کتابچه‌های دستورالعمل و گمارش‌ها
۳۲. توبه و شوراهای عضویت در کلیسا


«۳۲. شوراهای توبه و عضویت در کلیسا،» گزینه هایی از [کتابچۀ] دستورالعمل کُل (۲۰۲۳).

«۳۲. توبه و شوراهای عضویت در کلیسا،» گزینه هایی از [کتابچۀ] دستورالعمل کُل

مردان در حال صحبت

۳۲.

توبه و شوراهای عضویت در کلیسا

۳۲.۰

پیشگفتار

بیشترین توبه (ها) بین یک فرد، خدا، و کسانی که تحت تأثیر گناهان شخص قرار گرفته‌اند، صورت می‌پذیرد. با این حال، گاهی اوقات یک اُسقُف یا رئیس وَتَد نیاز دارد به اعضای کلیسا در تلاش‌هایشان برای توبه کمک کند.

اُسقُف‌ها و رؤسای وَتَد هنگام کمک به اعضا، با محبت و مراقبت (رفتار) می‌کنند. آنها نمونۀ منجی را دنبال می‌کنند که افراد را بالا می‌بُرد و به آنها کمک می‌کرد تا از گناه دور شوند و به سوی خدا روی آورند (رجوع کنید به متی ۱۰:۹-۱۳؛ یوحنا ۳:۸-۱۱).

۳۲.۱

توبه و بخشش

برای اجرای طرح رحمت خود، پدر آسمانی پسر یگانه خود، عیسی مسیح را فرستاد تا کفّارۀ گناهان ما را بدهد (رجوع کنید به آلما ۱۵:۴۲). عیسی مجازاتی را که قانون دادگری برای گناهان ما لازم می‌داند، متحمّل شد (رجوع کنید به اصول وپیمانها ۱۵:۱۹-۱۹؛ همچنین رجوع کنید به آلما ۲۴:۴۲-۲۵). از طریق این ایثار، هم پدر و هم پسر عشق بی پایان خود را به ما نشان دادند (رجوع کنید به یوحنا ۱۶:۳).

هنگامی که ما «ایمانی که به توبه بیانجامد.» را به کار می‌گیریم، پدر آسمانی ما را می‌بخشد و از طریق کفّارۀ عیسی مسیح [شفقت] عطا می‌کند (آلما ۱۵:۳۴؛ همچنین رجوع کنید به آلما ۱۳:۴۲). هنگامی که پاک و بخشیده می‌شویم، در نهایت می‌توانیم ملکوت خدا را به ارث ببریم (رجوع کنید به اشعیا ۱۸:۱؛ اصول وپیمانها ۴۲:۵۸).

توبه فراتر از تغییر رفتار است. دور شدن از گناه و (نزدیکی) به سوی پدر آسمانی و عیسی مسیح است. منجر به تغییر قلب و ذهن می‌شود (رجوع کنید به موصایا ۲:۵؛ آلما ۱۲:۵–۱۴؛ هیلامان ۷:۱۵). از طریق توبه، ما به افراد جدیدی تبدیل می‌شویم که با خدا آشتی می‌کنیم (رجوع کنید به ۲-قرنتیان ۱۷:۵–۱۸؛ موصایا ۲۵:۲۷–۲۶).

فرصت توبه یکی از بزرگترین برکاتی است که پدر آسمانی از طریق هدیۀ پسرش به ما داده است.

۳۲.۲

اهداف محدودیت‌ها یا لغو عضویت در کلیسا

اگر عضوی مرتکب گناهی جدی شود، اُسقُف یا رئیس وَتَد به او کمک‌ می‌کند تا توبه کند. به عنوان بخشی از این فرآیند، او ممکن است نیاز داشته باشد که (استفاده) از برخی امتیازات عضویت در کلیسا را ​​برای مدتی محدود کند. در برخی شرایط، او می‌تواند به لغو عضویت یک فرد برای مدتی نیاز داشته باشد.

محدود کردن یا لغو عضویت یک فرد برای مجازات نیست. بلکه گاهی اوقات این اعمال برای کمک به فرد برای توبه و تغییر روحیه لازم است. آنها همچنین به شخص وقت می‌دهند تا از نظر روحی برای تجدید و حفظ پیمان خود آماده شود.

سه هدف از محدودیت‌ها یا لغو عضویت به شرح زیر است.

۳۲.۲.۱

کمک به محافظت از دیگران

هدف نخست کمک به محافظت از دیگران است. گاهی اوقات شخص یک تهدید جسمی یا روحی میباشد. رفتارهای متجاوزگرانه، آسیب فیزیکی، سوء استفاده جنسی، سوء مصرف مواد، کلاهبرداری و ارتداد از جمله راه هایی است که می تواند رخ دهد. با الهام گرفتن، یک اُسقُف یا رئیس وَتَد برای محافظت از دیگران، وقتی کسی به این روش‌ها و دیگر راه‌های جدّی تهدید می‌کند، برای محافظت از دیگران اقدام می‌کند (رجوع کنید به آلما ۵۹:۵–۶۰).

۳۲.۲.۲

به یک شخص کمک می‌کند تا از طریق توبه به قدرت ضمانت عیسی مسیح دست یابد

هدف دوم کمک به یک شخص است که از طریق توبه به قدرت ضمانت عیسی مسیح دست یابد. از طریق این فرآیند، او می‌تواند دوباره پاک و شایستۀ دریافت همه برکات خدا شود.

۳۲.۲.۳

محافظت از تمامیت کلیسا

هدف سوّم حفاظت از تمامیت کلیسا است. محدود کردن یا لغو عضویت در کلیسا می‌تواند در صورتی ضروری باشد که رفتار او به کلیسا آسیب جدی وارد کند (رجوع کنید به آلما ۱۱:۳۹). تمامیت کلیسا با پنهان کردن یا به حداقل رساندن گناهان جدی محافظت نمی‌شود — بلکه با پرداختن به آنها.

۳۲.۳

نقش داوران در اسرائیل

اسقف‌ها و رؤسای وَتَد در اسرائیل به عنوان داور فراخوانده و مقرّر می‌شوند (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۷۲:۱۰۷-۷۴). آنها کلیدهای کشیشی را از جانب سَروَر در کمک به اعضای کلیسا برای توبه در دست دارند (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۱:۱۳؛ ۱۶:۱۰۷–۱۸).

غالباً اسقف‌ها و رؤسای وَتَد از طریق مشاورۀ شخصی برای توبه کمک می‌کنند. این کمک می‌تواند شامل محدود کردن غیر رسمی برخی از امتیازات عضویت کلیسا برای مدتی باشد.

برای برخی از گناهان جدّی، رهبران با برگزاری یک شورای عضویت برای توبه کمک می‌کنند (رجوع کنید به ۳۲.۶. این کمک می‌تواند شامل محدود کردن رسمی برخی از امتیازات عضویت کلیسا یا لغو عضویت یک فرد برای مدّتی باشد.

اسقف‌ها و رؤسای وَتَدها با محبت و توجه به اعضا کمک می‌کنند تا توبه کنند. تعامل منجی با زنی که بخاطر زنا گرفته شده یک راهنما است (رجوع کنید به یوحنا ۳:۸-۱۱). اگرچه او نگفت که گناهان او بخشیده شد، اما محکومش نکرد. در عوض، به او گفت که «دیگر گناه نکن» — تا توبه کند و زندگی خود را تغییر دهد.

این رهبران تعلیم می‌دهند که «یک گناهكار كه توبه می‌کند در آسمان … شادی و سرور» وجود دارد (لوقا ۷:۱۵). آنها صبور، حامی و مثبت هستند. آنها امید را القا می‌کنند. آنها تعلیم و گواهی می‌دهند که به دلیل ایثار منجی که کفّاره‌اش را پیش می‌آورد، همه می‌توانند توبه کنند و پاک شوند.

اسقف‌ها و رؤسای وَتَدها به دنبال راهنمایی از روح(القدس) هستند تا بدانند چگونه به هر فرد کمک کنند تا توبه کند. فقط برای جدّی‌ترین گناهان، کلیسا معیار مشخصی در مورد اقداماتی دارد که رهبرانش باید انجام دهند (رجوع کنید به ۳۲.۶). هیچ دو موقعیتی یکسان نیست. مشاوره‌ای که رهبران می‌دهند و روند توبه‌ای که آنها تسهیل می‌کنند باید الهام گرفته شده باشد و میتواند برای هر فردی متفاوت باشد.

۳۲.۴

اعتراف، محرمانه بودن و گزارش دادن به مقامات دولتی

۳۲.۴.۱

اعتراف

توبه مستلزم اعتراف به گناهان نزد پدر آسمانی است. عیسی مسیح گفت: «از این طریق می‌توانید بدانید که اگر شخصی از گناهان خود توبه کند — بنگرید، او آنها را اعتراف خواهد کرد و آنها را ترک خواهد کرد» (اصول و پیمانها ۴۳:۵۸؛ همچنین رجوع کنید به موصایا ۲۶: ۲۹).

هنگامی که اعضای کلیسا مرتکب گناهان جدی می‌شوند، توبۀ آنها همچنین شامل اعتراف به اُسقُف یا رئیس وَتَد خود می‌شوند. سپس او می‌تواند از طرف آنها کلیدهای مژدۀ توبه را به کار گیرد (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۱:۱۳؛ ۲۶:۸۴–۲۷؛ ۱۸:۱۰۷، ۲۰). این به آنها کمک می‌کند تا از طریق قدرت کفّارۀ منجی شفا پیدا کنند و به مسیر مژده بازگردند.

هدف از اعتراف ترغیب اعضا به سبک بار کردن (گناهان) خود است تا بتوانند به طور کامل از سَروَر در تغییر و شفا کمک بگیرند. اعتراف در ایجاد «دلی شکسته و روانی پشیمان» کمک می‌کند (۲ نیفای ۷:۲). اعتراف اختیاری نشان می‌دهد که یک شخص تمایل به توبه دارد.

وقتی عضوی اعتراف می‌کند، اُسقُف یا رئیس وَتَد از رهنمودهای مشاوره در ۳۲.۸ پیروی می‌کند. او با دعا به دنبال راهنمایی در مورد زمینۀ مناسب برای کمک به عضو در توبه است. او در نظر می‌گیرد که آیا شورای عضویت می تواند مفید باشد (یا خیر). اگر مقررّات کلیسا نیاز به شورای عضویت را ضروری می‌داند، او این را توضیح می‌دهد (رجوع کنید به ۳۲.۶.

گاهی اوقات یکی از اعضا به همسر یا بزرگسال دیگری بد کرده است. به عنوان بخشی از توبه، معمولاً باید نزد آن شخص اعتراف کند و طلب بخشش نماید. جوانی که مرتکب گناه بزرگی می‌شود معمولا تشویق می‌شود که با والدین خود مشورت کند.

۳۲.۴.۴

محرمانه بودن

اسقف‌ها، رؤسای وَتَد و مشاوران آنها وظیفۀ مقدسی دارند که از تمام اطلاعات محرمانه‌ای که با آنها به اشتراک گذاشته شده است محافظت کنند. این اطلاعات می‌توانند در مصاحبه‌ها، مشاوره‌ها و اعترافات به دست آیند. همین وظیفۀ محرمانه بودن برای همۀ کسانی که در شوراهای عضویت شرکت می‌کنند، اِعمال می‌شود. رازداری ضروری است زیرا اگر آنچه را که به اشتراک می‌گذارند محرمانه نباشد، اعضا می‌توانند به گناهان خود اعتراف نکنند یا به دنبال راهنمایی نباشند. زیر پا گذاشتن یک اطمینان، به اعتماد اعضا خیانت می‌کند و باعث می‌شود آنها اطمینان به رهبران خود را از دست بدهند.

مطابق با وظیفهٔ محرمانه بودن، اُسقُف، رئیس وَتَد یا مشاوران آنها می‌توانند چنین اطلاعاتی را فقط به شرح زیر به اشتراک بگذارند:

  • آنها باید با رئیس وَتَد آن عضو، رئیس حوزۀ تبشیر یا اُسقُف در مورد برگزاری شورای عضویت یا موضوعات مرتبط مشورت کنند.

  • شخص به بخش جدیدی نقل مکان می‌کند (یا رهبر کشیشی مرخص می‌شود) در حالی که اقدام عضویت یا سایر نگرانی‌های جدی در جریان است.

  • یک اُسقُف یا رئیس‌ وَتَد می‌آموزد که یکی از اعضای کلیسا که خارج از بخش یا وَتَد زندگی می‌کند ممکن است درگیر گناهی جدی شده باشد.

  • افشای اطلاعات در جلسۀ شورای عضویت الزامی است.

  • یک عضو انتخاب می‌کند که به رهبر اجازه دهد تا اطلاعات را با افراد خاصی به اشتراک بگذارد.

  • می‌تواند لازم باشد اطلاعات محدودی درباره تصمیم شورای عضویت به اشتراک گذاشته شود.

برای کمک به رهبران در محافظت از دیگران و پیروی از قانون، کلیسا کمک متخصصان آموزش دیده را ارائه می‌دهد. برای دریافت این راهنمایی، رهبران سریعاً با خط راهنمای سوء استفادۀ کلیسا در جایی که در دسترس است تماس می‌گیرند (رجوع کنید به ۳۲.۴.۵). در مواردی که در دسترس نباشد، رئیس وَتَد با مشاور حقوقی ناحیه در دفتر ناحیه تماس می‌گیرد.

تنها در یک موقعیت، یک اُسقُف یا رئیس وَتَد باید اطلاعات محرمانه را بدون اینکه ابتدا به دنبال چنین راهنمایی باشد، افشا می‌کند. این زمانی است که افشا برای جلوگیری از آسیب‌های تهدید کنندۀ زندگی یا آسیب جدی ضروری است و زمانی برای جستجوی راهنمایی وجود ندارد. در چنین مواردی، وظیفۀ حفاظت از دیگران مهمتر از وظیفۀ حفظ رازداری است. رهبران باید بلافاصله با مقامات مدنی تماس بگیرند.

۳۲.۶

شدت گناه و مقررات کلیسا

شدت یک گناه در تعیین زمینه‌ای که (۱)-به محافظت از دیگران و (۲)-کمک به توبه کردن شخص کمک می‌کند، ملاحظات مهمّی است. سَروَر گفته است که او «نمی‌تواند با کمترین چشم پوشی به گناه نگاه کند» (اصول وپیمانها ۳۱:۱؛ همچنین رجوع کنید به موصایا ۲۹:۲۶). خدمتگزاران او نباید از شواهد گناه جدّی غافل شوند.

گناهان جِدّی یک جرم عمدی و بزرگ علیه قوانین خدا است. دسته بندی گناهان کبیره در زیر ذکر شده است.

  • اَعمال خشونت آمیز و سوء استفاده

  • بی‌بند‌ و باری جنسی

  • اَعمال فریب‌کارانه

  • نقض اعتماد

  • برخی اعمال دیگر

زمانی که شورای عضویت لازم است یا می‌تواند ضروری باشد

نوع گناه

شورای عضویت الزامی است

شورای عضویت می‌تواند ضروری باشد

نوع گناه

اعمال خشونت آمیز و سوء استفاده

شورای عضویت الزامی است

  • قتل

  • تجاوز جنسی

  • محکومیت تجاوز جنسی

  • سوء استفاده از کودک یا نوجوان

  • رفتار متجاوز‌گرانۀ خشونت آمیز

شورای عضویت می‌تواند ضروری باشد

  • اقدام به قتل

  • سوء استفاده جنسی، از جمله تجاوز و آزار و اذیت (به ۳۸.۶.۱۸ مراجعه کنید زمانی که شورا لازم است)

  • سوء استفاده از همسر یا بزرگسال دیگر (به ۳۸.۶.۲.۴ مراجعه کنید زمانی که شورا لازم است)

نوع گناه

بی‌بند و باری جنسی

شورای عضویت الزامی است

  • زنای با محارم و نزدیکان

  • هرزه‌نگاری کودکان

  • ازدواج چند همسری

  • رفتار متجاوزگرانۀ جنسی

شورای عضویت می‌تواند ضروری باشد

  • زنا، فاحشه بازی، روابط همجنس گرا، و سایر روابط جنسی خارج از ازدواج قانونی بین زن و مرد، از جمله روابط جنسی از طریق تارنما ( آنلاین) یا تلفنی

  • زندگی اشتراکی (جماع)، اتحادیه های مدنی و مشارکت، و ازدواج همجنس گرایان

  • استفاده شدید یا اجباری از پورنوگرافی که آسیب قابل توجهی به خانواده یا ازدواج یک عضو وارد کرده است

نوع گناه

اَعمال مُتَقَلِبانه

شورای عضویت الزامی است

  • رفتار متجاوزگرانۀ مالی، مانند کلاهبرداری و فعالیت‌های مشابه (اگر عضوی در اختلاس وجوه یا دارایی کلیسا دست داشته است، رجوع کنید به ۳۲.۶.۳.۳).

شورای عضویت می‌تواند ضروری باشد

  • سرقت، دستبرد، دزدی، یا اختلاس (اگر عضوی در اختلاس وجوه یا دارایی کلیسا دست داشته است، رجوع کنید به ۳۲.۶.۳.۳)

  • شهادت دروغ

نوع گناه

نقض اعتماد

شورای عضویت الزامی است

  • گناه جدی مادامیکه مقام برجسته در کلیسا عهده دار‌بودن

شورای عضویت می‌تواند ضروری باشد

  • گناه جدی در حین داشتن یک مقام معتبر یا مورد اعتماد در کلیسا یا جامعه (به ۳۲.۶.۳.۳ مراجعه کنید اگر عضوی در اختلاس وجوه یا دارایی کلیسا دست داشته است)

  • گناه جدی که به طور گسترده‌ای شناخته شده است

نوع گناه

برخی اعمال دیگر

شورای عضویت الزامی است

  • بیشترین محکومیت های جنحه (بیش از یکسال)

شورای عضویت می‌تواند ضروری باشد

  • سقط جنین (مگر اینکه یک استثنا در ۳۸.۶.۱ اِعمال شود)

  • الگوی گناهان جدی

  • ترک عمدی مسئولیت‌های خانوادگی از جمله عدم پرداخت نفقه و خرجی فرزند

  • فروش مواد مخدر غیر قانونی

  • سایر اعمال مجرمانه جدی

۳۲.۶.۳

هنگامی که رئیس وَتَد با ریاست ناحیه در مورد اینکه آیا شورای عضویت یا اقدام دیگری ضروری است مشورت می‌کند

برخی از مسائل نیاز به حساسیت و راهنمایی بیشتری دارد. برای دانستن بهترین راه کمک کردن، رئیس وَتَد باید با ریاست ناحیه درباره موقعیت‌های این قسمت مشورت کند.

۳۲.۶.۳.۲

ارتداد

مسائل مربوط به ارتداد غالباً تأثیری فراتر از مرزهای یک بخش یا وَتَد دارد. برای محافظت از دیگران باید به سرعت به آنها رسیدگی شود.

اُسقُف اگر احساس کند که عمل یکی از اعضا می‌تواند به منزله ارتداد باشد، با رئیس وَتَد مشورت می‌کند.

همانطور که در اینجا استفاده می‌شود، ارتداد به عضوی اشاره دارد که در یکی از موارد زیر مشارکت می‌کند:

  • اقدام مکرر در مخالفت آشکار و عمدی عمومی با کلیسا، اصول، مقررات آن، یا رهبران آن

  • اصرار در تدریس به عنوان اصول کلیسا چیزی که اصول کلیسا نیست پس از تصحیح توسط اُسقُف یا رئیس وَتَد

  • نشان دادن طرحی از کار عمدی برای تضعیف ایمان و فعالیت اعضای کلیسا

  • ادامه پیروی از آموزش‌های فرقه‌های مرتد پس از تصحیح توسط اُسقُف یا رئیس وَتَد

  • پیوستن رسمی به کلیسای دیگر و ترویج تعالیم آن [کلیسا]

۳۲.۶.۳.۳

اختلاس وجوه کلیسا

اگر عضوی بودجه کلیسا را ​​اختلاس کند یا اموال ارزشمند کلیسا را ​​بدزدد، رئیس وَتَد با ریاست ناحیه در مورد اینکه آیا شورای عضویت یا اقدام دیگری ممکن است ضروری باشد مشورت می‌کند.