Κεφάλαιο 1
Ιησούς Χριστός – Η μόνη μας οδός προς την ελπίδα και τη χαρά
«Αν η ζωή μας και η πίστη μας επικεντρώνονται στον Ιησού Χριστό και στο αποκατεστημένο Ευαγγέλιό Του, ποτέ τίποτε δεν μπορεί να πάει μονίμως λάθος».
Από τη ζωή του Χάουαρντ Χάντερ
Ένα διακεκριμένο θέμα στις διδασκαλίες του Προέδρου Χάουαρντ Χάντερ είναι ότι η αληθινή γαλήνη, η ίαση και η ευτυχία έρχονται μόνον καθώς το άτομο προσπαθεί να γνωρίσει και να ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό. Ο Πρόεδρος Χάντερ δίδαξε ότι «η οδός του Χριστού δεν είναι μόνον η σωστή οδός, αλλά τελικώς η μόνη οδός προς την ελπίδα και τη χαρά»1.
Ο Πρόεδρος Χάντερ ήταν ομοίως τολμηρός στην κατάθεση μαρτυρίας για την ουράνια αποστολή του Σωτήρος. «Ως χειροτονημένος Απόστολος και ειδικός μάρτυς του Χριστού, σας δίνω την επίσημη μαρτυρία μου ότι ο Ιησούς Χριστός είναι στην πραγματικότητα ο Υιός του Θεού» δήλωσε. «Είναι ο Μεσσίας τον οποίον προσδοκούσαν προφητικά οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι η Ελπίδα του Ισραήλ, για του οποίου τον ερχομό είχαν προσευχηθεί τα τέκνα του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ κατά τη διάρκεια των πολλών αιώνων υπαγορευμένης λατρείας …
»Είναι με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος που δίνω τη μαρτυρία μου. Γνωρίζω για την πραγματικότητα του Χριστού σαν να είχα δει με τα δικά μου μάτια και να είχα ακούσει με τα δικά μου αφτιά. Γνωρίζω επίσης ότι το Άγιο Πνεύμα θα επιβεβαιώσει την αλήθεια της μαρτυρίας μου στην καρδιά όλων αυτών που ακούν με πίστη»2.
Αισθανόμενος την επιθυμία να επισκεφθεί τα μέρη όπου εκτελούσε διακονία ο Ιησούς, ο Πρόεδρος Χάντερ ταξίδευσε στους Αγίους Τόπους περισσότερες από είκοσι τέσσερεις φορές. Ο Πρεσβύτερος Τζέιμς Φάουστ της Απαρτίας των Δώδεκα είπε ότι «η Ιερουσαλήμ ήταν σαν μαγνήτης σε εκείνον. …Η επιθυμία του να είναι εκεί όπου περπάτησε και δίδαξε ο Σωτήρας φαινόταν ακόρεστη. Αγαπούσε όλη τη θέα και τους ήχους. Αγαπούσε ειδικώς τη Γαλιλαία. Όμως αγαπούσε ένα μέρος πάνω απ’ όλα. Πάντοτε έλεγε: “Ας πάμε στο Μνήμα [του Κυρίου] ακόμη μια φορά, όπως το έχουμε κάνει παλιά”. Εκεί καθόταν και συλλογιζόταν σαν να αισθανόταν μέσω του πέπλου που ήταν μεταξύ εκείνου και του Σωτήρος»3.
«Πόσο συχνά σκεπτόμαστε τον Σωτήρα; Πόσο βαθιά και πόσο ευγνωμόνως και πόσο λατρευτικά στρέφουμε τη σκέψη μας στη ζωή του; Πόσο σημαντικός είναι Εκείνος στη ζωή μας;»
Διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ
1
Πρέπει να γνωρίσουμε τον Χριστό καλύτερα απ’ όσο Τον γνωρίζουμε και να Τον θυμόμαστε πιο συχνά απ’ όσο Τον θυμόμαστε.
Μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών τραγουδούν ευλαβώς:
Ιησού, η σκέψη σου
με γλύκα γεμίζει το στήθος μου.
Αλλά πιο γλυκό είν’ το πρόσωπό σου
και στην παρουσία σου ηρεμώ …
…Πόσο συχνά σκεπτόμαστε τον Σωτήρα; Πόσο βαθιά και πόσο ευγνωμόνως και πόσο λατρευτικά στρέφουμε τη σκέψη μας στη ζωή του; Πόσο σημαντικός είναι Εκείνος στη ζωή μας;
Παραδείγματος χάριν, πόσο πολύ από μία κανονική ημέρα, μία εργάσιμη εβδομάδα ή έναν μήνα που περνά πολύ γρήγορα αφιερώνουμε στο να «σκεπτόμαστε τον Ιησού»; Ίσως για μερικούς από εμάς, όχι αρκετά.
Ασφαλώς η ζωή θα ήταν πιο γαλήνια, ασφαλώς οι γάμοι και οι οικογένειες θα ήταν δυνατότεροι, βεβαίως οι γειτονιές και τα έθνη θα ήταν ασφαλέστερα και πιο καλοσυνάτα και πιο εποικοδομητικά, αν περισσότερο από το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού θα μπορούσε να γεμίσει «με γλυκύτητα» τον κόρφο μας.
Αν δεν δώσουμε περισσότερη προσοχή στις σκέψεις της καρδιάς μας, αναρωτιέμαι πόσο πολύ μπορούμε να ελπίζουμε να διεκδικήσουμε αυτήν τη μεγαλύτερη χαρά, αυτό το γλυκύτερο βραβείο: κάποια ημέρα να «δούμε το στοργικό Του πρόσωπο και να αναπαυθούμε στην παρουσία Του».
Κάθε ημέρα στη ζωή μας και σε κάθε εποχή του έτους… ο Ιησούς ρωτά τον καθέναν από εμάς, όπως έκανε μετά την θριαμβευτική του είσοδο στην Ιερουσαλήμ πριν από πολλά χρόνια: «Ποια γνώμη έχετε για τον Χριστό; Τίνος γιος είναι;» (Κατά Ματθαίον 22:42.)
Δηλώνουμε ότι είναι ο Υιός του Θεού και η πραγματικότητα αυτού του γεγονότος θα πρέπει να επηρεάζει βαθιά την ψυχή μας πιο συχνά4.
Πρέπει να γνωρίσουμε τον Χριστό καλύτερα απ’ όσο τον γνωρίζουμε· πρέπει να τον θυμόμαστε πιο συχνά απ’ όσο τον θυμόμαστε· πρέπει να τον υπηρετούμε πιο γενναία απ’ όσο τον υπηρετούμε. Τότε θα πιούμε νερό που θα αναβλύζει σε αιώνια ζωή και θα φάμε τον άρτο της ζωής5.
«Είθε να είμαστε πιο αφοσιωμένοι και πειθαρχημένοι οπαδοί του Χριστού. Είθε να τον λατρεύουμε στις σκέψεις μας και να λέμε το όνομά του με αγάπη».
2
Ο Ιησούς είναι η μόνη αληθινή πηγή ελπίδας και διαρκούς χαράς.
Ω ελπίδα κάθε μεταμελημένης καρδιάς,
ω χαρά όλων των πράων,
είσαι καλός σε αυτούς που πέφτουν!
Πόσο καλός σε όσους επιζητούν!
Τι υπέροχος στίχος μουσικής και τι μήνυμα ελπίδας αγκυροβολημένο στο Ευαγγέλιο του Χριστού! Υπάρχει κάποιος ανάμεσά μας, σε οποιοδήποτε επάγγελμα, που να μην χρειάζεται ελπίδα και να μην επιζητεί μεγαλύτερη χαρά; Αυτές είναι οι πάγκοινες ανάγκες και καημοί της ανθρώπινης ψυχής και είναι οι υποσχέσεις του Χριστού προς τους οπαδούς του. Η ελπίδα δίδεται σε «κάθε μεταμελημένη καρδιά» η χαρά έρχεται σε «όλους τους πράους».
Η μεταμέλεια είναι ακριβή – μας κοστίζει την υπερηφάνειά μας και την αναισθησία μας, αλλά μας κοστίζει ιδιαίτερα τις αμαρτίες μας. Διότι, όπως γνώριζε ο πατέρας του βασιλέως Λαμόνι πριν από είκοσι αιώνες, αυτό είναι το τίμημα της αληθινής ελπίδας. «Ω Θεέ» αναφώνησε «αν θέλεις κάνε τον εαυτό σου γνωστό σε μένα, και θα εγκαταλείψω όλες τις αμαρτίες μου… για να μπορέσω να αναστηθώ από τους νεκρούς, και να σωθώ κατά την τελευταία ημέρα». (Άλμα 22:18.) Όταν κι εμείς είμαστε πρόθυμοι να εγκαταλείψουμε όλες μας τις αμαρτίες για να τον γνωρίσουμε και να τον ακολουθήσουμε, κι εμείς θα είμαστε πλήρεις χαράς της αιώνιας ζωής.
Και τι γίνεται με τους πράους; Σε έναν κόσμο πάρα πολύ απορροφημένο στο να υπερνικά τον εκφοβισμό και να επιζητεί να είναι νούμερο ένα, κανένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων δεν στέκεται στην ουρά για να αγοράσει βιβλία που προσκαλούν τους ανθρώπους να είναι πιο πράοι. Όμως οι πράοι θα κληρονομήσουν τη γη, το οποίο είναι μία άκρως εντυπωσιακή πράξη – και θα γίνει χωρίς εκφοβισμό! Αργά ή γρήγορα και προσευχόμαστε για γρήγορα παρά για αργότερα, όλοι θα αναγνωρίσουνε ότι η οδός του Χριστού δεν είναι μόνον η σωστή οδός, αλλά τελικώς η μοναδική οδός προς την ελπίδα και τη χαρά. Κάθε γόνατο θα κλίνει και κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ότι η ηπιότητα είναι καλύτερη από τη βαρβαρότητα, ότι η καλοσύνη είναι σπουδαιότερη από τον εξαναγκασμό και ότι η γλυκιά απόκριση καταπραΰνει τον θυμό. Στο τέλος, και ακόμη και όσο το δυνατόν γρηγορότερα, πρέπει να γίνουμε περισσότερο σαν εκείνον…
Ιησού, η μόνη μας χαρά είσαι εσύ.
Όπως θα είσαι η ανταμοιβή μας.
Ιησού, ας είσαι η δόξα μας τώρα
και σε όλη την αιωνιότητα.
Αυτή είναι η προσωπική μου προσευχή και ευχή για όλον τον κόσμο. …Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς είναι η μόνη αληθινή πηγή διαρκούς χαράς, ότι η μοναδική μας παντοτινή γαλήνη είναι σε αυτόν. Εύχομαι να είναι εκείνος «η δόξα μας τώρα», η δόξα που καθένας από εμάς λαχταρά ατομικώς και η μοναδική ανταμοιβή που άνδρες και έθνη μπορούν να θεωρούν πολύτιμη μονίμως. Είναι η ανταμοιβή μας στον παρόντα καιρό και για όλη την αιωνιότητα. Κάθε άλλη ανταμοιβή είναι τελικώς άκαρπη. Κάθε άλλο μεγαλείο ξεθωριάζει με τον καιρό και διαλύεται με τα στοιχεία. Στο τέλος… δεν θα γνωρίσουμε καμία αληθινή χαρά παρά μόνον εν Χριστώ.
…Είθε να είμαστε πιο αφοσιωμένοι και πειθαρχημένοι οπαδοί του Χριστού. Είθε να τον λατρεύουμε στις σκέψεις μας και να λέμε το όνομά του με αγάπη. Είθε να γονατίζουμε εμπρός του με πραότητα και ευσπλαχνία. Είθε να ευλογούμε και να υπηρετούμε άλλους, ώστε και αυτοί να κάνουν το ίδιο6.
3
Η μεγαλύτερη ανάγκη σε όλον τον κόσμο είναι η ενεργός και ειλικρινής πίστη στον Σωτήρα και στις διδασκαλίες Του.
Υπάρχουν εκείνοι που δηλώνουν ότι είναι παλιομοδίτικο να πιστεύουμε στη Βίβλο. Είναι παλιομοδίτικο να πιστεύουμε στον Θεό, στον Ιησού Χριστό, στον Υιό του Ζώντος Θεού; Είναι παλιομοδίτικο να πιστεύουμε στην εξιλεωτική θυσία και ανάστασή του; Αν ναι, δηλώνομαι παλιομοδίτης και η Εκκλησία είναι παλιομοδίτικη. Με μεγάλη απλότητα ο Διδάσκαλος δίδαξε τις αρχές της αιώνιας ζωής και μαθήματα που φέρνουν ευτυχία σε αυτούς με πίστη να πιστεύουν. Δεν φαίνεται λογικό να παραδεχόμαστε την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού αυτών των διδασκαλιών του Διδασκάλου. Το μήνυμά Του αφορούσε αρχές που είναι αιώνιες7.
Σε αυτήν την εποχή, καθώς και σε κάθε εποχή μπροστά μας και σε κάθε εποχή που θα ακολουθήσει, η μεγαλύτερη ανάγκη σε όλον τον κόσμο είναι η ενεργός και ειλικρινής πίστη στις βασικές διδασκαλίες του Ιησού από τη Ναζαρέτ, του ζώντος Υιού του ζώντος Θεού. Επειδή πολλοί απορρίπτουν αυτές τις διδασκαλίες, αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω που οι ειλικρινείς πιστοί του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού θα πρέπει να διακηρύττουν την αλήθεια του και να δείχνουν με παράδειγμα τη δύναμη και τη γαλήνη μίας ενάρετης, πράας ζωής…
Πώς θα πρέπει να ενεργούμε, όταν είμαστε προσβεβλημένοι, παρεξηγημένοι, όταν μας έχουν φερθεί άδικα ή αγενώς ή έχουν αμαρτήσει εις βάρος μας; Τι θα πρέπει να κάνουμε, αν μας έχουν πληγώσει αυτοί που μας αγαπούν ή δεν έχουμε πάρει προαγωγή σε καλύτερη θέση στη δουλειά μας ή έχουμε κατηγορηθεί ψευδώς ή έχουν επιτεθεί άδικα στα κίνητρά μας;
Ανταποδίδουμε; Στέλνουμε ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες για να κερδίσουμε τη μάχη; Ακολουθούμε την αρχή του οφθαλμού αντί οφθαλμού και οδόντος αντί οδόντος ή… συνειδητοποιούμε ότι αυτό τελικώς μας αφήνει τυφλούς και νωδούς…;
Με τη μεγαλοπρέπεια της ζωής του και το παράδειγμα των διδασκαλιών του, ο Χριστός μάς έδωσε πολλές συμβουλές με εξασφαλισμένες υποσχέσεις να είναι πάντοτε συνημμένες. Δίδασκε με μεγαλείο και εξουσία που γέμιζε με ελπίδα τους μορφωμένους και τους αδαείς, τους πλούσιους και τους φτωχούς, τους υγιείς και τους ασθενείς8.
Προσπαθήστε να οικοδομήσετε προσωπική μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό και την εξιλέωση. Η μελέτη της ζωής του Χριστού και η μαρτυρία για την πραγματικότητά του είναι κάτι που θα πρέπει να επιζητεί καθένας από εμάς. Καθώς φθάνουμε στο σημείο να καταλάβουμε την αποστολή του και την εξιλέωση που κατηργάσθη, θα επιθυμούμε να ζήσουμε περισσότερο σαν εκείνον9.
Ο Σωτήρας μπορεί να γαληνεύσει τις καταιγίδες στη ζωή μας.
4
Καθώς ασκούμε πίστη στον Σωτήρα, θα γαληνεύσει τα ταραγμένα νερά της ζωής μας.
Όλοι μας έχουμε δει ορισμένες ξαφνικές καταιγίδες στη ζωή μας. Λίγες από αυτές… μπορεί να είναι βίαιες και τρομακτικές και πιθανώς καταστροφικές. Ως άτομα, ως οικογένειες, ως κοινότητες, ως έθνη, ακόμη και ως εκκλησία, μας έχουν προκύψει ξαφνικά μπουρίνια που μας έχουν κάνει να ρωτήσουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο: «Δάσκαλε, δεν σε νοιάζει ότι χανόμαστε;» [Κατά Μάρκον 4:38.] Και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ακούμε πάντοτε στην ηρεμία, μετά την καταιγίδα: «Γιατί είστε έτσι δειλοί; Πώς δεν έχετε πίστη;» [Κατά Μάρκον 4:40.]
Κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να σκεφθεί ότι δεν έχουμε καθόλου πίστη, αλλά υποθέτω ότι εδώ αξίζουμε σε μεγάλο βαθμό την απαλή επίπληξη του Κυρίου. Αυτός ο μέγας Ιεχωβά, τον οποίον λέμε ότι εμπιστευόμαστε και του οποίου το όνομα έχουμε πάρει επάνω μας, είναι εκείνος που είπε: «Ας γίνει στερέωμα ανάμεσα στα νερά, και ας διαχωρίζει τα νερά από τα νερά». (Γένεση 1:6.) Και είναι επίσης εκείνος που είπε: «Ας μαζευτούν τα νερά που είναι κάτω από τον ουρανό σε έναν τόπο, και ας φανεί η ξηρά». (Γένεση 1:9.) Επιπροσθέτως, εκείνος ήταν ο οποίος χώρισε την Ερυθρά Θάλασσα, επιτρέποντας στους Ισραηλίτες να περάσουνε επάνω σε ξηρά. (Βλέπε Έξοδος 14:21-22.) Ασφαλώς δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι θα μπορούσε να προστάξει λίγα επίγεια υλικά να λυσσομανούν στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Και η πίστη μας θα πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι μπορεί να γαληνεύσει τα ταραγμένα νερά της ζωής μας…
Όλοι θα έχουμε κάποια αντιξοότητα στη ζωή μας. Νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε εύλογα βέβαιοι γι’ αυτό. Κάποια από αυτήν θα έχει την πιθανότητα να είναι βίαιη και επιβλαβής και καταστρεπτική. Κάποια από αυτήν μπορεί ακόμη και να ζορίσει την πίστη μας στον στοργικό Θεό που έχει τη δύναμη να χορηγεί αρωγή για λογαριασμό μας.
Σχετικά με αυτές τις ανησυχίες, νομίζω ότι ο Πατέρας μας όλων θα έλεγε: «Γιατί είστε έτσι δειλοί; Πώς δεν έχετε πίστη;» Και βέβαια αυτή η πίστη πρέπει να είναι πίστη για όλο το ταξίδι, ολόκληρη την εμπειρία, την πληρότητα της ζωής μας, όχι απλώς γύρω από τα μικρά κομμάτια και τις τρικυμιώδεις στιγμές…
Ο Ιησούς είπε: «Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο». (Κατά Ιωάννην 16:33)10.
5
Καθώς επικεντρώνουμε τη ζωή μας στον Σωτήρα, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε και οι ανησυχίες μας θα μετατραπούν σε χαρές.
Γνωρίζω αρκετά για την πολυάσχολη και υπερδραστήρια ζωή σας, για να γνωρίζω ότι μερικές φορές απογοητεύεστε. Ενδεχομένως να ανησυχείτε λιγάκι που και που. Τα γνωρίζω όλα αυτά…
Το μήνυμά μου προς εσάς σήμερα είναι: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο». Είναι να σας παροτρύνω να αγαλλιάσετε με τις μεγάλες ευλογίες της ζωής. Είναι να σας προσκαλέσω να νιώσετε τον μεγάλο ενθουσιασμό από το να ζούμε το Ευαγγέλιο και την αγάπη του Πατέρα μας στους Ουρανούς. Η ζωή είναι υπέροχη, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές, και υπάρχει ευτυχία, χαρά και γαλήνη στις στάσεις κατά μήκος της οδού και ατελείωτα μερίδια αυτών στο τέλος του δρόμου.
Βεβαίως, υπάρχουν πολλά πράγματα για να ανησυχούμε –ορισμένα εξ αυτών πολύ σοβαρά πράγματα– αλλά γι’ αυτό μιλούμε με ευαγγελικούς όρους για πίστη και ελπίδα και χριστιανική αγάπη. Ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, δική μας είναι «η άφθονη ζωή» και προσπαθούμε να τονίσουμε τις ευλογίες και τις ευκαιρίες μας, ενώ ελαχιστοποιούμε τις απογοητεύσεις και τις ανησυχίες μας. «Να ψάχνετε επιμελώς, να προσεύχεστε διαρκώς, και να πιστεύετε» λέει η γραφή «και όλα θα συνεργαστούν για το καλό σας» (Δ&Δ 90:24). Θέλω να σας υπενθυμίσω αυτήν την υπόσχεση…
Παρακαλώ να θυμάστε αυτό το πράγμα. Αν η ζωή μας και η πίστη μας επικεντρώνονται στον Ιησού Χριστό και στο αποκατεστημένο Ευαγγέλιό Του, ποτέ τίποτε δεν μπορεί να πάει μονίμως λάθος. Από την άλλη πλευρά, αν η ζωή μας δεν είναι επικεντρωμένη στον Σωτήρα και τις διδασκαλίες του, καμία άλλη επιτυχία δεν μπορεί να είναι μονίμως σωστή…
Όλοι προσπαθούμε με προβλήματα υγείας περιστασιακώς – άλλοι το κάνουν συνεχώς. Η ασθένεια είναι μέρος του φορτίου της θνητότητας. Να έχετε πίστη και να είστε θετικοί. Η δύναμη της ιεροσύνης είναι αληθινή και υπάρχουν τόσα πολλά που είναι καλά στη ζωή, ακόμη και αν πασχίζουμε σωματικώς. Είναι χαρά να γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρχει πληγή ή ασθένεια στην ανάσταση.
Ορισμένες από τις ανησυχίες μας μπορεί να έλθουνε υπό μορφήν πειρασμών. Άλλες μπορεί να είναι δύσκολες αποφάσεις αναφορικώς προς τη μόρφωση ή την καριέρα ή τα χρήματα ή τον γάμο. Όποιο και αν είναι το φορτίο σας, θα βρείτε τη δύναμη που χρειάζεστε στον Χριστό. Ο Ιησούς Χριστός είναι το Άλφα και το Ωμέγα, στην κυριολεξία η αρχή και το τέλος. Είναι μαζί μας από την αρχή ώς το τέλος και έτσι είναι πολύ περισσότερο από θεατής στη ζωή μας…
Αν ο ζυγός υπό τον οποίον προσπαθούμε είναι η ίδια η αμαρτία, το μήνυμα είναι το ίδιο. Ο Χριστός γνωρίζει πλήρως το βάρος των αμαρτιών μας, επειδή εκείνος το έφερε πρώτος. Αν το φορτίο μας δεν είναι η αμαρτία ούτε ο πειρασμός, αλλά η ασθένεια ή η φτώχια ή η απόρριψη, είναι το ίδιο. Γνωρίζει…
Υπέφερε τόσο πολύ περισσότερο από τις αμαρτίες μας. Εκείνος τον οποίον ο Ησαΐας απεκάλεσε «άνθρωπο θλίψεων» (Ησαΐας 53:3, Μωσία 14:3) γνωρίζει τέλεια κάθε πρόβλημα το οποίο περνάμε, διότι επέλεξε να φέρει πλήρως το βάρος όλων των προβλημάτων και των πόνων μας…
Αδελφοί και αδελφές, έχετε και θα έχετε ανησυχίες και δυσκολίες πολλών ειδών, αλλά αγκαλιάστε τη ζωή χαρωπά και γεμάτοι πίστη. Να μελετάτε τις γραφές τακτικά. Να προσεύχεστε ενθέρμως. Να υπακούτε στη φωνή του Πνεύματος και στους προφήτες. Κάνετε ό,τι μπορείτε για να βοηθάτε άλλους. Θα βρείτε μεγάλη ευτυχία σε μία τέτοια πορεία. Κάποια ένδοξη ημέρα όλες οι ανησυχίες σας θα μετατραπούν σε χαρές.
Όπως έγραψε ο Τζόζεφ Σμιθ προς τους Αγίους που αγωνίζονταν, από το κελλί του στη φυλακή Λίμπερτυ:
Ας κάνουμε πρόσχαρα ό,τι περνάει από το χέρι μας. Και ύστερα είθε να σταθούμε ήρεμοι, με την υπέρτατη πεποίθηση, για να δούμε τη σωτηρία του Θεού, και ο βραχίονάς του να αποκαλυφθεί [Δ&Δ 123:17· η πλάγια γραφή προστέθηκε].
[Με τα λόγια του Κυρίου προς τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ:]
Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο. Κάνε το καλό. Ας συμμαχήσουν εναντίον σας η γη και η κόλαση· αν είστε οικοδομημένοι επάνω στο βράχο μου, δεν μπορούν να υπερισχύσουν…
Να αποβλέπετε προς εμένα σε κάθε σκέψη. Μην αμφιβάλετε, μη φοβάστε.
Ιδέστε τις πληγές που τρύπησαν το πλευρό μου, και επίσης τα αποτυπώματα των καρφιών στα χέρια και στα πόδια μου. Να είστε γεμάτοι πίστη, να τηρείτε τις εντολές μου, και θα κληρονομήσετε τη βασιλεία των ουρανών [Δ&Δ 6:34-37]11.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Σκεφθείτε πώς θα απαντούσατε στις ερωτήσεις του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 1. Πώς μπορούμε να κάνουμε τον Ιησού Χριστό πιο κεντρικό πρόσωπο στη ζωή μας; Πώς μπορούμε να Τον κάνουμε πιο κεντρικό πρόσωπο στο σπίτι μας; Πώς μπορούμε να φθάσουμε στο σημείο να γνωρίσουμε τον Χριστό καλύτερα απ’ όσο Τον γνωρίζουμε;
-
Τι «μας κοστίζει» για να λάβουμε την ελπίδα, την αγαλλίαση και τη γαλήνη που προσφέρει ο Χριστός; (Βλέπε τμήμα 2.) Πότε αισθανθήκατε την ελπίδα, τη γαλήνη και την αγαλλίαση που προέρχονται από τον Σωτήρα;
-
Γιατί νομίζετε ότι «η μεγαλύτερη ανάγκη σε όλον τον κόσμο είναι η ενεργός και ειλικρινής πίστη στις βασικές διδασκαλίες του Ιησού από τη Ναζαρέτ»; (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς μπορείτε να δείχνετε την πίστη σας στις διδασκαλίες του Χριστού, όταν αισθάνεστε «προσβεβλημένοι, παρεξηγημένοι, όταν [σ]ας έχουν φερθεί άδικα ή αγενώς ή έχουν αμαρτήσει εις βάρος [σ]ας»;
-
Τι μπορούμε να μάθουμε από τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ για τον φόβο και την πίστη; (Βλέπε τμήμα 4.) Πώς η πίστη μάς βοηθά να υπερνικήσουμε τον φόβο; Συλλογισθείτε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Σωτήρας γαλήνευσε τις καταιγίδες στη ζωή σας καθώς ασκήσατε πίστη σε Εκείνον.
-
Πώς μπορεί η συμβουλή του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 5 να μας βοηθήσει να «αγκαλιάσουμε τη ζωή χαρωπά», ακόμη και όταν βιώνουμε λύπες, απογοητεύσεις και ασθένειες; Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε μία αιώνια προοπτική; Πώς σας έχει βοηθήσει ο Σωτήρας να έχετε μια πιο άφθονη ζωή;
Σχετικές γραφές
Κατά Ματθαίον 11:28-30, Κατά Ιωάννην 14:6, Νεφί Β΄ 31:19-21, Άλμα 5:14-16, 7:10-14, 23:6, Ήλαμαν 3:35, 5:9-12, Δ&Δ 50:40-46, 93:1
Βοήθεια μελέτης
«Καθώς μελετάτε, δώστε προσοχή σε ιδέες που έρχονται στο μυαλό σας και στα συναισθήματα που έρχονται στην καρδιά σας» (Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου [2004], 18). Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να καταγράφετε τις εντυπώσεις που λαμβάνετε, ακόμη και αν φαίνονται άσχετες με τα λόγια που διαβάζετε. Μπορεί να είναι αυτά καθ’ εαυτά που θέλει ο Κύριος να σας αποκαλύψει.