Κεφάλαιο 8
Διαδίδοντας το Ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο
«Είμαστε στο έργο της σωτηρίας ψυχών, της πρόσκλησης ανθρώπων να έλθουν προς τον Χριστό».
Από τη ζωή του Χάουαρντ Χάντερ
Το 1979, ο Πρεσβύτερος Χάουαρντ Χάντερ, τότε μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, είπε: «Πιστεύω πλήρως ότι στο εγγύς μέλλον θα δούμε μια από τις μεγαλύτερες προόδους στην εξάπλωση του Ευαγγελίου σε όλα τα έθνη που έχει ποτέ συμβεί σε αυτή τη θεϊκή νομή ή σε οποιαδήποτε προηγούμενη θεϊκή νομή. Είμαι σίγουρος ότι θα μπορούμε να δούμε αναδρομικά… και να καταγράψουμε όπως ο Λουκάς: “Και ο λόγος του Θεού αύξανε” (Πράξεις 6:7)»1.
Όταν ο Πρεσβύτερος Χάντερ είπε αυτά τα λόγια, πολιτικοί περιορισμοί απαγόρευαν στους ιεραποστόλους να διδάσκουν το Ευαγγέλιο στις περισσότερες χώρες της ανατολικής Ευρώπης και στη Σοβιετική Ένωση. Μέσα σε 10 χρόνια, πολλοί από αυτούς τους περιορισμούς άρχισαν να αίρονται. Το 1989 και το 1990 το Τείχος του Βερολίνου, το οποίο χώριζε τη Δυτική και Ανατολική Γερμανία για περίπου 30 χρόνια, κατεδαφίσθηκε. Ο Πρόεδρος Χάντερ, εκείνη την περίοδο, υπηρετούσε ως Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων και εξέφρασε τις ακόλουθες σκέψεις γι’ αυτό το ιστορικό γεγονός και τις άλλες αλλαγές που γίνονταν στον κόσμο:
«Πολλή προσοχή τελευταία έχει δοθεί στο Τείχος του Βερολίνου. Φυσικά, είμαστε όλοι ευχαριστημένοι που το τείχος έπεσε, καθώς αντιπροσωπεύει πρωτόγνωρες ελευθερίες. …Καθώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε το πνεύμα της συμφιλίωσης που υπάρχει στην υφήλιο και να του δώσουμε νόημα εντός του γενικού πλαισίου του Ευαγγελίου, πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: Δεν μπορεί να είναι αυτό το χέρι του Κυρίου που αφαιρεί πολιτικά εμπόδια και δημιουργεί ρήγματα σε ένα μέχρι τώρα απόρθητο τείχος για την διδασκαλία του Ευαγγελίου, όλα σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο και θεϊκό χρονοδιάγραμμα;»2
Ο Πρόεδρος Χάντερ ένιωσε ότι αυτές οι αλλαγές έδιναν μια σημαντική ευθύνη στα μέλη της Εκκλησίας. Καθώς περισσότερα έθνη άνοιξαν στο ιεραποστολικό έργο, είπε, περισσότεροι ιεραπόστολοι θα χρειαστούν να εκπληρώσουν την εντολή να διαδώσουν το Ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο3.
Η προθυμία του Προέδρου Χάντερ να φτάσει σε όλα τα τέκνα του Θεού, ασχέτως εθνικότητας ή θρησκευτικών πεποιθήσεων, ήταν προφανής στο έργο του στη Μέση Ανατολή. Η Πρώτη Προεδρία τού έδωσε σημαντικές αναθέσεις στην Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβάνοντας την επίβλεψη της ανέγερσης του Όρσεν Χάιντ Μεμόριαλ Γκάρντεν και του Κέντρου Μελετών της Εγγύς Ανατολής του Πανεπιστημίου του Μπρίγκαμ Γιανγκ στην Ιερουσαλήμ. Μολονότι η διδασκαλία δεν επιτρεπόταν σε αυτήν την περιοχή, ο Πρόεδρος Χάντερ οικοδόμησε ακατάλυτες φιλίες μεταξύ αυτών με τους οποίους δούλεψε, τόσο Ιουδαίους όσο και Άραβες. «Ο σκοπός του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού είναι να φέρει αγάπη, ενότητα και αδελφότητα της υψηλότερης τάξης» είπε4.
Στο έργο του με τα τέκνα του Θεού σε όλον τον κόσμο, το μήνυμα του Προέδρου Χάντερ ήταν το ίδιο: «Είμαστε αδελφοί σας – δεν θεωρούμε κανένα έθνος ή εθνικότητα ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Προσκαλούμε όλους… να ερευνήσουν το μήνυμά μας και να λάβουν συντροφικότητά μας»5.
«Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού… είναι μια παγκόσμια πίστη με ένα μήνυμα που αγκαλιάζει όλους».
Διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ
1
Το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο είναι για όλο τον κόσμο, βασισμένο στην πεποίθηση ότι όλοι είμαστε τέκνα του ίδιου Θεού.
Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, το οποίο διδάσκουμε και οι διατάξεις που εκτελούμε, είναι μια παγκόσμια πίστη που αγκαλιάζει όλους. Δεν είναι ούτε περιορισμένο, ούτε μεροληπτικό ούτε ζήτημα ιστορίας ή μόδας. Η ουσία του είναι παγκοσμίως και αιωνίως αληθινή. Το μήνυμά του είναι για όλο τον κόσμο, αποκατεστημένο σε αυτές τις τελευταίες ημέρες για να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες κάθε έθνους, φυλής, γλώσσας και λαού στον κόσμο. Καθιερώθηκε πάλι όπως ήταν στην αρχή – να οικοδομήσει αδελφότητα, να διατηρήσει την αλήθεια και να σώσει ψυχές…
Στο μήνυμα του Ευαγγελίου, όλη η ανθρώπινη φυλή είναι μια οικογένεια που κατάγεται από έναν μόνον Θεό. Όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες δεν έχουν μόνο φυσική καταγωγή που οδηγεί στον Αδάμ και την Εύα, τους πρώτους γονείς στη γη, αλλά επίσης έχουν μια πνευματική κληρονομιά που οδηγεί στον Θεό τον Επουράνιο Πατέρα. Έτσι, όλα τα άτομα στη γη είναι κυριολεκτικά αδελφοί και αδελφές στην οικογένεια του Θεού.
Είναι με την κατανόηση και την αποδοχή της παγκόσμιας πατρότητας του Θεού που τα ανθρώπινα όντα μπορούν να εκτιμήσουν καλύτερα την ανησυχία του Θεού για εκείνα και για τις σχέσεις μεταξύ τους. Αυτό είναι ένα μήνυμα ζωής και αγάπης που εναντιώνεται ξεκάθαρα σε όλες τις ασφυκτικές παραδόσεις βασισμένες σε φυλή, γλώσσα, οικονομική ή πολιτική θέση, βαθμό εκπαίδευσης ή πολιτιστικό υπόβαθρο, επειδή είμαστε από την ίδια πνευματική καταγωγή. Έχουμε θεϊκή γενεαλογία· κάθε άτομο είναι ένα παιδί-πνεύμα του Θεού.
Κατά την οπτική αυτή του Ευαγγελίου δεν υπάρχει χώρος για συμβατική, στενή ή επιβλαβή οπτική. Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ είπε: «Η αγάπη είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Θεότητος και πρέπει να εκδηλώνεται από αυτούς που επιθυμούν να είναι υιοί του Θεού. Ο άνθρωπος εκείνος που είναι γεμάτος με την αγάπη του Θεού δεν αρκείται με την ευλογία της οικογενείας του μόνον, αλλά εκτείνεται σε όλον τον κόσμο, ανυπόμονος να ευλογήσει όλη την ανθρώπινη φυλή» [Διδασκαλίες των Προέδρων της Εκκλησίας: Τζόζεφ Σμιθ (2007), 330-31]…
Το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο είναι ένα μήνυμα θεϊκής αγάπης για όλους τους ανθρώπους παντού, βασισμένο στην πεποίθηση ότι όλοι είμαστε τέκνα του ίδιου Θεού. Αυτό το πρωταρχικό θρησκευτικό μήνυμα εκφράστηκε όμορφα σε μια δήλωση της Πρώτης Προεδρίας στις 15 Φεβρουαρίου του 1978, ως εξής:
«Βασισμένο σε μια αρχαία και σύγχρονη αποκάλυψη, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, ευχαρίστως διδάσκει και διακηρύττει την χριστιανική διδαχή ότι όλοι οι άνδρες και γυναίκες είναι αδελφοί και αδελφές, όχι μόνο από εξ αίματος σχέσεις από κοινούς θνητούς γεννήτορες, αλλά επίσης ως κυριολεκτικά παιδιά-πνεύματα του Επουράνιου Πατέρα» [Δήλωση της Πρώτης Προεδρίας αναφορικώς προς την αγάπη του Θεού για όλη την ανθρωπότητα, 15 Φεβρουαρίου 1978].
Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν μια θετική και μια περιεκτική προσέγγιση προς άλλους οι οποίοι δεν είναι της πίστης μας. Πιστεύουμε ότι κυριολεκτικά είναι αδελφοί και αδελφές μας, ότι είμαστε γυιοι και κόρες του ίδιου Επουράνιου Πατέρα. Έχουμε κοινή γενεαλογία που οδηγεί πίσω στον Θεό6.
2
Η Εκκλησία έχει αποστολή να διδάξει το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη.
Η Εκκλησία, ούσα το βασίλειο του Θεού στη γη, έχει μια αποστολή σε όλα τα έθνη. «Αφού, λοιπόν, πορευθείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα τού Πατέρα και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος·
»διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα παρήγγειλα σε σας» (Κατά Ματθαίον 28:19-20). Αυτά τα λόγια από το στόμα του Δασκάλου δεν γνωρίζουν εθνικά όρια, δεν περιορίζονται σε καμία φυλή ή πολιτισμό. Ένα έθνος δεν ευνοείται πάνω από ένα άλλο. Η νουθεσία είναι ξεκάθαρη: «διδάξτε όλα τα έθνη» …
Ως μέλη της Εκκλησίας του Κυρίου, πρέπει να σηκώσουμε την οπτική μας πέραν από προσωπικές προκαταλήψεις. Πρέπει να ανακαλύψουμε την υπέρτατη αλήθεια ότι πράγματι ο Πατέρας μας δεν είναι προσωπολήπτης. Μερικές φορές ανάρμοστα προσβάλλουμε αδελφούς και αδελφές άλλων λαών με το να αναθέτουμε την αποκλειστικότητα ενός έθνους ανθρώπων επί ενός άλλου…
Φανταστείτε έναν πατέρα με πολλούς γυιους, ο καθένας έχοντας διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, κλίσεις και πνευματικά χαρίσματα. Αγαπάει τον έναν γυιο περισσότερο από τον άλλον; Ίσως ο γυιος, οποίος έχει λιγότερη κλίση στα πνευματικά έχει την προσοχή, τις προσευχές και τις παρακλήσεις του πατέρα περισσότερο από τους άλλους. Σημαίνει αυτό ότι αγαπά τους άλλους λιγότερο; Φαντασθείτε έναν Επουράνιο Πατέρα να αγαπά μια εθνικότητα των απογόνων του περισσότερο αποκλειστικά από άλλους; Ως μέλη της Εκκλησίας, χρειαζόμαστε να μας υπενθυμίζουν την ερώτηση-προτροπή του Νεφί: «Δεν ξέρεις ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα έθνη;» (Νεφί Β΄ 29:7)…
Στους αδελφούς και τις αδελφές μας όλων των εθνικοτήτων: Σας καταθέτουμε επίσημη μαρτυρία ότι ο Θεός έχει μιλήσει στις μέρες μας, ότι ουράνιοι αγγελιαφόροι έχουν σταλεί, ότι ο Θεός έχει αποκαλύψει τις σκέψεις και το θέλημά του σε έναν προφήτη, τον Τζόζεφ Σμιθ…
Όπως ο Πατέρας μας αγαπά όλα τα τέκνα του, πρέπει να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους –κάθε φυλής, πολιτισμού και εθνικότητας– και να τους διδάσκουμε τις αρχές του Ευαγγελίου ώστε να το δεχτούν και να έρθουν στη γνώση της θειότητας του Σωτήρος7.
Στις ταπεινές προσπάθειές μας να οικοδομήσουμε την αδελφικότητα και να διδάξουμε αποκεκαλυμμένες αλήθειες, λέμε στους ανθρώπους του κόσμου αυτό που ο Πρόεδρος Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ με τόση αγάπη πρότεινε:
«Έχουμε έλθει όχι για να σας αφαιρέσουμε την αλήθεια και την αρετή που κατέχετε. Έχουμε έλθει όχι για να βρούμε λάθη σε εσάς ή να σας επικρίνουμε. …Κρατήστε όλο το καλό που έχετε και αφήστε μας να σας φέρουμε περισσότερο καλό, ώστε να είστε πιο ευτυχισμένοι, ώστε να είστε προετοιμασμένοι να εισέλθετε στην παρουσία του Επουράνιου Πατέρα μας»8.
Είμαστε στο έργο της σωτηρίας ψυχών, της πρόσκλησης ανθρώπων να έλθουν προς τον Χριστό, να τους φέρουμε προς τα νερά του βαπτίσματος ώστε να συνεχίζουν να προοδεύουν στο μονοπάτι που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Αυτός ο κόσμος χρειάζεται το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Το Ευαγγέλιο παρέχει τον μόνο τρόπο που ο κόσμος θα γνωρίσει ποτέ την ειρήνη9.
Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού, επιζητούμε να φέρουμε όλη την αλήθεια μαζί. Επιζητούμε να διευρύνουμε τον κύκλο της αγάπης και της κατανόησης μεταξύ όλων των ανθρώπων της γης. Έτσι, προσπαθούμε να εδραιώσουμε ειρήνη και ευτυχία, όχι μόνο μέσα στην χριστιανοσύνη αλλά ανάμεσα σε όλη την ανθρωπότητα…
Αυτό που ο Τζόζεφ [Σμιθ] έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην εδραίωση της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, είναι τώρα μια παγκόσμια θρησκεία, όχι απλά επειδή τα μέλη της βρίσκονται ανά τον κόσμο, αλλά κυρίως επειδή έχει ένα κατανοητό και περιεκτικό μήνυμα βασισμένο στην αποδοχή της πάσης αλήθειας, αποκατεστημένης για να καλύψει τις ανάγκες όλης της ανθρωπότητας.
…Στέλνουμε αυτό το μήνυμα αγάπης και ελπίδας σε όλο τον κόσμο. Ελάτε στον Θεό πάσης αλήθειας, ο οποίος συνεχίζει να μιλά στα παιδιά Του μέσω προφητών. Ακούστε το μήνυμα Αυτού, ο οποίος συνεχίζει να στέλνει τους δούλους Του να κηρύττουν το αιώνιο Ευαγγέλιο σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό. Ελάτε και απολαύστε από το τραπέζι που απλώνεται μπροστά σας από την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ελάτε μαζί μας καθώς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τον Καλό Ποιμένα ο οποίος το παρέχει10.
«Είμαστε στο έργο διάσωσης ψυχών».
3
Εκείνοι που έχουν γευτεί τις ευλογίες της εξιλέωσης του Ιησού Χριστού είναι υπό την υποχρέωση να καταθέτουν μαρτυρία γι’ Αυτόν.
Τι σχέση έχει η εξιλέωση με το ιεραποστολικό έργο; Οποτεδήποτε γευόμαστε τις ευλογίες της εξιλέωσης στη ζωή μας, δεν μπορούμε παρά να ανησυχούμε για την ευημερία των [άλλων].
Το Βιβλίο του Μόρμον είναι γεμάτο παραδείγματα που επεξηγούν αυτήν την αρχή. Όταν ο Λεχί γεύθηκε τον καρπό του δέντρου, συμβολικό της λήψης της εξιλέωσης, είπε: «Άρχισα να επιθυμώ να φάει και η οικογένειά μου από αυτό» (Νεφί Α΄ 8:12). Όταν ο Ενώς βίωσε τη μεταστροφή του και έλαβε συγχώρηση για τις αμαρτίες του, χάριν της πίστης του στον Ιησού Χριστό είπε: «Άρχισα να αισθάνομαι λαχτάρα για την ευημερία των αδελφών μου, των Νεφιτών» (Ενώς 1:9). Μετά προσευχήθηκε για τους Λαμανίτες, τους αδυσώπητους εχθρούς των Νεφιτών. Έπειτα, υπάρχει το παράδειγμα των τεσσάρων γιων του Μωσία –Αμμών, Ααρών, Όμνερ και Ίμνι– οι οποίοι έλαβαν συγχώρηση των αμαρτιών τους μέσω της εξιλέωσης και μετά εργάστηκαν για χρόνια μεταξύ των Λαμανιτών για να τους φέρουν προς τον Χριστό. Το χρονικό αναφέρει ότι δε μπορούσαν να αντέξουν στην σκέψη ότι κάποια ψυχή θα αφανιζόταν (Μωσία 28:3).
Αυτό το υπέρτατο παράδειγμα κάποιου δεσμευμένου με διαθήκη που επιθυμεί να διαδώσει το Ευαγγέλιο στους άλλους, επεξηγείται καλύτερα στο παράδειγμα του Άλμα του νεότερου. Θα ήθελα να σας διαβάσω τη μαρτυρία του …
«…Μάλιστα, και από εκείνη τη στιγμή και μέχρι τώρα, εργάστηκα ακατάπαυστα για να μπορέσω να φέρω ψυχές σε μετάνοια. Ώστε να μπορούσα να τους κάνω να γευτούν την υπέρμετρη αγαλλίαση την οποία γεύτηκα εγώ. Ώστε να μπορούσαν κι αυτοί να γεννηθούν από το Θεό, και να είναι πλήρεις με το Άγιο Πνεύμα» [Άλμα 36:24. Βλέπε, επίσης, Άλμα 36:12-23].
Ένας μεγάλος δείκτης της προσωπικής μεταστροφής κάποιου είναι η επιθυμία να διαδώσει το Ευαγγέλιο στους άλλους. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Κύριος έδωσε μια υποχρέωση σε κάθε μέλος της Εκκλησίας να είναι ιεραπόστολοι.
Ακούστε τη διαθήκη που λαμβάνει κάποιος όταν βαπτίζεται στην Εκκλησία:
«Καθώς επιθυμείτε να έλθετε στο ποίμνιο τού Θεού, και να λέγεστε λαός του, και δέχεστε να σηκώνετε ο ένας τού άλλου τα βάρη, για να γίνονται ελαφριά,
»Μάλιστα, και δέχεστε να πενθείτε με εκείνους που πενθούν, μάλιστα, και να ανακουφίζετε εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης, και να σταθείτε ως μάρτυρες τού Θεού σε όλες τις στιγμές και στα πάντα, και σε όλους τους τόπους που μπορεί να βρεθείτε, ακόμη και μέχρι θανάτου, ώστε να σας λυτρώσει ο Θεός, και να συμπεριληφθείτε με αυτούς τής πρώτης ανάστασης, ώστε να έχετε ζωή αιώνια» (Μωσία 18:8-9).
Πρέπει να σταθούμε ως μάρτυρες του Θεού όλες τις στιγμές και σε όλους τους τόπους, ακόμα και μέχρι θανάτου. Ανανεώνουμε αυτήν την διαθήκη κατά τη διάρκεια της μετάληψης, όταν συνάπτουμε διαθήκη να πάρουμε επάνω μας το όνομα του Χριστού.
Η ιεραποστολική υπηρέτηση είναι ένας σημαντικός τρόπος που παίρνουμε επάνω μας το όνομά του. Ο Σωτήρας έχει πει ότι αν επιθυμούμε να πάρουμε επάνω μας το όνομά του, με πλήρη πρόθεση καρδιάς, έχουμε κληθεί να πάμε στον κόσμο και να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε κάθε πλάσμα (βλέπε Δ&Δ 18:28)…
Εκείνοι που έχουν γευτεί την εξιλέωση είναι υπό την υποχρέωση να καταθέσουν πιστή μαρτυρία για τον Κύριο και Σωτήρα μας. …Η κλήση να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο στους άλλους αντιπροσωπεύει τη μεγάλη αγάπη μας για τα τέκνα του Επουράνιου Πατέρα μας, όσο και για τον Σωτήρα και το τι έκανε για μας11.
4
Με τη βοήθεια του Κυρίου, μπορούμε να υπερνικήσουμε όλα τα εμπόδια για να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο.
Όπως τα τείχη στην Ανατολική Ευρώπη… και πολλά άλλα μέρη του κόσμου καταρρέουν, η αντίστοιχη ανάγκη για περισσότερους ιεραποστόλους να εκπληρώσουν το θεϊκό πρόσταγμα να φέρουν το Ευαγγέλιο σε όλη τη γη, σίγουρα θα αυξηθεί! Είμαστε έτοιμοι για αυτό το ενδεχόμενο;
Για να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις που υπάρχουν επάνω μας για αυτό το θαυμάσιο ιεραποστολικό έργο των τελευταίων ημερών, ίσως μερικοί από εμάς (ειδικά η μεγαλύτερη γενιά που η οικογένειά τους έχει μεγαλώσει) χρειαζόμαστε να κάνουμε απολογισμό για να αποφασίσουμε αν «τα τείχη» που έχουμε κτίσει στο μυαλό μας πρέπει να καταρρεύσουν.
Για παράδειγμα, τι λέτε για «το τείχος της άνεσης» που φαίνεται να αποτρέπει πολλά ζευγάρια και ανύπανδρους από το να πάνε ιεραποστολή; Τι λέτε για «το οικονομικό τείχος» του χρέους που παρεμβαίνει στην ικανότητα μερικών μελών να πάνε ή «το τείχος των εγγονών» ή «το τείχος της υγείας» ή «το τείχος της έλλειψης της αυτοπεποίθησης» ή «το τείχος της παράβασης» ή το τείχος του φόβου, της αμφιβολίας ή του εφησυχασμού; Αμφιβάλλει κανείς για ένα λεπτό, ότι με τη βοήθεια του Κυρίου μπορεί να καταστρέψει αυτά τα τείχη;
Έχουμε το προνόμιο να έχουμε γεννηθεί σε αυτές τις τελευταίες μέρες, σε αντίθεση με τις προηγούμενες θεϊκές νομές, για να βοηθήσουμε να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο σε όλη τη γη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κλήση σε αυτή τη γη. Αν αρκούμαστε να κρυβόμαστε πίσω από τείχη που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι, ηθελημένα αποποιούμαστε τις ευλογίες που είναι άλλως δικές μας. Ο Κύριος σε μια σύγχρονη αποκάλυψη εξήγησε τη μεγάλη ανάγκη:
«Γιατί ιδέστε, ο αγρός είναι άσπρος, έτοιμος για συγκομιδή. Και να όποιος τραβήξει το δρεπάνι του με όλη τη δύναμή του, αυτός αποταμιεύει ώστε να μην αφανιστεί, αλλά φέρνει σωτηρία στη ψυχή του». (Δ&Δ 4:4.)
Ο Κύριος συνεχίζει να εξηγεί στην ίδια αποκάλυψη τα προσόντα που χρειαζόμαστε για να είμαστε καλοί ιεραπόστολοι. Γνωρίζοντας πλήρως καλά για τις αδυναμίες και τις επιφυλάξεις μας, καθώς στεκόμαστε μπροστά από την τεράστια πύλη των τειχών που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι, μας διαβεβαιώνει ότι η θεϊκή βοήθεια να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια θα έλθει αν μόνο κάνουμε αυτό που μας αναλογεί με μια απλή υπόσχεση: «Ζητήστε και θα λάβετε, κτυπήστε και θα σας ανοιχτεί». (Δ&Δ 4:7.)
Είθε ο Κύριος να μας ευλογήσει ώστε τα τείχη του νου μας να μην μας αποτρέπουν από τις ευλογίες που μπορούν να είναι δικές μας12.
Κατ’ επανάληψη στη θνητή του διακονία, ο Κύριός μας χορήγησε μια κλήση που ήταν τόσο πρόσκληση όσο και πρόκληση. Στον Πέτρο και τον Ανδρέα, ο Χριστός είπε: «Ελάτε πίσω μου, και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων» (Κατά Ματθαίον 4:19) …
Αρχικοί προφήτες έχουν διδάξει ότι κάθε ικανός, άξιος νέος άνδρας πρέπει να υπηρετεί μια ιεραποστολή πλήρους απασχόλησης. Τονίζω αυτήν την ανάγκη σήμερα. Επίσης έχουμε μεγάλη ανάγκη για ικανά, ώριμα ζευγάρια να υπηρετούν στο ιεραποστολικό πεδίο. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Ο μεν θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως λίγοι· παρακαλέστε, λοιπόν, τον Κύριο τού θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό του» (Κατά Λουκάν 10:2)13.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Σκεφτείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ σχετικά με το να είναι το Ευαγγέλιο για όλους τους ανθρώπους, βασισμένες στην αλήθεια ότι είμαστε όλοι τέκνα του Θεού (βλέπε τμήμα 1). Καθώς διαδίδουμε το Ευαγγέλιο, πώς μπορεί να μας βοηθήσει να έχουμε κατά νου ότι κάθε άτομο είναι κυριολεκτικά αδελφός ή αδελφή μας;
-
Τι μαθαίνουμε από τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 2 σχετικά με το πώς αισθάνεται ο Επουράνιος Πατέρας για τα τέκνα Του; Τι μπορείτε να κάνετε για να αγαπάτε καλύτερα όλους τους ανθρώπους και να διαδώσετε το Ευαγγέλιο σε αυτούς;
-
Πώς θα απαντούσατε στην ερώτηση του Προέδρου Χάντερ: «Τι σχέση έχει η εξιλέωση με το ιεραποστολικό έργο;» (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς μπορείτε να αυξήσετε την επιθυμία σας να διαδώσετε το Ευαγγέλιο στους άλλους; Τι ευλογίες έχουν έρθει καθώς έχετε διαδώσει το Ευαγγέλιο σε κάποιον – ή καθώς κάποιος το έχει διαδώσει σε σας;
-
Αφού μελετήσετε το τμήμα 4, σκεφτείτε τα «τείχη» που σας εμποδίζουν να λάβετε τις ευλογίες της ιεραποστολικής υπηρέτησης. Συζητήστε τρόπους που μπορείτε να υπερνικήσετε αυτά τα εμπόδια.
Σχετικές γραφές
Αμώς 9:9, Νεφί Β΄ 2:6-8, Μωσία 28:1-3, Άλμα 26:37, Δ&Δ 18:10-16, 58:64, 68:8, 88:81, 90:11, 123:12, Τζόζεφ Σμιθ–Κατά Ματθαίον 1:31
Βοήθεια διδασκαλίας
«Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να παροτρύνει έναν ή περισσότερους από αυτούς που διδάσκετε να συνεισφέρουν ιδέες που οι άλλοι χρειάζονται να ακούσουν. Να είστε ανοικτοί στις προτροπές που λαμβάνετε να καλέσετε συγκεκριμένα άτομα. Μπορεί ακόμα να αισθανθείτε να ζητήσετε από ένα άτομο που δεν προσφέρθηκε, να εκφράσει τις απόψεις του» (Teaching, No Greater Call [1999], 63).