproszenie i ostrzegali przed nim, a niektórzy z nich nawet tego doświadczyli za swego życia5. Warto o tym pamiętać, czytając Księgi Izajasza, Jeremiasza, Amosa i wiele innych ksiąg z drugiej części Starego Testamentu. Mając to na uwadze, kiedy będziesz czytać ich proroctwa o Asyrii i Babilonie, bałwochwalstwie i niewoli, spustoszeniu i ostatecznym odrodzeniu, dowiesz się, o co w nich chodzi.
Zrozumienie rozproszenia Izraela pomoże ci również lepiej poznać Księgę Mormona, ponieważ Księga Mormona to zapis dziejów gałęzi rozproszonego Izraela (zob. I Ks. Nefiego 15:12). Zapis ten zaczyna się od ucieczki rodziny Lehiego z Jerozolimy około 600 r. p.n.e., tuż przed atakiem Babilończyków. Lehi był jednym z tych proroków, którzy prorokowali o rozproszeniu Izraela6. Jego rodzina pomogła wypełnić to proroctwo, zabierając swoją gałąź domu Izraela i sadząc ją po drugiej stronie świata, na kontynentach amerykańskich.
Zniszczenie Jerozolimy przez Nebuzaradana — William Brassey Hole, © Providence Collection / na licencji goodsalt.com
Zgromadzenie
Rozproszenie Izraela to zaledwie połowa historii. Pan nie zapomni o Swoim ludzie ani go całkowicie nie opuści, nawet jeśli to lud Go opuścił. Wielu proroctwom o rozproszeniu Izraela towarzyszyło wiele obietnic, że pewnego dnia Bóg ich zgromadzi7.
Ten dzień jest dzisiaj — to czasy, w których żyjemy. Proces zgromadzenia już się rozpoczął. W 1836 roku, tysiące lat po tym, jak Mojżesz zebrał dzieci Izraela u stóp góry Synaj, Mojżesz ukazał się w Świątyni Kirtland, aby przekazać Józefowi Smithowi „klucze zgromadzenia Izraela z czterech stron świata” (Doktryna i Przymierza 110:11). Teraz, pod kierownictwem tych, którzy dzierżą te klucze, plemiona Izraela są gromadzone z każdego narodu, do którego mogą udać się słudzy Pana.
Prezydent Russell M. Nelson nazwał to zgromadzenie „najważniejszą rzeczą, która dziś ma miejsce na ziemi. Nic innego nie da się do tego porównać w rozmiarze, ważności i majestacie. I jeśli tak postanowicie, jeśli tego chcecie, możecie być ważną jego częścią”8.
W jaki sposób w nim uczestniczysz? Na czym polega gromadzenie Izraela? Czy oznacza to przywrócenie dwunastu plemion na ziemię, którą kiedyś zamieszkiwali? W rzeczywistości oznacza to coś znacznie większego o wiecznym znaczeniu. Jak wyjaśnił Prezydent Nelson:
„Gdy mówimy o gromadzeniu, stwierdzamy po prostu następującą fundamentalną prawdę: każde z dzieci naszego Niebieskiego Ojca po obu stronach zasłony zasługuje na to, by usłyszeć przesłanie przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa […].
Za każdym razem, gdy robicie cokolwiek, co pomoże komukolwiek — po obu stronach zasłony — zrobić krok w kierunku zawarcia przymierzy z Bogiem i otrzymania niezbędnych obrzędów chrztu i w świątyni, pomagacie gromadzić Izrael. Tak, to takie proste”9.
Dzieje się to tak, jak powiedział Izajasz, „jeden za drugim” (Ks. Izajasza 27:12) lub, jak przepowiedział Jeremiasz, „po jednym z każdego miasta i po dwóch z każdego rodu” (Ks. Jeremiasza 3:14).
Zgromadzenie Izraela oznacza sprowadzenie z powrotem do Boga Jego dzieci. Oznacza przywrócenie ich do relacji z Panem opartej na przymierzu. Oznacza ponowne ustanowienie „świętego narodu”, który On zapowiedział ustanowić tak dawno temu (II Ks. Mojżeszowa 19:6).
Wróć do domu
Jako osoba dotrzymująca zawartych przymierzy jesteś częścią domu Izraela10. Zostałeś zgromadzony i jesteś osobą, która bierze udział w zgromadzeniu innych ludzi. Wielowiekowa epicka historia, która rozpoczęła się od przymierza zawartego między Bogiem a Abrahamem, zbliża się do punktu kulminacyjnego, a ty odgrywasz w tym kluczową rolę. Teraz jest czas, kiedy „Izrael cały wezwie Pan: ‘Do domu wróć’”11.
Oto przesłanie, które głoszą osoby biorące udział w zgromadzeniu: Powróć do przymierza. Powróć do Syjonu. Powróć do Jezusa Chrystusa, Świętego Izraela, a On przyprowadzi cię do domu, do Boga, twojego Ojca.