مرد در حال کارکردن

۲۲.

تأمین نیازهای دنیوی و ایجاد خوداتّکایی

۲۲.۰

پیشگفتار

اعضای کلیسا پیمان میبندند که «بار سنگین یکدیگر را به دوش بکشند، … با کسانی که سوگواری می کنند … سوگواری کنند، و به کسانی که نیازمند تسلِی هستند را تسلّی دهند،» (موصایا ۸:۱۸-۹).

همچنین به اعضای کلیسا توصیه می‌شود که از طریق کار مُجِدّانه و با کمک سَروَر، اعتماد به نفس خود را استحکام بخشند. خوداتّکایی، [و] توانایی، تعهّد و تلاش برای تأمین نیازهای معنوی و دنیوی زندگی برای خود و خانواده است.

---

تلاش‌های فردی و خانوادگی

---

۲۲.۱

ایجاد خوداتّکایی

با کمک سَروَر، اعضاء به روش‌های زیر خوداتّکایی را ایجاد می‌کنند:

• توسعۀ قدرت روحی، جسمی و عاطفی.

• تحصیل کردن و اشتغال داشتن.

• بهبود آمادگی دنیوی

۲۲.۱.۴

آمادگی دنیوی

نوشته‌های مقدّس اهمیت آماده بودن را آموزش می‌دهند (رجوع کنید به حزقیال ۷:۳۸؛ اصول و پیمانها ۳۰:۳۸). به اعضاء توصیه می‌شود که آماده شوند تا بتوانند در مواقع ضروری از خود، خانواده‌شان و دیگران مراقبت کنند.

اعضاء آمادگی مالی خود را با موارد زیر افزایش می‌دهند:

• پرداخت ده یک و اعانه‌ها (رجوع کنید به مالکی ۸:۳-۱۲).

• حذف و اجتناب از بدهی تا حد امکان.

• آماده سازی و زندگی بر اساس یک بودجه.

• پس انداز برای آینده

• دریافت آموزش مناسب برای کمک به آنها برای تأمین زندگی خود و خانواده‌شان (به ۲۲.۳.۳ مراجعه کنید).

آمادگی همچنین شامل تدوین برنامه‌ای برای چگونگی مراقبت از نیازهای اساسی در هنگام موقع اضطراری است. اعضاء تشویق می‌شوند که هم در کوتاه‌مدت و هم دراز مدت غذا، آب و سایر ملزومات را ذخیره کنند.

۲۲.۲

خدمتگزاری به کسانی که نیازهای دنیوی و عاطفی دارند

به مریدان سَروَر تعلیم داده شده است که «مهر ورزند … و به یکدیگر خدمت کنند» و «به آنهایی که نیازمند یاری هستند … یاری کنند» (موصایا ۴: ۱۵- ۱۶). اعضاء تلاش می‌کنند تا دیگران را همانطور که منجی آنها را می‌بیند ببینند و نقاط قوّت و نیازهای منحصر به فرد آنها را درک کنند. این نیازها می‌تواند شامل غذا، پوشاک، مسکن، تحصیل، اشتغال، سلامت جسمانی و رفاه عاطفی باشد.

۲۲.۲.۱

انبار سَروَر

تمام منابع موجود در دسترس کلیسا برای کمک به کسانی که نیازهای دنیوی دارند، انبار سَروَر نامیده می شوند (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۸۲: ۱۸- ۱۹). این موارد شامل ارائهٔ وقت، استعدادها، دلسوزی، مواد و منابع مالی اعضاء برای کمک به نیازمندان است.

انبار سَروَر در هر بخش و وَتَد وجود دارد. رهبران اغلب می‌توانند به افراد و خانواده‌ها کمک کنند تا با استفاده از دانش، مهارت‌ها و خدمات ارائه شده توسّط اعضای بخش و وَتَد، راه حل‌هایی برای نیازهای خود پیدا کنند.

۲۲.۲.۲

قانون روزه و اعانه‌های روزه

سَروَر قانون روزه و اعانه‌های روزه را برای برکت دادن قوم خود و فراهم کردن راهی برای خدمت به نیازمندان وضع کرده است. اعضاء با اجرای قانون روزه به سَروَر نزدیک‌تر می‌شوند و استحکام روحانی خود را افزایش می‌دهند. (رجوع کنید به اشعیا ۵۸: ۶-۱۲؛ مالکی ۳: ۸-۱۲.)

روزه گرفتن را می‌توان در هر زمانی انجام داد. با این حال، اعضاء معمولاً اولین سَبَّت ماه را به عنوان روز روزه برگزار می‌کنند. یک روز روزه معمولاً شامل موارد زیر است:

• دعا

• بدون غذا و نوشیدنی به مدت ۲۴ ساعت (در صورت توانایی بدنی) گذراندن

• تقدیم سخاوتمندانۀ اعانۀ روزه

اعانۀ روزه اهدایه‌ای است برای کمک به نیازمندان. هنگامی که اعضاء روزه می‌گیرند، از آنها دعوت می‌شود که یک اعانه بدهند که حداقل به اندازۀ ارزش وعده‌های غذایی نخورده باشد.

اعضاء می‌توانند اعانۀ روزۀ خود و فرم تکمیل شدۀ پرداخت ده یک و سایر اعانه‌ها را به اُسقُف یا یکی از مشاوران او بدهند. در برخی مناطق، آنها همچنین می‌توانند اهدایۀ خود را به صورت آنلاین انجام دهند.

---

تلاش‌های رهبر

---

۲۲.۳

الگویی برای ایجاد خود-اتّکایی و خدمت به نیازمندان

۲۲.۳.۱

به دنبال نیازمندان باشید

اُسقُف مسئولیتی مقدّس برای جستجو و مراقبت از نیازمندان دارد (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۸۴: ۱۱۲). افراد دیگری که نقش مهمی در کمک به اُسقُف در انجام این مسئولیت دارند عبارتند از:

• برادران و خواهران خدمتگزار.

• ریاست انجمن امداد و مجمع ارشدان.

• مشاوران اُسقُف

• سایر اعضای شورای بخش.

۲۲.۳.۲

به اعضاء در ارزیابی و رفع نیازهای کوتاه-مدت کمک کنید

اعضاء می کوشند با تلاش خود و کمک وابستگان خانواده، نیازهای اساسی خود را برآورده کنند. هنگامی که این کافی نیست، اعضا می‌توانند به کمک از منابع دیگری مانند:

• منابع دولتی و اجتماعی (به ۲۲.۱۲ مراجعه کنید).

• کمک‌های کلیسا

کمک های کلیسا میتوانند شامل کمک برای نیازهای کوتاه مدت مانند غذا، اقلام بهداشتی، لباس، مسکن یا سایر موارد اولیه باشد. اسقف‌ها میتوانند از هدایای روزه برای پاسخ به این نیازها استفاده کنند. در جایی که برگه‌های سفارش [مایحتاج توسط] اُسقُف در دسترس است، اسقف‌ها معمولاً از آن‌ها برای تهیه غذا و سایر کالاهای اساسی استفاده می‌کنند (به «برگه‌های سفارش [مایحتاج توسط] اُسقُف و ارجاعات اسقف» در منابع رهبر و دفتردار [LCR] مراجعه کنید).

۲۲.۳.۳

به اعضاء کمک کنید تا خود-اتّکایی دراز مدت ایجاد کنند

اعضاء برای رسیدگی به چالش‌های بلندمدت می‌توانند نیاز به حمایت مداوم داشته باشند. آموزش، تعلیم حرفه‌ای یا سایر منابع می‌تواند به آنها کمک کند تا خود-اتّکایی بیشتری داشته باشند و نیازهای بلندمدت خود را تامین کنند.

برنامۀ خود-اتّکایی به اعضاء کمک می‌کند تا نقاط قوّت و نیازهای خود را شناسایی کنند. همچنین به آنها در شناسایی منابع مفید کمک کنند. این برنامه باید هر بار که کمک کلیسا در نظر گرفته می‌شود استفاده نمایند.

۲۲.۳.۴

خدمتگزاری به کسانی که نیازهای عاطفی دارند

بسیاری از اعضاء چالش‌های عاطفی را تجربه می‌کنند. خدمتگزاری به برادران و خواهران و رهبران بخش می‌توانند در کمک به اعضاء با این چالش‌ها مفید باشند.

۲۲.۴

مبانی ارائه کمک کلیسا

با کمک سَروَر، اعضاء به دنبال تأمین زندگی خود و خانواده‌شان هستند.

کمک کلیسا برای کمک به اعضاء در توسعۀ استقلال است نه وابستگی. هر کمکی که داده می‌شود باید اعضاء را در تلاش برای خود-اتّکایی استحکام بخشد.

۲۲.۴.۱

مسئولیت [پذیری] شخصی و خانوادگی را تشویق کنید

رهبران آموزش می‌دهند که افراد و خانواده‌ها مسئولیت اصلی رفاه دنیوی، عاطفی و معنوی خود را دارند.

قبل از ارائه کمک کلیسا، اُسقُف (یا رهبر یا عضو دیگری که او منصوب می‌کند) با اعضاء بررسی می‌کند که از چه منابعی برای رفع نیازهای خود استفاده می‌کنند.

۲۲.۴.۲

برای نیازهای ضروری کمک‌های موقّت ارائه دهید

هدف کمک کلیسا برآوردن موقت نیازهای اساسی است در حالی که اعضاء در تلاش برای اتّکای به خود هستند.

اسقف‌ها باید هنگام در نظر گرفتن مقدار و مدت کمک‌های ارائه شده، قضاوت خوبی داشته باشند و به دنبال راهنمایی روحانی باشند. آنها باید دلسوز و سخاوتمند باشند و در عین حال وابستگی ایجاد نکنند.

۲۲.۴.۳

به جای پول نقد، منابع یا خدمات ارائه دهید

در صورت امکان، اُسقُف باید از دادن پول نقد خودداری کند. در عوض، او باید از اعانه‌های روزه یا برگه‌های [سفارش مایحتاج توسط] اُسقُف برای ارائه خواربار یا خدمات به اعضاء استفاده کند. سپس اعضاء می‌توانند از پول خود برای پرداخت سایر نیازها استفاده کنند.

وقتی این کافی نیست، اُسقُف می‌تواند با استفاده از اعانه‌های روزه برای پرداخت موقت صورت حساب های ضروری کمک کند (به ۲۲.۵.۲ مراجعه کنید).

۲۲.۴.۴

فرصت‌های کاری یا خدماتی را ارائه دهید

اسقف‌ها از کسانی که کمک می‌گیرند دعوت می‌کنند تا در حد توانشان کار کنند یا خدمات ارائه دهند. این به اعضاء کمک می‌کند تا احساس کرامت خود را حفظ کنند. همچنین توانایی آنها را برای خود-اتّکایی افزایش می‌دهد.

۲۲.۴.۵

اطّلاعات مربوط به کمک کلیسا را ​​محرمانه نگه دارید

اُسقُف و دیگر رهبران بخش، هر گونه اطّلاعاتی را در مورد اعضایی که می‌توانند به کمک کلیسا نیاز داشته باشند، محرمانه نگه می‌دارند. این امر از حریم خصوصی و حیثیّت اعضاء محافظت می‌کند.

۲۲.۵

مقرّرات ارائه کمک کلیسا

رهبران کلیسا هنگام ارائه کمک از طریق اعانه‌های روزه یا سفارش اسقف‌ها برای غذا و سایر کالاهای اساسی، باید از مقرّرات مشخص شده در این بخش پیروی کنند.

۲۲.۵.۱

مقررّات مربوط به دریافت کنندگان کمک کلیسا

۲۲.۵.۱.۱

کمک به اعضای بخش

به طور کلی، اعضایی که کمک کلیسا دریافت می‌کنند باید در محدودۀ بخش زندگی کنند و پیشینۀ عضویت خود را در بخش داشته باشند. کمک می‌تواند صرف نظر از اینکه آیا عضو به طور منظم در جلسات کلیسا شرکت می‌کند یا از استانداردهای کلیسا پیروی می‌کند.

۲۲.۵.۱.۲

کمک به اسقف‌ها و رؤسای وَتَد

قبل از اینکه اُسقُف از اعانه‌های روزه استفاده کند یا برگهٔ سفارش [مایحتاج توسط] اُسقُف را برای خود یا خانواده‌اش تأیید کند، تأیید کتبی رئیس وَتَد مورد نیاز است.

۲۲.۵.۱.۴

کمک به افرادی که عضو کلیسا نیستند

معمولاً افرادی که عضو کلیسا نیستند برای کمک به منابع اجتماعی محلی ارجاع داده می‌شوند. در موارد نادر، طبق هدایت روح، اُسقُف می‌تواند با اعانه‌های روزه یا برگه‌های سفارش [مایحتاج توسط] اُسقُف به آنها کمک کند.

۲۲.۵.۲

مقررات استفاده از اعانه‌های روزه

۲۲.۵.۲.۱

مراقبت‌های پزشکی یا سایر مراقبت‌های بهداشتی

هر ناحیۀ کلیسا محدودیت‌های تأیید شده برای استفاده از اعانه‌های روزه برای پرداخت هزینه‌های پزشکی، دندانپزشکی یا سلامت روان تعیین کرده است.

برای مقادیر تأیید و رهنمودها، به «استفاده از اعانه‌های روزه برای هزینه‌های پزشکی،» مراجعه کنید.

۲۲.۵.۲.۳

بازپرداخت اعانه‌های روزه

اعضاء کمک‌های اعانۀ-روزه‌ای را که از کلیسا دریافت می‌کنند بازپرداخت نمی‌کنند.

۲۲.۵.۲.۴

مبالغ مخارج اعانۀ-روزۀ بخش

اسقف‌ها ملزم نیستند که کمک‌های اعانۀ-روزه برای اعضای بخش را به مقدار اهدایی‌های جمع آوری شده در بخش محدود کنند.

۲۲.۵.۳

مقررّات پرداخت‌ها

در صورت امکان، پرداخت‌ها باید مستقیماً به مشاغلی که کالا و خدمات ارائه می دهند انجام شود.

۲۲.۵.۴

مقرّرات پرداختی که به نفع اُسقُف یا رئیس‌ وَتَد است

اُسقُف می‌تواند هنگام ارائه کمک‌های اعانۀ-روزه به اعضاء، از وجوه برای پرداخت کالاها یا خدمات به گونه‌ای استفاده نکند که به نفع شخصی او باشد.

اگر پرداخت اعانۀ-روزه برای یک عضو به نفع رئیس وَتَد یا کسب و کاری باشد که او مالک آن است، تأیید ریاست ناحیه لازم است.

۲۲.۶

نقش رهبران بخش

۲۲.۶.۱

اُسقُف و مشاورانش

اُسقُف یک مأموریت الهی دارد که به دنبال کسانی باشد که نیازهای مادّی دارند و از آنها مراقبت کند (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۸۴: ۱۱۲). او بسیاری از این کارها را به ریاست‌های انجمن امداد و مجمع ارشدان محوّل می‌کند. با این حال، برخی وظایف فقط توسّط اُسقُف انجام می‌شود. به عنوان مثال، اسقف:

• نوع، مقدار و مدت کمک‌های موقت ارائه شده را تعیین می‌کند.

• کمک‌های اعانۀ-روزه (به ۲۲.۴ و ۲۲.۵ مراجعه کنید) و سفارشات اسقف‌ها برای غذا و سایر کالاهای اساسی را تأیید می‌کند (به ۲۲.۱۳ مراجعه کنید).

• برنامه های خود-اتّکایی اعضاء را شخصاً بررسی می‌کند. او سایر رهبران بخش را مُکَلَّف می‌کند تا در صورت لزوم آن برنامه‌ها را پیگیری کنند.

اُسقُف و مشاوران او دارای وظایف زیر هستند:

• مبانی و برکات مربوط به (۱) مراقبت از کسانی که نیازهای دنیوی و عاطفی دارند و (۲) ایجاد خود اتّکایی را آموزش دهید (به ۲۲.۱ مراجعه کنید).

• قانون روزه را آموزش دهید و اعضاء را تشویق کنید که یک اعانۀ روزۀ سخاوتمندانه بدهند (به ۲۲.۲.۲ مراجعه کنید).

• بر جمع آوری و حسابداری اعانه‌های روزه نظارت کنید (به ۳۴.۳.۲ مراجعه کنید).

۲۲.۶.۲

ریاست های انجمن امداد و مجمع ارشدان

تحت هدایت اسقف، ریاست انجمن امداد و مجمع ارشدان نقش کلیدی در مراقبت از نیازمندان در بخش دارند (به ۸.۲.۲ و ۹.۲.۲ مراجعه کنید). این رهبران به اعضای بخش آموزش می‌دهند که:

• خدمتگزاری به نیازمندان

• زندگی بر اساس قانون روزه.

• ایجاد خود-اتّکایی.

• افزایش آمادگی فردی و خانوادگی.

۲۲.۶.۳

برادران یا خواهران خدمتگزار

کمک به نیازهای معنوی و دنیوی اغلب با برادران یا خواهران خدمتگزار آغاز می‌شود (به ۲۱.۱ مراجعه کنید). آنها نیازهای کسانی را که به آنها خدمت می کنند به ریاست مجمع ارشدان یا انجمن امداد در مصاحبه های خدمتگزاری و در زمان‌های دیگر گزارش می‌دهند. آنها می‌توانند نیازهایی را که محرمانه هستند مستقیماً با اسقف در میان بگذارند.

۲۲.۷

نقش شورای بخش

نقش مهم شورای بخش، برنامه ریزی نحوۀ مراقبت از افراد نیازمند و کمک به آنها برای خود-اتّکایی است (به ۴.۴ مراجعه کنید). اعضای شورا این برنامه‌ها را بر اساس اطّلاعاتی که از مصاحبه‌های خدمتگزاران و تماس‌های شخصی خود با افراد نیازمند به دست می‌آیند، استوار می‌کنند. شورا در بحث در مورد نیازهای اعضاء، به خواسته‌های هر کسی که درخواست محرمانه بودن می‌کند احترام می‌گذارد.

۲۲.۸

نقش شورای نوجوانان بخش

یکی از اهداف شورای نوجوانان بخش این است که به نوجوانان کمک کند تا پیروان تخصیص یافتۀ عیسی مسیح شوند (به ۲۹.۲.۶ مراجعه کنید).

تحت هدایت اسقف، شورای نوجوانان بخش راه‌هایی را برای خدمت به نیازمندان در بخش و اجتماع خود برنامه‌ریزی می‌کند.