1 Και ξανά: Εισάκουσε, ω οίκε του Ισραήλ, όλοι εσείς που έχετε αποκοπεί και εκδιωχθεί εξαιτίας της κακίας των ποιμένων του λαού μου. Μάλιστα, όλοι εσείς που έχετε αποκοπεί, που έχετε διασκορπιστεί μακριά, που είστε του λαού μου, ω οίκε του Ισραήλ. Ακούστε με, τα νησιά και εισακούστε, οι μακρινοί λαοί. Ο Κύριος με κάλεσε από την κοιλιά της μητέρας μου· από τα σπλάχνα της μητέρας μου ανέφερε το όνομά μου.

2 Και έκανε το στόμα μου σαν κοφτερό σπαθί. Στη σκιά του χεριού Του με έκρυψε, και με έκανε σαν βέλος εκλεκτό, και μέσα στη φαρέτρα Του με έκρυψε.

3 Και μου είπε: Συ είσαι ο δούλος μου, ω Ισραήλ, εις τον οποίον θα δοξαστώ.

4 Και εγώ είπα, μάταια κόπιασα, κατανάλωσα τη δύναμη μου για το τίποτα και μάταια. Ασφαλώς η κρίση μου είναι με τον Κύριο, και το έργο μου με τον Θεό μου.

5 Τώρα λοιπόν, λέει ο Κύριος –αυτός που με έπλασε από την κοιλιά να είμαι δούλος του, για να ξαναφέρω τον Ιακώβ σε αυτόν– έστω κι αν ο Ισραήλ δεν συναχθεί, όμως εγώ θα δοξαστώ στα μάτια του Κυρίου και ο Θεός μου θα είναι η δύναμη μου.

6 Και είπε: Μικρό είναι το να είσαι δούλος μου, για να ανορθώσεις τις φυλές του Ιακώβ, και να αποκαταστήσεις το υπόλοιπο του Ισραήλ. Θα σε δώσω επίσης σαν φως στους Εθνικούς, για να είσαι η σωτηρία μου ώς τα πέρατα της γης.

7 Έτσι είπε ο Κύριος, ο Λυτρωτής του Ισραήλ, ο Άγιός Του, προς εκείνον τον οποίο ο άνθρωπος περιφρονεί, προς εκείνον τον οποίον τα έθνη απεχθάνονται, προς τον δούλο των εξουσιαστών: Βασιλιάδες θα δουν και θα ανυψωθούν, πρίγκιπες επίσης θα προσκυνήσουν, λόγω του Κυρίου που είναι πιστός.

8 Έτσι λέει ο Κύριος: Σε καιρό αποδεκτό σε άκουσα, ω νησιά της θάλασσας, και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα. Και θα σε διαφυλάξω και θα σου δώσω τον δούλο μου για διαθήκη του λαού, να ανορθώσει τη γη, να κάνει να κληροδοτηθούν οι ερημωμένες κληρονομιές.

9 Ώστε να πεις στους δέσμιους: Βγείτε έξω· σε αυτούς που είναι στο σκοτάδι: Φανερωθείτε. Θα βοσκηθούν κοντά στους δρόμους, και οι βοσκές τους θα είναι σε όλους τους ψηλούς τόπους.

10 Δεν θα πεινάσουν ούτε θα διψάσουν, ούτε θα τους χτυπήσει ο καύσωνας ή ο ήλιος. Γιατί αυτός που έχει ευσπλαχνία γι’ αυτούς, θα τους οδηγεί, και προς πηγές νερού θα τους καθοδηγήσει.

11 Και θα κάνω όλα τα βουνά δρόμο, και οι λεωφόροι μου θα υπερυψωθούν.

12 Και τότε, ω οίκε του Ισραήλ, ιδού, αυτοί θα έλθουν από μακριά. Και να, αυτοί από το βοριά και από τη δύση. Και αυτοί από τη χώρα Σινείμ.

13 Τραγουδήστε ουρανοί και αγαλλίασε γη, επειδή τα πόδια εκείνων που είναι στην ανατολή θα εδραιωθούν. Και ξεσπάστε σε τραγούδια, ω βουνά, επειδή αυτοί δεν θα πληγούν πια. Επειδή ο Κύριος παρηγόρησε τον λαό του και θα ελεήσει τους βασανισμένους του.

14 Όμως, ιδού, η Σιών είπε: ο Κύριος με εγκατέλειψε, και ο Κύριος μου με λησμόνησε – όμως αυτός θα αποδείξει ότι δεν είναι έτσι.

15 Γιατί, είναι δυνατόν μία γυναίκα να λησμονήσει το βρέφος που θηλάζει, ώστε να μην έχει συμπόνια για τον υιό της κοιλίας της; Μάλιστα, αυτές μπορεί να ξεχάσουν, όμως εγώ δεν θα ξεχάσω, ω οίκε του Ισραήλ.

16 Ιδού, σε ζωγράφισα επάνω στις παλάμες των χεριών μου. Τα τείχη σου είναι διαρκώς ενώπιόν μου.

17 Τα τέκνα σου θα έλθουν γρήγορα εναντίον των καταστροφέων σου. Και εκείνοι που σε ερημώνουν θα φύγουν από σένα.

18 Σήκωσε τα μάτια σου τριγύρω και δες. Όλοι αυτοί συναθροίζονται και θα έλθουν σε εσένα. Και όπως ζω, λέει ο Κύριος, εσύ ασφαλώς θα ντυθείς με όλους αυτούς, σαν με κόσμημα και θα τους δέσεις επάνω σου σαν νύφη.

19 Γιατί οι αφανισμένοι και ερημωμένοι τόποι σου, και η γη του ολέθρου σου, θα είναι τώρα μάλιστα πάρα πολύ στενοί ένεκα των κατοίκων. Και εκείνον που σε κατέτρωγαν θα απομακρυνθούν από σένα.

20 Τα τέκνα που θα αποκτήσεις, μετά το χαμό των πρώτων, θα πουν πάλι στα αφτιά σου: ο τόπος είναι πολύ στενός για μένα. Δώσε τόπο σε μένα για να κατοικήσω.

21 Τότε θα πεις μέσα στην καρδιά σου: Ποιος μού γέννησε αυτά, ενώ έχασα τα τέκνα μου και είμαι ερημωμένη, αιχμάλωτη και μεταφερόμενη από εδώ και εκεί; Και τα ανέθρεψε αυτά; Ιδού, έμεινα μόνη. Αυτά πού ήταν;

22 Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Ιδού, θα υψώσω το χέρι μου προς τους Εθνικούς και θα στήσω τη σημαία μου προς τους λαούς. Και αυτοί θα φέρουν τους υιούς σου στην αγκαλιά τους και τις θυγατέρες σου θα τις σηκώνουν επάνω στους ώμους τους.

23 Και οι βασιλιάδες θα είναι παιδοτρόφοι σου, και οι βασίλισσές τους οι τροφοί σου. Θα σε προσκυνήσουν με το πρόσωπό τους προς τη γη και θα γλείψουν τη σκόνη των ποδιών σου. Και θα γνωρίσεις ότι εγώ είμαι ο Κύριος, διότι δεν θα ντρέπονται αυτοί που με προσμένουν.

24 Γίνεται το λάφυρο να αφαιρεθεί από τον ισχυρό ή οι νόμιμοι αιχμάλωτοι να ελευθερωθούν;

25 Όμως έτσι λέει ο Κύριος: ακόμα και οι αιχμάλωτοι του ισχυρού θα αφαιρεθούν και το λάφυρο του τρομερού θα ελευθερωθεί· διότι εγώ θα αντιμάχομαι με αυτόν που με αντιμάχεται και εγώ θα σώσω τα τέκνα σου.

26 Και θα ταΐσω αυτούς που σε καταπιέζουν την ίδια τους τη σάρκα. Θα μεθύσουν με το ίδιο τους το αίμα σαν με γλυκό κρασί. Και θα γνωρίσει κάθε σάρκα ότι εγώ, ο Κύριος, είμαι ο Σωτήρας σου και ο Λυτρωτής σου, ο Ισχυρός του Ιακώβ.