38.

Πολιτικές και κατευθυντήριες οδηγίες

38.6

Πολιτικές επί ηθικών θεμάτων

Μερικές πολιτικές σε αυτό το τμήμα αφορούν θέματα που η Εκκλησία «αποθαρρύνει». Στα μέλη της Εκκλησίας συνήθως δεν επιβάλλονται περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους εξαιτίας των θέσεών τους σε αυτά τα θέματα. Ωστόσο, όλοι οι άνθρωποι είναι τελικώς υπόλογοι στον Θεό για τις αποφάσεις τους.

38.6.1

Άμβλωση

Ο Κύριος πρόσταξε: «Ούτε να… σκοτώνεις, ούτε να κάνεις κάτι παρόμοιο» (Διδαχή και Διαθήκες 59:6). Η Εκκλησία αντιτίθεται στην κατ’ επιλογή άμβλωση για προσωπική ή κοινωνική ευκολία. Τα μέλη δεν πρέπει να υποβάλλονται σε άμβλωση, να εκτελούν, να κανονίζουν, να πληρώνουν, να συναινούν ή να ενθαρρύνουν μία άμβλωση. Οι μόνες πιθανές εξαιρέσεις είναι όταν:

• Η εγκυμοσύνη ήταν αποτέλεσμα εξαναγκασμένου βιασμού ή αιμομιξίας.

• Ένας αρμόδιος ιατρός κρίνει ότι η ζωή ή η υγεία της μητέρας διατρέχει σοβαρό κίνδυνο.

• Ένας αρμόδιος ιατρός κρίνει ότι το έμβρυο έχει σοβαρά ελαττώματα τα οποία δεν θα του επιτρέψουν να επιζήσει μετά τη γέννηση.

Ακόμη και αυτές οι εξαιρέσεις δεν δικαιολογούν αυτομάτως την άμβλωση. Η άμβλωση είναι ένα σοβαρότατο ζήτημα και θα πρέπει να εξεταστεί μόνον αφού τα άτομα που είναι υπεύθυνα έχουν συμβουλευτεί τους επισκόπους τους και έχουν λάβει θεία επιβεβαίωση μέσω προσευχής.

Οι προεδρεύοντες λειτουργοί επανεξετάζουν προσεκτικά τις περιστάσεις, εάν ένα μέλος της Εκκλησίας έχει εμπλακεί σε μια άμβλωση. Ίσως χρειαστεί ένα συμβούλιο μελών αν κάποιο μέλος έχει υποβληθεί σε άμβλωση, έχει τελέσει, κανονίσει, πληρώσει, συναινέσει ή ενθαρρύνει μια άμβλωση (βλέπε 32.6.2.5). Ωστόσο, το συμβούλιο μελών δεν θα χρειαστεί αν το μέλος συμμετείχε σε μια άμβλωση πριν από τη βάπτισή του. Ούτε θα πρέπει να συσταθούν συμβούλια μελών ή να επιβληθούν περιορισμοί σε μέλη που συμμετείχαν σε άμβλωση για κάποιον από τους τρεις λόγους που αναφέρθηκαν νωρίτερα σε αυτό το τμήμα.

Οι επίσκοποι θέτουν τις ερωτήσεις τους για συγκεκριμένες περιπτώσεις στον πρόεδρο πασσάλου. Ο πρόεδρος πασσάλου απευθύνει ερωτήσεις στο Γραφείο της Πρώτης Προεδρίας, εάν είναι απαραίτητο.

Από όσα γνωρίζουμε, κάποιος έχει τη δυνατότητα να μετανοήσει και να συγχωρηθεί για την αμαρτία της άμβλωσης.

38.6.2

Κακοποίηση

Η κακοποίηση είναι η κακομεταχείριση ή η παραμέληση άλλων με τρόπο που προκαλεί σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική ή οικονομική βλάβη. Η θέση της Εκκλησίας είναι ότι η κακοποίηση δεν είναι ανεκτή σε οποιαδήποτε μορφή. Όσοι κακομεταχειρίζονται συζύγους, παιδιά, άλλα μέλη της οικογένειας ή οποιονδήποτε άλλον, παραβιάζουν τους νόμους του Θεού και των ανθρώπων.

Όλα τα μέλη, ιδιαιτέρως οι γονείς και οι ηγέτες, παροτρύνονται να είναι σε εγρήγορση, πολύ προσεκτικοί και να κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατεύσουν τα παιδιά και άλλους από κακοποίηση. Εάν τα μέλη αντιληφθούν περιπτώσεις κακοποίησης, το αναφέρουν στις αρχές και συμβουλεύονται τον επίσκοπο. Οι ηγέτες της Εκκλησίας θα πρέπει να λαμβάνουν στα σοβαρά τις αναφορές κακοποίησης και ποτέ να μην τις αγνοούν.

Όλοι οι ενήλικοι που εργάζονται με παιδιά ή νέους πρέπει να ολοκληρώσουν την εκπαίδευση προστασίας παιδιών και νέων εντός ενός μηνός από την ανάληψη των καθηκόντων τους (βλέπε ProtectingChildren.ChurchofJesusChrist.org). Πρέπει να επαναλαμβάνουν την εκπαίδευση κάθε τρία χρόνια.

Όταν συμβαίνει κακοποίηση, η πρώτη και άμεση ευθύνη των ηγετών της Εκκλησίας είναι να βοηθήσουν όσους έχουν κακοποιηθεί και να προστατεύσουν ευάλωτα άτομα από μελλοντική κακοποίηση. Οι ηγέτες δεν θα πρέπει να ενθαρρύνουν ένα άτομο να παραμείνει σε ένα σπίτι ή σε μία κατάσταση που είναι βίαιη ή επισφαλής.

38.6.2.1

Γραμμή Βοηθείας για περιστατικά κακοποίησης

Σε ορισμένες χώρες, η Εκκλησία προσφέρει μια εμπιστευτική γραμμή βοηθείας για περιστατικά κακοποίησης, για να βοηθήσει προέδρους πασσάλου και επισκόπους. Αυτοί οι ηγέτες θα πρέπει άμεσα να καλέσουν τη γραμμή βοήθειας σε κάθε περίπτωση που κάποιος ίσως έχει κακοποιηθεί – ή κινδυνεύει να κακοποιηθεί. Θα πρέπει επίσης να καλέσουν εάν αντιληφθούν ότι ένα μέλος βλέπει, αγοράζει ή διανέμει παιδική πορνογραφία.

Η γραμμή βοηθείας είναι διαθέσιμη για επισκόπους και προέδρους πασσάλου 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα. Οι τηλεφωνικοί αριθμοί εμφανίζονται κατωτέρω.

• Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδάς: 1-801-240-1911 ή 1-800-453-3860, εσωτερικό 2-1911

• Ηνωμένο Βασίλειο: 0800 970 6757

• Ιρλανδία: 1800 937 546

• Γαλλία: 0805 710 531

• Αυστραλία: 02 9841 5454 (από το εσωτερικό της χώρας)

• Νέα Ζηλανδία: 09 488 5592 (από το εσωτερικό της χώρας)

Οι επίσκοποι και οι πρόεδροι πασσάλου θα πρέπει να καλούν τη γραμμή βοηθείας, όταν αντιμετωπίζουν περιστατικά που ενέχουν οποιοδήποτε είδος κακοποίησης. Νομικοί και κλινικοί επαγγελματίες θα απαντήσουν στις ερωτήσεις τους. Αυτοί οι επαγγελματίες θα δώσουν επίσης οδηγίες για τον τρόπο που θα πρέπει:

• Να στηρίζουν τα θύματα και να τα προστατεύουν από περαιτέρω κακοποίηση.

• Να βοηθούν στην προστασία πιθανών θυμάτων.

• Να συμμορφώνονται στις απαιτήσεις του νόμου για αναφορά της κακοποίησης.

Η Εκκλησία έχει δεσμευθεί να τηρεί τον νόμο που αφορά στην αναφορά της κακοποίησης (βλέπε 38.6.2.7). Οι νόμοι διαφέρουν κατά τόπους και οι περισσότεροι ηγέτες της Εκκλησίας δεν είναι νομομαθείς. Καλώντας τη γραμμή βοηθείας οι επίσκοποι και οι πρόεδροι πασσάλου εκπληρώνουν το καθήκον τους να αναφέρουν την κακοποίηση.

Ο επίσκοπος θα πρέπει επίσης να ενημερώνει τον πρόεδρο πασσάλου για περιστατικά κακοποίησης.

Σε χώρες που δεν έχουν γραμμή βοηθείας, ο επίσκοπος που μαθαίνει για κάποιο περιστατικό κακοποίησης θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον πρόεδρο πασσάλου του. Ο πρόεδρος πασσάλου θα πρέπει να ζητήσει καθοδήγηση από τον νομικό σύμβουλο περιοχής στο γραφείο περιοχής. Ο πρόεδρος πασσάλου παροτρύνεται επίσης να συμβουλευθεί το προσωπικό των Οικογενειακών Υπηρεσιών ή τον υπεύθυνο προνοίας και αυτοδυναμίας στο γραφείο περιοχής.

38.6.2.3

Κακοποίηση Παιδιών ή Νέων

Η κακοποίηση ενός παιδιού ή ενός νέου είναι μία ιδιαιτέρως σοβαρή αμαρτία (βλέπε Κατά Λουκάν 17:2). Όπως χρησιμοποιείται εδώ, η κακοποίηση παιδιού ή νέου περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Σωματική κακοποίηση: Πρόκληση σοβαρής σωματικής βλάβης εξαιτίας σωματικής βίας. Ορισμένα τραύματα μπορεί να μην είναι εμφανή.

• Σεξουαλική κακοποίηση ή εκμετάλλευση: Η οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα με ένα παιδί ή νέο ή η εκ προθέσεως συναίνεση ή διευκόλυνση άλλων να έχουν τέτοια δραστηριότητα. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, η σεξουαλική κακοποίηση δεν περιλαμβάνει τη συναινετική σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ δύο ανηλίκων που έχουν περίπου την ίδια ηλικία.

• Συναισθηματική κακοποίηση: Η χρήση λέξεων ή πράξεων που προκαλούν σοβαρή βλάβη στην αυτοεκτίμηση ή τον αυτοσεβασμό ενός παιδιού ή νέου. Αυτό συνήθως ενέχει επαναλαμβανόμενες και συνεχείς προσβολές, χειραγώγηση και επικρίσεις που ταπεινώνουν και υποτιμούν. Ενδέχεται επίσης να περιλαμβάνει σοβαρή παραμέληση.

• Παιδική πορνογραφία: Βλέπε 38.6.6.

Εάν ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος πασσάλου μάθει ή υποπτευθεί κακοποίηση παιδιού ή νέου, ακολουθεί πάραυτα τις οδηγίες στο 38.6.2.1. Λαμβάνει επίσης μέτρα για να βοηθήσει στην προστασία του από περαιτέρω κακοποίηση.

Εάν ένα ενήλικο μέλος κακοποιήσει ένα παιδί ή νέο απαιτείται η σύγκληση του συμβουλίου μελών της Εκκλησίας και η εισαγωγή παρατήρησης στο μητρώο του, όπως περιγράφεται σε αυτό το τμήμα. Βλέπε, επίσης, 32.6.1.1 και 38.6.2.5.

Εάν ένας ανήλικος κακοποιεί ένα παιδί, ο πρόεδρος πασσάλου επικοινωνεί με το Γραφείο της Πρώτης Προεδρίας για οδηγίες.

Οι ηγέτες τομέως θα πρέπει να επιλαμβάνονται περιστατικών σωματικού ή συναισθηματικού εκφοβισμού μεταξύ παιδιών ή νέων παρόμοιας ηλικίας. Δεν διεξάγεται συμβούλιο μελών.

38.6.2.4

Κακοποίηση συζύγου ή άλλου ενηλίκου

Η κακοποίηση ενός/μίας συζύγου ή ενός άλλου ενηλίκου μπορεί να συμβεί με πολλούς τρόπους. Αυτοί περιλαμβάνουν τη σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική και οικονομική κακοποίηση. Ενήλικοι που είναι ηλικιωμένοι, ευάλωτοι ή ανάπηροι διατρέχουν μερικές φορές υψηλό κίνδυνο για κακοποίηση.

Συχνά κανένας ορισμός κακοποίησης δεν μπορεί να καλύψει όλες τις καταστάσεις. Αντιθέτως, υπάρχει ένα φάσμα στη σοβαρότητα της κακοποιητικής συμπεριφοράς. Αυτό το φάσμα εκτείνεται από την περιστασιακή χρήση λεκτικής βίας έως την πρόκληση σοβαρής βλάβης.

Εάν ένας επίσκοπος ή πρόεδρος πασσάλου μάθει για κακοποίηση ενός/μίας συζύγου ή ενός άλλου ενηλίκου, ακολουθεί πάραυτα τις οδηγίες στο 38.6.2.1. Λαμβάνει επίσης μέτρα για να βοηθήσει στην προστασία του από περαιτέρω κακοποίηση.

Οι ηγέτες ζητούν την καθοδήγηση του Πνεύματος για να προσδιορίσουν αν η προσωπική συμβουλευτική ή ένα συμβούλιο μελών είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος για την αντιμετώπιση της κακοποίησης. Επίσης, μπορούν να συσκεφθούν με τον άμεσα ανώτερο ηγέτη ιεροσύνης για να αποφασίσουν τον τρόπο. Ωστόσο, οποιαδήποτε κακοποίηση ενός/μίας συζύγου ή άλλου ενηλίκου, που εμπίπτει στις κατηγορίες που περιγράφονται κατωτέρω, απαιτεί τη διεξαγωγή ενός συμβουλίου μελών.

• Σωματική κακοποίηση: Πρόκληση σοβαρής σωματικής βλάβης εξαιτίας σωματικής βίας. Ορισμένα τραύματα μπορεί να μην είναι εμφανή.

• Σεξουαλική κακοποίηση: Βλέπε τις καταστάσεις που προσδιορίζονται στο 38.6.18.3.

• Συναισθηματική κακοποίηση: Η χρήση πράξεων και εκφράσεων που βλάπτουν σοβαρά τον αυτοσεβασμό ή την αυτοεκτίμηση ενός ατόμου. Αυτό συνήθως ενέχει επαναλαμβανόμενες και συνεχείς προσβολές, χειραγώγηση και επικρίσεις που ταπεινώνουν και υποτιμούν.

• Οικονομική εκμετάλλευση: Η εκμετάλλευση κάποιο οικονομικώς. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την παράνομη ή μη εξουσιοδοτημένη χρήση της περιουσίας, των χρημάτων ή άλλων πόρων ενός ατόμου. Επίσης, περιλαμβάνει την απόκτηση οικονομικής δύναμης επάνω σε κάποιον με δόλιο τρόπο. Θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη χρήση της οικονομικής δύναμης προς εξαναγκασμό. Βλέπε, επίσης, 32.6.1.3.

38.6.2.7

Νομικά θέματα που σχετίζονται με την κακοποίηση

Εάν οι κακοποιητικές δραστηριότητες ενός μέλους έχουν παραβιάσει τον ισχύοντα νόμο, ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος πασσάλου θα πρέπει να παροτρύνει το μέλος να αναφέρει αυτές τις δραστηριότητες στην αρχή επιβολής του νόμου ή σε άλλες αρμόδιες κρατικές αρχές. Ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος πασσάλου μπορεί να πάρει πληροφορίες για τους τοπικούς νομικούς κανόνες που ορίζουν την υποχρέωση αναφοράς, μέσω της γραμμής βοηθείας της Εκκλησίας (βλέπε 38.6.2.1). Εάν τα μέλη έχουν ερωτήσεις σχετικά με την υποχρέωση αναφοράς, τα παροτρύνει να εξασφαλίσουν εξειδικευμένες νομικές συμβουλές.

Οι ηγέτες και τα μέλη της Εκκλησίας θα πρέπει να εκπληρώνουν τη νομική υποχρέωση αναφοράς της κακοποίησης στις δημόσιες αρχές. Σε ορισμένες χώρες, ηγέτες και δάσκαλοι που εργάζονται με παιδιά και νέους θεωρούνται «εντεταλμένοι» και πρέπει να αναφέρουν την κακοποίηση στις αρμόδιες αρχές. Ομοίως, σε πολλές χώρες, οποιοδήποτε άτομο αντιλαμβάνεται κακοποίηση απαιτείται να το αναφέρει στις αρμόδιες αρχές. Οι επίσκοποι και οι πρόεδροι πασσάλου θα πρέπει να καλέσουν τη γραμμή βοηθείας για λεπτομέρειες σχετικά με την υποχρέωσή τους και τις άλλες νομικές προϋποθέσεις για αναφορά της κακοποίησης. Η πολιτική της Εκκλησίας είναι να υπακούμε στους νόμους.

38.6.5

Αγνότητα και Συζυγική Πίστη

Ο νόμος αγνότητας του Κυρίου ορίζει:

• Αποχή από τις σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας σύμφωνα με τον νόμο του Θεού.

• Συζυγική πίστη εντός του γάμου.

Η σωματική οικειότητα μεταξύ των συζύγων προορίζεται να είναι όμορφη και ιερή. Έχει ορισθεί από τον Θεό για τη δημιουργία παιδιών και ως έκφραση αγάπης μεταξύ των συζύγων.

Μόνον ένας άνδρας και μία γυναίκα που είναι νομίμως παντρεμένοι θα πρέπει να έχουν σεξουαλικές σχέσεις. Στα μάτια του Θεού, η ηθική καθαρότητα είναι πολύ σημαντική. Οι παραβιάσεις του νόμου της αγνότητας είναι πολύ σοβαρές (βλέπε Έξοδος 20:14, Κατά Ματθαίον 5:28, Άλμα 39:5). Όσοι εμπλέκονται στην κακή χρήση της ιερής δύναμης που έχει δώσει ο Θεός για τη δημιουργία ζωής.

Ένα συμβούλιο μελών της Εκκλησίας ίσως είναι απαραίτητο, αν ένα μέλος:

• Έχει σεξουαλικές σχέσεις εκτός των συζυγικών, οι οποίες είναι εξουσιοδοτημένες από τον νόμο του Θεού, όπως η μοιχεία, η έκνομη συνουσία και οι σχέσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου (βλέπε 32.6.2).

• Βρίσκεται σε μια μορφή γάμου ή σύμπραξης που δεν είναι εξουσιοδοτημένη από τον νόμο του Θεού, όπως η συγκατοίκηση, το σύμφωνο συμβίωσης, και ο ομόφυλος γάμος.

• Χρησιμοποιεί την πορνογραφία καταχρηστικά ή καταναγκαστικά, επιφέροντας σημαντικό πλήγμα στον γάμο ή την οικογένεια ενός μέλους (βλέπε 38.6.13).

Η απόφαση για το αν θα πρέπει να διεξαχθεί συμβούλιο μελών σε αυτές τις περιπτώσεις εξαρτάται από πολλές περιστάσεις. Αυτές σκιαγραφούνται στο 32.7. Για παράδειγμα, η παραβίαση των διαθηκών του ναού αυξάνει την πιθανότητα να είναι απαραίτητο ένα συμβούλιο για να βοηθήσει το μέλος να μετανοήσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκεί η προσωπική συμβουλευτική και ανεπίσημοι περιορισμοί στην ιδιότητα μέλους (βλέπε 32.8).

Βλέπε στο 32.6.1.2 τις περιπτώσεις για τις οποίες απαιτείται η διεξαγωγής συμβουλίου για σεξουαλικές αμαρτίες.

38.6.6

Παιδική Πορνογραφία

Η Εκκλησία καταδικάζει την παιδική πορνογραφία σε οποιαδήποτε μορφή. Εάν ένας επίσκοπος ή ένας πρόεδρος πασσάλου μάθει ότι ένα μέλος έχει εμπλακεί σε παιδική πορνογραφία, αμέσως ακολουθεί τις οδηγίες στο 38.6.2.1.

Απαιτείται ένα συμβούλιο μελών της Εκκλησίας και η εισαγωγή παρατήρησης στο μητρώο του, αν ένα μέλος παράγει, κοινοποιεί, κατέχει ή επανειλημμένως βλέπει πορνογραφικές εικόνες παιδιών (βλέπε 32.6.1.2 και 32.14.5). Αυτή η κατευθυντήρια οδηγία γενικώς δεν ισχύει για παιδιά ή νέους περίπου της ίδιας ηλικίας που κοινοποιούν σεξουαλικές φωτογραφίες δικές τους ή άλλων. Προσωπική συμβουλευτική και ανεπίσημοι περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους είναι κατάλληλοι σε αυτές τις περιπτώσεις.

Για περισσότερη καθοδήγηση, βλέπε 38.6.13.

38.6.10

Αιμομιξία

Η Εκκλησία καταδικάζει κάθε μορφή αιμομιξίας. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, αιμομιξία είναι η σύναψη σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ:

• Γονέα και παιδιού.

• Παππού και εγγονιού.

• Αδελφών.

• Θείου ή θείας και ανιψιάς ή ανιψιού.

Όπως χρησιμοποιείται εδώ, το παιδί, ο εγγονός, τα αδέλφια, η ανιψιά και ο ανιψιός περιλαμβάνουν τις σχέσεις που είναι είτε βιολογικές είτε αφορούν γονέα που ανατρέφει ένα παιδί που δεν είναι δικό του είτε προκύπτουν μετά από υιοθεσία ή αναδοχή. Αιμομιξία μπορεί να συμβεί μεταξύ δύο ανηλίκων, ενός ενηλίκου και ενός ανήλικου ή δύο ενηλίκων. Εάν ένας πρόεδρος πασσάλου έχει ερωτήσεις κατά πόσο μία σχέση είναι αιμομικτική σύμφωνα με τον νόμο του κράτους, ζητεί καθοδήγηση από το Γραφείο της Πρώτης Προεδρίας.

Όταν ένας ανήλικος πέσει θύμα αιμομιξίας, ο επίσκοπος ή ο πρόεδρος πασσάλου καλεί τη γραμμή βοηθείας της Εκκλησίας για κακοποίηση στις χώρες όπου είναι διαθέσιμη (βλέπε 38.6.2.1). Στις άλλες χώρες, ο πρόεδρος πασσάλου θα πρέπει να ζητήσει καθοδήγηση από τον νομικό σύμβουλο περιοχής στο γραφείο περιοχής. Ο πρόεδρος πασσάλου παροτρύνεται επίσης να συμβουλευθεί το προσωπικό των Οικογενειακών Υπηρεσιών ή τον υπεύθυνο προνοίας και αυτοδυναμίας στο γραφείο περιοχής.

Απαιτείται ένα συμβούλιο μελών της Εκκλησίας και εισαγωγή παρατήρησης στο μητρώο του μέλους, αν ένα μέλος διαπράξει αιμομιξία (βλέπε 32.6.1.2 και 32.14.5). Η Εκκλησία σχεδόν πάντα απαιτεί την αφαίρεση της ιδιότητας του μέλους σε περίπτωση αιμομιξίας.

Εάν ένας ανήλικος διαπράξει αιμομιξία, ο πρόεδρος πασσάλου επικοινωνεί με το Γραφείο της Πρώτης Προεδρίας για οδηγίες.

Τα θύματα της αιμομιξίας συχνά φέρουν πολύ σοβαρά τραύματα. Οι ηγέτες ανταποκρίνονται με εγκάρδια συμπόνια και ενσυναίσθηση. Παρέχουν πνευματική υποστήριξη και συμβουλευτική για να τα βοηθήσουν να υπερνικήσουν τις καταστροφικές συνέπειες της αιμομιξίας.

Μερικές φορές τα θύματα αισθάνονται ντροπή ή ενοχή. Τα θύματα δεν είναι ένοχοι αμαρτίας. Οι ηγέτες βοηθούν αυτούς και τις οικογένειές τους να καταλάβουν την αγάπη του Θεού και την ίαση που έρχεται μέσω του Ιησού Χριστού και της Εξιλέωσής Του (βλέπε Άλμα 15:8, Νεφί Γ΄ 17:9).

Εκτός από την εμπνευσμένη βοήθεια των ηγετών της Εκκλησίας, τα θύματα και οι οικογένειές τους χρειάζονται συμβουλευτική από επαγγελματία ψυχικής υγείας. Για πληροφορίες, βλέπε 38.6.18.2.

38.6.13

Πορνογραφία

Η Εκκλησία καταδικάζει την πορνογραφία σε οποιαδήποτε μορφή. Η χρήση πορνογραφίας οποιασδήποτε μορφής βλάπτει τη ζωή του ατόμου, της οικογένειας και της κοινωνίας. Επίσης, απομακρύνει το Πνεύμα του Κυρίου. Τα μέλη της Εκκλησίας θα πρέπει να αποφεύγουν κάθε μορφή πορνογραφικού υλικού και να αντιτίθενται στην παραγωγή, τη διακίνηση και τη χρήση του.

Η Εκκλησία παρέχει τα ακόλουθα βοηθήματα για να βοηθήσει ανθρώπους των οποίων η ζωή επηρεάζεται από την πορνογραφία:

• AddressingPornography.ChurchofJesusChrist.org

• AddictionRecovery.ChurchofJesusChrist.org

• Βοηθώντας όσους αγωνίζονται με την πορνογραφία (βιβλιαράκι)

• Η αρετή να στολίζει τις σκέψεις σου ακατάπαυστα (βιβλιαράκι)

Οι πρόεδροι πασσάλου και οι επίσκοποι παρέχουν επίσης υποστήριξη στα μέλη της οικογένειας, όπως χρειάζεται.

Οι ηγέτες της Εκκλησίας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η χρήση της πορνογραφίας μπορεί να είναι εξαναγκασμός ή εθισμός. Εκτός από την εμπνευσμένη βοήθεια των ηγετών της Εκκλησίας, κάποια μέλη μπορεί να χρειάζονται και συμβουλευτική από επαγγελματία ψυχικής υγείας. Οι ηγέτες μπορούν να επικοινωνήσουν με τις Οικογενειακές Υπηρεσίες για βοήθεια. Βλέπε 31.2.6 για πληροφορίες επικοινωνίας.

Η προσωπική συμβουλευτική και οι ανεπίσημοι περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους συνήθως αρκούν για να βοηθήσουν ένα άτομο να μετανοήσει για τη χρήση της πορνογραφίας (βλέπε 32.8). Συμβούλια μελών δεν διεξάγονται συνήθως. Ωστόσο, ένα συμβούλιο μπορεί να είναι απαραίτητο σε περιπτώσεις καταχρηστικής και καταναγκαστικής χρήσης της πορνογραφίας που έχει επιφέρει σημαντικό πλήγμα στον γάμο ή την οικογένεια του μέλους (βλέπε 38.6.5). Απαιτείται συμβούλιο, αν ένα μέλος παράγει, κοινοποιεί, κατέχει ή επανειλημμένως βλέπει πορνογραφικές εικόνες παιδιών (βλέπε 38.6.6).

38.6.18

Σεξουαλική κακοποίηση, βιασμός και άλλες μορφές σεξουαλικής επίθεσης

Η Εκκλησία καταδικάζει τη σεξουαλική κακοποίηση. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, σεξουαλική κακοποίηση ορίζεται η επιβολή οποιασδήποτε ανεπιθύμητης σεξουαλικής δραστηριότητας σε άλλο άτομο. Η σεξουαλική δραστηριότητα με άτομο το οποίο δεν δίνει ή δεν μπορεί να δώσει νομική συναίνεση θεωρείται σεξουαλική κακοποίηση. Σεξουαλική κακοποίηση μπορεί επίσης να συμβεί μεταξύ συζύγων ή σε σχέση γνωριμίας. Για πληροφορίες σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού ή νέου, βλέπε 38.6.2.3.

Η σεξουαλική κακοποίηση καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ενεργειών, από την παρενόχληση έως τον βιασμό και άλλες μορφές σεξουαλικής επίθεσης. Μπορεί να είναι σωματική, λεκτική και με άλλους τρόπους. Για καθοδήγηση σχετικά με τη συμβουλευτική μελών που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, βιασμό ή άλλες μορφές σεξουαλικής επίθεσης, βλέπε 38.6.18.2.

Εάν κάποια μέλη υποπτεύονται ή αντιλαμβάνονται σεξουαλική κακοποίηση, αναλαμβάνουν δράση για να προστατεύσουν τα θύματα και άλλους όσο το δυνατόν συντομότερα. Αυτό περιλαμβάνει αναφορά στις αρχές και προειδοποίηση του επισκόπου ή του προέδρου πασσάλου. Εάν ένα παιδί έχει κακοποιηθεί, τα μέλη θα πρέπει να ακολουθήσουν τις οδηγίες στο 38.6.2.

38.6.18.3

Συμβούλια Μελών

Ένα συμβούλιο μελών μπορεί να είναι απαραίτητο να συγκληθεί για ένα άτομο που έχει επιτεθεί σεξουαλικά ή έχει κακοποιήσει κάποιον. Απαιτείται συμβούλιο μελών, αν ένα μέλος διαπράξει βιασμό ή καταδικαστεί για άλλη μορφή σεξουαλικής επίθεσης (βλέπε 32.6.1.1)

Πρέπει επίσης να διεξαχθεί συμβούλιο για σεξουαλική δραστηριότητα με ευάλωτο ενήλικο. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, ευάλωτος ενήλικος είναι ένα άτομο το οποίο, εξαιτίας σωματικών ή διανοητικών περιορισμών, είτε δεν μπορεί να συναινέσει στη δραστηριότητα είτε δεν μπορεί να καταλάβει τη φύση της.

Για να επιληφθούν άλλων μορφών σεξουαλικής κακοποίησης, οι ηγέτες ζητούν την καθοδήγηση του Πνεύματος για να καταλάβουν κατά πόσο η προσωπική συμβουλευτική ή το συμβούλιο μελών είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος (βλέπε 32.6.2.2 και 32.8). Σε σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται συμβούλιο. Οι ηγέτες μπορούν να συσκεφθούν με τον άμεσα ανώτερο ηγέτη ιεροσύνης για να αποφασίσουν τον τρόπο.

Εάν προκύψουν περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους από το συμβούλιο μελών, το οποίο διεξάγεται για δράστη σεξουαλικής κακοποίησης, προστίθεται ένας σχολιασμός στο μητρώο αυτού του μέλους.

Για πληροφορίες σχετικά με τη συμβουλευτική σε περιπτώσεις κακοποίησης, βλέπε 38.6.2.2. Για πληροφορίες σχετικά με τη συμβουλευτική των θυμάτων σεξουαλικής επίθεσης, βλέπε 38.6.18.2.

38.6.23

Διεμφυλικά Άτομα

Τα διεμφυλικά άτομα αντιμετωπίζουν σύνθετες δυσκολίες. Μέλη και μη μέλη τα οποία προσδιορίζονται ως διεμφυλικά –και η οικογένεια και οι φίλοι τους– θα πρέπει να τυγχάνουν μεταχείρισης με ευαισθησία, καλοσύνη, συμπόνια και πολλή χριστοειδή αγάπη. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να παρευρίσκονται στη συγκέντρωση μεταλήψεως, σε άλλες συγκεντρώσεις Κυριακής και σε κοινωνικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών (βλέπε 38.1.1).

Το φύλο είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του σχεδίου ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα. Η έννοια του φύλου στο Η Οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη προς όλο τον κόσμο είναι το βιολογικό φύλο κατά τη γέννηση. Μερικοί άνθρωποι βιώνουν αισθήματα ασυμφωνίας μεταξύ του βιολογικού τους φύλου και της ταυτότητας του φύλου τους. Ως αποτέλεσμα, αυτοπροσδιορίζονται ως διεμφυλικοί. Η Εκκλησία δεν παίρνει θέση για τις αιτίες που οι άνθρωποι προσδιορίζονται ως διεμφυλικοί.

Τις περισσότερες φορές η συμμετοχή στην Εκκλησία και σε κάποιες διατάξεις της ιεροσύνης είναι ουδέτερες φύλου. Τα διεμφυλικά άτομα μπορούν να βαπτισθούν και να επικυρωθούν όπως σκιαγραφείται στο 38.2.3.14. Μπορούν επίσης να μεταλαμβάνουν και να λαμβάνουν ευλογίες της ιεροσύνης. Ωστόσο, η χειροτόνηση στην ιεροσύνη και οι διατάξεις ναού λαμβάνονται σύμφωνα με το φύλο κατά τη γέννηση.

Οι ηγέτες της Εκκλησίας συμβουλεύουν κατά της ιατρικής ή της χειρουργικής επέμβασης κατ’ επιλογή, με σκοπό την αλλαγή φύλου από το φύλο γέννησης ενός ατόμου («επαναπροσδιορισμός φύλου»). Οι ηγέτες συμβουλεύουν ότι η ανάληψη τέτοιων ενεργειών αποτελεί αιτία για την επιβολή περιορισμών της ιδιότητας του μέλους στην Εκκλησία.

Οι ηγέτες επίσης συμβουλεύουν κατά της κοινωνικής μετάβασης φύλου. Η κοινωνική μετάβαση περιλαμβάνει την αλλαγή της ένδυσης ή του χτενίσματος ή την αλλαγή ονόματος ή της προσφώνησης γένους, ώστε να παρουσιάζεται κάποιος διαφορετικά από το φύλο γέννησής του. Οι ηγέτες συμβουλεύουν σε εκείνους που επιλέγουν να μεταβαίνουν κοινωνικά σε άλλο φύλο ότι θα επιβάλλονται κάποιοι περιορισμοί στην ιδιότητα του μέλους της Εκκλησίας όσο διαρκεί αυτή η μετάβαση.

Οι περιορισμοί περιλαμβάνουν τη λήψη ή την άσκηση της ιεροσύνης, την έκδοση ή τη χρήση του εγκριτικού ναού και την ανάθεση ορισμένων κλήσεων στην Εκκλησία. Μολονότι περιορίζονται ορισμένα προνόμια της ιδιότητας του μέλους της Εκκλησίας, κάθε άλλη συμμετοχή στην Εκκλησία είναι ευπρόσδεκτη.

Διεμφυλικά άτομα, τα οποία δεν επιδιώκουν ιατρική, χειρουργική ή κοινωνική μετάβαση στο αντίθετο φύλο και είναι άξια, μπορούν να λάβουν κλήσεις στην Εκκλησία, εγκριτικά ναού και διατάξεις ναού.

Σε μερικά παιδιά, νέους και ενηλίκους συνταγογραφείται ορμονοθεραπεία από έναν επαγγελματία ιατρό με άδεια εξάσκησης επαγγέλματος, για να ανακουφιστεί η δυσφορία φύλου ή να μειωθούν οι αυτοκτονικές τάσεις. Προτού αρχίσει τέτοια θεραπεία είναι σημαντικό εκείνος ή εκείνη (και οι γονείς ενός ανηλίκου) να καταλάβουν τους πιθανούς κινδύνους και τα πιθανά οφέλη. Αν αυτά τα μέλη δεν επιχειρούν να μεταβούν προς το αντίθετο φύλο και είναι άξια, μπορεί να λάβουν κλήσεις στην Εκκλησία, εγκριτικά ναού και διατάξεις ναού.

Εάν ένα μέλος αποφασίσει να αλλάξει το προτιμώμενο όνομά του ή την προσφώνηση γένους, η προτίμηση ονόματος μπορεί να σημειωθεί στο πεδίο προτιμώμενου ονόματος στο μητρώο μέλους. Στο άτομο μπορούν να απευθύνονται με το προτιμώμενο όνομα στον τομέα.

Οι συνθήκες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από μονάδα σε μονάδα και από άτομο σε άτομο. Τα μέλη και οι ηγέτες συσκέπτονται μεταξύ τους και με τον Κύριο. Οι Προεδρίες Περιοχής θα βοηθήσουν τους τοπικούς ηγέτες για να αντιμετωπίσουν με ευαισθησία τέτοιες προσωπικές καταστάσεις. Οι επίσκοποι συσκέπτονται με τον πρόεδρο πασσάλου. Οι πρόεδροι πασσάλου και οι πρόεδροι ιεραποστολής πρέπει να ζητήσουν συμβουλή από την Προεδρία Περιοχής (βλέπε 32.6.3 και 32.6.3.1).

Για περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με την κατανόηση και την υποστήριξη διεμφυλικών ατόμων, βλέπε “Transgender” στο ChurchofJesusChrist.org.

38.8

Διοικητικές Πολιτικές

38.8.2

Απάτη Σχέσεως

Απάτη σχέσεως συμβαίνει όταν ένα άτομο εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη ή την πίστη του άλλου για να το εξαπατήσει. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν και οι δύο άνθρωποι ανήκουν στην ίδια ομάδα, όπως η Εκκλησία. Μπορεί επίσης να συμβεί λόγω κατάχρησης φιλίας ή εμπιστοσύνης, όπως σε μια κλήση στην Εκκλησία ή σε μια οικογενειακή σχέση. Η απάτη σχέσεως είναι συνήθως για οικονομικό κέρδος.

Τα μέλη της Εκκλησίας θα πρέπει να είναι έντιμα στις σχέσεις τους και να ενεργούν με ακεραιότητα. Η απάτη σχέσεως είναι αισχρή προδοσία της πίστης και της εμπιστοσύνης. Οι παραβάτες της υπόκεινται σε εγκληματική δίωξη. Στα μέλη της Εκκλησίας, που διαπράττουν απάτη σχέσεως, μπορεί επίσης να επιβληθούν περιορισμοί ή αφαίρεση της ιδιότητας μέλους. Βλέπε 32.6.2.3 και 32.6.1.3 για καθοδήγηση σχετικά με τα συμβούλια μελών για δόλιες πράξεις.

Τα μέλη δεν μπορούν να δηλώνουν ή να αφήνουν να υπονοηθεί ότι οι επιχειρηματικές συναλλαγές τους καλύπτονται, εγκρίνονται ή εκπροσωπούνται από την Εκκλησία ή τους ηγέτες της.

38.8.24

Νομικός σύμβουλος για θέματα της Εκκλησίας

Όταν απαιτείται νομική βοήθεια για θέματα της Εκκλησίας, οι ηγέτες θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τον νομικό σύμβουλο της Εκκλησίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, ο πρόεδρος πασσάλου επικοινωνεί με το Γραφείο Νομικών Υποθέσεων της Εκκλησίας:

• 1-800-453-3860, εσωτερικό 2-6301

• 1-801-240-6301

Εκτός Ηνωμένων Πολιτειών και Καναδά, ο πρόεδρος πασσάλου επικοινωνεί με τον νομικό σύμβουλο περιοχής στο γραφείο περιοχής.

38.8.24.1

Εμπλοκή ή Έγγραφα σε Νομικές Διαδικασίες

Οι ηγέτες της Εκκλησίας δεν θα πρέπει να συμμετέχουν σε αστικές ή ποινικές υποθέσεις για μέλη στις μονάδες τους χωρίς πρώτα να συμβουλεύονται τις νομικές υπηρεσίες της Εκκλησίας. Η ίδια πολιτική ισχύει και για τη συνομιλία ή τη γραπτή επικοινωνία με δικηγόρους ή προσωπικό του δικαστηρίου, καθώς και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Οι ηγέτες θα πρέπει να μιλήσουν με τις νομικές υπηρεσίες της Εκκλησίας, εάν, υπό την ιδιότητά τους στην Εκκλησία:

• Πιστεύουν ότι θα πρέπει να δώσουν κατάθεση ή να επικοινωνήσουν για ένα νομικό ζήτημα.

• Υποχρεούνται από τη νομική διαδικασία να καταθέσουν ή να επικοινωνήσουν για ένα νομικό ζήτημα.

• Διατάσσονται να παράσχουν αποδεικτικά στοιχεία.

• Τους ζητείται να παράσχουν έγγραφα ή πληροφορίες εθελουσίως.

• Τους ζητείται να επικοινωνήσουν με δικηγόρους ή δημόσιες αρχές σχετικά με νομικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων ακροάσεων για δίκη ή αναστολή.

Παρά τις αγαθές προθέσεις τους, οι πληροφορίες τις οποίες κοινοποιούν οι ηγέτες της Εκκλησίας σε νομικές διαδικασίες μπορούν να παρερμηνευθούν και να προκαλέσουν ζημία. Τέτοια κοινοποίηση μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επιβλαβής για τα θύματα και τις οικογένειές τους. Όταν ακολουθείται η πολιτική της Εκκλησίας, αποφεύγεται η εσφαλμένη εμπλοκή της σε νομικά ζητήματα.

38.8.24.2

Κατάθεση σε Νομικές Διαδικασίες

Οι ηγέτες της Εκκλησίας δεν καταθέτουν εκ μέρους της Εκκλησίας σε οποιαδήποτε νομική διαδικασία χωρίς να λάβουν πρώτα έγκριση από το Γραφείο Νομικών Υποθέσεων. Αυτή η πολιτική ισχύει επίσης για ακροάσεις δίκης ή αποφυλάκιση υπό όρους. Οι ηγέτες της Εκκλησίας δεν μπορούν να παράσχουν προφορικά ή γραπτά αποδεικτικά στοιχεία υπό την ιδιότητα τους, χωρίς αυτήν την έγκριση.

Οι ηγέτες δεν θα πρέπει να υπαινίσσονται ή να υπονοούν ότι η κατάθεσή τους σε μία νομική διαδικασία αντιπροσωπεύει τη θέση της Εκκλησίας.

Οι ηγέτες δεν θα πρέπει να επηρεάζουν την κατάθεση ενός μάρτυρα σε οποιαδήποτε νομική διαδικασία.

Πληροφορίες επικοινωνίας με τον νομικό σύμβουλο της Εκκλησίας παρέχονται στο 38.8.24.