Το Πρώτο βιβλίο του Νεφί
Η βασιλεία και η διακονία του
Μία αφήγηση του Λεχί και της συζύγου του, Σαρίας, και των τεσσάρων υιών του, που ονομάζονται (αρχίζοντας από τον μεγαλύτερο) Λάμαν, Λεμουήλ, Σαμ και Νεφί. Ο Κύριος προειδοποιεί τον Λεχί να αναχωρήσει από τη γη της Ιερουσαλήμ, επειδή προφήτευσε στον λαό σχετικά με την ανομία του και ο λαός επιδιώκει να καταστρέψει τη ζωή του. Κάνει ένα ταξίδι τριών ημερών στην έρημο με την οικογένειά του. Ο Νεφί παίρνει τους αδελφούς του και επιστρέφει στη γη της Ιερουσαλήμ για να αποκτήσει το χρονικό των Ιουδαίων. Η αφήγηση των δεινών τους. Νυμφεύονται τις θυγατέρες του Ισμαήλ. Παίρνουν τις οικογένειές τους και αναχωρούν στην έρημο. Τα δεινά και τα βάσανά τους στην έρημο. Η πορεία του ταξιδιού τους. Φθάνουν στη θάλασσα. Οι αδελφοί του Νεφί επαναστατούν εναντίον του. Τους αντιμετωπίζει και κατασκευάζει ένα πλοίο. Αποκαλούν το όνομα του τόπου Αφθονία. Διασχίζουν τη θάλασσα προς τη γη της επαγγελίας και ούτω καθεξής. Αυτό είναι σύμφωνα με την αφήγηση του Νεφί ή με άλλα λόγια, εγώ, ο Νεφί, έγραψα αυτό το χρονικό.
Κεφάλαιο 1
Ο Νεφί αρχίζει το χρονικό του λαού του. Ο Λεχί βλέπει σε όραμα μία πύρινη στήλη και διαβάζει από ένα βιβλίο προφητείας. Δοξολογεί τον Θεό, προλέγει τον ερχομό του Μεσσία και προφητεύει την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Καταδιώκεται από τους Ιουδαίους. Περίπου το 600 π.Χ.
1 Εγώ, ο Νεφί, έχοντας γεννηθεί από καλούς γονείς, αφού διδάχθηκα σε κάποιο βαθμό όλες τις γνώσεις του πατέρα μου, και έχοντας δει πολλά βάσανα επί των ημερών μου, παρά ταύτα, έχοντας ευνοηθεί άκρως από τον Κύριο όλες τις ημέρες μου, μάλιστα, αφού είχα λάβει μεγάλη γνώση για την καλοσύνη και τα μυστήρια του Θεού, γι’ αυτό κάνω ένα χρονικό των τεκταινομένων κατά τις ημέρες μου.
2 Λοιπόν, κάνω ένα χρονικό στη γλώσσα του πατέρα μου, η οποία αποτελείται από τις γνώσεις των Ιουδαίων και τη γλώσσα των Αιγυπτίων.
3 Και γνωρίζω ότι το χρονικό που φτιάχνω είναι αληθινό. Και το φτιάχνω με το ίδιο μου το χέρι. Και το κάνω σύμφωνα με τη γνώση μου.
4 Επειδή συνέβη ώστε στην αρχή του πρώτου έτους της βασιλείας του Σεδεκία, βασιλέα του Ιούδα, (ο πατέρας μου Λεχί, έχοντας κατοικήσει στην Ιερουσαλήμ όλες τις ημέρες του)· και εκείνο το ίδιο έτος ήλθαν πολλοί προφήτες, προφητεύοντας στον λαό ότι πρέπει να μετανοήσει ή η μεγάλη πόλη της Ιερουσαλήμ πρέπει να καταστραφεί.
5 Γι’ αυτό συνέβη ώστε ο πατέρας μου, ο Λεχί, καθώς προχωρούσε, προσευχήθηκε στον Κύριο, λοιπόν, με όλη του την καρδιά, για λογαριασμό του λαού του.
6 Και συνέβη ώστε καθώς προσευχόταν προς τον Κύριο, ήλθε μία πύρινη στήλη και παρέμεινε επάνω σε έναν βράχο εμπρός του. Και είδε και άκουσε πολλά. Και εξαιτίας όσων είδε και άκουσε, σειόταν και έτρεμε υπερβολικά.
7 Και συνέβη ώστε επέστρεψε στο σπίτι του στην Ιερουσαλήμ. Και έπεσε επάνω στο κρεβάτι του, επειδή είχε κατακλυσθεί από το Πνεύμα και από εκείνα που είχε δει.
8 Και έχοντας επομένως κατακλυσθεί από το Πνεύμα, μεταφέρθηκε σε ένα όραμα, ώστε είδε τους ουρανούς ανοικτούς και νόμισε ότι είδε τον Θεό να κάθεται επάνω στον θρόνο Του, περιστοιχισμένος από αναρίθμητες συνάξεις αγγέλων σε στάση ψαλμωδίας και δοξολογίας του Θεού τους.
9 Και συνέβη ώστε είδε Έναν κατελθόντα από τον μέσον του ουρανού, και διαπίστωσε ότι η λάμψη Του ήταν ανώτερη και από του ήλιου το καταμεσήμερο.
10 Και είδε επίσης δώδεκα άλλους, που Τον ακολουθούσαν και η λαμπρότητά τους ξεπερνούσε τη λαμπρότητα των αστεριών στο στερέωμα.
11 Και κατέβηκαν και προχώρησαν επάνω στο πρόσωπο της γης. Και ο πρώτος ήλθε και στάθηκε εμπρός στον πατέρα μου, και του έδωσε ένα βιβλίο, και του είπε να διαβάσει.
12 Και συνέβη ώστε καθώς διάβαζε, γέμισε από το Πνεύμα του Κυρίου.
13 Και διάβασε, λέγοντας: Ουαί, ουαί, Ιερουσαλήμ, διότι έχω δει τα βδελύγματά σου! Μάλιστα, και πολλά πράγματα διάβασε ο πατέρας μου σχετικά με την Ιερουσαλήμ – ότι θα πρέπει να καταστραφεί καθώς και οι κάτοικοι αυτής· πολλοί θα πρέπει να αφανισθούν από το σπαθί και πολλοί θα πρέπει να μεταφερθούν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα.
14 Και συνέβη ώστε αφού ο πατέρας μου διάβασε και είδε πολλά μεγάλα και θαυμαστά πράγματα, αναφώνησε πολλά προς τον Κύριο, όπως: Μεγάλα και θαυμαστά είναι τα έργα Σου, Κύριε, Θεέ Παντοκράτορα! Ο θρόνος Σου είναι ψηλά στους ουρανούς, και η δύναμή Σου και η καλοσύνη και η ευσπλαχνία Σου επάνω σε όλους τους κατοίκους της γης. Και επειδή είσαι πολυεύσπλαχνος, δεν θα αφήσεις αυτούς που έρχονται σε Σένα να χαθούν!
15 Και κατ’ αυτόν τον τρόπο ήταν η ομιλία του πατέρα μου δοξολογώντας τον Θεό του. Επειδή η ψυχή του όντως αγαλλίαζε και ολόκληρη η καρδιά του ήταν πλήρης, λόγω των όσων είχε δει, μάλιστα, τα οποία ο Κύριος του είχε δείξει.
16 Και τώρα, εγώ, ο Νεφί, δεν κάνω μία πλήρη αφήγηση των όσων έχει γράψει ο πατέρας μου, διότι έχει γράψει πολλά που είδε σε οράματα και σε όνειρα. Και έχει γράψει επίσης πολλά που προφήτευσε και είπε στα τέκνα του, για τα οποία δεν θα κάνω πλήρη αφήγηση.
17 Αλλά θα κάνω αφήγηση για ό,τι συνέβη σε μένα, κατά τις ημέρες μου. Ιδού, κάνω μια σύντμηση του χρονικού του πατέρα μου πάνω σε πλάκες, τις οποίες έκανα με τα ίδια μου τα χέρια. Αφού λοιπόν τελειώσω τη σύντμηση της αφήγησης του πατέρα μου τότε θα κάνω μία αφήγηση της δικής μου ζωής.
18 Γι’ αυτό, θα ήθελα να γνωρίζετε ότι, αφού έδειξε ο Κύριος τόσα πολλά θαυμαστά στον πατέρα μου, τον Λεχί, μάλιστα, σχετικά με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ιδού πήγε έξω στον λαό και άρχισε να προφητεύει και να διακηρύττει σε αυτόν σχετικά με τα όσα είχε δει και ακούσει.
19 Και συνέβη ώστε οι Ιουδαίοι όντως τον χλεύασαν εξαιτίας όσων καταμαρτυρούσε για αυτούς, επειδή αληθώς καταμαρτυρούσε για την κακία τους και τα βδελύγματά τους. Και κατέθετε μαρτυρία ότι όσα είδε και άκουσε και επίσης αυτά που διάβασε στο βιβλίο, φανέρωναν απλά για τον ερχομό του Μεσσία καθώς επίσης και για την λύτρωση του κόσμου.
20 Και όταν άκουσαν οι Ιουδαίοι αυτά τα πράγματα, θύμωσαν μαζί του. Μάλιστα, όπως με τους προφήτες της αρχαίας εποχής τους οποίους είχαν εκδιώξει, λιθοβολήσει και θανατώσει. Και ακόμα επιζητούσαν τη ζωή του, ώστε να του την αφαιρέσουν. Όμως, ιδού, εγώ, ο Νεφί, θα σας δείξω ότι τα πολυεύσπλαχνα ελέη του Κυρίου, είναι επάνω σε εκείνους τους οποίους έχει επιλέξει, λόγω της πίστης τους, για να τους καταστήσει ισχυρούς, και μάλιστα μέχρι τη δύναμη της απολύτρωσης.