„18. Udzielanie obrzędów i błogosławieństw kapłańskich”, Wybrane zagadnienia z Podręcznika ogólnego (2023).
„18. Udzielanie obrzędów i błogosławieństw kapłańskich”, Wybrane zagadnienia z Podręcznika ogólnego
18.
Udzielanie obrzędów i błogosławieństw kapłańskich
18.0
Wstęp
Obrzędy i błogosławieństwa to święte działania dokonywane z upoważnienia kapłaństwa i w imię Jezusa Chrystusa. Obrzędy i błogosławieństwa kapłańskie zapewniają dostęp do mocy Boga (zob. Doktryna i Przymierza 84:20).
Obrzędy i błogosławieństwa mają być udzielane z wiarą w Ojca Niebieskiego i w Jezusa Chrystusa oraz zgodnie z przewodnictwem Ducha Świętego. Przywódcy upewniają się, że są wykonywane z właściwą zgodą (jeśli to konieczne), wymaganym upoważnieniem kapłańskim, we właściwy sposób i przez godnych uczestników (zob. 18.3).
18.1
Obrzędy zbawienia i wywyższenia
Kapłaństwo obejmuje upoważnienie do udzielania obrzędów ewangelii, które są niezbędne do zbawienia i wywyższenia. Ludzie zawierają święte przymierza z Bogiem, gdy otrzymują te obrzędy. Obrzędy zbawienia i wywyższenia są wymienione poniżej:
-
Chrzest
-
Konfirmacja i dar Ducha Świętego
-
Nadanie Kapłaństwa Melchizedeka i ustanowienie na urząd (dla mężczyzn)
-
Obdarowanie w świątyni
-
Zapieczętowanie w świątyni
Jeśli dziecko, które urodziło się w przymierzu, umiera przed ukończeniem 8 lat, żadne obrzędy nie są wymagane ani dokonywane. Jeśli dziecko nie urodziło się w przymierzu, jedynym obrzędem, którego potrzebuje, jest zapieczętowanie do rodziców. Dzięki Zadośćuczynieniu Zbawiciela wszystkie dzieci, które zmarły przed ukończeniem 8. roku życia, są „zbawione w celestialnym królestwie niebieskim” (Doktryna i Przymierza 137:10; zob. także Ks. Moroniego 8:8–12).
18.3
Udział w obrzędzie lub błogosławieństwie
Osoby, które udzielają obrzędu lub błogosławieństwa albo w nim uczestniczą, muszą posiadać niezbędne upoważnienie kapłańskie i być godne. Ogólnie ujmując, norma godności jest powiązana z posiadaniem rekomendacji świątynnej. Jednakże, zgodnie z przewodnictwem Ducha i według wskazówek zawartych w tym rozdziale, biskupi i prezydenci palików mogą zezwolić ojcom i mężom, którzy posiadają niezbędny urząd kapłański, na dokonywanie lub branie udziału w niektórych obrzędach i błogosławieństwach, nawet jeśli nie są w pełni godni wejścia do świątyni. Posiadacz kapłaństwa, na którym ciążą nierozwiązane poważne grzechy, nie powinien brać w nich udziału.
Dokonanie lub otrzymanie niektórych obrzędów i błogosławieństw wymaga zgody przewodniczącego przywódcy, który dzierży niezbędne klucze kapłańskie (zob. 3.4.1). W razie potrzeby zgody może udzielić upoważniony przez niego doradca. Zobacz poniższe tabele. Odniesienia do prezydentów palików dotyczą również prezydentów misji. Odniesienia do biskupów dotyczą również prezydentów gmin.
Którzy przywódcy dzierżą klucze, aby udzielić zgody na dokonanie lub otrzymanie obrzędów zbawienia i wywyższenia?
|
Obrzęd |
Kto dzierży klucze |
|---|---|
Obrzęd Chrzest | Kto dzierży klucze Biskup (dla 8-letnich dzieci oraz dla członków zapisanych w rejestrach w wieku 9 lat i starszych, których chrzest został opóźniony z powodu niepełnosprawności intelektualnej) Prezydent misji (dla nawróconych) |
Obrzęd Konfirmacja i dar Ducha Świętego | Kto dzierży klucze Biskup (dla 8-letnich dzieci oraz dla członków zapisanych w rejestrach w wieku 9 lat i starszych, których chrzest został opóźniony z powodu niepełnosprawności intelektualnej) Prezydent misji (dla nawróconych) |
Obrzęd Nadanie Kapłaństwa Melchizedeka i ustanowienie na urząd (dla mężczyzn) | Kto dzierży klucze Prezydent palika |
Obrzęd Obdarowanie w świątyni | Kto dzierży klucze Biskup i prezydent palika |
Obrzęd Zapieczętowanie w świątyni | Kto dzierży klucze Biskup i prezydent palika |
Którzy przywódcy posiadają klucze, aby udzielić zgody na wykonanie lub otrzymanie innych obrzędów i błogosławieństw?
|
Obrzęd lub błogosławieństwo |
Kto dzierży klucze |
|---|---|
Obrzęd lub błogosławieństwo Nadawanie imienia i błogosławienie dzieci | Kto dzierży klucze Biskup |
Obrzęd lub błogosławieństwo Sakrament | Kto dzierży klucze Biskup |
Obrzęd lub błogosławieństwo Nadanie Kapłaństwa Aarona i ustanowienie na urząd (dla młodych mężczyzn i mężczyzn) | Kto dzierży klucze Biskup |
Obrzęd lub błogosławieństwo Wyświęcanie członków do służby w powołaniach | Kto dzierży klucze Zobacz 30.8 |
Obrzęd lub błogosławieństwo Poświęcenie oliwy | Kto dzierży klucze Zgoda nie jest potrzebna |
Obrzęd lub błogosławieństwo Udzielanie błogosławieństwa chorym | Kto dzierży klucze Zgoda nie jest potrzebna |
Obrzęd lub błogosławieństwo Błogosławieństwa pocieszenia i rady, w tym błogosławieństwa ojcowskie | Kto dzierży klucze Zgoda nie jest potrzebna |
Obrzęd lub błogosławieństwo Poświęcenie domu | Kto dzierży klucze Zgoda nie jest potrzebna |
Obrzęd lub błogosławieństwo Poświęcenie grobów | Kto dzierży klucze Przywódca kapłański, który przewodniczy ceremonii |
Obrzęd lub błogosławieństwo Błogosławieństwa patriarchalne | Kto dzierży klucze Biskup |
18.4
Obrzędy udzielane małoletnim dzieciom
Małoletnie dziecko może otrzymać błogosławieństwo, zostać ochrzczone, konfirmowane, ustanowione na urząd w kapłaństwie lub wyświęcone do powołania jedynie za zgodą (1) rodziców, którzy mają prawo do podjęcia tej decyzji lub (2) opiekunów prawnych.
18.6
Nadawanie imienia i błogosławienie dzieci
Dzieci zazwyczaj mają nadawane imiona oraz otrzymują błogosławieństwo w czasie spotkania w dniu postu i świadectw w okręgu, na terenie którego mieszkają rodzice.
18.6.1
Kto udziela błogosławieństwa
Obrzęd nadania imienia i błogosławienia dziecka jest dokonywany przez posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka zgodnie z treścią Doktryny i Przymierzy 20:70.
Osoba lub rodzina, która pragnie, aby dziecko otrzymało obrzęd nadania imienia i błogosławieństwo, koordynuje ten obrzęd z biskupem. Dzierży on klucze kapłańskie do nadawania imion i błogosławienia dzieci w okręgu.
Biskup może pozwolić ojcu, który dzierży Kapłaństwo Melchizedeka, aby nadał imię i pobłogosławił swoje dziecko, nawet jeśli ojciec nie jest w pełni godny wejścia do świątyni (zob. 18.3). Biskupi zachęcają ojców, aby przygotowywali się do błogosławienia własnych dzieci.
18.6.2
Instrukcje
Pod kierownictwem rady biskupiej posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka gromadzą się w kręgu, aby nadać imię i pobłogosławić dziecko. Kładą ręce pod niemowlęciem lub delikatnie kładą ręce na głowie starszego dziecka. Następnie osoba wypowiadająca słowa:
-
Zwraca się do Ojca Niebieskiego tak, jak w modlitwie.
-
Stwierdza, że błogosławieństwo jest udzielane z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Nadaje dziecku imiona.
-
Zwraca się do dziecka.
-
Udziela dziecku błogosławieństwa zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.6.3
Formularz rejestru dziecka i świadectwo błogosławieństwa
Zanim dziecko zostanie pobłogosławione, pisarz korzysta z Zasobów przywódcy i pisarza (LCR), aby przygotować formularz rejestru dziecka. Po udzieleniu błogosławieństwa tworzy rejestr członkowski w tym systemie i przygotowuje Świadectwo błogosławieństwa. Świadectwo jest podpisywane przez biskupa i przekazywane rodzicom lub opiekunom dziecka.
Imię i nazwisko w rejestrze członkowskim i na świadectwie powinno być zgodne z aktem urodzenia lub aktualnym prawnym imieniem i nazwiskiem.
18.7
Chrzest
Chrzest przez zanurzenie w wodzie dokonany przez osobę posiadającą upoważnienie jest konieczny, aby dana osoba została członkiem Kościoła i przyjęła Ducha Świętego. Wszystkie osoby, które dążą do wywyższenia, muszą podążać za przykładem Zbawiciela poprzez otrzymanie tych obrzędów.
18.7.1
Zatwierdzenie osoby do chrztu i konfirmacji
18.7.1.1
Dzieci, które są zapisane w rejestrach
Biskup dzierży klucze kapłańskie do chrztu 8-letnich członków zapisanych w rejestrach okręgu. Dzieci te powinny zostać ochrzczone i konfirmowane w dniu swoich 8. urodzin lub tak szybko po, jak to jest możliwe (zob. Doktryna i Przymierza 68:27). Dotyczy to dzieci, które posiadają już kościelny rejestr członkowski (zob. 33.6.2). Gdy kończą one 8 lat, biskup upewnia się, że mają okazję do przyjęcia ewangelii oraz że zostaną ochrzczone i konfirmowane.
Biskup lub wyznaczony doradca przeprowadza wywiady z dziećmi zapisanymi w rejestrach, do chrztu i konfirmacji. Instrukcje znajdują się w 31.2.3.1.
Aby uzyskać informacje na temat wypełniania Rejestru chrztu i konfirmacji, zobacz 18.8.3.
18.7.1.2
Nawróceni
Prezydent misji posiada klucze kapłańskie do chrzczenia nawróconych w misji. Z tego powodu pełnoetatowi misjonarze przeprowadzają z osobami nawróconymi wywiady do chrztu i konfirmacji.
18.7.2
Uroczystość chrztu
Uroczystość chrztu powinna być prosta, krótka i podnosząca na duchu. Może ona obejmować:
-
Preludium muzyczne
-
Krótkie powitanie przez brata, który prowadzi uroczystość
-
Hymn na rozpoczęcie i modlitwę
-
Jedno lub dwa krótkie przesłania na tematy ewangelii, np. o chrzcie i darze Ducha Świętego.
-
Wybrane utwory muzyczne
-
Chrzest
-
Czas na oddawanie czci, gdy osoby uczestniczące w chrzcie przebierają się w suche ubrania (w tym czasie można grać lub śpiewać hymny albo pieśni Organizacji Podstawowej)
-
Konfirmację 8-letnich członków zapisanych w rejestrach; konfirmację nawróconych, jeśli tak zadecyduje biskup (zob. 18.8)
-
Składanie świadectw przez nowo nawróconych, jeśli tego pragną
-
Hymn na zakończenie i modlitwę
-
Postludium muzyczne
Kiedy dziecko zapisane w rejestrach przygotowuje się do chrztu, członek rady biskupiej i prezydium Organizacji Podstawowej naradzają się z rodziną, aby zaplanować i wyznaczyć uroczystość chrztu. Członek rady biskupiej prowadzi uroczystość. Jeśli więcej niż jedno dziecko ma być ochrzczone w tym samym miesiącu, można zorganizować połączoną uroczystość chrztu.
W palikach, w których wiele dzieci jest zapisanych w rejestrach, dzieci z wielu okręgów mogą być ochrzczone podczas wspólnej uroczystości chrztu. Członek prezydium palika lub wyznaczony członek rady wyższej prowadzi tę uroczystość.
Chrzest członka rodziny nie powinien być opóźniany do czasu, aż ojciec otrzyma kapłaństwo i sam dokona chrztu.
Pod przewodnictwem rady biskupiej przywódca misyjny okręgu (jeśli jest powołany) lub członek prezydium kworum starszych, który przewodniczy pracy misjonarskiej, planuje i prowadzi uroczystości chrztu dla osób nawróconych. Koordynują oni działania z pełnoetatowymi misjonarzami.
18.7.3
Kto dokonuje obrzędu
Obrzęd chrztu jest dokonywany przez kapłana lub posiadacza Kapłaństwa Melchizedeka. Osoba, która dokonuje chrztu, musi być zatwierdzona przez biskupa (lub przez prezydenta misji, jeśli pełnoetatowy misjonarz dokonuje chrztu).
Biskup może pozwolić ojcu, który jest kapłanem lub posiadaczem Kapłaństwa Melchizedeka, aby ochrzcił swoje dziecko, nawet jeśli ojciec nie jest w pełni godny wejścia do świątyni (zob. 18.3). Biskupi zachęcają ojców, aby przygotowywali się do ochrzczenia własnych dzieci.
18.7.4
Gdzie należy wykonać obrzęd
Chrzty powinny być dokonywane w chrzcielnicy, jeśli jest ona dostępna. Jeśli nie ma chrzcielnicy, można użyć bezpiecznego zbiornika wodnego.
Dla zachowania bezpieczeństwa odpowiedzialna osoba dorosła musi być obecna, gdy chrzcielnica jest wypełniana wodą, i pozostać przy niej, aż zostanie opróżniona, wyczyszczona i zabezpieczona. Chrzcielnica powinna być opróżniana z wody natychmiast po każdej uroczystości chrztu. Drzwi do chrzcielnicy powinny być zamknięte, gdy nie jest ona używana.
18.7.5
Strój
Osoba, która dokonuje chrztu, i osoba, która jest chrzczona, zakładają biały strój, który nie jest prześwitujący po zamoczeniu. Obdarowana osoba podczas dokonywania chrztu ma pod tym strojem odzienie świątynne. Lokalne jednostki kupują stroje do chrztu z funduszu budżetowego i nie pobierają opłat za jego używanie.
18.7.6
Świadkowie
Dwóch świadków, zatwierdzonych przez przewodniczącego przywódcę, obserwuje każdy chrzest, aby upewnić się, że został on dokonany we właściwy sposób. Jako świadkowie mogą służyć ochrzczeni członkowie Kościoła, w tym dzieci i młodzież.
Chrzest musi być powtórzony, jeśli słowa nie zostały wypowiedziane dokładnie tak, jak zostało to podane w Doktrynie i Przymierzach 20:73. Należy go również powtórzyć, jeśli część ciała, włosów lub odzieży danej osoby nie została całkowicie zanurzona.
18.7.7
Instrukcje
Aby dokonać obrzędu chrztu, kapłan lub posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka:
-
Staje w wodzie z chrzczoną osobą.
-
Trzyma prawy nadgarstek tej osoby lewą dłonią (dla wygody i bezpieczeństwa). Osoba chrzczona trzyma lewy nadgarstek posiadacza kapłaństwa lewą dłonią.
-
Podnosi prawe ramię pod kątem prostym.
-
Wypowiada pełne imiona i nazwisko osoby i mówi: „Otrzymawszy upoważnienie od Jezusa Chrystusa, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen” (Doktryna i Przymierza 20:73).
-
Pozwala osobie chrzczonej złapać się za nos prawą dłonią (dla wygody); następnie umieszcza swoją rękę na plecach osoby chrzczonej i zanurza ją całkowicie, łącznie z odzieżą.
-
Pomaga osobie wynurzyć się z wody.
18.8
Konfirmacja i dar Ducha Świętego
Po chrzcie dana osoba zostaje konfirmowana na członka Kościoła i otrzymuje Ducha Świętego poprzez nałożenie rąk (zob. Doktryna i Przymierza 20:41; Dzieje Apostolskie 19:1–6). Osoba ta staje się członkiem Kościoła po tym, jak oba te obrzędy zostaną wykonane i zapisane we właściwy sposób (zob. Ew. Jana 3:5; Doktryna i Przymierza 33:11; III Nefi 27:20).
Biskup nadzoruje proces konfirmacji. Konfirmacja ośmioletnich dzieci dokonywana jest zazwyczaj w dniu chrztu. Konfirmacja osób nawróconych zazwyczaj dokonywana jest na spotkaniu sakramentalnym w okręgu, na terenie którego mieszkają, najlepiej w niedzielę po chrzcie.
Członek rady biskupiej przestrzega wytycznych przedstawionych w 29.2.1.1 przy przedstawianiu nowych członków.
18.8.1
Kto dokonuje obrzędu
Jedynie posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka, który jest godny wejścia do świątyni, może być osobą wypowiadającą słowa podczas konfirmacji. Jednakże biskup może pozwolić ojcu, który dzierży Kapłaństwo Melchizedeka, stanąć w kręgu podczas konfirmacji jego dziecka, nawet jeśli ojciec nie jest w pełni godny wejścia do świątyni (zob. 18.3).
Co najmniej jeden członek rady biskupiej uczestniczy w tym obrzędzie. Kiedy misjonarze będący starszymi nauczają nawróconego, biskup zaprasza ich do udziału.
18.8.2
Instrukcje
Pod kierownictwem rady biskupiej jeden lub kilku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka może uczestniczyć w konfirmacji. Delikatnie kładą ręce na głowie konfirmowanej osoby. Następnie osoba wypowiadająca słowa:
-
Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.
-
Mówi, że obrzęd jest dokonywany z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Konfirmuje osobę na członka Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
-
Mówi: „Przyjmij Ducha Świętego” (nie: „Przyjmij dar Ducha Świętego”).
-
Udziela błogosławieństwa zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.8.3
Rejestr i świadectwo chrztu i konfirmacji
Zanim dziecko, które jest zapisane w rejestrach, odbędzie wywiad do chrztu, pisarz korzysta z LCR do przygotowania formularza chrztu i konfirmacji. Biskup lub wyznaczony doradca przeprowadza wywiad i podpisuje formularz. Po chrzcie i konfirmacji pisarz korzysta z tego formularza, aby zaktualizować rejestr członkowski dziecka w LCR.
Kiedy pełnoetatowy misjonarz przeprowadza wywiad do chrztu z osobą nawróconą, wypełnia Rejestr chrztu i konfirmacji przy użyciu aplikacji Księga obszaru — kalendarz (Area Book Planner [ABP]). Po chrzcie i konfirmacji misjonarze zapisują informacje o obrzędach w ABP i przesyłają je drogą elektroniczną pisarzowi okręgu. Pisarz okręgu przegląda informacje w LCR i sporządza rejestr członkowski.
Po utworzeniu rejestru członkowskiego pisarz przygotowuje Świadectwo chrztu i konfirmacji. Świadectwo to jest podpisywane przez biskupa i przekazywane osobie.
Imię i nazwisko w rejestrze członkowskim i na świadectwie powinno być zgodne z aktem urodzenia lub aktualnym prawnym imieniem i nazwiskiem.
18.9
Sakrament
Członkowie Kościoła spotykają się w dzień sabatu, aby oddawać cześć Bogu i przyjąć sakrament (zob. Doktryna i Przymierza 20:75; 59:9; Ks. Moroniego 6:5–6). Podczas tego obrzędu spożywają chleb i wodę, aby pamiętać o ofierze ciała i krwi Zbawiciela oraz aby odnowić święte przymierza (zob. Ew. Mateusza 26:26–28; Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Marka 14:20–25; Ew. Łukasza 22:15–20; III Nefi 18; Ks. Moroniego 6:6).
18.9.1
Zgoda na udzielanie sakramentu
Biskup posiada klucze kapłańskie do udzielania sakramentu w okręgu. Wszystkie osoby, które uczestniczą w przygotowaniu, błogosławieniu i roznoszeniu sakramentu, muszą otrzymać zgodę od biskupa lub osoby pod jego kierownictwem.
18.9.2
Kto dokonuje obrzędu
-
Nauczyciele, kapłani i posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą przygotowywać sakrament.
-
Kapłani i posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą błogosławić sakrament.
-
Diakoni, nauczyciele, kapłani i posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą roznosić sakrament.
18.9.3
Wytyczne dotyczące sakramentu
Ze względu na świętą naturę sakramentu przywódcy kapłańscy powinni starannie się przygotować, aby obrzęd ten był uporządkowany i pełen czci.
Osoby, które udzielają sakramentu, powinny czynić to w godny sposób, zdając sobie sprawę, że reprezentują Pana.
Roznoszenie sakramentu powinno być czymś naturalnym, a nie nazbyt formalnym.
Chociaż sakrament jest przeznaczony dla członków Kościoła, nie powinno się uniemożliwiać innym osobom jego przyjmowania.
18.9.4
Instrukcje
-
Osoby, które przygotowują, błogosławią lub rozdają sakrament, najpierw myją ręce mydłem lub innym środkiem czyszczącym.
-
Nauczyciele, kapłani lub posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka upewniają się, że tacki na chleb z niepołamanym chlebem, tacki z kubkami czystej wody i czyste obrusy znajdują się na miejscu przed spotkaniem.
-
Gdy członkowie okręgu śpiewają hymn sakramentalny, osoby, które będą błogosławić sakrament, z szacunkiem wstają, odkrywają obrus znad tacek z chlebem i łamią chleb na małe kawałki.
-
Po hymnie osoba błogosławiąca chleb klęka i odmawia modlitwę sakramentalną w celu pobłogosławienia chleba (zob. Doktryna i Przymierza 20:77).
-
Biskup upewnia się, że modlitwy sakramentalne są wypowiadane jasno, poprawnie i z godnością. Jeśli ktoś pomyli słowa i sam się poprawi, żadne napomnienie nie jest potrzebne. Jeśli nie naprawi swojego błędu, biskup uprzejmie prosi o powtórzenie modlitwy.
-
Po modlitwie posiadacze kapłaństwa w atmosferze szacunku roznoszą chleb członkom. Przewodniczący przywódca otrzymuje go jako pierwszy, po czym nie ma ustalonego porządku. Kiedy członkowie otrzymają tackę, mogą przekazywać ją sobie nawzajem.
-
Jeśli to możliwe, członkowie przyjmują chleb prawą ręką.
-
Gdy chleb zostanie rozdany wszystkim członkom, osoby rozdające sakrament odnoszą tacki do stołu sakramentalnego. Osoby błogosławiące sakrament, zakrywają obrusem tacki z chlebem i odkrywają tacki z wodą.
-
Osoba błogosławiąca wodę klęka i odmawia modlitwę sakramentalną w celu pobłogosławienia wody (zob. Doktryna i Przymierza 20:79). Używa słowa woda zamiast wino.
-
Po modlitwie posiadacze kapłaństwa w atmosferze szacunku rozdają wodę członkom. Przewodniczący przywódca otrzymuje ją jako pierwszy, po czym nie ma ustalonego porządku.
-
Gdy woda zostanie rozdana wszystkim członkom, osoby rozdające sakrament odnoszą tacki do stołu sakramentalnego. Osoby, które błogosławiły sakrament, zakrywają obrusem tacki z wodą i wraz z osobami, które rozdawały sakrament, wracają na swoje miejsca.
-
Po spotkaniu osoby, które przygotowały sakrament, sprzątają, składają obrusy i usuwają niewykorzystany chleb.
18.10
Nadawanie kapłaństwa i ustanawianie na urząd
Istnieją dwa podziały kapłaństwa: Kapłaństwo Aarona i Melchizedeka (zob. 3.3; Doktryna i Przymierza 107:1, 6). Kiedy kapłaństwo jest nadawane danej osobie, jest ona również ustanawiana na urząd w tym kapłaństwie. Po nadaniu jednego z tych kapłaństw mężczyzna musi być jedynie ustanowiony do któregoś z urzędów w tym kapłaństwie.
18.10.1
Kapłaństwo Melchizedeka
Prezydent palika dzierży klucze kapłańskie nadawania Kapłaństwa Melchizedeka i ustanawiania na urzędy starszego i wyższego kapłana. Jednakże biskup zazwyczaj rekomenduje członków do tych ustanowień.
18.10.1.1
Starsi
Godni bracia mogą otrzymać Kapłaństwo Melchizedeka i zostać ustanowieni starszymi, gdy mają 18 lat lub więcej. W oparciu o indywidualną sytuację biskup określa, czy młody mężczyzna powinien być rekomendowany do ustanowienia starszym wkrótce po swoich 18. urodzinach czy dłużej pozostać w kworum kapłanów.
Podejmując tę decyzję, biskup najpierw konsultuje się z młodym mężczyzną oraz jego rodzicami lub opiekunami. Godni mężczyźni powinni zostać ustanowieni starszymi przed osiągnięciem 19 lat lub przed opuszczeniem domu w celu ukończenia studiów wyższych, służby na pełnoetatowej misji, służby wojskowej lub przyjęciem pełnoetatowej pracy.
Niedawno ochrzczeni mężczyźni w wieku 18 lat i starsi są ustanawiani na urząd starszego po tym, jak:
-
Otrzymali Kapłaństwo Aarona i służyli jako kapłani.
-
Rozwinęli wystarczające zrozumienie ewangelii.
-
Okazali swoją godność.
Nie jest wymagany konkretny okres stażu członkowskiego w Kościele.
18.10.1.2
Wyżsi kapłani
Mężczyźni są ustanawiani na urząd wyższego kapłana, gdy są powoływani do prezydium palika, rady wyższej lub rady biskupiej.
18.10.1.3
Przeprowadzanie wywiadów i popieranie
Za zgodą prezydium palika biskup przeprowadza wywiad z bratem zgodnie z instrukcjami znajdującymi się w Rejestrze ustanowienia w Kapłaństwie Melchizedeka. Następnie członek prezydium palika również przeprowadza z nim wywiad. Za zgodą prezydenta misji prezydent dystryktu może przeprowadzić wywiad z bratem, który ma zostać ustanowiony starszym (zob. 6.3).
18.10.2
Kapłaństwo Aarona
Biskup dzierży klucze kapłańskie nadawania Kapłaństwa Aarona i ustanawiania na urzędy diakona, nauczyciela i kapłana. Godni bracia są zazwyczaj ustanawiani na te urzędy w następującym wieku, ale nie wcześniej:
-
Diakon na początku roku, w którym kończy 12 lat.
-
Nauczyciel na początku roku, w którym kończy 14 lat.
-
Kapłan na początku roku, w którym kończy 16 lat.
Biskup lub wyznaczony doradca przeprowadza wywiady z osobami, które mają być ustanowione diakonami lub nauczycielami, aby określić, czy są duchowo przygotowane. Biskup przeprowadza wywiady z braćmi, którzy mają zostać ustanowieni kapłanami.
Przed wywiadem z młodym mężczyzną w celu ustanowienia w kapłaństwie członek rady biskupiej uzyskuje zgodę od rodziców lub opiekunów tego młodego mężczyzny. Jeśli rodzice są rozwiedzeni, uzyskuje on zgodę od rodzica(ów) będącego opiekunem prawnym.
18.10.3
Przedstawianie członka do poparcia przed jego ustanowieniem
Po przeprowadzeniu wywiadu z bratem i uznaniu go za godnego ustanowienia na urząd w kapłaństwie, zostaje on przedstawiony do poparcia (zob. Doktryna i Przymierza 20:65, 67). Bracia, którzy mają zostać ustanowieni starszymi lub wyższymi kapłanami, są przedstawiani przez członka prezydium palika podczas generalnej sesji konferencji palika (zob. 6.3, aby uzyskać wskazówki dla prezydentów dystryktów). Bracia, którzy mają zostać ustanowieni diakonami, nauczycielami lub kapłanami, są przedstawiani przez członka rady biskupiej na spotkaniu sakramentalnym.
Osoba, która prowadzi poparcie, prosi brata, aby wstał. Ogłasza propozycję nadania Kapłaństwa Aarona lub Melchizedeka (jeśli to konieczne) i ustanowienia brata na urząd w kapłaństwie. Następnie prosi członków o poparcie tej propozycji. Na przykład, aby przedstawić brata do ustanowienia starszym, może on użyć następujących słów:
„Proponujemy, aby [imię i nazwisko] otrzymał Kapłaństwo Melchizedeka i został ustanowiony starszym. Ci, którzy są za, mogą to okazać poprzez podniesienie ręki. [Krótka przerwa]. Jeśli ktoś jest przeciw, także może to okazać. [Krótka przerwa]”.
Jeśli członek o dobrej reputacji sprzeciwia się ustanowieniu, przewodniczący przywódca lub inny wyznaczony przywódca kapłański spotyka się z nim na osobności po spotkaniu. Przywódca stara się zrozumieć, dlaczego członek jest przeciw. Dowiaduje się, czy członek wie coś o postępowaniu, które mogłoby dyskwalifikować osobę do ustanowienia na urząd w kapłaństwie.
W niektórych przypadkach brat może potrzebować ustanowienia starszym lub wyższym kapłanem, zanim będzie mógł zostać przedstawiony na konferencji palika. Kiedy tak się dzieje, zostaje przedstawiony do uzyskania poparcia na spotkaniu sakramentalnym w swoim okręgu. Następnie zostaje przedstawiony na następnej konferencji palika, w celu ratyfikowania ustanowienia (dostosowując proces popierania, opisany powyżej).
18.10.4
Kto dokonuje obrzędu
Prezydent palika lub posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka pod jego kierownictwem może ustanowić mężczyznę na urząd starszego. Za zgodą prezydenta misji prezydent dystryktu lub osoba pod jego kierownictwem może dokonać ustanowienia (zob. 6.3). Tylko posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą stać w kręgu.
Prezydent palika lub wyższy kapłan pod jego kierownictwem może ustanowić mężczyznę na urząd wyższego kapłana. Tylko wyżsi kapłani mogą stać w kręgu.
Osoba, która ustanawia mężczyznę na urząd w Kapłaństwie Melchizedeka, powinna być godna wejścia do świątyni. Musi być obecny prezydent palika lub wyznaczona przez niego osoba.
Kapłan lub posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka może ustanowić brata na urząd diakona, nauczyciela lub kapłana. Musi być on upoważniony przez biskupa. Musi być obecny biskup lub wyznaczona przez niego osoba.
Aby uczestniczyć w ustanowieniu w Kapłaństwie Aarona, dana osoba musi być kapłanem lub posiadaczem Kapłaństwa Melchizedeka.
Biskup może zezwolić ojcu, który jest kapłanem lub posiadaczem Kapłaństwa Melchizedeka, aby ustanowił swojego syna na urząd diakona, nauczyciela lub kapłana, nawet jeśli ojciec nie jest w pełni godny wejścia do świątyni (zob. 18.3). Biskupi zachęcają ojców, aby przygotowywali się do ustanowienia swoich synów.
18.10.5
Instrukcje
Aby nadać kapłaństwo i ustanowić daną osobę na urząd w kapłaństwie, jeden lub kilku upoważnionych posiadaczy kapłaństwa delikatnie kładzie ręce na głowie tej osoby. Następnie osoba wypowiadająca słowa:
-
Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.
-
Podaje upoważnienie, które osobiście posiada, w celu dokonania tego obrzędu (Kapłaństwo Aarona lub Kapłaństwo Melchizedeka).
-
Nadaje Kapłaństwo Aarona lub Kapłaństwo Melchizedeka, chyba że zostało już ono nadane.
-
Ustanawia tę osobę na urząd w Kapłaństwie Aarona lub Melchizedeka i nadaje jej prawa, moce i upoważnienie związane z danym urzędem.
-
Udziela błogosławieństwa zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
Aby ustanowić osobę na urząd w kapłaństwie po tym, jak już otrzymała odpowiednie kapłaństwo, osoba, która dokonuje ustanowienia, pomija krok 3.
18.10.6
Rejestr i świadectwo ustanowienia
Przed wywiadem z bratem w celu ustanowienia go na urząd w Kapłaństwie Aarona pisarz korzysta z LCR, aby przygotować Rejestr ustanowienia w Kapłaństwie Aarona. Biskup lub wyznaczony doradca przeprowadza wywiad i podpisuje formularz, jeśli spełnione są wszystkie warunki godności.
Po ustanowieniu biskup lub wyznaczony doradca wypełnia formularz i przekazuje go pisarzowi. Zapisuje on ustanowienie w LCR i przygotowuje świadectwo ustanowienia.
W rejestrze i świadectwie ustanowienia powinno być używane aktualne prawne imię i nazwisko osoby.
18.11
Wyświęcanie członków do służby w powołaniach
Członkowie, którzy są powoływani i popierani na większość stanowisk w Kościele, powinni zostać wyświęceni do służby na tym stanowisku (zob. Ew. Jana 15:16; Doktryna i Przymierza 42:11; zob. także 3.4.3.1 w tym podręczniku). Podczas wyświęcenia osoba otrzymuje (1) upoważnienie do działania w powołaniu i (2) słowa błogosławieństwa według przewodnictwa Ducha.
Prezydenci palików, biskupi i prezydenci kworów podczas wyświęcenia otrzymują klucze prezydentury (zob. 3.4.1.1). Jednakże słowo klucze nie powinno być używane podczas wyświęcenia członków do służby w innych powołaniach, również w przypadku doradców w prezydiach.
18.11.1
Kto dokonuje wyświęcenia
Wyświęcenia dokonuje posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka. Musi otrzymać zgodę przywódcy, który dzierży odpowiednie klucze kapłańskie. Osoby, które są upoważnione do dokonania wyświęcenia, są wskazane w 30.8. Starszy nie powinien być osobą wypowiadającą słowa ani stać w kręgu, gdy mężczyzna jest wyświęcany na urząd, który wymaga, aby był on wyższym kapłanem.
Pod kierownictwem przewodniczącego przywódcy jeden lub kilku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka może uczestniczyć w wyświęceniu. Prezydenci są wyświęceni przed ich doradcami.
Przewodniczący przywódca może pozwolić mężowi lub ojcu, który dzierży Kapłaństwo Melchizedeka, stanąć w kręgu podczas wyświęcania żony lub dzieci, nawet jeśli nie jest w pełni godny wejścia do świątyni (zob. 18.3).
18.11.2
Instrukcje
Jeden lub kilku upoważnionych posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka delikatnie kładzie ręce na głowie osoby. Następnie osoba wypowiadająca słowa:
-
Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.
-
Stwierdza, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Wyświęca osobę do powołania w paliku, okręgu, kworum lub klasie.
-
Nadaje klucze, jeśli osoba ta powinna je otrzymać.
-
Udziela błogosławieństwa zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.12
Poświęcanie oliwy
Posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka muszą poświęcić oliwę z oliwek, zanim będzie mogła być używana do namaszczenia chorych lub udręczonych (zob. List Jakuba 5:14). Nie można używać żadnej innej oliwy.
Członkowie nie powinni spożywać poświęconej oliwy ani wylewać ją na zmienione chorobowo części ciała.
18.12.1
Kto dokonuje obrzędu
Jeden lub kilku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka może poświęcić oliwę. Nie muszą uzyskiwać zgody przywódcy kapłańskiego.
18.12.2
Instrukcje
Aby poświęcić oliwę, posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka:
-
Trzyma otwarty pojemnik z oliwą z oliwek.
-
Zwraca się do Ojca Niebieskiego tak, jak w modlitwie.
-
Stwierdza, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Poświęca oliwę (nie pojemnik) i wyświęca ją dla namaszczenia i błogosławienia chorych i udręczonych.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.13
Udzielanie błogosławieństwa osobom chorym
Błogosławienie osób chorych „przez nałożenie rąk” składa się z dwóch części: namaszczenia oliwą i zapieczętowania namaszczenia z błogosławieństwem. Jeśli poświęcona oliwa nie jest dostępna, błogosławieństwo może być udzielone z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka, bez namaszczenia.
18.13.1
Kto udziela błogosławieństwa
Tylko godni posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą udzielać błogosławieństw chorym lub udręczonym. Nie muszą uzyskiwać zgody przywódcy kapłańskiego. Jeśli jest to możliwe, ojciec, który dzierży Kapłaństwo Melchizedeka, udziela błogosławieństw chorym członkom swojej rodziny.
Zazwyczaj dwóch lub kilku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka udziela błogosławieństwa chorym. Jednakże jedna osoba można dokonać zarówno namaszczenia, jak i zapieczętowania.
18.13.2
Instrukcje
Namaszczenia oliwą dokonuje jeden posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka. Posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka:
-
Wylewa kroplę poświęconej oliwy na głowę osoby.
-
Delikatnie nakłada ręce na głowę tej osoby i wymawia jej pełne imiona i nazwisko.
-
Stwierdza, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Mówi, że namaszcza oliwą, która została poświęcona dla namaszczenia i błogosławienia chorych i udręczonych.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
Aby zapieczętować namaszczenie, jeden lub kilku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka delikatnie kładzie ręce na głowie osoby. Wtedy ten, który pieczętuje namaszczenie:
-
Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.
-
Stwierdza, że pieczętuje namaszczenie z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Udziela błogosławieństwa zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.14
Błogosławieństwa pocieszenia i rady, w tym błogosławieństwa ojcowskie
18.14.1
Kto udziela błogosławieństwa
Posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka mogą udzielić błogosławieństwa pocieszenia i rady członkom swojej rodziny i innym osobom, które o nie poproszą.
Ojciec, który posiada Kapłaństwo Melchizedeka, może udzielić błogosławieństwa ojcowskiego swoim dzieciom. Rodzice zachęcają swoje dzieci, aby w razie potrzeby zabiegały o błogosławieństwa ojcowskie. Błogosławieństwo ojcowskie można zapisać na użytek osobisty.
Posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka nie musi zabiegać o uzyskanie zgody przywódcy kapłańskiego, aby udzielić błogosławieństwa pocieszenia i rady lub błogosławieństwa ojcowskiego.
18.14.2
Instrukcje
Aby udzielić błogosławieństwa pocieszenia i rady lub błogosławieństwa ojcowskiego, jeden lub kilku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka delikatnie kładzie ręce na głowie osoby. Następnie osoba wypowiadająca słowa:
-
Wymawia pełne imiona i nazwisko danej osoby.
-
Stwierdza, że błogosławieństwo jest udzielane z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Wypowiada słowa błogosławieństwa, pocieszenia i rady zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.15
Poświęcanie domów
Członkowie Kościoła mogą poświęcać swoje domy poprzez upoważnienie Kapłaństwa Melchizedeka.
18.15.2
Instrukcje
Aby poświęcić dom, posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka:
-
Zwraca się do Ojca Niebieskiego tak, jak w modlitwie.
-
Stwierdza, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Poświęca dom jako święte miejsce, w którym może przebywać Duch Święty, i wypowiada inne słowa zgodnie z przewodnictwem Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
18.16
Poświęcanie grobów
18.16.1
Kto poświęca grób
Osoba, która poświęca grób, powinna posiadać Kapłaństwo Melchizedeka i być upoważniona przez przywódcę kapłańskiego, który prowadzi uroczystość.
18.16.2
Instrukcje
Aby poświęcić grób, posiadacz Kapłaństwa Melchizedeka:
-
Zwraca się do Ojca Niebieskiego tak, jak w modlitwie.
-
Stwierdza, że działa z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
-
Poświęca i przeznacza miejsce pochówku jako miejsce spoczynku ciała zmarłego.
-
Modli się, aby miejsce to pozostało uświęcone i chronione do czasu Zmartwychwstania (tam, gdzie jest to stosowne).
-
Prosi Ojca Niebieskiego, aby pocieszył rodzinę i wyraża myśli według przewodnictwa Ducha.
-
Kończy w imię Jezusa Chrystusa.
Jeśli ciało członka Kościoła zostało skremowane, przewodniczący przywódca podejmuje decyzję, czy poświęcić miejsce, w którym przechowywane są prochy.
18.17
Błogosławieństwa patriarchalne
Każdy godny, ochrzczony członek ma prawo otrzymać błogosławieństwo patriarchalne, które zawiera natchnione wskazówki od Ojca Niebieskiego (zob. I Ks. Mojżeszowa 48:14–16; 49; II Ks. Nefiego 4:3–11).
Biskup lub wyznaczony doradca przeprowadza wywiady z członkami, którzy pragną otrzymać błogosławieństwo patriarchalne. Jeśli członek jest godny, osoba przeprowadzająca wywiad przygotowuje rekomendację do otrzymania błogosławieństwa patriarchalnego. Przesyła ją przez System błogosławieństw patriarchalnych na stronie ChurchofJesusChrist.org.
Osoba, która wydaje Rekomendację do otrzymania błogosławieństwa patriarchalnego, upewnia się, że członek jest wystarczająco dojrzały, aby zrozumieć znaczenie i świętą naturę błogosławieństwa.
18.17.1
Otrzymanie błogosławieństwa patriarchalnego
Po otrzymaniu rekomendacji członek kontaktuje się z patriarchą, aby umówić się na spotkanie, żeby otrzymać błogosławieństwo patriarchalne. W dniu spotkania członek powinien w duchu modlitwy udać się do patriarchy w stroju niedzielnym.
Każde błogosławieństwo patriarchalne jest święte, poufne i osobiste. Dlatego udziela się go na osobności, z wyjątkiem ograniczonej liczby członków rodziny, którzy mogą być obecni.
Osoba, która otrzymuje błogosławieństwo patriarchalne, powinna cenić jego słowa, rozważać je i żyć tak, aby być godną otrzymania obiecanych błogosławieństw w tym życiu i w wieczności.
Członkowie Kościoła nie powinni porównywać błogosławieństw ani dzielić się ich treścią, z wyjątkiem członków bliskiej rodziny. Błogosławieństw patriarchalnych nie należy czytać podczas spotkań kościelnych ani innych publicznych zgromadzeń.