3.

Zasady kapłaństwa

3.0

Wstęp

Kapłaństwo to upoważnienie i moc Boga. Poprzez kapłaństwo Ojciec Niebieski wykonuje Swoje dzieło, „by przynieść nieśmiertelność i życie wieczne człowiekowi” (Ks. Mojżesza 1:39). Bóg daje upoważnienie i moc Swoim synom i córkom na ziemi, aby pomagali w wykonywaniu tego dzieła (zob. rozdział 1.).

3.2

Błogosławieństwa kapłaństwa

Poprzez przymierza i obrzędy kapłańskie Bóg udostępnia wspaniałe błogosławieństwa wszystkim Swoim dzieciom. Do tych błogosławieństw należą:

• Chrzest i członkostwo w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.

• Dar Ducha Świętego.

• Przyjmowanie sakramentu.

• Upoważnienie i moc dane do służby w powołaniach kościelnych i wykonywania powierzonych zadań.

• Otrzymanie błogosławieństwa patriarchalnego oraz innych błogosławieństw kapłańskich: uzdrowienia, pocieszenia i przewodnictwa.

• Bycie obdarowanym mocą Boga w świątyni.

• Bycie zapieczętowanym na wieczność do członków rodziny.

• Obietnica życia wiecznego.

3.3

Kapłaństwo Melchizedeka i Kapłaństwo Aarona

Kapłaństwo w Kościele składa się z dwóch części: Kapłaństwa Melchizedeka i Kapłaństwa Aarona (zob. Doktryna i Przymierza 107:1).

3.3.1

Kapłaństwo Melchizedeka

Kapłaństwo Melchizedeka to „[Święte Kapłaństwo] według Porządku Syna Bożego” (Doktryna i Przymierza 107:3). To moc, dzięki której synowie i córki Boga mogą stać się Mu podobni (zob. Doktryna i Przymierza 84:19–21; 132:19–20).

Dzięki temu upoważnieniu przywódcy kościelni kierują i zarządzają całą duchową pracą Kościoła (zob. Doktryna i Przymierza 107:18).

Prezydent palika jest przewodniczącym wyższym kapłanem w paliku (zob. Doktryna i Przymierza 107:8, 10; zob. także rozdział 6. w tym podręczniku). Biskup jest przewodniczącym wyższym kapłanem w okręgu (zob. Doktryna i Przymierza 107:17; zob. także rozdział 7. w tym podręczniku).

Aby uzyskać informacje na temat urzędów i obowiązków związanych z Kapłaństwem Melchizedeka, zobacz 8.1.

3.3.2

Kapłaństwo Aarona

Kapłaństwo Aarona jest „dodatkiem do […] Kapłaństwa Melchizedeka” (Doktryna i Przymierza 107:14). Dzierży klucze:

• Posługi aniołów.

• Ewangelii pokuty.

• Udzielania obrzędów zewnętrznych, w tym chrztu dla odpuszczenia grzechów.

(Zob. Doktryna i Przymierza 13:1; 84:26–27; 107:20).

Biskup jest prezydentem Kapłaństwa Aarona w okręgu (zob. Doktryna i Przymierza 107:15).

Aby uzyskać informacje na temat urzędów i obowiązków związanych z Kapłaństwem Aarona, zobacz 10.1.3.

3.4

Upoważnienie kapłańskie

Upoważnienie kapłańskie to upoważnienie do reprezentowania Boga i działania w Jego imieniu. W Kościele korzystanie z całego upoważnienia kapłańskiego następuje pod kierownictwem tych, którzy posiadają klucze kapłańskie

3.4.1

Klucze kapłańskie

Klucze kapłańskie to upoważnienie do kierowania korzystaniem z kapłaństwa na rzecz dzieci Boga.

3.4.1.1

Osoby, które dzierżą klucze kapłańskie

Pan nadał każdemu ze Swoich Apostołów wszystkie klucze przynależące do królestwa Boga na ziemi. Najstarszy stażem Apostoł, Prezydent Kościoła, jest jedyną osobą na ziemi upoważnioną, aby używać wszystkich tych kluczy kapłańskich (zob. Doktryna i Przymierza 81:1–2; 107:64–67, 91–92; 132:7).

Pod kierownictwem Prezydenta Kościoła przywódcy kapłańscy otrzymują klucze, aby mogli przewodniczyć w zakresie swoich obowiązków. Do tych przywódców należą:

• Prezydenci palików i dystryktów.

• Biskupi i prezydenci gmin.

• Prezydenci kworów Kapłaństwa Aarona i Kapłaństwa Melchizedeka.

• Prezydenci świątyń.

• Prezydenci misji oraz prezydenci centrów szkolenia misjonarzy.

Ci przywódcy otrzymują klucze kapłańskie, kiedy są wyświęcani do swoich powołań.

Klucze kapłańskie nie są przekazywane innym osobom, w tym doradcom lokalnych przywódców kapłańskich czy prezydentom organizacji kościelnych. Prezydenci organizacji Kościoła przewodniczą pod kierunkiem osób, które dzierżą kapłaństwo (zob. 4.2.4).

3.4.1.2

Porządek w dziele Pana

Klucze kapłańskie zapewniają, że dzieło zbawienia i wywyższenia jest wykonywane w sposób uporządkowany (zob. Doktryna i Przymierza 42:11; 132:8). Osoby, które dzierżą klucze kapłańskie kierują dziełem Pana w zakresie powierzonych im obowiązków. To upoważnienie do przewodniczenia jest w mocy jedynie podczas wykonywania konkretnych obowiązków w ramach powołania danego przywódcy. Po odwołaniu z powołania przywódcy kapłańscy nie dzierżą już związanych z nim kluczy.

3.4.2

Nadanie kapłaństwa i ustanowienie na urząd

Pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłańskie, Kapłaństwo Aarona i Kapłaństwo Melchizedeka jest nadawane godnym mężczyznom, którzy są członkami Kościoła (zob. Doktryna i Przymierza 84:14–17). Po nadaniu odpowiedniego kapłaństwa osoba jest ustanawiana na urząd w danym kapłaństwie, taki jak diakon czy starszy. Posiadacz kapłaństwa korzysta z kapłaństwa według praw i obowiązków danego urzędu (zob. Doktryna i Przymierza 107:99).

Aby uzyskać więcej informacji na temat nadawania kapłaństwa i ustanawiania na urząd, zobacz 8.1.1 i 18.10.

3.4.3

Delegowanie upoważnienia kapłańskiego do służby w Kościele

3.4.3.1

Wyświęcenie

Kiedy mężczyźni lub kobiety są wyświęcani pod kierownictwem osób, które dzierżą klucze kapłańskie, udzielone zostaje im upoważnienie od Boga do działania w danym powołaniu. Po odwołaniu z powołania dana osoba nie posiada dłużej związanego z nim upoważnienia.

Wszyscy członkowie Kościoła, którzy są wyświęcani do służby, otrzymują boskie upoważnienie i obowiązek, aby działać w swoim powołaniu. Na przykład:

• Kobieta, która jest powoływana i wyświęcana przez biskupa jako prezydent Stowarzyszenia Pomocy w okręgu, otrzymuje upoważnienie, aby kierować pracą Stowarzyszenia Pomocy w okręgu.

Wszystkie osoby, które są powołane i wyświęcone, służą pod kierownictwem osób, które im przewodniczą (zob. 3.4.1.2).

3.4.3.2

Wyznaczenie zadania

Przewodniczący przywódcy kościelni mogą delegować upoważnienie przez wyznaczenie zadania. Kiedy mężczyźni i kobiety otrzymują te wyznaczone zadania, dostają od Boga upoważnienie do działania. Na przykład:

• Pierwsze Prezydium lub Kworum Dwunastu Apostołów deleguje upoważnienie Siedemdziesiątym, których zadaniem jest zarządzanie poszczególnymi obszarami i przewodniczenie na konferencjach palików.

• Upoważnienie jest delegowane członkom Kościoła, aby mogli służyć jako posługujący bracia i posługujące siostry.

Upoważnienie, które jest delegowane poprzez wyznaczenie zadania, jest ograniczone jedynie do konkretnych obowiązków i czasu trwania danego zadania.

3.4.4

Prawe korzystanie z upoważnienia kapłańskiego

Z tego upoważnienia można korzystać jedynie w prawości (zob. Doktryna i Przymierza 121:36). Można je stosować poprzez perswazję, wytrwałość, delikatność, łagodność, miłość i dobroć (zob. Doktryna i Przymierza 121:41–42).

Osoby, które stosują upoważnienie kapłańskie, nie narzucają swojej woli innym. Nie korzystają z niego do realizowania samolubnych celów.

3.5

Moc kapłańska

Moc kapłańska to moc, dzięki której Bóg błogosławi Swoje dzieci. Boża moc kapłańska spływa na wszystkich członków Kościoła — kobiety i mężczyzn — kiedy dotrzymują przymierzy, które z Nim zawarli. Członkowie zawierają te przymierza, kiedy przyjmują obrzędy kapłańskie. (Zob. Doktryna i Przymierza 84:19–20).

Błogosławieństwa mocy kapłańskiej, które mogą otrzymać członkowie, to:

• Przewodnictwo w ich życiu.

• Natchnienie, aby wiedzieć, jak służyć członkom rodziny i bliźnim.

• Siła do wytrwania i pokonywania wyzwań.

• Dary Ducha do rozwijania swoich umiejętności.

• Objawienie, aby dowiedzieć się, jak wypełniać dzieło, do którego wykonania jest się ustanowionym, wyświęconym lub wyznaczonym poprzez zadanie.

• Pomoc i siła, aby stawać się bardziej podobnym do Jezusa Chrystusa i Ojca Niebieskiego.

3.5.1

Przymierza

Przymierze to uroczysta obietnica między Bogiem a Jego dziećmi. Bóg ustala warunki przymierza, a Jego dzieci zgadzają się je wypełniać. Bóg obiecuje błogosławić Swoje dzieci, gdy wypełniają zawarte przymierza.

Wszyscy, którzy wytrwają do końca, dotrzymując swoich przymierzy, otrzymają życie wieczne (zob. II Ks. Nefiego 31:17–20; Doktryna i Przymierza 14:7).

Rodzice, przywódcy kościelni i inne osoby pomagają poszczególnym osobom przygotować się do zawarcia przymierzy, co następuje w trakcie przyjmowania obrzędów ewangelii. Upewniają się, że dana osoba rozumie przymierza, które ma zamiar zawrzeć. Kiedy przymierze zostanie przez nią zawarte, pomagają jej go dotrzymywać. (Zob. Ks. Mosjasza 18:8–11, 23–26).

3.5.2

Obrzędy

Obrzęd to święty akt dokonany dzięki upoważnieniu kapłaństwa.

W wielu obrzędach osoby zawierają przymierza z Bogiem. Na przykład podczas chrztu, sakramentu, obdarowania i w trakcie obrzędu zapieczętowania małżeństwa.

Obrzędy zbawienia i wywyższenia są niezbędne do życia wiecznego. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz 18.1.

3.6

Kapłaństwo i dom

Wszyscy członkowie Kościoła, którzy dotrzymują swoich przymierzy — kobiety, mężczyźni i dzieci — są błogosławieni Bożą mocą kapłańską w swych domach dla wzmocnienia ich samych oraz ich rodzin (zob. 3.5). Moc ta pomoże członkom w wykonywaniu Bożego dzieła zbawienia i wywyższenia w życiu osobistym i w ich rodzinach (zob. 2.2).

Mężczyźni, którzy dzierżą Kapłaństwo Melchizedeka, mogą udzielać członkom rodziny błogosławieństw kapłańskich, aby zapewnić wskazówki, uzdrowienie i pocieszenie. W razie potrzeby członkowie Kościoła mogą także poprosić o te błogosławieństwa dalszych krewnych, posługujących braci lub lokalnych przywódców kościelnych.