« តើខ្ញុំអាចជួយសមាជិកដែលស្គាល់ថាជាមនុស្សខ្ទើយ ឬមានការប្រតិព័ទ្ធភេទដូចគ្នាឲ្យទទួលអារម្មណ៍ថាមានគេស្រឡាញ់ និងស្វាគមន៍គាត់ ហើយមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតនៅព្រះវិហារដោយរបៀបណា ? » ការប្រតិព័ទ្ធភេទដូចគ្នា ៖ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« តើខ្ញុំអាចជួយសមាជិកដែលស្គាល់ថាជាមនុស្សខ្ទើយ ឬមានការប្រតិព័ទ្ធភេទដូចគ្នាឲ្យទទួលអារម្មណ៍ថាមានគេស្រឡាញ់ និងស្វាគមន៍គាត់ ហើយមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតនៅព្រះវិហារដោយរបៀបណា ? » ការប្រតិព័ទ្ធភេទដូចគ្នា ៖ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ
តើខ្ញុំអាចជួយសមាជិកដែលស្គាល់ថាជាមនុស្សខ្ទើយ ឬមានការប្រតិព័ទ្ធភេទដូចគ្នាឲ្យទទួលអារម្មណ៍ថាមានគេស្រឡាញ់ និងស្វាគមន៍គាត់ ហើយមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតនៅព្រះវិហារដោយរបៀបណា ?
អនុញ្ញាតឲ្យមានការរីកចម្រើន និងការទទួលខុសត្រូវ
« ជាបឋម វាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែលយើងយល់ថា មនុស្សគ្រប់គ្នាស្ថិតក្នុងកន្លែងខុសគ្នានៅតាមមាគ៌ានេះ ហើយថាយើងគួរតែបង្កើតឲ្យមានអារម្មណ៍ញាណដឹងពីមនុស្សដែលជុំវិញខ្លួនយើង ។
« ខ្ញុំស្គាល់មនុស្សដែលមកកាន់ព្រះវិហាររាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ដើម្បីពួកគេអាចទទួលបានការបំផុសគំនិត និងលើកស្ទួយ ហើយក៏ស្គាល់អ្នកដែលដើរចេញដោយសារមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានគេកាត់សេចក្ដី និងមិនត្រូវបានគេស្រឡាញ់ និងមិនត្រូវការ ដូចថាវាគ្មានកន្លែងសម្រាប់ពួកគេទេនៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ ។ យើងត្រូវធ្វើការណ៍នេះខុសពីមុន ។ យើងត្រូវដឹងឲ្យបានច្បាស់ពីគោលបំណងនៃការមកកាន់ព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យ ហើយធ្វើឲ្យប្រាកដថា មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមកនោះមានអារម្មណ៍ថាមានគេស្រឡាញ់ ត្រូវការ ទទួលយក និងលើកស្ទួយ ។ មនុស្សគ្រប់រូបមានឧបសគ្គ ដែលយើងមិនទាំងដឹងផង ។ ហើយវាសំខាន់ណាស់ដែលយើងត្រូវដឹងថា ព្រះស្រឡាញ់មនុស្សគ្រប់គ្នានៅជុំវិញខ្លួនយើង ហើយថាយើងត្រូវមើលទៅពួកគេតាមរយៈកែវភ្នែកដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។ ហើយយើងមិនត្រូវបណ្តោយឲ្យការកាត់សេចក្ដីដឹកនាំផ្លូវ ដែលយើងប្រាស្រ័យទាក់ទងនឹងមនុស្សដទៃឡើយ ។ វាពិតជាមិនត្រឹមត្រូវសោះឡើយ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់ដាក់យើងឲ្យនៅកន្លែងដែលយើងត្រូវនៅ ហើយភ្ជាប់យើងនឹងមនុស្សដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងដោយមានគោលបំណងមួយ ។
« ដោយសារវាពុំមែនគ្រាន់តែអំពីការរីកចម្រើនរបស់យើងផ្ទាល់នោះទេ ប៉ុន្ដែវាក៏អំពីការជួយមនុស្សដទៃឲ្យរីកចម្រើនផងដែរ ។ ហើយខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា យើងនៅកន្លែងដែលយើងនៅ ដើម្បីយើងអាចស្រឡាញ់ និងលើកស្ទួយមនុស្សដទៃ ។
« យើងមិនអាចធ្វើជា ឬសូម្បីតែហៅខ្លួនឯងថាជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទនោះទេ ប្រសិនបើយើងមិនជួយមនុស្សដទៃនៅតាមផ្លូវនេះទេនោះ ។ ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមិនធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេមិនសំខាន់នោះទេ ។ មានតែមនុស្សទេដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនសំខាន់ ។ ហើយយើងត្រូវតែកែលម្អការណ៍នោះ ។ យើងត្រូវតែឆាប់ដឹង និងស្រឡាញ់ពួកគេ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេមានឱកាសរីកចម្រើន ហើយរីកលូតលាស់ និងធ្វើជាមនុស្សដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ខ្លួនគេ ។ ពួកគេមានទេពកោសល្យ និងសមត្ថភាព ព្រមទាំងចរិយាសម្បត្តិដែលចាំបាច់នៅក្នុងនគរនៃព្រះ ។ ហើយប្រសិនបើយើងត្រូវស្ថាបនានគររបស់ព្រះនៅលើផែនដីនេះ នោះយើងត្រូវការមនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យមកហើយធ្វើនូវចំណែករបស់ពួកគេ ។ ហើយយើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ការណ៍នោះ ។ នៅពេលដែលស្រមោលរបស់នរណាម្នាក់ធ្វើឲ្យងងឹតទ្វាររោងជំនុំ នោះពួកគេគួរតែមានអារម្មណ៍ថាបានឱបក្រសោប និងស្រឡាញ់ និងលើកស្ទួយ និងបំផុសគំនិតភ្លាមៗ នៅពេលពួកគេដើរចេញពីទ្វារនោះចេញទៅ ហើយក្លាយជាមនុស្សកាន់តែប្រសើរឡើង ។ ពីព្រោះពួកគេដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់ពួកគេ ។ ហើយពីព្រោះពួកគេមានមិត្តភក្ដិនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ » ( ខារ៉ូល អេហ្វ ម៉ាក់ខនឃី « Lifting Others » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។