22.

Κάλυψη υλικών αναγκών και επίτευξη αυτοδυναμίας

22.0

Εισαγωγή

Τα μέλη της Εκκλησίας συνάπτουν διαθήκη να «σηκών[ουν] ο ένας του άλλου τα βάρη… να πενθ[ούν] με εκείνους που πενθούν, μάλιστα, και να ανακουφίζ[ουν] εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης» (Μωσία 18:8-9).

Επίσης, τα μέλη της Εκκλησίας παρακινούνται να ενισχύσουν τη δική τους αυτοδυναμία με την επιμελή τους εργασία και με τη βοήθεια του Κυρίου. Αυτοδυναμία είναι η ικανότητα, η δέσμευση και η προσπάθεια να εξασφαλίσουμε τα αναγκαία πνευματικά και υλικά αγαθά στον εαυτό μας και στην οικογένειά μας.

---

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ

---

22.1

Επίτευξη Αυτοδυναμίας

Με τη βοήθεια του Κυρίου, τα μέλη αποκτούν αυτοδυναμία με τους ακόλουθους τρόπους:

• Αναπτύσσουν πνευματική, σωματική και ψυχική δύναμη.

• Αποκτούν μόρφωση και βρίσκουν απασχόληση.

• Βελτιώνουν την οικονομική τους κατάσταση.

22.1.4

Υλική Ετοιμότητα

Οι γραφές διδάσκουν τη σημασία της προετοιμασίας (βλέπε Ιεζεκιήλ 38:7, Διδαχή και Διαθήκες 38:30). Τα μέλη παρακινούνται να προετοιμάζονται σωστά, ώστε να μπορούν να φροντίζουν τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και άλλους σε δύσκολους καιρούς.

Τα μέλη βελτιώνουν την οικονομική τους κατάσταση όταν:

• Πληρώνουν τη δεκάτη και τις προσφορές (βλέπε Μαλαχίας 3:8-12).

• Εξαλείφουν και αποφεύγουν τα χρέη, στο μέτρο του δυνατού.

• Προετοιμάζουν έναν προϋπολογισμό και ζουν εντός αυτού.

• Αποταμιεύουν για το μέλλον.

• Αποκτούν την κατάλληλη μόρφωση που θα τους βοηθήσει να εξασφαλίσουν τα προς το ζην για τον εαυτό τους και την οικογένειά τους (βλέπε 22.3.3).

Η προετοιμασία περιλαμβάνει επίσης να υπάρχει σχέδιο για την κάλυψη των βασικών αναγκών κατά τη διάρκεια μίας έκτακτης κατάστασης. Στα μέλη συστήνεται να αποθηκεύουν τρόφιμα, μακράς ή μικρής διάρκειας, νερό και άλλα αναγκαία.

22.2

Τέλεση διακονίας σε άτομα με υλικές και συναισθηματικές ανάγκες

Οι μαθητές του Κυρίου διδάσκονται να «αγαπούν… και να υπηρετούν [ο] ένα[ς] το[ν] άλλο» και να «συμπαρ[αστέκονται] σε εκείνους που έχουν ανάγκη… συμπαράστασης» (Μωσία 4:15-16). Τα μέλη προσπαθούν να δουν τους άλλους όπως τους βλέπει ο Σωτήρας, κατανοώντας τα δυνατά σημεία και τις ανάγκες τους. Αυτές οι ανάγκες μπορεί να περιλαμβάνουν τρόφιμα, ρουχισμό, στέγη, μόρφωση, απασχόληση, σωματική υγεία και ψυχική ευημερία.

22.2.1

Η αποθήκη του Κυρίου

Όλες οι πηγές που είναι διαθέσιμες στην Εκκλησία για να βοηθήσουν όσους έχουν υλικές ανάγκες ονομάζονται η αποθήκη του Κυρίου (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 82:18-19). Αυτές περιλαμβάνουν προσφορές μελών σε χρόνο, ταλέντα, συμπόνια, υλικά, και οικονομική βοήθεια για όσους έχουν ανάγκη.

Μία αποθήκη του Κυρίου υπάρχει σε κάθε τομέα και πάσσαλο. Οι ηγέτες μπορούν συχνά να βοηθήσουν άτομα και οικογένειες να βρουν λύσεις για τις ανάγκες τους, αντλώντας από τη γνώση, τις δεξιότητες και την υπηρέτηση που προσφέρουν τα μέλη τομέως και πασσάλου.

22.2.2

Ο νόμος της νηστείας και των προσφορών νηστείας

Ο Κύριος έχει θεσπίσει τον νόμο της νηστείας και των προσφορών νηστείας για να ευλογήσει τον λαό Του και για να του παράσχει έναν τρόπο να υπηρετεί όσους έχουν ανάγκη. Τα μέλη πλησιάζουν προς τον Κύριο και αυξάνουν σε πνευματική δύναμη όταν εφαρμόζουν τον νόμο της νηστείας. (Βλέπε Ησαΐας 58:6-12, Μαλαχίας 3:8-12.)

Η νηστεία μπορεί να γίνει οποτεδήποτε. Ωστόσο, τα μέλη συνήθως τηρούν την πρώτη Ημέρα του Κυρίου του μηνός ως ημέρα νηστείας. Μία ημέρα νηστείας συνήθως περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Προσευχή

• Αποχή από τροφή και πόση για διάστημα 24 ωρών (εάν το επιτρέπει η φυσική κατάσταση του ατόμου)

• Απόδοση μίας γενναιόδωρης προσφοράς νηστείας

Η προσφορά νηστείας είναι μία δωρεά για ενίσχυση όσων έχουν ανάγκη. Όταν τα μέλη νηστεύουν, καλούνται να κάνουν μία προσφορά τουλάχιστον ίση με την αξία των γευμάτων που δεν κατανάλωσαν.

Τα μέλη μπορούν να δώσουν την προσφορά νηστείας μαζί με ένα συμπληρωμένο έντυπο Δεκάτη και Άλλες Προσφορές στον επίσκοπο ή σε έναν από τους συμβούλους του. Σε ορισμένες περιοχές, μπορούν επίσης να κάνουν τη δωρεά διαδικτυακά.

---

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΗΓΕΤΗ

---

22.3

Πρότυπο επίτευξης αυτοδυναμίας και τέλεσης διακονίας σε όσους έχουν ανάγκη

22.3.1

Αναζητήστε όσους έχουν ανάγκη

Ο επίσκοπος έχει το ιερό καθήκον να αναζητεί και να μεριμνά για όσους έχουν ανάγκη (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 84:112). Αυτοί που βοηθούν τον επίσκοπο σε αυτό το καθήκον είναι:

• Οι αδελφοί και οι αδελφές που τελούν διακονία.

• Οι προεδρίες της Εταιρείας Αρωγής και της απαρτίας πρεσβυτέρων.

• Οι σύμβουλοι του επισκόπου.

• Άλλα μέλη του συμβουλίου τομέως.

22.3.2

Βοηθήστε τα μέλη να αξιολογήσουν και να αντιμετωπίσουν βραχυπρόθεσμες ανάγκες

Τα μέλη προσπαθούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες από μόνοι τους και με τη βοήθεια της ευρύτερης οικογένειάς τους. Όταν αυτό δεν φτάνει, τα μέλη ζητούν βοήθεια από αλλού, όπως:

• Κυβερνητικούς και κοινοτικούς πόρους (βλέπε 22.12).

• Βοήθεια από την Εκκλησία.

Η βοήθεια από την Εκκλησία θα μπορούσε να καλύψει έκτακτες ανάγκες, όπως τρόφιμα, είδη υγιεινής, ρουχισμό, στέγη ή άλλα βασικά αγαθά. Οι επίσκοποι χρησιμοποιούν τις προσφορές νηστείας για να ανταποκριθούν σε αυτές τις ανάγκες. Όπου μπορούν να γίνουν παραγγελίες, οι επίσκοποι συνήθως τις χρησιμοποιούν για τρόφιμα και άλλα βασικά αγαθά (βλέπε «Παραγγελίες και Συστάσεις Επισκόπου» στο Πόροι Ηγέτη και Γραφέα [Π.Η.Γ.]).

22.3.3

Βοηθήστε τα μέλη να επιτύχουν μακροπρόθεσμη αυτοδυναμία

Τα μέλη μπορεί να χρειάζονται συνεχή υποστήριξη για να αντιμετωπίσουν μακροπρόθεσμες δυσκολίες. Η μόρφωση, η επαγγελματική κατάρτιση ή άλλοι πόροι μπορούν να τα βοηθήσουν να επιτύχουν αυτοδυναμία και να καλύψουν τις μακροπρόθεσμες ανάγκες τους.

Το Σχέδιο Αυτοδυναμίας βοηθά τα μέλη να προσδιορίσουν τα δυνατά σημεία και τις ανάγκες τους. Τα βοηθά επίσης να εντοπίσουν χρήσιμους πόρους. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να χρησιμοποιείται κάθε φορά που ζητείται βοήθεια από την Εκκλησία.

22.3.4

Τελέστε διακονία σε όσους έχουν συναισθηματικές ανάγκες

Πολλά μέλη βιώνουν συναισθηματικές δυσκολίες. Οι αδελφοί και οι αδελφές που τελούν διακονία και οι ηγέτες τομέως μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά αυτά τα μέλη με τις δυσκολίες τους.

22.4

Αρχές για την παροχή βοήθειας από την Εκκλησία

Με τη βοήθεια του Κυρίου, τα μέλη προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην για τους ίδιους και την οικογένειά τους.

Η βοήθεια της Εκκλησίας έχει σκοπό να παρακινήσει τα μέλη να αναπτύξουν ανεξαρτησία, όχι εξάρτηση. Οποιαδήποτε βοήθεια δοθεί θα πρέπει να ενισχύει τα μέλη στις προσπάθειές τους να γίνουν αυτοδύναμα.

22.4.1

Παροτρύνετε την προσωπική και οικογενειακή ευθύνη

Οι ηγέτες διδάσκουν ότι τα άτομα και οι οικογένειες έχουν την πρωταρχική ευθύνη για τη δική τους υλική, συναισθηματική και πνευματική ευημερία.

Προτού παρασχεθεί βοήθεια από την Εκκλησία, ο επίσκοπος (ή ένας άλλος ηγέτης ή καθορισμένο μέλος) επανεξετάζει μαζί με τα μέλη ποιους πόρους χρησιμοποιούν για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

22.4.2

Προσωρινή βοήθεια για βασικές ανάγκες

Στόχος της βοήθειας από την Εκκλησία είναι να καλύψει προσωρινά τις βασικές ανάγκες των μελών, όσο εκείνα προσπαθούν να γίνουν αυτοδύναμα.

Οι επίσκοποι θα πρέπει να ασκούν ορθή κρίση και να επιζητούν πνευματική καθοδήγηση, όταν αποφασίζουν το ποσό και τη διάρκεια της βοήθειας που θα δοθεί. Θα πρέπει να είναι συμπονετικοί και γενναιόδωροι, χωρίς να δημιουργούν εξάρτηση.

22.4.3

Παροχή πόρων ή υπηρεσιών αντί μετρητών

Εάν είναι δυνατόν, ο επίσκοπος θα πρέπει να αποφύγει να δώσει μετρητά. Αντιθέτως, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τις προσφορές νηστείας ή τις παραγγελίες επισκόπων για να παράσχει στα μέλη τρόφιμα ή υπηρεσίες. Τα μέλη μπορούν κατόπιν να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους χρήματα για να πληρώσουν για άλλες ανάγκες.

Όταν αυτό δεν είναι αρκετό, ο επίσκοπος βοηθά με την προσωρινή πληρωμή βασικών λογαριασμών, χρησιμοποιώντας τις προσφορές νηστείας (βλέπε 22.5.2).

22.4.4

Ευκαιρίες Εργασίας ή Υπηρέτησης

Οι επίσκοποι ζητούν από όσους λαμβάνουν βοήθεια να εργαστούν ή να προσφέρουν υπηρέτηση, στον βαθμό των δυνατοτήτων τους. Αυτό βοηθά τα μέλη να διατηρούν μια αίσθηση αξιοπρέπειας. Αυξάνει επίσης την ικανότητά τους να γίνουν αυτοδύναμα.

22.4.5

Οι πληροφορίες για τη βοήθεια από την Εκκλησία παραμένουν εμπιστευτικές

Ο επίσκοπος και οι άλλοι ηγέτες τομέως τηρούν εμπιστευτικές οποιεσδήποτε πληροφορίες αφορούν στα μέλη, τα οποία χρειάζονται βοήθεια από την Εκκλησία. Αυτό προστατεύει την ιδιωτική ζωή και την αξιοπρέπεια των μελών.

22.5

Πολιτικές για την παροχή βοήθειας από την Εκκλησία

Οι ηγέτες της Εκκλησίας θα πρέπει να ακολουθούν τις πολιτικές που αναφέρονται σε αυτό το τμήμα, όταν παρέχουν βοήθεια σε τρόφιμα και άλλα βασικά αγαθά, μέσω των προσφορών νηστείας ή των παραγγελιών των επισκόπων.

22.5.1

Πολιτικές σχετικά με τους αποδέκτες βοήθειας της Εκκλησίας

22.5.1.1

Βοήθεια προς τα μέλη τομέως

Γενικώς, τα μέλη που λαμβάνουν βοήθεια από την Εκκλησία θα πρέπει να ζουν στα όρια του τομέως και να έχουν το μητρώο μέλους τους στον τομέα. Η βοήθεια μπορεί να δοθεί άσχετα από το αν το μέλος παρευρίσκεται τακτικά στις συγκεντρώσεις της Εκκλησίας ή ακολουθεί τα πρότυπα της Εκκλησίας.

22.5.1.2

Βοήθεια προς Επισκόπους και Προέδρους Πασσάλου

Απαιτείται η γραπτή έγκριση του προέδρου πασσάλου προτού ο επίσκοπος χρησιμοποιήσει τις προσφορές νηστείας ή εγκρίνει την παραγγελία του επισκόπου για τον ίδιο ή την οικογένειά του.

22.5.1.4

Βοήθεια σε άτομα που δεν είναι μέλη της Εκκλησίας

Τα άτομα που δεν είναι μέλη της Εκκλησίας παραπέμπονται συνήθως σε τοπικούς κοινοτικούς πόρους για βοήθεια. Σε σπάνιες περιπτώσεις, όπως καθοδηγείται από το Πνεύμα, ο επίσκοπος μπορεί να τους βοηθήσει με προσφορές νηστείας ή παραγγελίες επισκόπων.

22.5.2

Πολιτικές για τη χρήση προσφορών νηστείας

22.5.2.1

Ιατρική ή άλλη υγειονομική περίθαλψη

Κάθε περιοχή της Εκκλησίας έχει θεσπίσει όρια στη χρήση των προσφορών νηστείας για την πληρωμή ιατρικών, οδοντιατρικών δαπανών ή δαπανών ψυχικής υγείας.

Για ποσά έγκρισης και κατευθυντήριες οδηγίες, βλέπε «Χρήση των προσφορών νηστείας για ιατρικά έξοδα».

22.5.2.3

Αποπληρωμή των προσφορών νηστείας

Τα μέλη δεν αποπληρώνουν τη βοήθεια από τις προσφορές νηστείας που λαμβάνουν από την Εκκλησία.

22.5.2.4

Ποσά δαπανών από της προσφορά νηστείας τομέως

Δεν απαιτείται από τους επισκόπους να περιορίσουν τη βοήθεια από τις προσφορές νηστείας για τα μέλη του τομέως στο ποσό των δωρεών που συλλέγονται εντός του τομέως.

22.5.3

Πολιτικές για την πραγματοποίηση πληρωμών

Εάν είναι δυνατόν, οι πληρωμές θα πρέπει να γίνονται απευθείας στις επιχειρήσεις που παρέχουν αγαθά και υπηρεσίες.

22.5.4

Πολιτικές για πληρωμές που θα ωφελούσαν έναν επίσκοπο ή έναν πρόεδρο πασσάλου

Όταν παρέχεται στα μέλη βοήθεια από τις προσφορές νηστείας, ο επίσκοπος δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τα κεφάλαια για να πληρώσει για αγαθά ή υπηρεσίες με τρόπο που θα τον ωφελούσε τον ίδιο.

Εάν μία πληρωμή από τις προσφορές νηστείας για κάποιο μέλος θα ωφελούσε τον πρόεδρο πασσάλου ή μία επιχείρηση που του ανήκει, απαιτείται η έγκριση της Προεδρίας Περιοχής.

22.6

Ρόλοι Ηγετών Τομέως

22.6.1

Ο Επίσκοπος και οι Σύμβουλοί του

Ο επίσκοπος έχει τη θεία προσταγή να βρίσκει και να μεριμνά για όσους έχουν υλικές ανάγκες (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 84:112). Αναθέτει μεγάλο μέρος αυτού του έργου στις προεδρίες της Εταιρείας Αρωγής και της απαρτίας πρεσβυτέρων. Ωστόσο, ορισμένα καθήκοντα τελούνται μόνον από τον επίσκοπο. Για παράδειγμα, ο επίσκοπος:

• Προσδιορίζει το είδος, το ποσό και τη διάρκεια οποιασδήποτε παρεχόμενης υλικής βοήθειας.

• Εγκρίνει τη βοήθεια από τις προσφορές νηστείας (βλέπε 22.4 και 22.5) και τις παραγγελίες επισκόπων σε τρόφιμα και άλλα βασικά αγαθά (βλέπε 22.13).

• Επανεξετάζει προσωπικά τα σχέδια αυτοδυναμίας των μελών. Αναθέτει σε άλλους ηγέτες τομέως να παρακολουθήσουν αυτά τα σχέδια, όπως απαιτείται.

Ο επίσκοπος και οι σύμβουλοί του έχουν τα ακόλουθα καθήκοντα:

• Διδάσκουν τις αρχές και τις ευλογίες που σχετίζονται με (1) τη φροντίδα όσων έχουν υλικές και συναισθηματικές ανάγκες και (2) την επίτευξη αυτοδυναμίας (βλέπε 22.1).

• Διδάσκουν τον νόμο της νηστείας και παροτρύνουν τα μέλη να κάνουν γενναιόδωρες προσφορές νηστείας (βλέπε 22.2.2).

• Επιβλέπουν τη συλλογή και τον απολογισμό των προσφορών νηστείας (βλέπε 34.3.2).

22.6.2

Προεδρίες Εταιρείας Αρωγής και Απαρτίας Πρεσβυτέρων

Υπό τη διεύθυνση του επισκόπου, οι προεδρίες της Εταιρείας Αρωγής και της απαρτίας πρεσβυτέρων έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στη φροντίδα όσων έχουν ανάγκη στον τομέα (βλέπε 8.2.2 και 9.2.2). Αυτοί οι ηγέτες διδάσκουν τα μέλη του τομέως:

• Να τελούν διακονία σε όσους έχουν ανάγκη.

• Να εφαρμόζουν τον νόμο της νηστείας.

• Να επιτυγχάνουν αυτοδυναμία.

• Να αυξάνουν την προσωπική και οικογενειακή τους ετοιμότητα.

22.6.3

Αδελφοί ή αδελφές που τελούν διακονία

Συχνά η βοήθεια με πνευματικές και υλικές ανάγκες ξεκινά από τους αδελφούς και τις αδελφές που τελούν διακονία (βλέπε 21.1). Αυτοί αναφέρουν τις ανάγκες εκείνων τους οποίους υπηρετούν στις προεδρίες της απαρτίας πρεσβυτέρων ή της Εταιρείας Αρωγής, σε συνεντεύξεις τέλεσης διακονίας και άλλοτε. Αναφέρουν τις ανάγκες που είναι εμπιστευτικές απευθείας στον επίσκοπο.

22.7

Ο ρόλος του Συμβουλίου Τομέως

Ένας σημαντικός ρόλος του συμβουλίου τομέως είναι να σχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο όσοι έχουν ανάγκη θα βοηθηθούν να γίνουν αυτοδύναμοι (βλέπε 4.4). Τα μέλη του συμβουλίου βασίζουν αυτά τα σχέδια σε πληροφορίες από συνεντεύξεις τέλεσης διακονίας και στις προσωπικές τους επαφές με τα άτομα που έχουν ανάγκη. Συζητώντας τις ανάγκες των μελών, το συμβούλιο σέβεται τις επιθυμίες οποιουδήποτε ζητεί εμπιστευτικότητα.

22.8

Ο ρόλος του συμβουλίου νέων τομέως

Ένας από τους σκοπούς του συμβουλίου νέων τομέως είναι να βοηθήσει τους νέους να γίνουν αφιερωμένοι οπαδοί του Ιησού Χριστού (βλέπε 29.2.6).

Υπό την καθοδήγηση της επισκοπικής ηγεσίας, το συμβούλιο νέων τομέως σχεδιάζει τρόπους για να υπηρετήσει όσους έχουν ανάγκη στον τομέα και στην κοινότητά τους.