Κεφάλαιο 14
Επισπεύδοντας το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας
«Ασφαλώς ο Κύριος θα μας υποστηρίξει, εάν καταβάλλουμε τις καλύτερες προσπάθειές μας για να εκτελέσουμε την εντολή να κάνουμε έρευνα οικογενειακής ιστορίας και έργο ναού».
Από τη ζωή του Χάουαρντ Χάντερ
Η οικογενειακή ιστορία ήταν πάντοτε σημαντική για τον Πρόεδρο Χάουαρντ Χάντερ. Από τον καιρό που ήταν ένα αγόρι, άκουγε ιστορίες για τους προγόνους του με μεγάλο ενδιαφέρον. Μεγαλώνοντας, αφιέρωσε σημαντικό χρόνο σε έρευνα της οικογενειακής ιστορίας του1. Το 1972, ευρισκόμενος στην Ευρώπη με ανάθεση από την Εκκλησία, ο ίδιος και η σύζυγός του, Κλαιρ, επισκέφθηκαν περιοχές στη Δανία όπου είχαν ζήσει οι πρόγονοί του. Σε ένα από τα χωριά, βρήκαν την εκκλησία όπου ο προ-προπάππος του Προέδρου Χάντερ, Ράσμουσσεν, είχε βαφτιστεί και όπου η οικογένεια πήγαινε για να λατρεύσει τον Θεό. Η εμπειρία αυτή βάθυνε την εκτίμηση του Προέδρου Χάντερ και τους προγόνους από την πλευρά της μητέρας του. Έκανε παρόμοιες επισκέψεις σε περιοχές της Νορβηγίας και της Σκωτίας, όπου είχαν ζήσει άλλοι πρόγονοι2.
Ο γιος του Προέδρου Χάντερ, Ρίτσαρντ, θυμόταν την αγάπη του πατέρα του για την οικογενειακή ιστορία:
«Ήταν ένας ενθουσιώδης ερευνητής σε όλη τη ζωή του. Συχνά έκανε ένα διάλειμμα από την πρακτική του στη νομική για να πάει στη δημόσια βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες, να κάνει έρευνα στο πολύ μεγάλο τμήμα γενεαλογίας που διέθετε. Κρατούσε τα της έρευνάς του, τα φύλλα οικογενειακής ομάδας, τα γενεαλογικά διαγράμματα και τις αφηγήσεις που προσωπικά έγραφε σε λογιστικά βιβλία.
»Περιστασιακά ταξίδευα μαζί του για διάφορες αναθέσεις συνελεύσεως. Έβαζε μερικά από τα λογιστικά βιβλία στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου και μετά τη συνέλευση πασσάλου, έλεγε: “Πάμε για λίγο στο σπίτι [αυτού] του ξαδέλφου. Είναι κάποιες ημερομηνίες που θέλω να επαληθεύσω”. Πηγαίναμε στο σπίτι [του] ξαδέλφου. Έβγαζε τα λογιστικά βιβλία από το πορτ-μπαγκάζ και σε λίγο το τραπέζι της τραπεζαρίας ήταν καλυμμένο με φύλλα οικογενειακής ομάδας.
»Εάν κάποιο από τα μέλη της οικογένειας ήθελε να βεβαιωθεί ότι είχαν τη σωστή πληροφόρηση για τη δική τους έρευνα, τηλεφωνούσαν ή έγραφαν στον μπαμπά να επιβεβαιώσουν τα γεγονότα, γιατί ήξεραν ότι τα είχε σωστά. Η δουλειά που έκανε ήταν περίφημη»3.
Μια φορά, ενόσω ο Πρόεδρος Χάντερ υπηρετούσε στην Απαρτία των Δώδεκα, τον επισκέφθηκαν οι οικογενειακοί διδάσκαλοί του και είπαν: «Θέλουμε να σου δείξουμε τα φύλλα οικογενειακής ομάδας μας που έχουμε ετοιμάσει. …Δεν έχουμε χρόνο απόψε να δούμε τα δικά σου, όμως την άλλη φορά που θα έρθουμε, θα θέλαμε να τους ρίξουμε μια ματιά».
«Αυτό ήταν αρκετά ενδιαφέρον για εμένα» είπε ο Πρόεδρος Χάντερ. «Εργάστηκα επί ένα μήνα, ώστε να προετοιμαστώ για την επόμενη επίσκεψη των οικογενειακών διδασκάλων»4.
Από το 1964 έως το 1972, ο Χάουαρντ Χάντερ προήδρευσε της Γενεαλογικής Εταιρείας της Γιούτας (βλέπε σελίδα 21). Το 1994, σε μία συγκέντρωση προς τιμήν του Προέδρου Χάντερ και τον εορτασμό της 100ής επετείου της Γενεαλογικής Εταιρείας, είπε:
«Την παραμονή των ογδοηκοστών έβδομων γενεθλίων μου, αναθυμούμαι με θαυμασμό το υπόδειγμα που δημιούργησε ο Κύριος προωθώντας το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας. Όταν ήμουν πρόεδρος της Γενεαλογικής Εταιρείας της Γιούτας, είχαμε όραμα για το πώς θα προχωρούσε δυναμικά εμπρός. Τώρα παρατηρούμε να συμβαίνει κάτι λαμπρό σε όλο τον κόσμο. Το Ευαγγέλιο προχωρεί εμπρός για να περιβάλλει κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό. Ναοί βρίσκονται σε όλη τη γη και το πνεύμα του Ηλιού του Θεσβίτου αγγίζει την καρδιά πολλών μελών τα οποία κάνουν έργο οικογενειακής ιστορίας και έργο διατάξεων ναού με πρωτοφανείς ρυθμούς»5.
Οι γονείς του Χάουαρντ Χάντερ, Τζων Ουίλλιαμ (Γουίλ) Χάντερ και Νέλλη Μαρί Ράσμουσσεν Χάντερ
Διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ
1
Οι ναοί οικοδομούνται για την τέλεση διατάξεων οι οποίες είναι θεμελιώδεις για τη σωτηρία και υπερύψωση των τέκνων του Θεού.
Οι ναοί είναι ιεροί λόγω της εγγύτατης επικοινωνίας ανάμεσα στον Κύριο και εκείνους που λαμβάνουν τις ανώτατες και πλέον ιερές διατάξεις της άγιας ιεροσύνης. Μέσα στον ναό είναι όπου τα της γης ενώνονται με τα των ουρανών. …Η μεγάλη οικογένεια του Θεού θα ενωθεί μέσω των σωτήριων διατάξεων του Ευαγγελίου. Το εξ υποκαταστάσεως έργο για τους νεκρούς και οι διατάξεις για τους ζώντες είναι οι σκοποί των ναών6.
Το Ευαγγέλιο που προκηρύχθηκε στον κόσμο από τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών, είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, όπως αποκαταστάθηκε στη γη ετούτη τη θεϊκή νομή και είναι για τη λύτρωση όλου του κόσμου. Ο ίδιος ο Κύριος έχει αποκαλύψει τι είναι ουσιώδες για τη σωτηρία και την υπερύψωση των τέκνων του. Ένα από αυτά τα ουσιώδη είναι ότι οι ναοί ανεγείρονται για την τέλεση διατάξεων οι οποίες δεν μπορούν να τελεσθούν σε όποιο άλλο μέρος.
Όταν αυτό εξηγείται στους ανθρώπους από όλο τον κόσμο, οι οποίοι έρχονται και βλέπουν τους ναούς μας, η πιο συχνή ερώτηση που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι, ποιες είναι οι διατάξεις που τελούνται στους ναούς;
Βάπτιση για τους νεκρούς
Απαντώντας, συχνά εξηγούμε πρώτα τη διάταξη γνωστή ως βάπτισμα για τους νεκρούς. Παρατηρούμε ότι πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι κατά τον θάνατο, η κατάστασή μας εμπρός στον Κύριο είναι αποφασισμένη για την αιωνιότητα, διότι δεν είπε ο Χριστός στον Νικόδημο: «Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία τού Θεού» (Κατά Ιωάννην 3:5); Ωστόσο γνωρίζουμε ότι πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει χωρίς τη διάταξη του βαπτίσματος και, επομένως, σύμφωνα με τη δήλωση του Χριστού στον Νικόδημο, θα απομακρύνονταν από την είσοδό τους στη βασιλεία του Θεού. Αυτό εγείρει το ερώτημα, είναι δίκαιος ο Θεός;
Η απάντηση είναι, φυσικά είναι δίκαιος ο Θεός. Είναι προφανές ότι η δήλωση του Σωτήρα στον Νικόδημο προϋποθέτει ότι οι βαπτίσεις μπορούν να γίνουν για εκείνους που έχουν πεθάνει, οι οποίοι δεν έχουν βαπτισθεί. Οι προφήτες των τελευταίων ημερών μάς έχουν πει ότι το βάπτισμα είναι μία γήινη διάταξη η οποία μπορεί να τελεσθεί μόνον από τους ζώντες. Πώς μπορούν εκείνοι που είναι νεκροί να βαπτισθούν, αν μόνον οι ζώντες μπορούν να τελέσουν τη διάταξη; Αυτό ήταν το θέμα της Προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου, όταν ερωτήθηκε γι’ αυτό:
«Επειδή, τι θα κάνουν αυτοί που βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; Αν πραγματικά οι νεκροί δεν ανασταίνονται, γιατί και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών;» (Προς Κορινθίους Α΄ 15:29.)7
Δείχνει λογικό ότι άτομα τα οποία έζησαν επάνω στη γη και πέθαναν χωρίς την ευκαιρία του βαπτίσματος να στερηθούν τη διάταξη του βαπτίσματος σε όλη την αιωνιότητα; Υπάρχει κάτι παράλογο σχετικά με το να τελούν οι ζώντες βαπτίσεις για τους νεκρούς; Ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα του εξ υποκαταστάσεως έργου για τους νεκρούς είναι ο ίδιος ο Διδάσκαλος. Έδωσε τη ζωή του ως μία εξ υποκαταστάσεως εξιλέωση, ώστε όλοι που πεθαίνουν θα ζήσουν ξανά και θα έχουν αιώνια ζωή. Έκανε για εμάς αυτό που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε αφ’ εαυτού μας. Καθ’ όμοιο τρόπο μπορούμε να τελούμε διατάξεις για εκείνους που δεν είχαν την ευκαιρία να τις κάνουν όταν ζούσαν8.
Η προικοδότηση
Η προικοδότηση είναι μία άλλη διάταξη που τελείται στους ναούς μας. Συνίσταται από δύο μέρη: πρώτον, μία σειρά από οδηγίες και δεύτερον, υποσχέσεις ή διαθήκες τις οποίες συνάπτει το άτομο που λαμβάνει την προικοδότηση – υποσχέσεις να ζει ενάρετα και να συμμορφώνεται με τα απαιτούμενα του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Η προικοδότηση είναι μία διάταξη για τη μεγάλη ευλογία των Αγίων – τόσο των ζώντων, όσο και των νεκρών. Επομένως, είναι επίσης μία διάταξη που τελείται από τους ζώντες για λογαριασμό αποθανόντων ατόμων. Τελείται για εκείνους για τους οποίους έχει ήδη τελεστεί έργο βαπτίσματος.
Σελέστιος γάμος
Μία άλλη διάταξη του ναού είναι εκείνη του σελέστιου γάμου, όπου η σύζυγος επισφραγίζεται στον σύζυγο και ο σύζυγος στη σύζυγο για την αιωνιότητα. Βεβαίως, γνωρίζουμε ότι οι πολιτικοί γάμοι τελειώνουν με τον θάνατο. Όμως οι παντοτινοί γάμοι που τελούνται στον ναό μπορούν να διαρκέσουν παντοτινά. Τα παιδιά που γεννώνται από έναν σύζυγο και μία σύζυγοι μετά τον παντοτινό γάμο, επισφραγίζονται αυτομάτως στους γονείς τους για την αιωνιότητα. Εάν τα παιδιά έχουν γεννηθεί προτού η σύζυγος επισφραγιστεί στον σύζυγό της, υπάρχει μία διάταξη επισφραγίσεως ναού, με την οποία μπορούν να επισφραγίσουν αυτά τα παιδιά στους γονείς τους για την αιωνιότητα και με όμοιο τρόπο τα παιδιά μπορούν να επισφραγισθούν εξ υποκαταστάσεως στους γονείς που έχουν πεθάνει…
Όλες αυτές οι διατάξεις της ιεροσύνης είναι απαραίτητες για τη σωτηρία και την υπερύψωση των τέκνων του Πατέρα μας στους Ουρανούς9.
«Αληθινά, δεν υπάρχει έργο όμοιο με εκείνο που γίνεται στον ναό».
2
Ο αντικειμενικός στόχος του έργου οικογενειακής ιστορίας είναι να γίνουν διαθέσιμες σε όλους τους ανθρώπους οι ευλογίες του ναού.
Οπωσδήποτε εμείς από αυτή την πλευρά του πέπλου έχουμε σπουδαίο έργο να κάνουμε… Η οικοδόμηση ναών έχει βαθιά σημασία για εμάς και όλη την ανθρωπότητα και οι ευθύνες μας γίνονται ξεκάθαρες. Πρέπει να φέρουμε εις πέρας το έργο διατάξεων της ιεροσύνης στον ναό, απαραίτητο για τη δική μας σωτηρία· κατόπιν πρέπει να κάνουμε το απαραίτητο έργο για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να αποδεχθούν το Ευαγγέλιο εν ζωή. Το έργο για τους άλλους πραγματοποιείται σε δύο στάδια: πρώτον, με έρευνα οικογενειακής ιστορίας, για να διαπιστώσουμε τους γεννήτορές μας και δεύτερον τελώντας τις διατάξεις του ναού, για να τους δώσουμε τις ίδιες ευκαιρίες που προσφέρονται στους ζώντες.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά μέλη της Εκκλησίας που έχουν περιορισμένη πρόσβαση στον ναό. Κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Ασχολούνται με την έρευνα οικογενειακής ιστορίας και άλλοι κάνουν για εκείνους το έργο διατάξεων του ναού. Αντιθέτως, υπάρχουν ορισμένα μέλη που ασχολούνται με το έργο ναού, αλλά αποτυγχάνουν να κάνουν έρευνα οικογενειακής ιστορίας για τους δικούς τους προγόνους. Αν και τελούν μία ουράνια υπηρέτηση βοηθώντας άλλους, χάνουν ευλογίες με το να μην επιζητούν τους νεκρούς συγγενείς τους, όπως ουράνια έχουν λάβει οδηγίες από προφήτες των τελευταίων ημερών.
Θυμάμαι μία εμπειρία πριν από μερικά χρόνια, η οποία είναι ανάλογη με αυτή την κατάσταση. Στο τέλος μίας συγκέντρωσης νηστείας και μαρτυρίας, ο επίσκοπος επεσήμανε: «Είχαμε μία πνευματική εμπειρία σήμερα ακούγοντας τις μαρτυρίες που έδωσε ο ένας στον άλλο. Αυτό διότι ήρθαμε νηστεύοντας, σύμφωνα με τον νόμο του Κυρίου. Όμως ας μην ξεχάσουμε ποτέ ότι ο νόμος αποτελείται από δύο μέρη: ότι νηστεύουμε απέχοντας από φαγητό και ποτό και ότι συνεισφέρουμε αυτά που εξοικονομήσαμε στην αποθήκη του επισκόπου προς όφελος εκείνων οι οποίοι είναι λιγότερο τυχεροί». Κατόπιν πρόσθεσε: «Ελπίζω ότι κανένας μας δεν θα φύγει σήμερα με μισή μόνο ευλογία».
Έχω μάθει ότι όσοι ασχολούνται με την έρευνα οικογενειακής ιστορίας και κατόπιν τελούν το έργο διατάξεων του ναού γι’ αυτούς των οποίων τα ονόματα έχουν βρει, θα γνωρίσουν την επιπρόσθετη αγαλλίαση της λήψης και των δύο ημίσεων της ευλογίας.
Επιπροσθέτως, οι νεκροί περιμένουν εναγωνίως να αναζητήσουν οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών τα ονόματά τους και κατόπιν να πάνε στους ναούς να τελέσουν διατάξεις για αυτούς, ώστε να μπορέσουν να ελευθερωθούν από τη φυλακή τους στον κόσμο των πνευμάτων. Όλοι εμείς θα πρέπει να βρούμε χαρά σε αυτό το μεγαλειώδες έργο αγάπης10.
Ο αντικειμενικός στόχος του έργου οικογενειακής ιστορίας είναι να γίνουν διαθέσιμες οι ευλογίες του ναού σε όλους τους ανθρώπους, ζώντες και νεκρούς. Καθώς παρευρισκόμαστε στον ναό και τελούμε έργο για τους νεκρούς, πραγματοποιούμε μία βαθιά αίσθηση συμμαχίας με τον Θεό και μία καλύτερη κατανόηση του σχεδίου του για τη σωτηρία των ανθρώπων. Μαθαίνουμε να αγαπούμε τον πλησίον μας ως εαυτόν. Αληθινά, δεν υπάρχει έργο όμοιο με εκείνο που γίνεται στον ναό11.
3
Είθε να είμαστε θαρραλέοι στην επίσπευση του έργου ναού και οικογενειακής ιστορίας μας.
Καθώς κάνουμε το έργο [στον] ναό για εκείνους που έχουν πεθάνει, θυμόμαστε την εμπνευσμένη συμβουλή του Προέδρου Τζόζεφ Φ. Σμιθ ο οποίος δήλωσε: «Μέσω των προσπαθειών μας για λογαριασμό τους, οι αλυσίδες της δουλείας τους θα πέσουν και το σκότος που τους περιβάλλει, θα διαλυθεί, ώστε το φως να μπορέσει να λάμψει επάνω τους και θα ακούσουν στον κόσμο των πνευμάτων περί του έργου το οποίο γίνεται για εκείνους από τα παιδιά τους εδώ και θα αγαλλιάσουν» [στο Conference Report, Οκτ. 1916, 6]12.
Αυτό το ιερό έργο [έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας] κατέχει εξέχουσα θέση στην καρδιά και τον νου της Πρώτης Προεδρίας και της Απαρτίας των Δώδεκα. Μιλάω εκ μέρους όλων των αδελφών όταν ευχαριστώ εκείνους των οποίων η συμβολή είναι πολύτιμη στο να παρασχεθούν οι σωτήριες διατάξεις για εκείνους που βρίσκονται πέραν του πέπλου. …Είμαστε ευγνώμονες στη στρατιά των εθελοντών οι οποίοι κινούν αυτό το σπουδαίο έργο προς τα εμπρός σε όλο τον κόσμο. Σας ευχαριστώ όλους για ό,τι κάνετε τόσο καλά.
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ δήλωσε: «Η μεγαλύτερη ευθύνη σε αυτόν τον κόσμο που ο Θεός έδωσε σε εμάς είναι να αναζητούμε τα ονόματα των νεκρών μας» [Διδασκαλίες των Προέδρων της Εκκλησίας: Τζόζεφ Σμιθ (2007), 475]. Δήλωσε, επίσης: …«Οι άγιοι εκείνοι οι οποίοι το παραμελούν για λογαριασμό των αποθανόντων συγγενών τους, το πράττουν με κίνδυνο τη δική τους σωτηρία» [Διδασκαλίες των Προέδρων της Εκκλησίας: Τζόζεφ Σμιθ, 471-72].
Έχοντας την ίδια κατανόηση για αυτή τη σημαντική αποκάλυψη, ο Πρόεδρος Μπρίγκαμ Γιανγκ είπε: «Έχουμε ένα έργο να κάνουμε, το ίδιο σημαντικό στο πεδίο των καθηκόντων μας, όπως ήταν το έργο του Σωτήρα στο δικό του πεδίο. Οι πατέρες μας δεν μπορούν να τελειοποιηθούν χωρίς εμάς· εμείς δεν μπορούμε να τελειοποιηθούμε χωρίς αυτούς. Έχουν κάνει το έργο τους και τώρα κοιμούνται. Τώρα καλούμεθα να κάνουμε το δικό μας, που είναι το μεγαλύτερο έργο που πραγματοποίησε άνθρωπος επί της γης» (Discourses of Brigham Young, επιλ. John A. Widtsoe, Σωλτ Λέηκ Σίτυ: Deseret Book Co., 1941, σελ. 406).
Κάθε προφήτης ο οποίος οδήγησε αυτή την εκκλησία από την εποχή του Τζόζεφ Σμιθ έως τώρα, έχει επαναλάβει αυτή την ίδια υπέρτατη αλήθεια. Καθοδηγημένη από αυτές τις αλήθειες, η Εκκλησία έχει από τις αρχές αυτής της θεϊκής νομής ενασχοληθεί με το έργο της σωτηρίας και της υπερύψωσης για όλους τους γιους και τις κόρες του Θεού, ασχέτως του πότε έζησαν επάνω στη γη.
Εμείς που ζούμε ετούτη την εποχή είμαστε εκείνοι τους οποίους όρισε ο Θεός προ της γεννήσεώς μας να είμαστε οι αντιπρόσωποί του επί της γης σε αυτή τη θεϊκή νομή. Είμαστε του οίκου του Ισραήλ. Στα χέρια μας βρίσκονται οι ιερές δυνάμεις να είμαστε σωτήρες στο Όρος Σιών κατά τις τελευταίες ημέρες [βλέπε Οβδιού 1:21].
Αναφορικά με το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας, έχω ένα δεσπόζον μήνυμα: Αυτό το έργο πρέπει να επιταχυνθεί. Το έργο που περιμένει να γίνει είναι τεράστιο και ξεπερνά την ανθρώπινη κατανόηση. Τον περασμένο χρόνο [1993] επιτελέσαμε προικοδοτήσεις ναού εξ υποκαταστάσεως για περίπου πεντέμισι εκατομμύρια άτομα, όμως κατά το έτος εκείνο πέθαναν περίπου πενήντα εκατομμύρια άτομα. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ματαιότητα του έργου που υπάρχει μπροστά μας, όμως δεν μπορούμε να σκεφθούμε τη ματαιότητα. Ασφαλώς ο Κύριος θα μας υποστηρίξει, εάν καταβάλλουμε τις καλύτερες προσπάθειές μας για να εκτελέσουμε την εντολή να κάνουμε έρευνα οικογενειακής ιστορίας και έργο ναού. Το μέγα έργο των ναών και όλα όσα το στηρίζουν πρέπει να εξαπλωθεί. Είναι επιτακτικό…!
Αγαπημένοι αδελφοί και αδελφές μου, είθε να είμαστε θαρραλέοι στην επίσπευση του έργου ναού και οικογενειακής ιστορίας μας. Ο Κύριος είπε: «Το έργο τού ναού μου, και όλα τα έργα τα οποία σας έχω ορίσει, ας συνεχιστούν και ας μη σταματήσουν, και η επιμέλεια και η επιμονή και υπομονή σας, και οι εργασίες σας ας υπερδιπλασιαστούν, και δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να χάσετε την αμοιβή σας, λέει ο Κύριος των Δυνάμεων» (Δ&Δ 127:4).
Σας ενθαρρύνω στις προσπάθειές σας με αυτά τα λόγια του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ: «Αδελφοί, άραγε δεν πρέπει να συνεχίσουμε για έναν τόσο μεγάλο σκοπό; Προχωρήστε προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Κουράγιο, αδελφοί· και εμπρός, εμπρός προς τη νίκη! Ας αγαλλιασθεί η καρδιά σας, και ας έχετε υπέρμετρη χαρά. Η γη ας ξεσπάσει σε ψαλμωδίες. Οι νεκροί ας διαλαλήσουν ύμνους αιώνιας δοξολογίας προς το Βασιλιά Εμμανουήλ, ο οποίος έχει ορίσει, από πριν να υπάρξει ο κόσμος, αυτό που θα μας καθιστούσε ικανούς να τους λυτρώσουμε από τη φυλακή τους. Γιατί οι φυλακισμένοι θα ελευθερωθούν» (Δ&Δ 128:22).
Μου αρέσει αυτό το έργο. Ξέρω ότι ο Κύριος θα παράσχει όλα όσα απαιτούνται για να πραγματοποιηθεί αυτό καθώς κάνουμε το μέρος μας με αφοσίωση. Είθε ο Κύριος να ευλογεί τον καθέναν από εμάς καθώς συνεισφέρουμε σε αυτό το μεγάλο έργο το οποίο πρέπει να πραγματοποιήσουμε στις ημέρες μας13.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Συλλογιστείτε τις διδασκαλίες στο τμήμα 1. Πώς η τέλεση διατάξεων στον ναό σάς έχει βοηθήσει να έρθετε πιο κοντά στον Θεό; Ποιες πληροφορίες στο τμήμα αυτό θα σας βοηθούσαν να εξηγήσετε τους σκοπούς των ναών σε κάποιον ο οποίος δεν τους κατανοεί;
-
Έχετε βιώσει «και τα δύο ημίσεα της ευλογίας» από την έρευνα οικογενειακής ιστορίας και το έργο ναού; (Βλέπε τμήμα 2.) Πώς μπορούμε να συμπεριλάβουμε παιδιά και άλλα μέλη της οικογένειας σε αυτό το σημαντικό έργο;
-
Καθώς επανεξετάζετε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 3, συλλογιστείτε τη σημασία που δίνει ο Κύριος στο έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας. Πώς επισπεύδεται σήμερα το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας; Πώς μπορούμε να αυξήσουμε τη συμμετοχή μας στο έργο αυτό;
Σχετικές γραφές
Ησαΐας 42:6-7, Μαλαχίας 4:5-6, Πέτρου Α΄ 3:18-20, 4:6, Δ&Δ 2, 110:12-15, 124:28-30, 128:15-18, 138:57-59
Βοήθεια μελέτης
Για να παρομοιάσετε τα λόγια ενός προφήτη με τον εαυτό σας, σκεφθείτε πώς έχουν σχέση οι διδασκαλίες του με εσάς (βλέπε Teaching, No Greater Call [1999], 170). Κατά τη διάρκεια της μελέτης σας, σκεφθείτε να αναρωτηθείτε πώς μπορούν αυτές οι διδασκαλίες να σας βοηθήσουν με ανησυχίες, ερωτήματα και δυσκολίες στη ζωή σας.