“Jobi”, Tregime nga Dhiata e Vjetër (2022)
“Jobi”, Tregime nga Dhiata e Vjetër
Jobit 1–3; 19; 38–42
Jobi
Me mirëbesim në dashurinë e Zotit
Jobi ishte një burrë i mirë që e donte Zotin dhe i zbatonte urdhërimet e Tij. Ai dhe bashkëshortja e tij patën 10 fëmijë dhe ai pati shumë kope kafshësh dhe pasuri të madhe.
Zoti lejoi që besimi i Jobit të vihej në provë. Jobi përjetoi gjëra të rënda.
Një ditë shumë nga kafshët e Jobit i vodhën. Më vonë zjarri dogji të gjithë pronën e Jobit dhe vrau të gjithë shërbëtorët e tij dhe kafshët e tjera. Më pas një stuhi rrëzoi shtëpinë e birit të Jobit. Fëmijët e Jobit ishin brenda dhe ata të gjithë vdiqën. Jobit dhe bashkëshortes së tij nuk u mbeti asgjë veç shëndetit të tyre.
Jobi dhe bashkëshortja e tij qenë të dëshpëruar. Ata humbën gjithçka, madje edhe fëmijët e tyre. Por Jobi ende kishte besim te Zoti. Ai nuk ia hodhi fajin Zotit për çka ndodhi.
Më pas Jobi u sëmur rëndë. Plagë të dhembshme ia mbuluan trupin. Jobi dhe bashkëshortja e tij çuditeshin përse po ndodhnin gjithë këto gjëra të këqija.
Zoti i foli Jobit dhe i tregoi atij tokën, yjet dhe të gjitha gjallesat. Zoti i dha Jobit një mësim të rëndësishëm. Të gjitha gjërat u krijuan për t’i ndihmuar fëmijët e Atit Qiellor që të mësonin rreth Birit të Tij, Jezu Krishtit, dhe ta ndiqnin Atë.
Jobi u pendua dhe i kërkoi Zotit ta falte që dyshoi. Ai premtoi t’i mirëbesonte Zotit. Zoti e dinte se Jobi e donte Atë. Ai e shëroi Jobin dhe e bekoi me më shumë fëmijë dhe dyfish më shumë pasuri nga sa kishte përpara.