„24. Rekomendacje i służba misjonarska”, Wybrane zagadnienia z Podręcznika ogólnego (2023).
„24. Rekomendacje i służba misjonarska”, Wybrane zagadnienia z Podręcznika ogólnego
24.
Rekomendacje i służba misjonarska
24.0
Wstęp
W starożytności Pan polecił, aby zgromadzić Izrael spośród „[wszystkich narodów], chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Ew. Mateusza 28:19; zob. także werset 20.). Pan ponowił to polecenie w dniach ostatnich (zob. Doktryna i Przymierza 39:11; 68:6–8; 112:28–30).
Służenie Panu jako misjonarz jest świętym przywilejem. Przynosi wieczne błogosławieństwa danej osobie i tym, którym on służy (zob. Doktryna i Przymierza 18:14–16).
Pan wzywa każdego godnego, zdolnego do służby młodego mężczyznę, aby przygotował się do służby na misji.
Pan zachęca również godne młode kobiety do służby na misji, jeśli tego pragną.
Misjonarze seniorzy są również potrzebni i zachęcani do przygotowania się do służby.
24.1
Powołanie do służby
Misjonarze reprezentują Pana i muszą być powołani na podstawie właściwego upoważnienia (zob. Doktryna i Przymierza 42:11; Artykuły wiary 1:5). Powołanie do służby na misji jest zazwyczaj wystosowane przez Prezydenta Kościoła. Dla misjonarzy seniorów w służbie Kościoła powołanie jest wystosowane przez prezydenta palika.
24.2
Przydziały zadań misjonarskich
Powołanie do służby misjonarskiej obejmuje konkretne zadanie. Są one bardzo różne.
24.2.1
Młodzi misjonarze nauczający
Większość młodych misjonarzy jest wyznaczana do nauczania ewangelii z dala od domu. Przydziały te pochodzą od Apostołów, którzy otrzymują objawienie w tej sprawie. Misjonarze ci służą pod kierunkiem prezydenta misji.
24.2.2
Młodzi misjonarze w służbie Kościoła
Niektórzy młodzi misjonarze są wyznaczeni do służby w Kościele i społeczności, jednocześnie mieszkając w domu. Przydziały te pochodzą od Apostołów, którzy otrzymują objawienie w tej sprawie, i przedstawiane są kandydatom, których sytuacja najbardziej predysponuje do misji w służbie Kościoła (zob. 24.3.3).
24.2.3
Misjonarze seniorzy
Wszyscy misjonarze seniorzy są zachęcani, aby znajdowali ludzi do nauczania i pomagali im przygotować się do chrztu. Misjonarze seniorzy mogą być również wyznaczeni do wspierania:
-
Członków, przywódców obszaru i lokalnych przywódców.
-
Departamentów i działów nieruchomości Kościoła.
-
Organizacji charytatywnych.
Misjonarze seniorzy nie są proszeni o wypracowanie tej samej liczby godzin, wykonywanie tych samych zadań ani spełnianie tych samych oczekiwań, co młodzi misjonarze.
Przydziały dla misjonarzy seniorów są przekazywane poprzez objawienie dane Apostołom. Kandydaci mogą wskazać preferencje przydziału, ale powinni być gotowi przyjąć każdy przydział.
24.2.4
Misjonarze seniorzy w służbie Kościoła
Poza powołaniami w swoim rodzimym okręgu lub paliku członkowie mogą służyć Panu jako misjonarze seniorzy w służbie Kościoła. Misjonarze ci pełnią cenną służbę w departamentach, budynkach i misjach Kościoła (zob. 24.7.1). Mieszkają w domu.
Misjonarze seniorzy w służbie Kościoła są powoływani przez prezydenta palika. Służą pod jego kierownictwem. Tygodniowa ilość czasu poświęcana na służbę zależy od ich zdolności, możliwości służby w ich obszarze i wskazówek Prezydium Obszaru.
24.2.5
Podsumowanie przydziałów zadań misjonarskich
Poniższa tabela podsumowuje rodzaje przydziałów zadań misjonarskich.
|
Młody misjonarz nauczający |
Młody misjonarz w służbie Kościoła |
Misjonarz senior |
Misjonarz senior w służbie Kościoła | |
|---|---|---|---|---|
|
Kto powołuje | Młody misjonarz nauczający Prezydent Kościoła | Młody misjonarz w służbie Kościoła Prezydent Kościoła | Misjonarz senior Prezydent Kościoła | Misjonarz senior w służbie Kościoła Prezydent palika |
|
Kto przydziela | Młody misjonarz nauczający Apostoł | Młody misjonarz w służbie Kościoła Apostoł | Misjonarz senior Apostoł | Misjonarz senior w służbie Kościoła Prezydent palika |
|
Kto wyświęca | Młody misjonarz nauczający Prezydent palika | Młody misjonarz w służbie Kościoła Prezydent palika | Misjonarz senior Prezydent palika | Misjonarz senior w służbie Kościoła Prezydent palika lub doradca |
|
Gdzie mieszka | Młody misjonarz nauczający Z dala od domu | Młody misjonarz w służbie Kościoła W domu | Misjonarz senior Z dala od domu lub w domu | Misjonarz senior w służbie Kościoła W domu |
|
Przywódca kościelny | Młody misjonarz nauczający Prezydent misji lub prezydent miejsca historycznego | Młody misjonarz w służbie Kościoła Prezydent palika | Misjonarz senior Prezydent misji, świątyni lub miejsca historycznego; lub Prezydent Obszaru | Misjonarz senior w służbie Kościoła Prezydent palika |
|
Komu zdaje sprawozdania | Młody misjonarz nauczający Prezydentowi misji lub prezydentowi miejsca historycznego | Młody misjonarz w służbie Kościoła Przywódcy misji w służbie Kościoła | Misjonarz senior Prezydentowi misji, świątyni lub miejsca historycznego; Prezydentowi Obszaru; dyrektorowi centrum dla odwiedzających; lub kierownikowi kościelnego departamentu lub działu nieruchomości | Misjonarz senior w służbie Kościoła Kierownikowi przydziałów służby |
|
Wymagania dotyczące wieku | Młody misjonarz nauczający 18–25 (mężczyźni) | Młody misjonarz w służbie Kościoła 18–25 (mężczyźni) | Misjonarz senior 40 lat lub więcej, jeśli w związku małżeńskim lub samotna siostra | Misjonarz senior w służbie Kościoła 26 lat lub więcej |
24.3
Przygotowanie i kwalifikowanie się do służby na misji
Potencjalni misjonarze są zachęcani do służby na misji z powodu ich miłości do Pana i Jego dzieci. Powinni znać pytania wywiadu w celu uzyskania rekomendacji misjonarskiej.
24.3.1
Nawrócenie do Jezusa Chrystusa
Potencjalni misjonarze starają się wzmocnić swoje nawrócenie do Jezusa Chrystusa i Jego przywróconej ewangelii.
24.3.2
Spełnianie norm godności
Potencjalni misjonarze starają się być godni towarzystwa Ducha. Jest to konieczne do efektywnej służby misjonarskiej (zob. Doktryna i Przymierza 42:13–14).
24.3.2.1
Pokuta
Pokuta wymaga wykazywania się wiarą w Chrystusa, szczerego zamiaru i przestrzegania przykazań. Oznacza wyznanie grzechu i porzucenie go. W przypadku poważnych grzechów pokuta wymaga wyznania ich biskupowi lub prezydentowi palika.
Osoba, która odpokutuje, otrzymuje wybaczenie i jest oczyszczona dzięki Zadośćuczynieniu i łasce Jezusa Chrystusa. Pan nie pamięta już o grzechu. (Zob. Ks. Izajasza 43:25; Ks. Jakuba 6:5; Ks. Almy 34:15–17; Ks. Helamana 5:10–11; Doktryna i Przymierza 58:42–43. Zob. także 32.1 w tym podręczniku).
Kandydat na misjonarza musi odpokutować za poważny grzech, zanim prezydent palika będzie mógł przesłać jego rekomendację (zob. 32.6; zob. także 24.4.4). Proces pokuty obejmuje wystarczającą ilość czasu, aby osoba ta pokazała poprzez prawe życie, że otrzymała ducha Chrystusa dla odpuszczenia grzechów.
24.3.3
Zdrowie fizyczne, psychiczne i emocjonalne
Praca misjonarska stanowi wyzwanie. Młodzi misjonarze muszą być oddani oraz fizycznie, psychicznie i emocjonalnie zdolni do pracy według pełnego harmonogramu misjonarskiego.
24.3.4
Finanse
24.3.4.1
Finansowanie młodych misjonarzy służących z dala od domu
Młodzi kandydaci, którzy przygotowali się stosownie do ich możliwości, nie powinni przekładać służby z powodów finansowych. Ci, którzy potrzebują pomocy, aby spełnić wymagania w kwestii wkładu finansowego, mogą ją otrzymać od dalszej rodziny i przyjaciół.
Jeśli nadal będzie taka potrzeba, biskup lub prezydent palika może poprosić członków okręgu lub palika o wpłacenie środków na fundusz misjonarski okręgu.
Nie można używać do tego budżetów jednostek lokalnych i funduszy z ofiar postnych.
Comiesięczne zobowiązanie finansowe Młodzi nauczający misjonarze i ich rodziny każdego miesiąca przekazują konkretną kwotę na pokrycie kosztów programu misjonarskiego.
Środki są przekazywane na fundusz misjonarski okręgu. Biskupi weryfikują, czy te fundusze są przekazywane co miesiąc. Nie należy z góry przekazywać środków przekraczających miesięczne zobowiązanie. Fundusze przekazane z góry nie mogą być zwrócone, jeśli misjonarz wcześniej wróci do domu.
Wydatki na polu misyjnym. Każdego miesiąca młodzi misjonarze otrzymują środki z misji na pokrycie kosztów żywności, transportu i innych wydatków związanych z utrzymaniem. Te fundusze są święte. Misjonarze używają ich jedynie do celów związanych z misją. Nie należy ich używać na wydatki osobiste, robić oszczędności ani wysyłać do członków rodziny lub innych osób. Misjonarze zwracają do misji wszystkie fundusze, których nie potrzebują.
Misjonarze korzystają z prywatnych funduszy na pokrycie innych wydatków. Te osobiste wydatki powinny być minimalne. (Zob. Normy misjonarskie dla uczniów Jezusa Chrystusa, 4.8).
24.3.4.2
Finansowanie misjonarzy seniorów służących z dala od domu
Comiesięczne zobowiązanie finansowe. Misjonarze seniorzy służący z dala od domu każdego miesiąca przekazują środki na fundusz misjonarski ich rodzimego okręgu. Pomagają one w pokryciu kosztów zakwaterowania i utrzymania samochodu.
Biskupi weryfikują, czy te fundusze są przekazywane co miesiąc. Nie należy z góry przekazywać środków przekraczających miesięczne zobowiązanie.
Dodatkowe wydatki. Poza comiesięcznym zobowiązaniem finansowym, które pomaga pokryć koszty zakwaterowania i samochodu, misjonarze seniorzy muszą w pełni pokrywać wszystkie inne wydatki, łącznie z wyżywieniem.
24.3.4.3
Finansowanie misjonarzy służących w domu
Misjonarze służący w domu są odpowiedzialni za wszystkie swoje potrzeby finansowe.
24.3.4.4
Ubezpieczenie i wydatki medyczne
Zachęca się wszystkich misjonarzy, w tym młodych misjonarzy nauczających, aby, jeśli to możliwe, zachowali dotychczasowe ubezpieczenie medyczne.
Misjonarze służący w domu muszą zapewnić sobie ubezpieczenie medyczne i inne ubezpieczenia. Misjonarze seniorzy, którzy służą z dala od domu, również muszą zapewnić sobie taką ochronę. Misjonarze seniorzy, którzy będą służyć poza swoim ojczystym krajem, mogą uzyskać ubezpieczenie poprzez Senior Service Medical Plan [Plan medyczny dla misjonarzy seniorów].
24.3.5
Rola członków rodziny i przywódców w przygotowaniu misjonarzy
Członkowie rodziny, biskupi i inni przywódcy pomagają młodzieży przygotować się do służby na misji.
Członkowie rodziny i przywódcy zachęcają wszystkich kandydatów na misjonarzy do studiowania:
-
Księgi Mormona i innych pism świętych
-
Przewodnika Abyście głosili moją ewangelię.
-
Safeguards for Using Technology [Zasad bezpiecznego korzystania z urządzeń elektronicznych]
Członkowie rodziny i przywódcy pomagają wszystkim kandydatom zobowiązać się do przestrzegania norm misjonarskich. Zachęcają kandydatów do studiowania podręcznika norm misjonarskich, który odnosi się do ich potencjalnego przydziału:
-
Dla młodych misjonarzy nauczających: Normy misjonarskie dla uczniów Jezusa Chrystusa
24.4
Rekomendowanie misjonarzy
24.4.1
Ocena stanu zdrowia
Od wszystkich kandydatów wymagane jest, aby lekarze ocenili ich gotowość pod kątem zdrowotnym.
24.4.2
Wywiady i formularze rekomendacji
Biskup i prezydent palika przeprowadzają z każdym kandydatem szczegółowe, badające duszę i podnoszące na duchu wywiady. Korzystają z pytań wywiadu w celu uzyskania rekomendacji misjonarskiej.
Biskup i prezydent palika przeglądają również informacje na temat norm godności i gotowości zdrowotnej w systemie rekomendacji misjonarzy on-line. Biskup i prezydent palika nie dodają żadnych kryteriów kwalifikacyjnych. Nie zmieniają też pytań wywiadu.
Jeśli biskup i prezydent palika mają wątpliwości odnośnie do tego, czy kandydat spełnia normy godności lub jest gotowy pod kątem zdrowotnym, naradzają się z tą osobą. Za zgodą młodego kandydata mogą również naradzić się z jego rodzicami. Biskup i prezydent palika nie przesyłają rekomendacji, dopóki dana osoba nie odpokutuje za poważny grzech (zob. 24.3.2.1). W zależności od fizycznego, psychicznego lub emocjonalnego stanu zdrowia danej osoby, mogą oni omówić możliwość wyznaczenia jej na misjonarza w służbie Kościoła.
W pilnych przypadkach, gdy biskup lub prezydent palika jest niedostępny, może on upoważnić jednego ze swoich doradców do przeprowadzenia tych wywiadów.
W dystryktach prezydent misji lub wyznaczony doradca przeprowadza wywiady i rekomenduje kandydatów na misjonarzy. Prezydenci dystryktów nie przeprowadzają tych wywiadów.
24.4.4
Osoby, które nie mogą służyć jako pełnoetatowi misjonarze
Czasami członek, który pragnie służyć, nie może być powołany na pełnoetatowego misjonarza. Może to być spowodowane problemami zdrowotnymi, niespełnianiem norm godności, kwestiami prawnymi czy innymi okolicznościami. Prezydent palika może zwolnić taką osobę z pełnoetatowej służby misjonarskiej.
24.5
Po otrzymaniu powołania na misję
Nowo powołani misjonarze są zachęcani do przeczytania lub ponownego przeczytania Księgi Mormona przed rozpoczęciem misji. Postępują zgodnie z radą króla Beniamina, aby „[pilnować] siebie i swych myśli, i swych słów, i swych uczynków” (Ks. Mosjasza 4:30).
24.5.1
Obdarowanie świątynne i służba w świątyni
Jeśli nowo powołani misjonarze nie otrzymali obrzędu obdarowania świątynnego, a jest to możliwe, powinni otrzymać je przed rozpoczęciem służby misjonarskiej (zob. Doktryna i Przymierza 43:15–16; 105:33) Dotyczy to również misjonarzy w służbie Kościoła, jeśli jest to właściwe w ich sytuacji.
Nowo powołani misjonarze, którzy są obdarowani, mogą służyć jako pracownicy świątynni przed rozpoczęciem służby misjonarskiej, jeśli jest to właściwe (zob. 25.5).
24.5.2
Spotkania sakramentalne
Rada biskupia zaprasza nowo powołanych misjonarzy, aby przemawiali na spotkaniu sakramentalnym przed rozpoczęciem misji. Jest to normalne spotkanie sakramentalne. Należy koncentrować się na sakramencie i na Zbawicielu.
24.5.3
Wyświęcanie misjonarzy
Prezydent rodzimego palika wyświęca każdego misjonarza tak blisko daty rozpoczęcia misji, jak to możliwe. W pilnych przypadkach, gdy prezydent palika jest niedostępny, może on upoważnić jednego ze swoich doradców do wyświęcenia misjonarzy.
Prezydent misji lub jeden z jego doradców wyświęca misjonarzy powołanych z dystryktów w jego misji. Prezydent dystryktu nie wyświęca misjonarzy.
Brat, który będzie służył z dala od domu, musi otrzymać Kapłaństwo Melchizedeka, zanim zostanie wyświęcony na misjonarza. Brat, który będzie służył jako misjonarz w służbie Kościoła, powinien posiadać Kapłaństwo Melchizedeka, jeśli jest to właściwe w jego sytuacji.
24.6
Służba z dala od domu
24.6.2
Na polu misyjnym
24.6.2.5
Prośby o wsparcie innych osób w kwestiach finansowych, edukacyjnych lub emigracyjnych
Misjonarze i ich rodziny nie powinni zapewniać finansowego wsparcia osobom, które mieszkają w miejscu, w którym służą misjonarze. Dotyczy to wsparcia finansowego i edukacji. Misjonarze i ich rodziny nie powinni też sponsorować osób, które chcą wyemigrować do innych krajów (zob. 38.8.19).
24.6.2.8
Rejestry członkowskie i dziesięcina
Rodzimy okręg misjonarza zachowuje rejestr członkowski. Rejestruje on także jego status dziesięciny. Misjonarze nie płacą dziesięciny z funduszy, które otrzymują z misji. Jednakże płacą dziesięcinę, jeśli mają jakiekolwiek prywatne dochody.
24.6.3
Powrót z misji do domu
24.6.3.1
Powrót do domu według pierwotnego harmonogramu
Misjonarze i członkowie ich rodzin nie powinni zwracać się z prośbą o wcześniejsze odwołanie lub przedłużenie służby dla osobistej wygody.
Młodzi misjonarze powinni udać się z miejsca misji bezpośrednio do domu. Każda inna podróż powrotna może zostać zatwierdzona jedynie wtedy, gdy misjonarzowi towarzyszy co najmniej jeden rodzic lub opiekun.
Misjonarze nie są odwołani, dopóki nie zgłoszą się do prezydenta palika. Do tego czasu przestrzegają norm misjonarskich.
24.6.3.2
Wcześniejszy powrót do domu
Niektórzy misjonarze są odwoływani wcześniej ze względów zdrowotnych, kwestii godności lub z innych powodów. Biskupi i prezydenci palików udzielają szczególnego wsparcia tym misjonarzom, którzy wrócili z misji. Przywódcy pomagają im w pracy nad odzyskaniem zdrowia lub powrotem do służby, jeśli to możliwe.
24.7
Misje w służbie Kościoła
24.7.1
Określanie możliwości dla misjonarzy w służbie Kościoła
Biskup, prezydent palika i misjonarz w służbie Kościoła naradzają się wspólnie, aby określić lokalne możliwości służby. W przypadku młodego misjonarza w służbie Kościoła w dyskusji udział bierze przywódca misji w służbie Kościoła oraz rodzice lub opiekunowie misjonarza.
24.8
Po służbie misjonarskiej
24.8.2
Wywiad dotyczący odwołania misjonarza
Prezydent palika odwołuje misjonarzy i przeprowadza wywiad związany z odwołaniem. W dystryktach zazwyczaj prezydent misji lub wyznaczony doradca odwołuje misjonarzy.
Przy takim wywiadzie przydatne mogą być poniższe wytyczne.
-
Zachęć ich, aby przez całe życie byli uczniami Jezusa Chrystusa.
-
Radź im, aby korzystali w swoim życiu z dobrych nawyków, które rozwinęli jako misjonarze.
-
Zachęć ich, aby zastanowili się nad przyszłością i przygotowali do niej, łącznie ze zdobyciem wykształcenia i zatrudnienia (w przypadku odwoływanych młodych misjonarzy).
-
Zachęć ich, aby zawsze żyli tak, żeby byli godni posiadania rekomendacji świątynnej.
24.8.4
Powołania
Przywódcy niezwłocznie wyznaczają niedawno odwołanym misjonarzom powołania i przydziały posługi. Jeśli jest to właściwe, można rozważyć powołanie ich na pracowników obrzędowych w świątyni (zob. 25.5).
24.9
Zasoby dotyczące rekomendacji misjonarskich i służby
24.9.2
Strony internetowe
-
MissionaryRecommendations.ChurchofJesusChrist.org (dostępne jedynie dla lokalnych przywódców i kandydatów na misjonarzy)