Κεφαλαιο 16
Αποκάλυψη και ο ζωντανός Προφήτης
«Ο μεγάλος κανόνας των ουρανών [είναι] ότι τίποτα δε θα πρέπει να γίνει ποτέ στη γη χωρίς να αποκαλυφθεί το μυστικό στους υπηρέτες του, τους προφήτες».
Από τη ζωή του Τζόζεφ Σμιθ
Στο Κίρτλαντ του Οχάιο, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ έλαβε πληθώρα αποκαλύψεων που έκαναν αυτή τη χρονική περίοδο μεγάλης σπουδαιότητας για την εδραίωση της διδαχής και της διακυβέρνησης της Εκκλησίας. Όταν λάμβανε ο Προφήτης αυτές τις αποκαλύψεις, βρισκόταν συχνά μπροστά σε άλλους ηγέτες της Εκκλησίας και κάποιος κατέγραφε τα λόγια του καθώς τα λάμβανε από τον Κύριο. Συχνά οι αποκαλύψεις έρχονταν σε αυτόν ως απάντηση σε προσευχή. Ο Πάρλεϋ Πρατ, ο οποίος αργότερα έγινε μέλος των Δώδεκα, ήταν παρών όταν ο Προφήτης έλαβε την αποκάλυψη, η οποία τώρα αποτελεί το τμήμα 50 του Διδαχή και Διαθήκες. Ο Πρεσβύτερος Πρατ θυμόταν:
«Αφού προσευχηθήκαμε όλοι μαζί στο δωμάτιο όπου μετέφραζε, υπαγόρευσε παρουσία μας την ακόλουθη αποκάλυψη. Κάθε πρόταση προφέρθηκε αργά και πολύ καθαρά και με παύση από τη μία πρόταση στην άλλη, αρκετά μεγάλη ώστε να γίνει η καταγραφή από έναν συνήθη γραφέα, με κανονικό τρόπο γραφής. …Δεν υπήρξε ποτέ κάποια διστακτικότητα, αναθεώρηση ή επανάληψη, ώστε να διατηρείται η συνεκτικότητα στη ροή του θέματος»1.
Μολονότι κάποιες αποκαλύψεις αντιγράφηκαν με το χέρι για προσωπική χρήση, τα μέλη της Εκκλησίας γενικά, δεν τις είχαν. Ο Τζόζεφ Σμιθ γνώριζε ότι οι αποκαλύψεις του Θεού ήταν τόσο μεγάλης σπουδαιότητας, ώστε έπρεπε να διαφυλαχθούν προσεκτικά και να γίνουν διαθέσιμες στον κόσμο. Τον Νοέμβριο του 1831, σε μια ειδική συνέλευση που έλαβε χώρα στο Χάιραμ του Οχάιο, ο Προφήτης και άλλοι ηγέτες της Εκκλησίας αποφάσισαν να εκδώσουν μία συλλογή των αποκαλύψεων που είχε λάβει ο Προφήτης έως τότε. Όταν ελήφθη αυτή η απόφαση, ο Προφήτης είχε μία ουράνια επικοινωνία την οποία ο Κύριος αποκάλεσε «ο πρόλογός μου στο βιβλίο των εντολών μου» (Δ&Δ 1:6). Αυτή η αποκάλυψη, η οποία αποτελεί τώρα το τμήμα 1 του Διδαχή και Διαθήκες, καθιστούσε γνωστή την έγκριση του Κυρίου για τη δημοσίευση των αποκαλύψεων και εξηγούσε τους σκοπούς Του για τους οποίους τις έδωσε. «Ερευνήστε τις εντολές», διακήρυξε ο Κύριος, «γιατί είναι αληθινές και πιστές, και όλες οι προφητείες και οι υποσχέσεις που είναι μέσα σ’ αυτές θα εκπληρωθούν» (Δ&Δ 1:37). Όταν άκουσε να του ξαναδιαβάζουν την αποκάλυψη τη δεύτερη ημέρα της συνέλευσης, ο Προφήτης «σηκώθηκε και εξέφρασε τα συναισθήματά του ευγνωμοσύνης» για αυτή την εκδήλωση της έγκρισης του Κυρίου2.
Μετά από αυτή τη συνέλευση, ο Προφήτης θυμόταν: «Ήμουν συνεχώς απασχολημένος να επανεξετάζω τις εντολές και να παρευρίσκομαι στη συνέλευση επί δύο εβδομάδες σχεδόν. Διότι από την πρώτη έως τις δώδεκα Νοεμβρίου είχαμε τέσσερις ειδικές συνελεύσεις. Κατά την τελευταία… η συνέλευση ψήφισε ότι οι αποκαλύψεις αξίζουν κατά την εκτίμησή τους… τα πλούτη όλης της γης». Οι παρευ-ρεθέντες στη συνέλευση διακήρυξαν, επίσης, ότι οι αποκαλύψεις αποτελούν «το θεμέλιο της Εκκλησίας σε τούτες τις τελευταίες ημέρες και όφελος για τον κόσμο, διότι δείχνει ότι τα μυστήρια του βασιλείου του Σωτήρα μας έχουν εμπιστευθεί ξανά στον άνθρωπο· και ότι τα πλούτη της αιωνιότητας είναι προσβάσιμα σε εκείνους οι οποίοι είναι πρόθυμοι να ζουν με τον κάθε λόγο που προφέρεται από το στόμα του Θεού»3.
Τα χειρόγραφα αντίγραφα των αποκαλύψεων δόθηκαν στον Ουίλιαμ Φελπς στο Μισσούρι, για να εκδοθούν ως το Βιβλίο των Εντολών. Ο αδελφός Φελπς, ο οποίος είχε προσταχθεί από τον Κύριο να πάει στο Μισσούρι και να γίνει τυπογράφος της Εκκλησίας (βλέπε Δ&Δ 57:11), άρχισε σύντομα να στοιχειοθετεί το βιβλίο. Παρ’ όλα αυτά, στις 20 Ιουλίου του 1833, ένας όχλος κατέστρεψε το τυπογραφείο και πολλά από τα τυπωμένα φύλλα. Ορισμένα από τα άδετα φύλλα διασώθηκαν από μέλη της Εκκλησίας και δέθηκαν ξεχωριστά, ωστόσο το βιβλίο δεν εκδόθηκε ποτέ επισήμως. Το 1835 οι αποκαλύψεις που θα περιείχε το Βιβλίο των Εντολών, καθώς και πολλές επιπρόσθετες αποκαλύψεις, εκδόθηκαν στο Κίρτλαντ ως το Διδαχή και Διαθήκες. Με επιπλέον αποκαλύψεις οι οποίες προστέθηκαν από το 1835 και μετά, το βιβλίο αυτό είναι ένας μάρτυρας ότι ο Θεός μιλά σήμερα μέσω του ζωντανού προφήτη Του, του Προέδρου της Εκκλησίας, προς ευλογία και καθοδήγηση της Εκκλησίας Του.
Διδασκαλίες του Τζόζεφ Σμιθ
Ο Θεός καθοδηγούσε πάντοτε το λαό Του και την Εκκλησία Του μέσω αποκάλυψης.
Αρθρα της Πίστης 1:9: «Πιστεύουμε όλα όσα ο Θεός έχει αποκαλύψει, όλα όσα τώρα αποκαλύπτει, και πιστεύουμε ότι θα αποκαλύψει ακόμη και άλλα πολλά μεγάλα και σημαντικά πράγματα που αφορούν τη Βασιλεία του Θεού»4.
«Δεν μπορούμε ποτέ να κατανοήσουμε τα του Θεού και των ουρανών, παρά μόνο με αποκάλυψη. Θα μπορούσαμε να εκφράζουμε πράγματα που θα έχουν το μανδύα της πνευματικότητας και να διατυπώνουμε απόψεις παντοτινά, όμως αυτό δεν συνιστά εξουσία»5.
«Η διδαχή της αποκάλυψης υπερτερεί κατά πολύ της διδαχής περί μη υπάρξεως αποκαλύψεως. Διότι μία αλήθεια αποκεκαλυμμένη από τους ουρανούς αξίζει όσο όλες οι περιορισμένες ιδέες στη θνητή ύπαρξη»6.
«Σωτηρία δεν μπορεί να έρθει χωρίς αποκάλυψη. Ματαιοπονούν όσοι θεωρούν πως μπορούν να διακονήσουν χωρίς αυτή. …Κανένας δεν μπορεί να είναι διάκονος του Ιησού Χριστού, παρά μόνον εάν έχει τη μαρτυρία του Ιησού. Και αυτό είναι το πνεύμα της προφητείας [βλέπε Αποκάλυψη 19:10]. Όποτε χορηγήθηκε σωτηρία, έγινε με μαρτυρία. Άνδρες της εποχής μας δίνουν μαρτυρία για τον παράδεισο και την κόλαση και δεν έχουν ποτέ δει κανένα από αυτά· και θα πω ότι κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει αυτά τα πράγματα χωρίς αποκάλυψη»7.
«Ο Ιησούς λέει στις διδασκαλίες Του: ‘Κι επάνω σ’ αυτή την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου· και πύλες άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της’. [Κατά Ματθαίον 16:18.] Ποια πέτρα; Αποκάλυψη»8.
«Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών ιδρύθηκε με κατευθείαν αποκάλυψη, όπως αρχικά ιδρύθηκε η αληθινή Εκκλησία του Θεού, σύμφωνα με τις Γραφές (Αμώς 3:7, και Πράξεις 1:2)· και μέσω του θελήματος και των ευλογιών του Θεού, είμαι ένα όργανο στα χέρια Του έως τώρα, για να προωθήσω το σκοπό της Σιών»9.
0 Προφήτης μίλησε σε μία συνέλευση της Εκκλησίας, τον Απρίλιο του 1834: «Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Σμιθ, ο νεότερος, διάβασε το δεύτερο κεφάλαιο της προφητείας του Ιωήλ, προσευχήθηκε και απευθύνθηκε στη συνέλευση ως εξής: …Είμαστε διαφορετικά τοποθετημένοι από οποιονδήποτε άλλο λαό που υπήρξε ποτέ στη γη. Συνεπώς, εκείνες οι προηγούμενες αποκαλύψεις δεν ταιριάζουν στις περιστάσεις μας. Δόθηκαν σε έναν άλλο λαό, ο οποίος έζησε πριν από εμάς. Όμως κατά τις τελευταίες ημέρες, ο Θεός θα προσκαλέσει να συναθροιστεί ένα υπόλειμμα των τέκνων του Ισραήλ, στα οποία θα υπάρξει σωτηρία, όπως και στην Ιερουσαλήμ και στη Σιών [βλέπε Ιωήλ 2:32]. Όμως αν ο Θεός δεν θελήσει να δώσει άλλες αποκαλύψεις, πού θα βρούμε τη Σιών και αυτό το υπόλειμμα; …’
»Στη συνέχεια ο Πρόεδρος μίλησε σχετικά με την απόκτηση και μετάφραση του Βιβλίου του Μόρμον, την αποκάλυψη της Ιεροσύνης του Ααρών, την οργάνωση της Εκκλησίας το 1830, την αποκάλυψη της Ανώτερης Ιεροσύνης και τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, η οποία εκχύθηκε επάνω στην Εκκλησία και είπε: ‘Αφαιρέστε το Βιβλίο του Μόρμον και τις αποκαλύψεις και τότε πού είναι η θρησκεία μας; Δεν έχουμε’»10.
Στον Πρόεδρο της Εκκλησίας έχει ανατεθεί να λαμβάνει αποκάλυψη από τον Θεό για την Εκκλησία. Τα άτομα μπορεί να λάβουν αποκάλυψη για τη δική τους σφαίρα ευθυνών.
«Ο Ιησούς… όρισε στην εκκλησία πρώτα Αποστόλους και μετά προφήτες, για το έργο της διακονίας, την τελειοποίηση των αγίων, κ.λπ. …Ο μέγας κανόνας των ουρανών [είναι] πως τίποτα δεν θα γίνει ποτέ στη γη χωρίς να αποκαλύψει το απόκρυφο του στους δούλους του, τους προφήτες, σύμφωνα με το Αμώς 3:7»11.
Τον Σεπτέμβριο του 1830, ο Τζόζεφ και η Έμμα Σμιθ μετακόμισαν από το Άρμονυ της Πενσυλβάνια στο Φαγιέτ της Νέας Υόρκης. Όταν έφθασαν, ανακάλυψαν ότι κάποιοι Άγιοι είχαν εξαπατηθεί από ψευδείς αποκαλύψεις: «Προς μεγάλη μας θλίψη… σύντομα ανακαλύψαμε ότι ο Σατανάς καιροφυλακτούσε για να εξαπατήσει και αναζητούσε ποιον θα μπορούσε να κατανικήσει. Ο αδελφός Χάιραμ Πέιτζ είχε στην κατοχή του κάποια πέτρα, μέσω της οποίας είχε λάβει ορισμένες ‘αποκαλύψεις’ σχετικά με την ανοικοδόμηση της Σιών, την τάξη της Εκκλησίας, κ.λπ. Όλες αυτές έρχονταν σε απόλυτη αντίφαση με την τάξη του οίκου του Θεού, όπως τέθηκε στην Καινή Διαθήκη, καθώς και στις τελευταίες αποκαλύψεις μας. Καθώς είχε οριστεί μία συνέλευση για την 26η του Σεπτεμβρίου, θεώρησα συνετό να μην πράξω τίποτα περισσότερο από το να συνομιλήσω με τους αδελφούς επί του θέματος, έως ότου πραγματοποιείτο η συνέλευση. Βλέποντας, ωστόσο, ότι πολλοί, ιδιαίτερα η οικογένεια Ουίτμερ και ο Όλιβερ Κάουντερυ, πίστευαν πολλά από αυτά που είχαν διατυπωθεί από αυτή την πέτρα, θεωρήσαμε προτιμότερο να ρωτήσουμε τον Κύριο αναφορικά με ένα τόσο σημαντικό ζήτημα και πριν τη σύγκληση της συνέλευσης, λάβαμε τα ακόλουθα:
»Αποκάλυψη προς τον Όλιβερ Κάουντερυ, που δόθηκε στο Φαγιέτ της Νέας Υόρκης, τον Σεπτέμβριο του 1830.
»‘…Ιδές, αληθινά, αληθινά, σου λέω, κανένας δεν πρόκειται να προσδιοριστεί να λαβαίνει εντολές και αποκαλύψεις σε αυτήν την εκκλησία εκτός από το δούλο μου Τζόζεφ Σμιθ το νεότερο, γιατί τις λαβαίνει όπως και ο Μωυσής. Και πρέπει να υπακούεις σε αυτά τα οποία θα του δώσω…
»‘Και δεν πρέπει να προστάζεις αυτόν που είναι επικεφαλής σου, και επικεφαλής της εκκλησίας. Γιατί του έχω δώσει τα κλειδιά των μυστηρίων, και των αποκαλύψεων οι οποίες είναι σφραγισμένες, μέχρι να τους προσδιορίσω έναν άλλον στη θέση του…
»‘Και πάλι, να πάρεις τον αδελφό σου, τον Χάιραμ Πέιτζ, μεταξύ εσένα και εκείνου μόνο, και να του πεις ότι αυτά που έχει γράψει από εκείνη την πέτρα δεν είναι από εμένα και ότι ο Σατανάς τον εξαπάτησε. Γιατί, ιδές, αυτά δεν έχουν ανατεθεί σε αυτόν, ούτε πρόκειται τίποτα να ανατεθεί σε κανέναν αυτής της εκκλησίας αντίθετα με τις διαθήκες της εκκλησίας.
»‘Γιατί τα πάντα πρέπει να γίνονται με τάξη, και με κοινή συναίνεση μέσα στην εκκλησία, με την προσευχή της πίστης’. [Δ&Δ 28:2–3, 6–7, 11–13.] …
»Τελικά συγκλήθηκε η συνέλευσή μας. Συζητήθηκε το ζήτημα της πέτρας το οποίο αναφέρθηκε προηγουμένως και μετά από λεπτομερή εξέταση του θέματος, ο αδελφός Πέιτζ καθώς και όλα τα μέλη της Εκκλησίας τα οποία ήταν παρόντα, αποκήρυξαν την εν λόγω πέτρα και όλα όσα σχετίζονταν με αυτή, προς ικανοποίηση και ευχαρίστηση όλων μας»12.
«Οι Πρόεδροι της [Πρώτης] Προεδρίας ηγούνται της Εκκλησίας. Αποκαλύψεις για το σκοπό και το θέλημα του Θεού για την Εκκλησία έρχονται μέσω της Προεδρίας. Αυτή είναι η τάξη των ουρανών και η δύναμη και το προνόμιο της [Μελχισεδικής] Ιεροσύνης. Αποτελεί, επίσης, προνόμιο οποιουδήποτε κατέχοντος υπεύθυνη θέση σε αυτή την Εκκλησία να λαμβάνει αποκαλύψεις, αναφορικά με τη συγκεκριμένη κλήση και το καθήκον του στην Εκκλησία»13.
«Δε θεωρούμε τον εαυτό μας δεσμευμένο να λαμβάνουμε οποιαδήποτε αποκάλυψη από κανέναν άνδρα ή γυναίκα, αν το άτομο αυτό δεν είναι νόμιμα διορισμένο και χειροτονημένο ως προς αυτήν την εξουσία και δεν έχει δώσει επαρκή απόδειξη για αυτό.
»…Είναι αντίθετο προς την οικονομία του Θεού για κάθε μέλος της Εκκλησίας, ή οποιονδήποτε, να λαμβάνει οδηγίες για εκείνους που έχουν εξουσία υψηλότερη από τη δική τους. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο ανάρμοστο είναι να δίνουμε προσοχή σε αυτούς, όμως εάν ένα άτομο έχει κάποιο όραμα ή κάποια επίσκεψη από ουράνιο αγγελιαφόρο, θα πρέπει να είναι προς το δικό του όφελος και καθοδήγηση. Διότι οι θεμελιώδεις αρχές, η διακυβέρνηση και η διδαχή της Εκκλησίας, ελέγχονται από τα κλειδιά του βασιλείου»14.
Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας μεταφέρει το λόγο του Θεού σε εμάς, για την εποχή και τη γενιά μας.
0 Χήμπερ Κίμπαλ, ενόσω υπηρετούσε ως σύμβουλος στον Πρόεδρο Μπρίγκαμ Γιανγκ, ανέφερε: «Πολλές φορές ο αδελφός Τζόζεφ Σμιθ είπε στον αδελφό Μπρίγκαμ, σε εμένα και σε άλλους, ότι ήταν αντιπρόσωπος του Θεού σε εμάς, να μας διδάσκει, να μας κατευθύνει και να επιπλήττει όσους κάνουν σφάλματα»15.
0 Ουίλφορντ Γούντροφ, τέταρτος Πρόεδρος της Εκκλησίας, ανέφερε: «Θα αναφερθώ σε κάποια συγκέντρωση όπου παρευρέθηκα, στην πόλη του Κίρτλαντ πριν από χρόνια. Στη συγκέντρωση εκείνη έγιναν κάποιες παρατηρήσεις… αναφορικά με τους υπάρχοντες χρησμούς και αναφορικά με το γραπτό λόγο του Θεού. …Ένα ηγετικό μέλος της Εκκλησίας σηκώθηκε και μίλησε σχετικά με το θέμα και είπε: Έχετε το λόγο του Θεού εδώ μπροστά σας, στη Βίβλο, στο Βιβλίο του Μόρμον και στο Διδαχή και Διαθήκες. Έχετε το γραπτό λόγο του Θεού και εσείς οι οποίοι δίνετε αποκαλύψεις, θα πρέπει να δίνετε αποκαλύψεις σύμφωνα με εκείνα τα βιβλία, διότι όσα είναι γραμμένα σε εκείνα τα βιβλία, είναι ο λόγος του Θεού. Θα πρέπει να περιοριστούμε σε αυτά’.
»Όταν τελείωσε, ο αδελφός Τζόζεφ στράφηκε στον αδελφό Μπρίγκαμ Γιανγκ και είπε: ‘Αδελφέ Μπρίγκαμ, θέλω να έρθεις στο βήμα και να μας πεις τις απόψεις σου σχετικά με τους υπάρχοντες χρησμούς και το γραπτό λόγο του Θεού’. Ο αδελφός Μπρίγκαμ ανέβηκε στο βήμα, πήρε τη Βίβλο και την άφησε κάτω. Πήρε το Βιβλίο του Μόρμον και το άφησε κάτω. Πήρε και το Διδαχή και Διαθήκες, και το άφησε κάτω μπροστά του, λέγοντας: Υπάρχει ο γραπτός λόγος του Θεού προς εμάς, σχετικά με το έργο του Θεού από την απαρχή του κόσμου, σχεδόν, έως τις ημέρες μας. Και τώρα’, είπε, ‘συγκρινόμενα με τους [υπάρχοντες] χρησμούς, εκείνα τα βιβλία δεν είναι τίποτα για μένα. Εκείνα τα βιβλία δεν μεταφέρουν άμεσα σε εμάς τώρα το λόγο του Θεού, όπως συμβαίνει με τα λόγια ενός Προφήτη ή ενός άνδρα που φέρει την Άγια Ιεροσύνη στην εποχή και στη γενιά μας. Θα προτιμούσα να έχω τους υπάρχοντες χρησμούς από όλα τα κείμενα στα βιβλία’. Αυτό ήταν το πνεύμα της ομιλίας του. Όταν τελείωσε, ο αδελφός Τζόζεφ είπε στο εκκλησίασμα: ‘Ο αδελφός Μπρίγκαμ σας είπε το λόγο του Κυρίου και σας είπε την αλήθεια’»16.
0 Μπρίγκαμ Γιανγκ, ο δεύτερος Πρόεδρος της Εκκλησίας, θυμόταν: «Πριν από πολλά χρόνια, ο Προφήτης Τζόζεφ παρατήρησε πως, αν οι άνθρωποι είχαν λάβει τις αποκαλύψεις που είχε στην κατοχή του και ενεργούσαν με σύνεση ως προς αυτές, κατά την υπαγόρευση του Κυρίου, θα μπορούσαν να είναι πολλά χρόνια πιο μπροστά σε σύγκριση με αυτό που ήταν σε θέση τώρα, ανάλογα με τις ικανότητές τους, να πράξουν και να κατανοήσουν»17.
Υποστηρίζουμε τον Πρόεδρο της Εκκλησίας και άλλους ηγέτες της Εκκλησίας, προσευχόμενοι για αυτούς και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη συμβουλή τους.
Ο Τζόζεφ Σμιθ κατέγραψε άτι τα ακόλουθα συνέβησαν κατά την αφιέρωση τον Ναού του Κίρτλαντ, στις 27 Μαΐου 1836: «Στη συνέχεια μίλησα εν συντομία και κάλεσα τις διάφορες απαρτίες και όλο το εκκλησίασμα των Αγίων να αναγνωρίσουν την [Πρώτη] Προεδρία ως προφήτες και αποκαλυπτές και να τους στηρίζουν με τις προσευχές τους. Όλοι υποσχέθηκαν να το πράξουν, εγερθέντες.
»Στη συνέχεια, κάλεσα τις απαρτίες και το εκκλησίασμα των Αγίων να αναγνωρίσουν τους Δώδεκα Αποστόλους οι οποίοι ήταν παρόντες, ως προφήτες, βλέποντες, αποκαλυπτές και ειδικούς μάρτυρες προς όλα τα έθνη της γης, φέροντες τα κλειδιά της βασιλείας, για να την ξεκλειδώσουν ή να προκαλέσουν ώστε να γίνει, ανάμεσά τους, και να τους στηρίξουν με τις προσευχές τους, πράγμα στο οποίο συναίνεσαν εγερθέντες.
»Στη συνέχεια, κάλεσα τις απαρτίες και το εκκλησίασμα των Αγίων να αναγνωρίσουν τους προέδρους των Εβδομήκοντα… και να τους στηρίξουν με τις προσευχές τους, πράγμα το οποίο έκαναν, εγερθέντες…
»Η ψήφος ήταν ομόφωνη σε κάθε περίπτωση και προφήτευσα προς όλους ότι καθόσον θα στήριζαν αυτούς τους άνδρες στα διάφορα καθήκοντά τους… ο Κύριος θα τους ευλογούσε· μάλιστα, στο όνομα του Χριστού, οι ευλογίες των ουρανών θα ήταν δικές τους»18.
«Σαν εκείνους που υποβάσταζαν τα χέρια του Μωυσή [βλέπε Έξοδος 17:8–13], έτσι ας υποβαστάζουμε τα χέρια εκείνων οι οποίοι έχουν οριστεί να κατευθύνουν τις υποθέσεις της βασιλείας, ώστε να ενδυναμωθούν και να καταστούν ικανοί να φέρουν εις πέρας τα μεγάλα σχέδιά τους και να είναι χρήσιμοι ως όργανα στην πραγματοποίηση του σπουδαίου έργου των τελευταίων ημερών»19.
«Όμως σχετικά με τα άτομα εκείνα που πράττουν κάποια πράγματα μόνο και μόνο επειδή τους συμβούλευσαν να τα κάνουν και παρ’ όλα αυτά, μουρμουρίζουν συνεχώς όταν τα πράττουν, δεν ωφελεί διόλου· καλύτερα να μην τα κάνουν. Υπάρχουν εκείνοι που διατείνονται ότι είναι Άγιοι, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο να μουρμουρίζουν και να βρίσκουν λάθη όταν δίνεται κάποια συμβουλή που έρχεται σε αντίθεση με τα συναισθήματά τους, ακόμα και όταν εκείνοι οι ίδιοι ζητούν τη συμβουλή· πόσο μάλλον όταν η συμβουλή δίνεται χωρίς να ζητηθεί, πράγμα το οποίο δεν συμφωνεί με την ιδέα τους για τα πράγματα. Όμως, αδελφοί, ελπίζουμε τα καλύτερα από τους περισσότερους από εσάς. Ευελπιστούμε ότι επιθυμείτε συμβουλή από καιρού εις καιρόν και πως με ευχάριστη διάθεση θα συμμορφωθείτε σε αυτή, όποτε τη λαμβάνετε από την αρμόζουσα πηγή»20.
Η Ιλάιζα Σνόου, κατέγραψε: «[Ο Τζόζεφ Σμιθ] είπε πως, αν ο Θεός τον διόρισε και τον επέλεξε ως όργανο, να ηγηθεί της Εκκλησίας, γιατί να μην τον αφήσει να ηγηθεί σε όλη τη διάρκεια του διορισμού του; Γιατί να σταθεί στο δρόμο, όταν είναι διορισμένος να κάνει κάτι; Ποιος γνωρίζει το νου του Θεού; Μήπως Εκείνος δεν αποκαλύπτει πράγματα, με διαφορετικό τρόπο από εκείνο που περιμένουμε; [Ο Προφήτης] παρατήρησε ότι συνεχώς υπερνικούσε τις δυσκολίες, μολονότι όλα τον έριχναν κάτω, ορθώνονταν στο δρόμο του και του εναντιώνονταν. Παρ’ όλη αυτή την εναντίωση, πάντοτε υπερτερεί στο τέλος…
»Επέπληξε εκείνους που είχαν την τάση να βρίσκουν σφάλματα στη διαχείριση των υποθέσεων της Εκκλησίας, λέγοντας ότι ο Θεός τον είχε καλέσει να ηγηθεί της Εκκλησίας και θα ηγείτο κατά τον σωστό τρόπο. Όσοι αναλάβουν την ευθύνη να παρέμβουν στη διοίκηση της Εκκλησίας, θα ντροπιαστούν όταν φανερωθεί η ανόητη πράξη τους»21.
Εκείνοι οι οποίοι απορρίπτουν το ζωντανό προφήτη, δε θα προοδεύσουν και θα επισύρουν στον εαυτό τους τις κρίσεις του Θεού.
«Μολονότι, κυριολεκτικά μιλώντας, κάθε γνώση έρχεται από τον Θεό, ωστόσο όταν αποκαλύφθηκε, δεν την πίστεψαν όλοι οι άνθρωποι ως αποκάλυψη κατά τον καιρό που αποκαλύφθηκε…
»Ο Νώε ήταν ένας τέλειος άνθρωπος και η γνώση του ή η αποκάλυψη σχετικά με τα όσα θα λάμβαναν χώρα επάνω στη γη, του έδωσαν δύναμη να προετοιμάσει και να σώσει τον ίδιο και την οικογένειά του από την καταστροφή του κατακλυσμού. Αυτή η γνώση ή αποκάλυψη… δεν έγινε πιστευτή από τους κατοίκους της γης. Γνώριζαν ότι ο Αδάμ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πλάστηκε κατ’ εικόνα του Θεού· ότι ήταν ένας καλός άνθρωπος· ότι ο Ενώχ περπάτησε μαζί με τον Θεό τριακόσια εξήντα πέντε χρόνια και μετε-τέθη στους ουρανούς χωρίς να γευτεί το θάνατο. Όμως δεν ανέχονταν τη νέα αποκάλυψη: τις παλιές αποκαλύψεις τις πιστεύουμε, επειδή τις πίστευαν οι πατέρες μας, αλλά μακριά από τις νέες αποκαλύψεις. Και ο κατακλυσμός τους αφάνισε…
»Η ίδια αρχή… φανερώθηκε με αξιοπρόσεκτο τρόπο στους Ιουδαίους, όταν ήρθε κατά τη σάρκα ο Σωτήρας. Καυχώνταν για τις παλιές αποκαλύψεις, στόλιζαν τα μνήματα των νεκρών, αποδεκάτιζαν το δυόσμο και τον άνηθο, αναλώνονταν σε μακροσκελείς προσευχές προσποιούμενοι τους ευσεβείς και διέσχιζαν γη και θάλασσα για να κερδίσουν προσήλυτους, ωστόσο όταν ήρθε η νέα αποκάλυψη κατευθείαν από το στόμα του ίδιου του μεγάλου «εγώ είμαι ο Ων», δεν μπόρεσαν να την αποδεχτούν – ήταν πάρα πολύ. Η νέα αποκάλυψη έδειχνε τη διαφθορά εκείνης της γενεάς, όπως είχε δείξει άλλων παλαιότερων γενεών, και κραύγασαν άρον, άρον, σταύρωσέ τον!…
»Για μια ακόμα φορά, η ίδια πορεία, η ίδια γλώσσα χρησιμοποιήθηκαν όταν ήρθε σε τούτη τη γενεά το Βιβλίο του Μόρμον. Η παλαιά γενεά, οι παλαιοί πατριάρχες, προσκυνητές και απόστολοι ευλογήθηκαν. Πιστεύουμε σε αυτούς, όμως τους νέους δεν μπορούμε να τους ακούσουμε»22.
«Πάντοτε ο κόσμος παρανοούσε τους ψευδείς προφήτες για αληθινούς και εκείνοι που είχαν σταλεί από τον Θεό, θεωρούνταν ως ψευδείς προφήτες, γι’ αυτό και σκότωναν, λιθοβολούσαν, τιμωρούσαν και φυλάκιζαν τους αληθινούς προφήτες κι εκείνοι αναγκάζονταν να κρύβονται ‘σε ερημιές… και σε σπήλαια και στις τρύπες της γης’ [βλέπε Προς Εβραίους 11:38] και, μολονότι οι εντιμότεροι άνθρωποι στη γη, τους εξοστράκιζαν από την κοινωνία τους ως αγύρτες, ενώ περιέ-θαλπαν, τιμούσαν και στήριζαν ανέντιμους, αγύρτες, υποκριτές, απατεώνες και το εξουθένημα των ανθρώπων»23.
«Δεν ξέρω, αλλά εάν ο Χριστός ερχόταν στη γη και κήρυττε τόσο αυστηρά, όσο κήρυξε στους Ιουδαίους, αυτή η γενεά θα Τον απέρριπτε εξαιτίας αυτής της αυστηρότητας. …Πολλοί άνθρωποι θα πουν: ‘Δεν θα σε εγκαταλείψω ποτέ, αλλά θα σταθώ πλάι σου στα πάντα’. Αλλά από τη στιγμή που θα τους διδάξετε κάποια από τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, τα οποία κρατούνται στους ουρανούς και θα αποκαλυφθούν στα τέκνα των ανθρώπων όταν είναι προετοιμασμένα για αυτά, θα είναι οι πρώτοι που θα σας λιθοβολήσουν και θα σας θανατώσουν. Ήταν αυτή η ίδια αρχή η οποία σταύρωσε τον Κύριο Ιησού Χριστό και θα είναι η αιτία να σκοτώσουν οι άνθρωποι τους προφήτες σε τούτη τη γενεά.
»Πολλά πράγματα είναι [ανεξήγητα] για τα τέκνα των ανθρώπων κατά τις τελευταίες ημέρες: για παράδειγμα, ότι ο Θεός θα εγείρει τους νεκρούς. [Λησμονούν] ότι πράγματα κρατήθηκαν κρυμμένα πριν από τη θεμελίωση του κόσμου, τα οποία θα αποκαλυφθούν στα βρέφη κατά τις τελευταίες ημέρες.
»Υπάρχουν, επίσης, πολλοί σοφοί άνδρες και γυναίκες ανάμεσά μας, οι οποίοι είναι πολύ σοφοί ώστε να διδαχθούν. Γι’ αυτό θα πρέπει να πεθάνουν μέσα στην άγνοιά τους και κατά την ανάσταση θα ανακαλύψουν το λάθος τους. Πολλοί σφραγίζουν τη θύρα των ουρανών, λέγοντας: Ας αποκαλύψει ο Θεός τα πράγματα μέχρις ενός σημείου και θα πιστέψω…
»Πάντοτε συνέβαινε όταν ένας άνδρας αποστελλόταν από τον Θεό με την ιεροσύνη και άρχιζε να κηρύττει την πληρότητα του ευαγγελίου, να τον αποδιώξουν οι φίλοι του, οι οποίοι είναι έτοιμοι να τον σφαγιάσουν αν διδάσκει πράγματα τα οποία θεωρούν λανθασμένα· και ο Ιησούς σταυρώθηκε βάσει αυτής της αρχής»24.
«Αλίμονο, αλίμονο στον άνδρα εκείνο ή στους άνδρες οι οποίοι υψώνουν τα χέρια τους εναντίον του Θεού και του μάρτυρα Αυτού σε τούτες τις τελευταίες ημέρες: διότι σχεδόν θα παραπλανήσουν τους κατ’ εξοχήν επιλεγμένους!
»…Όταν ένας άνθρωπος περιδιαβαίνει προφητεύοντας και διατάζει τους ανθρώπους να υπακούσουν στις διδασκαλίες του, θα πρέπει είτε να είναι αληθινός είτε ψευδής προφήτης. Οι ψευδείς προφήτες εμφανίζονται πάντοτε για να εναντιωθούν στους αληθινούς προφήτες και θα προφητεύσουν τόσο πολύ κοντά στην αλήθεια, ώστε σχεδόν θα εξαπατήσουν τους κατ’ εξοχήν επιλεγμένους»25.
«Ως συνέπεια της απόρριψης του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού και των προφητών τους οποίους έστειλε ο Θεός, οι κρίσεις του Θεού παρέμειναν επάνω σε λαούς, πόλεις και έθνη μέσα στους αιώνες, όπως ήταν η περίπτωση με τις πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων, οι οποίες καταστράφηκαν διότι απέρριψαν τους προφήτες»26.
0 0υίλιαμΜακΙντάιρ ανέφερε: «[Ο Τζόζεφ Σμιθ] προφήτευσε ότι όλοι εκείνοι που αντιμετώπισαν ως ασήμαντες τις αποκαλύψεις οι οποίες δόθηκαν καθώς και εκείνον και τα λόγια του, πολύ σύντομα θα κλάψουν και θα θρηνήσουν …λέγοντας: ‘Ω ας είχαμε ακούσει τα λόγια του Θεού και τις αποκαλύψεις που δόθηκαν’»27.
Προτεινόμενα για μελέτη και διδασκαλία
Συλλογιστείτε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεστε για να διδάξετε. Για επιπλέον βοήθεια, βλέπε σελίδες vii–xiii.
-
Επανεξετάστε την αφήγηση στις σελίδες 209-11, σημειώνοντας πώς αισθάνονταν τα μέλη της πρωτοσύστατης Εκκλησίας σχετικά με τις αποκαλύψεις τις οποίες έλαβαν μέσω του Τζόζεφ Σμιθ. Ποια είναι τα συναισθήματά σας για το Διδαχή και Διαθήκες;
-
Διαβάστε την τέταρτη παράγραφο στη σελίδα 211. Γιατί νομίζετε ότι «η σωτηρία δεν μπορεί να έρθει χωρίς αποκάλυψη»;
-
Ξαναδιαβάστε τις σελίδες 212-14. Γιατί νομίζετε ότι μερικές φορές οι άνθρωποι επιτρέπουν στον εαυτό τους να εξαπατηθεί, όπως στην ιστορία με τον Χάιραμ Πέιτζ; Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να μην εξαπατηθούμε από ψευδείς προφήτες ή ψευδείς διδασκαλίες;
-
Ξαναδιαβάστε τις τελευταίες δύο ολόκληρες παραγράφους στη σελίδα 213 και την παράγραφο η οποία συνεχίζει στη σελίδα 214. Πώς ωφελούμαστε όταν έχουμε μόνον έναν άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να λάβει αποκαλύψεις για ολόκληρη την Εκκλησία; Ποιες εμπειρίες μπορείτε να αναφέρετε, όπου ο Κύριος σας καθοδήγησε σε συγκεκριμένες ευθύνες σας;
-
Διαβάστε στις σελίδες 214-15, πώς αντέδρασαν ο Τζόζεφ Σμιθ και ο Μπρίγκαμ Γιανγκ όταν ένας άνθρωπος είπε ότι θα πρέπει να περιοριστούμε στις αποκαλύψεις που είναι γραμμένες στις γραφές. Τι θα έλειπε από τη ζωή σας, αν περιοριζόσασταν στα βασικά έργα των γραφών χωρίς να ακούτε τα λόγια του ζωντανού προφήτη; Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να ακολουθήσουμε το πνεύμα της συμβουλής του Μπρίγκαμ Γιανγκ;
-
Τι μπορούμε να κάνουμε για να στηρίζουμε τον Πρόεδρο της Εκκλησίας και άλλους ηγέτες της Εκκλησίας; (Για παραδείγματα, βλέπε σελίδες 216-17.) Τι συμβουλή έδωσε στην τελευταία γενική συνέλευση ο Πρόεδρος της Εκκλησίας; Με ποιους τρόπους ευλογηθήκατε όταν ακολουθήσατε τον προφήτη και άλλους ηγέτες της Εκκλησίας;
-
Ποιοι είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι απορρίπτουν τους προφήτες του Θεού; (Για παραδείγματα, βλέπε σελίδες 217-20.) Ποιες είναι οι πιθανές συνέπειες, αν επιλέγουμε να μην ακολουθήσουμε τη συμβουλή εκείνων τους οποίους έχει επιλέξει ο Κύριος για να ηγούνται της Εκκλησίας Του;
Συσχετιζόμενες γραφές: Παροιμίες 29:18, Ιακώβ 4:8, Νεφί Γ’ 28:34, Μόρμον 9:7–9, Δ&Δ 21:1–6