۲۰.

سرگرمی‌ها

۱.۲۰

اهداف

سرگرمی‌های کلیسا، اعضاء و دیگران را به عنوان «هموطن با مقدّسین» گرد‌هم می‌آورد (افسسیان ۱۹:۲). اهداف سرگرمی‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ایجاد ایمان به عیسی مسیح.

• ایجاد سرگرمی و تقویت وحدت.

• فراهم کردن فرصت‌هایی برای رشد شخصی.

• استحکام افراد و خانواده‌ها.

• کمک به اعضا برای شرکت در کار رستگاری و بلندمرتبگی (به ۲.۱ مراجعه کنید).

۲.۲۰

برنامه ریزی سرگرمی‌ها

قبل از برنامه ریزی یک فعالیت، رهبران نیازهای روحانی و فیزیکی اعضاء را در نظر می‌گیرند. رهبران راهنمایی روح را هنگام تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه نوع فعالیتی می‌تواند به رفع این نیازها کمک کند، جستجو کنند.

۱.۲.۲۰

مسئولیت برنامه‌ریزی سرگرمی‌ها

سرگرمی‌های بخش را می‌توان بر اساس نیازهای محلی به یکی از روش‌های زیر برنامه ریزی کرد:

• شورای بخش میبایست بر برنامه ریزی نظارت کند.

• شورای بخش می‌تواند سازمان‌های خاصی را برای کمک به برنامه‌ریزی یک یا چند سرگرمی‌ تعیین کند.

• در صورت نیاز و در صورت وجود اعضای کافی، اُسقُف و مشاورانش می‌تواند کمیتۀ سرگرمی‌های بخش را سازماندهی کند.

برای اطلاعات در مورد برنامه‌ریزی سرگرمی‌های نوجوانان بخش، به ۳.۱.۲.۱۰ و ۳.۱.۲.۱۱ مراجعه کنید.

۲.۲.۲۰

دعوت از همه برای شرکت کردن

کسانی که سرگرمی‌هایی را برنامه‌ریزی می‌کنند باید به همه، به‌ویژه اعضای جدید، اعضای کمتر فعّال، نوجوانان، بزرگسالان مجرّد، افراد دارای معلولیت و افراد با ادیان دیگر ارتباط داشته باشند.

سرگرمی‌ها نباید بار ناروا را بر دوش رهبران و اعضاء بگذارند.

۳.۲.۲۰

معیارها

سرگرمی‌های کلیسا باید نشاط‌بخش باشد و بر آنچه که «پارسا، دوست داشتنی، یا شهرت خوبی داشته یا شایستۀ ستایش» است تأکید کند (ارکان دین ۱۳:۱). سرگرمی‌ها می‌توانند شامل مواردی نباشد که مخالف تعالیم کلیسا باشد.

۶.۲.۲۰

تامین مالی برای سرگرمی‌ها

بیشتر سرگرمی‌ها باید ساده باشند و با هزینۀ کمی یا بدون هزینه باشند. هر گونه هزینه باید از قبل توسّط اُسقُف و مشاورانش یا ریاست وَتَد تایید شود.

اعضاء معمولاً نباید برای شرکت در سرگرمی‌ها هزینه‌ای پرداخت کنند. برای سیاست‌ها و دستورالعمل‌های مربوط به تأمین مالیِ سرگرمی‌ها، به ۶.۲۰ مراجعه کنید.

۴.۲۰

همایش نوجوانان

از ژانویه سالی که ۱۴ ساله می‌شوند، از پسران و دختران جوان دعوت می‌شود تا با هم در یک همایش نوجوانان شرکت کنند. همایش‌های نوجوانان معمولاً هر سال یک بار در سطح بخش یا وَتَد برگزار می‌شود. آنها همچنین می‌توانند در سطح چند وَتَد یا ناحیه‌ای برگزار شوند. در سالی که نوجوانان برای شرکت در همایش [برای استحکام نوجوانان] منصوب می‌شوند، وَتَدها و بخش‌ها نباید همایش‌های نوجوانان را برگزار کنند.

همایش‌های نوجوانان بخش توسّط شورای نوجوانان بخش، تحت هدایت اُسقُف برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود (به ۶.۲.۲۹ کنید). اُسقُف و مشاورانش در مورد طرح‌های همایش جوانان بخش، تأیید ریاست وَتَد را به دست می‌آورند.

همانطور که رهبران و جوانان برای همایش جوانان برنامه ریزی می‌کنند، باید سیاست‌های این فصل و دستورالعمل‌های زیر را رعایت کنند:

• موضوع جوانان کلیسا می‌تواند به عنوان موضوع همایش مورد استفاده قرار گیرد.

• سرگرمی‌هایی را برنامه ریزی کنند که مطابق با موضوع باشد.

• برای همۀ سخنرانان و سرگرمی‌ها، تأیید اُسقُف یا ریاست وَتَد را دریافت کنند.

• همیشه از نظارت کافی بزرگسالان اطمینان حاصل کنند (به ۱.۷.۲۰ مراجعه کنید).

۵.۲۰

مقررات و دستورالعمل‌ها برای انتخاب و برنامه‌ریزی سرگرمی‌ها

۱.۵.۲۰

سرگرمی‌های تجاری یا سیاسی

سرگرمی‌هایی که برای اهداف تجاری یا سیاسی انجام می‌شوند، مجاز نیستند (به ۲.۵.۳۵ مراجعه کنید).

۲.۵.۲۰

رقص و موسیقی

در همۀ رقص‌ها، لباس، آراستگی، نورپردازی، سبک‌های رقص، اشعار و موسیقی باید به فضایی کمک کند که روح سَروَر در آن حضور داشته باشد.

۳.۵.۲۰

دوشنبه شب‌ها

اعضاء تشویق می‌شوند که سرگرمی‌های خانوادگی را در روز دوشنبه یا در زمان‌های دیگر برگزار کنند. هیچ سرگرمی‌ کلیسا، جلسه، یا مراسم تعمید نباید در دوشنبه‌ها بعد از ساعت ۶ بعد از ظهر برگزار شود.

۵.۵.۲۰

سرگرمی‌های شبانه

سرگرمی‌های شبانه کلیسا برای گروه‌های ترکیبی از مردان و زنان جوان باید توسط اُسقُف و رئیس وَتَد تأیید شود. همین امر در مورد سرگرمی‌های اعضای مجرّد مرد و زن نیز صادق است.

سرگرمی‌های شبانه در سالن‌های اجتماعات یا محوطه کلیسا مورد تایید نیست.

۸.۵.۲۰

مراعات روز سَبَت

هیچ اُردوگاه کلیسا، رویداد ورزشی، یا رویداد تفریحی قرار نیست در روز یکشنبه برنامه‌ریزی شود. همچنین گروه‌های جوانان و دیگران نباید در روز یکشنبه به اردوگاه‌ها یا همایش‌های جوانان رفت و آمد کنند.

۱۰.۵.۲۰

بازدید از معبد

بازدید از معبد در سطح بخش یا وَتَد، در محدودۀ معبد اختصاص داده شده سازماندهی می‌شود.

۶.۲۰

مقررات و دستورالعمل‌ها برای سرگرمی‌های تامین مالی

۱.۶.۲۰

سرگرمی‌هایی که با بودجۀ بخش یا وَتَد پرداخت می‌شوند

بودجۀ بخش یا وَتَد باید برای پرداخت، برای همه سرگرمی‌ها استفاده شود — به استثنای موارد احتمالی ذکر شده در ۲.۶.۲۰.

۲.۶.۲۰

بودجه برای اردوهای نوجوانان

اگر بخش یا وَتَد بودجۀ کافی برای سرگرمی‌های فهرست شده در زیر را نداشته باشد، رهبران می‌توانند از شرکت‌کنندگان بخواهند که برای بخشی یا تمام آن‌ها بپردازند:

• یک اردوی سالانۀ کشیشی هارونی یا فعالیت مشابه.

• یک اردوی سالانه دختران نوجوان یا فعالیت مشابه.

هزینه‌ها یا سفر برای یک اردوی سالانه نباید بیش از حد باشد. کمبود بودجۀ شخصی نباید مانع از مشارکت اعضاء شود.

۳.۶.۲۰

بودجه برای همایش های FSY [برای استحکام نوجوانان]

از نوجوانان می‌توان خواست که برای شرکت در همایش‌های برای استحکام نوجوانان (FSY) [برای استحکام نوجوانان] هزینه‌ای را پرداخت کنند. اگر این هزینه یک نوجوان را از مشارکت باز دارد، اسقف می‌تواند از بودجۀ بخش برای پرداخت تمام یا بخشی از این هزینه استفاده کند. رجوع کنید به .

۵.۶.۲۰

رویدادها برای جمع آوری کمک‌های مالی

مخارج مربوط به سرگرمی‌های وَتَد و بخش، معمولاً با بودجۀ منابع مالی پرداخت می‌شود. با این حال، یک رئیس وَتَد یا اُسقُف میتواند هر سال یک رویداد جمع آوری کمک مالی را فقط برای اهداف زیر اجازه دهد:

• برای کمک به پرداخت هزینۀ سرگرمی‌های فهرست‌شده در ۲.۶.۲۰ و ۳.۶.۲۰.

• کمک به خرید تجهیزات مورد نیاز واحد برای اردوهای سالانه.

۷.۲۰

خط مشی‌ها و دستورالعمل‌های ایمنی برای سرگرمی‌ها

۱.۷.۲۰

نظارت بزرگسالان

حداقل دو بزرگسال باید در تمام سرگرمی‌های کلیسا که کودکان و جوانان در آن شرکت می‌کنند، حضور داشته باشند. بسته به اندازه گروه، مهارت‌های مورد نیاز برای فعالیت یا عوامل دیگر، می‌تواند به بزرگسالان بیشتری نیاز باشد. والدین به کمک تشویق می‌شوند.

همۀ کسانی که با کودکان و نوجوانان کار می‌کنند باید آموزش حفاظت از کودکان و جوانان را تکمیل کنند. رجوع کنید به .

۲.۷.۲۰

شرایط سنی برای شرکت در سرگرمی‌های جوانان

با تأیید والدین خود، جوانان می‌توانند در اردوهای شبانه از ژانویه سالی که ۱۲ ساله می‌شوند شرکت کنند. آنها می‌توانند در رقص‌ها، همایش‌های جوانان، و کنفرانس‌های FSY [برای تقویت جوانان] که از ژانویه سالی که ۱۴ ساله می شوند، شرکت کنند.

۴.۷.۲۰

اجازۀ والدین

کودکان و جوانان نمی‌توانند بدون اجازۀ والدین یا سرپرستان خود در یک فعالیت کلیسا شرکت کنند. برای سرگرمی‌های کلیسا که شامل یک شب اقامت، سفر طولانی، یا خطرات بالاتر از معمول است، رضایت کتبی ضروری است.

والدین و سرپرستان این رضایت را با امضای فرم مجوز و اجازۀ [درمان] پزشکی اعلام می‌کنند.

۵.۷.۲۰

گزارش‌های سوء استفاده

هر گونه سوء استفاده‌ای که در طول فعالیت کلیسا رخ می‌دهد باید به مقامات مدنی گزارش شود. باید فوراً با اسقف تماس گرفت. دستورالعمل‌ها برای اعضاء در ۷.۲.۶.۳۸ است. دستورالعمل‌های اسقف‌ها در ۱.۲.۶.۳۸ آمده است.

۶.۷.۲۰

اقدامات احتیاطی ایمنی، واکنش به تصادف، و گزارش تصادف

۱.۶.۷.۲۰

ملاحضات امنیتی

رهبران و شرکت‌کنندگان به دقت فعالیت‌ها را ارزیابی می‌کنند تا از حداقل خطر آسیب یا بیماری اطمینان حاصل کنند. سرگرمی‌ها همچنین باید حداقل خطر آسیب به اموال را داشته باشند. در طول سرگرمی‌ها، رهبران تمام تلاش خود را برای اطمینان از ایمنی انجام می‌دهند.

۲.۶.۷.۲۰

واکنش به تصادف

اگر حادثه یا آسیبی در مِلک کلیسا یا در طول سرگرمی کلیسا رخ دهد، رهبران دستورالعمل‌های زیر را رعایت می‌کنند:

• انجام کمک‌های اولیّه. تماس با خدمات فوریت‌های پزشکی اگر فردی به مراقبت‌های پزشکی اضافی نیاز دارد. همچنین تماس با والدین، سرپرست یا سایر خویشاوندان نزدیک و اُسقُف یا رئیس وَتَد.

• بلافاصله اطّلاع دادن به مجری قانون محلّی اگر فردی ناپدید شد یا فوت کرد.

• ارائۀ حمایت عاطفی.

• عدم تشویق یا منع اقدامات قانونی. ندادن تعهّد از طرف کلیسا.

• جمع آوری و نگهداری نام شاهدان، اطّلاعات تماسِ آنها، شرحِ اتّفاقات و عکس‌ها.

• گزارش تصادف (به ۳.۶.۷.۲۰ مراجعه کنید).

۳.۶.۷.۲۰

گزارش تصادف

شرایط زیر باید به صورت آنلاین به این آدرس گزارش شود incidents.ChurchofJesusChrist.org.

• رخ دادن یک حادثه یا جراحت در مِلک یا در حین سرگرمی‌ درکلیسا.

• شخصی که در یک فعالیت کلیسا شرکت می‌کرد گم شده است.

• اموال خصوصی، عمومی یا کلیسا در طول سرگرمیِ کلیسا آسیب می‌بینند.

• تهدید به اقدام قانونی یا [امکان آن] پیش‌بینی می‌شود.

اگر رویدادی منجر به آسیب جدی، مرگ یا مفقود شدن فرد شود، رئیس وَتَد، اُسقُف یا عضوی که او تعیین کرده است، فوراً به دفتر ناحیه اطّلاع می‌دهد.

۴.۶.۷.۲۰

بیمه و سؤالات

اگر در طول یک رویداد کلیسا، آسیبی رخ دهد، رهبران تعیین می‌کنند که آیا برنامۀ کمک پزشکی سرگرمی در کلیسا اِعمال می‌شود یا خیر.

در برخی موارد، رئیس یا اُسقُف می‌تواند در مورد مسائل ایمنی یا ادعاهایی علیه کلیسا سؤالاتی داشته باشد. رئیس وَتَد (یا اُسقُف تحت هدایت او) چنین سؤالاتی را به بخش مدیریّت خطر یا به دفتر ناحیه ارجاع می‌دهد.

۷.۷.۲۰

مسافرت

سفر برای سرگرمی‌های کلیسا باید توسّط اسقف یا رئیس وَتَد تأیید شود. این سفر نباید بار اضافی بر دوش اعضاء بگذارد. از سفرهای طولانی برای سرگرمی‌ها خودداری گردد.

در صورت امکان، گروه‌های کلیسا باید از [شرکت‌های] حمل و نقل تجاری برای سفرهای طولانی مدت استفاده کنند. باید دارای مجوز و با بیمه مسئولیت حفاظت شده باشد.

هنگامی که گروه‌های کلیسا با وسایل نقلیۀ شخصی سفر می‌کنند، هر وسیلۀ نقلیه باید در شرایط کارکرد ایمن باشد. هر فرد باید از کمربند ایمنی استفاده کند. هر راننده باید یک بزرگسالِ دارای گواهینامه و مسئولیت پذیر باشد.