« ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ ធ្នូ ។ មរ៉ូណៃ ១០ ៖ ‹ ចូរមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងទ្រង់ចុះ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ ធ្នូ ។ មរ៉ូណៃ ១០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២០

ដើម្បីឲ្យឯងបានដឹងថា ដោយ ហ្គារី អិល ខាប

ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ ធ្នូ

មរ៉ូណៃ ១០

« ចូរមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងទ្រង់ចុះ »

សិស្សរបស់អ្នកប្រហែលជាមានបទពិសោធន៍ដ៏មានន័យតាមរយៈការអានព្រះគម្ពីរមរមននៅឆ្នាំនេះ ។ សូមលើកឡើងពីបទពិសោធន៍ទាំងនេះដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សគ្រប់រូបឲ្យសិក្សាបទគម្ពីរ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យនឹកស្រមៃថា មរ៉ូណៃកំពុងមកថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ តើពួកគេនឹងនិយាយអ្វីខ្លះទៅកាន់លោកអំពីអ្វីដែលលោកបានសរសេរនៅក្នុង មរ៉ូណៃ ១០ ? តើមានខគម្ពីរណាមួយដែលមានន័យជាពិសេសចំពោះពួកគេ ? ប្រហែលជាពួកគេអាចចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលពួកគេធ្លាប់មានជាមួយនឹងខគម្ពីរទាំងនេះ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

មរ៉ូណៃ ១០:៣–៧

ខ្ញុំអាចដឹងការពិតតាមរយៈអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

សិស្សអាចទទួលបានការយល់ដឹងថ្មី ប្រសិនបើពួកគេសិក្សា មរ៉ូណៃ ១០:៣–៥ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ ដើម្បីជួយពួកគេ អ្នកអាចសរសេរឃ្លាសំខាន់ៗនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះនៅលើក្រដាសតូចៗ ហើយឲ្យក្រដាសមួយដល់សិស្សម្នាក់ៗ ឬក្រុមមួយ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណា ឬពិភាក្សាពីអត្ថន័យនៃឃ្លារបស់ពួកគេ រួមទាំងអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីអនុវត្តវានៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេផងដែរ ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចអាន មរ៉ូណៃ ១០:៣–៥ រួមគ្នា ហើយឈប់នៅពេលអ្នកដល់ត្រង់ឃ្លាដែលសិស្សម្នាក់បានសិក្សាដើម្បីឲ្យសិស្សអាចចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេ ។
ដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលពួកគេធ្លាប់មានជាមួយនឹងការធ្វើតាមការអញ្ជើញរបស់មរ៉ូណៃនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យនឹកស្រមៃថា ពួកគេកំពុងព្យាយាមដើម្បីលើកទឹកចិត្តមិត្ត ឬសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ដើម្បីទទួលទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះគម្ពីរមរមន ។ តើពួកគេអាចប្រើ មរ៉ូណៃ ១០:៣–៧ តាមរបៀបណា ? តើពួកគេអាចចែកចាយបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះ ? តើយើងអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃការស្គាល់អ្វីមួយ « តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » តាមរបៀបណា ? ( មរ៉ូណៃ ១០:៥ ) ។

មរ៉ូណៃ ១០:៨–២៥

« កុំបដិសេធអំណោយទានទាំងឡាយនៃព្រះឡើយ » ។

ហេតុអ្វីការដាស់តឿន « កុំបដិសេធអំណោយទានទាំងឡាយនៃព្រះឡើយ »មានសារៈសំខាន់ជាពិសេសនៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ? ( មរ៉ូណៃ ១០:៨ ) ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាសំណួរនេះ នៅពេលពួកគេអាន មរ៉ូណៃ ១០:៨–១៨ ។ ដើម្បីជួយពង្រឹងជំនឿរបស់សិស្សលើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយគំរូរបស់មនុស្សដែលកំពុងប្រើអំណោយទាននីមួយៗដែលបានសរសេរនៅក្នុង មរ៉ូណៃ ១០:៩–១៦ ។ គំរូអាចយកចេញពីបទគម្ពីរ ពីប្រវត្តិសាសនាចក្រ ឬមកពីជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ ( គំរូដកស្រង់មកពីព្រះគម្ពីរមរមនត្រូវបានណែនាំនៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ អ្នកក៏អាចពិភាក្សាពីរបៀបដែលអំណោយទានមួយចំនួនដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងការលេចចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមនផងដែរ ។ ហេតុអ្វីវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងស្វែងរកទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះគម្ពីរមរមនដើម្បីជឿលើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ ? តើពេលខ្លះយើងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បី « បដិសេធ »អំណោយទានទាំងឡាយនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ? តើអំណោយទានទាំងនេះជួយយើង« មករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងទ្រង់ » តាមរបៀបណា ? ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ១០:៣០–៣៣ ) ។
វិធីមួយទៀតដើម្បីរុករកនូវអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ គឺការសរសេរសំណួរដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន តើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណគឺជាអ្វី ? តើវាត្រូវបានផ្ដល់ដល់នរណាខ្លះ ? ហេតុអ្វីវាត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យ ? និង តើយើងទទួលវាតាមរបៀបណា ? បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រាវជ្រាវ មរ៉ូណៃ ១០:៨–២៥ ដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ ។ ( សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ និងប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ក៏អាចជួយបានដែរ ) ។ បន្ថែមពីលើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដែលមាននៅក្នុង ខទី ៩–១៦ តើអំណោយទានអ្វីផ្សេងទៀត « របស់ព្រះ » ដែលយើងធ្លាប់ទទួល ឬបានទទួលពរតាមរយៈវា ?( មរ៉ូណៃ ១០:៨ ) ។ អ្នកគួរចែកចាយអ្វីដែលអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី បានបង្រៀនថា « អំណោយទានទាំងឡាយខាងវិញ្ញាណមានច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ និងមិនចេះចប់មិនចេះហើយឡើយ ។ អំណោយទានទាំងឡាយដែលមានសម្ដែងចេញនោះ គឺជាការបង្ហាញឲ្យឃើញអំពីការចាក់បង្ហូរព្រះគុណដ៏ឥតព្រំដែន ដែលព្រះដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា ប្រទានដល់បុគ្គលដែលស្រឡាញ់ ហើយបម្រើទ្រង់ » ( A New Witness for the Articles of Faith [ ឆ្នាំ ១៩៨៥ ] ទំព័រ ៣៧១ ) ។

មរ៉ូណៃ ១០:៣០–៣៣

ខ្ញុំអាចល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្វីទៅដែលនឹងជួយសិស្សរបស់អ្នកទទួលយកការអញ្ជើញរបស់មរ៉ូណៃ « ចូរមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយឲ្យបាលល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងទ្រង់ចុះ ? » ( មរ៉ូណៃ ១០:៣២ ) ។ ប្រហែលជាការចាប់ផ្ដើមនឹងទំនុកតម្កើងមួយអំពីប្រធានបទនេះ ដូចជា « ចូរមកតាមខ្ញុំ »( ទំនុកតម្កើង ល.រ.៦៣ ) អាចយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណមកក្នុងការពិភាក្សារបស់អ្នក ហើយសិស្សអាចចែកចាយទំនាក់ទំនងណាមួយដែលពួកគេមើលឃើញរវាងទំនុកតម្កើង និងសេចក្ដីពិតដែលមាននៅក្នុង មរ៉ូណៃ ១០:៣០–៣៣ ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ និងទំនុកតម្កើងនេះអំពីអត្ថន័យនៃការមករកព្រះគ្រីស្ទ ? តើការ « ឲ្យល្អឥតខ្ចោះក្នុងទ្រង់ » មានន័យដូចម្ដេច ?( សូមមើលផងដែរគ. និង ស. ៧៦:៥០–៥៣, ៦៩ ) ។ សូមចែកចាយអារម្មណ៍របស់អ្នកអំពីអត្ថន័យនៃ « ឲ្យល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវ » ( គ. និង ស. ៧៦:៦៩ ) ហើយលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ។
ដោយសារការពិភាក្សានេះគឺជាការពិភាក្សាចុងក្រោយរបស់សិស្សអ្នកអំពីព្រះគម្ពីរមរមននៅឆ្នាំនេះ អ្នកគួរសុំឲ្យសិស្សចែកចាយពីអារម្មណ៍មួយចំនួនដែលពួកគេមាន និងអ្វីដែលពួកគេបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សាព្រះគម្ពីរនេះ ។ ដើម្បីជួយសិស្សធ្វើកិច្ចការនេះ អ្នកអាចអាន មរ៉ូណៃ ១០:៣២–៣៣ រួមគ្នា ហើយសុំឲ្យសិស្សចំណាយពេលពីរបីនាទីពិចារណាពីរបៀបដែលព្រះគម្ពីរមរមនបានជួយពួកគេឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ។ អ្នកអាចសួរថា តើព្រះគម្ពីរមរមនបានជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើវាបានជួយយើងឲ្យពឹងផ្អែកកាន់តែខ្លាំងលើព្រះគុណរបស់ព្រះគ្រីស្ទតាមរបៀបណា ? តើវាបានជួយយើង « កុំឲ្យបដិសេធ » ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរបៀបណា ? សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេពីព្រះគម្ពីរមរមន និងសាក្សីរបស់ព្រះគម្ពីរនេះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យទន្ទឹងរង់ចាំសិក្សាគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញានៅឆ្នាំក្រោយ អ្នកអាចរំឭក មរ៉ូណៃ ១០:៩–១៦ ហើយពនន្យល់ថា អំណោយទានទាំងនេះគឺមាននៅក្នុងសាសនាចក្រសព្វថ្ងៃនេះ ។ នៅពេលយើងអានគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា យើងនឹងឃើញពីរបៀបដែលអំណោយទាន និងព្រះចេស្ដារបស់ព្រះត្រូវបានប្រើដើម្បីធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់នៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

ការបើកបង្ហាញពីអំណោយទានខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។

ការបង្រៀនដោយព្រះវិញ្ញាណ ៖ នីហ្វៃ និងលីហៃ( ហេលេមិន ៥:១៧–១៩ )
សេចក្ដីជំនឿដ៏ធំ ៖ អាលម៉ា អាមូលេក, អាំម៉ូន និងមនុស្សផ្សេងទៀត ( អេធើរ ១២:១៣–២២ )
ការព្យាបាល ៖ អាលម៉ា ( អាលម៉ា ១៥:៥–១១ )
អព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យ ៖ ពួកសិស្សទាំងបីរូប( នីហ្វៃទី ៣ ២៨:១៩–២២ )
ការព្យាករ ៖លីហៃ ( នីហ្វៃទី ២ ១:៦–៧ )
ការមើលឃើញពួកទេវតា ៖ អាមូលេក( អាលម៉ា ១០:៧–១០ )
ការបកប្រែភាសា ៖ ម៉ូសាយ( ម៉ូសាយ ២៨:១១–១៦ )

ទីបន្ទាល់របស់ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់អំពីអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ ។

« សេចក្ដីជំនឿ ។ នៅពេលអ្នកជឿគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ហើយទទួលបានសេចក្ដីជំនឿ ដែលជាអំណោយទានមួយរបស់ព្រះ នោះទ្រង់បន្ថែមសេចក្ដីជំនឿបន្ថែមទៀត ដោយការផ្ដល់សេចក្ដីជំនឿយ៉ាងច្រើនជាបន្តបន្ទាប់ទៀត ។ …

« អំណោយទាននៃការព្យាបាល ខ្ញុំនៅទីនេះដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់ចំពោះករណីជាច្រើនដែលបុរស ស្ត្រី និងកុមារត្រូវបានព្យាបាលដោយព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ តាមរយៈការដាក់ដៃលើ ហើយខ្ញុំបានឃើញមនុស្សជាច្រើនដែលហៀបនឹងស្លាប់ ប៉ុន្តែបន្តនៅមានជីវិត ហើយខ្លះទៀត វិញ្ញាណរបស់ពួកគេបានចាកចេញពីរូបកាយ ហើយបានត្រឡប់មកវិញ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ខ្ញុំបានឃើញអ្នកជំងឺបានជាសះស្បើយដោយការដាក់ដៃលើ ស្របតាមការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ …

« ការព្យាករ, វិវរណៈ និងចំណេះដឹង ។ បុរសស្ត្រីគ្រប់រូបអាចក្លាយជាអ្នកទទួលវិវរណៈហើយមានទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលជាវិញ្ញាណនៃការព្យាករ ហើយមើលឃើញជាមុននូវព្រះតំរិះ និងព្រះទ័យរបស់ព្រះចំពោះពួកគេ ចៀសវាងពីអំពើអាក្រក់ ហើយជ្រើសយកអ្វីដែលល្អ » ( Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [ ឆ្នាំ១៩៩៧ ] ទំព័រ ២៥២–២៥៣ ) ។

« ចូរយកនូវអំណោយទានដ៏ល្អទាំងអស់ » ។

ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានប្រាប់ពីរបៀបដែលការស្វែងរកអំណោយទានខាងវិញ្ញាណបានផ្ដល់ពរជ័យដល់ម្ដាយរបស់លោក ៖ « ដោយបាត់បង់ស្វាមីរបស់គាត់ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំដែលជាស្ត្រីមេម៉ាយគឺជួបនូវការលំបាក ។ របៀបដែលគាត់បានអធិស្ឋានសូមនូវអ្វីដែលគាត់ត្រូវការចាំបាច់ដើម្បីបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់ក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់កូនតូចៗទាំងបីនាក់របស់គាត់ គឺអស្ចារ្យណាស់ ! គាត់បានស្វែងរក គាត់មានភាពស័ក្ដិសម ហើយគាត់បានទទួលពរជ័យ ! ការអធិស្ឋានរបស់គាត់បានទទួលចម្លើយតាមរបៀបជាច្រើន រួមទាំងការទទួលអំណោយទានខាងវិញ្ញាណផងដែរ ។ គាត់មានអំណោយទានជាច្រើន ប៉ុន្តែអំណោយទានមួយដែលដក់ជាប់នៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំគឺអំណោយទាននៃសេចក្ដីជំនឿ ទីបន្ទាល់ និងប្រាជ្ញា » ( « Spiritual Gifts » Ensign ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៨៦ ទំព័រ ៧២ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមទុកពេលឲ្យសិស្សបានចែកចាយ ។ « នៅពេលសិស្សចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន នោះពួកគេមិនគ្រាន់តែទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណ ហើយពង្រឹងទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេក៏លើកទឹកចិត្តសិស្សផ្សេងទៀតក្នុងថ្នាក់ឲ្យរកឃើញសេចក្ដីពិតសម្រាប់ខ្លួនឯងផងដែរ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៣០ ) ។