نوشته‌های مقدّس
۲ نیفای ۹


فصل ۹

یعقوب شرح می دهد که یهودیان در همۀ سرزمین های موعودشان گرد هم آورده خواهند شد — کفّاره، خون بهای فرو افتادن آدمی را می دهد — بدن مردگان از گور، و روح آنها از دوزخ و از فردوس بیرون خواهند آمد — آنها داوری خواهند شد — کفّاره از مرگ، دوزخ، اهریمن، و عذاب بی پایان نجات می دهد — پرهیزکاران در ملکوت خدا نجات خواهند یافت — سزای گناهان اعلام می شود — قدّوس اسرائیل نگهبان دروازه است. نزدیک به ۵۵۹–۵۴۵ پیش از میلاد.

۱ و اینک، برادران محبوبم، من این چیزها را خوانده ام که شما بتوانید دربارۀ پیمان های سَروَر که او با همۀ خاندان اسرائیل بسته است بدانید —

۲ که او با دهان پیامبران مقدّسش به یهودیان سخن گفته است، حتّی از آغاز تا پایین، نسل به نسل، تا آن زمان بیاید که آنها به کلیسا و گَلّۀ راستین خدا بازآورده شوند؛ هنگامی که آنها به خانه در سرزمین های میراثیشان گرد هم آیند و در همۀ سرزمین های موعودیشان جای گیرند.

۳ بنگرید، برادران محبوبم، من این چیزها را به شما می گویم که شما بتوانید شادمانی کنید؛ و به سبب برکاتی که سَروَر خدا بر فرزندان شما عطا خواهد کرد سرهایتان را برای همیشه بالا بگیرید.

۴ زیرا من می دانم که شما، بسیاری از شما، جستجوی زیادی کرده اید، تا از چیزهایی که می آیند آگاه شوید؛ از این رو من می دانم که شما می دانید که جسم ما فرسوده می شود و می میرد؛ با این وجود، در بدن هایمان ما خدا را خواهیم دید.

۵ آری، من می دانم که شما می دانید که او خودش را در بدن به آنها در اورشلیم نشان خواهد داد، از جایی که ما آمدیم؛ زیرا لازم است که این در میان آنها انجام شود؛ زیرا این خواستۀ آفریدگارِ بزرگ است که خودش روا دارد تا در جسم مطیع آدمی شود و برای همۀ آدمیان بمیرد که همۀ آدمیان بتوانند مطیع او شوند.

۶ زیرا آنچنان که مرگ بر همۀ آدمیان گذاشته شده است، تا برنامۀ مهرآمیز آفریدگار بزرگ را برآورده سازد، ناگزیر باید قدرت رستاخیزی باشد، و رستاخیز ناگزیر باید بر آدمی به دلیل فرو افتادن بیاید؛ و فرو افتادن به دلیل سرپیچی آمد؛ و برای اینکه آدمی فروافتاده شد آنها از پیشگاه سَروَر بریده شدند.

۷ از این رو، ناگزیر باید یک کفّارۀ بیکران باشد — اگر کفّاره ای بیکران نمی بود این فساد نمی توانست بی فسادی را بر تن کند. از این رو، داوری نخستی که بر آدمی آمد ناگزیر باید تا یک دورۀ بی پایان باقی می ماند. و اگر چنین می شد، این جسم باید دراز می کشید تا بگَندد و در مادرش زمین از هم بپوسد تا دیگر برنخیزد.

۸ شگفتا از خِرَدمندی خدا، رحمت و فیض او! زیرا بنگرید، اگر جسم دیگر برنخیزد روح های ما ناگزیر مطیع آن فرشته ای می شوند که از پیشگاه خدای جاویدان فرو افتاد و اهریمن شد تا دیگر برنخیزد.

۹ و روح های ما مانند او می شدند و ما اهریمن می شدیم، فرشتگانی برای یک اهریمن، تا از پیشگاه خدایمان بیرون نگه داشته شویم و با پدرِ دروغ ها بمانیم، در بدبختی مانند خودش؛ آری، به آن موجودی که پدر و مادر نخست ما را گول زد، کسی که خودش را شبیه فرشتۀ نور درمی آوَرَد، و فرزندان آدمی را به سازمان های مخفیِ آدم کشی و همه گونه کارهای تاریکی مخفی برمی انگیزد.

۱۰ شگفتا بزرگیِ نیکی خدایمان، که راهی برای فرار ما از چنگ این هیولای وحشتناک آماده می کند؛ آری، آن هیولا، مرگ و دوزخ، که من مرگِ بدن می خوانم، و نیز مرگ روح.

۱۱ و به سبب راه رهاییِ خدایمان، قدّوس اسرائیل، این مرگ، که از آن سخن گفته ام، که جسمی است، مردگانش را آزاد می کند؛ مرگی که گور است.

۱۲ و این مرگی که من از آن سخن گفته ام، که مرگ روحی است، مردگانش را آزاد خواهد کرد؛ مرگ روحی که دوزخ است؛ از این رو، مرگ و دوزخ باید مردگانشان را آزاد کنند و دوزخ باید روح های اسیرش را آزاد کند و گور باید بدن های اسیرش را آزاد کند، و بدن و روحِ آدمیان به یکدیگر بازآورده خواهند شد؛ و این با قدرت رستاخیزی قدّوس اسرائیل است.

۱۳ شگفتا بزرگیِ برنامۀ خدایمان! زیرا از سوی دیگر، فردوس خدا باید روح های پرهیزکاران را آزاد کند، و گور بدن پرهیزکاران را آزاد کند؛ و روح و بدن دوباره به خودش بازآورده می شود؛ و همۀ آدمیان فساد ناپذیر و فناناپذیر می شوند، و آنها انسان های زنده هستند، با داشتن آگاهی کامل مانند ما در جسم، جز اینکه آگاهی ما کامل خواهد بود.

۱۴ از این رو، ما از همۀ جرممان و ناپاکیمان و برهنگیمان آگاهی کامل خواهیم داشت؛ و پرهیزکاران از خوشی شان و از پرهیزکاریشان، آگاهی کامل خواهند داشت، پوشیده شده با پاکی، آری، یعنی با ردای پرهیزکاری.

۱۵ و چنین خواهد گذشت که هنگامی که همۀ آدمیان از این مرگ نخستین گذشته به زندگی رسیده باشند، به اندازه ای که آنها فناناپذیر شده اند، باید در برابر کُرسیِ داوری قدّوس اسرائیل پدیدار شوند؛ و آنگاه داوری می آید، و آنگاه آنها باید برپایۀ داوری مقدّس خدا داوری شوند.

۱۶ و همانا، به هستی سَروَر سوگند، زیرا سَروَر خدا این را گفته است، و این سخن جاودانۀ او است، که نمی تواند بی اعتبار شود، که کسانی که پرهیزکارند هنوز هم پرهیزکار خواهند بود، و کسانی که آلوده هستند هنوز هم آلوده خواهند بود؛ از این رو، کسانی که آلوده هستند اهریمن و فرشتگانش هستند؛ و آنها به آتش ابدی، آماده شده برای آنها، خواهند رفت؛ و عذاب آنها همچون دریاچۀ آتش و گوگردی است که زبانۀ آتش آن برای همیشه و همیشه بالا می رود و هیچ پایانی ندارد.

۱۷ شگفتا از عظمت و دادگری خدایمان! زیرا او همۀ سخنانش را اجرا می کند و آنها از دهان او بیرون آمده اند و قانون او باید برآورده گردد.

۱۸ ولی، بنگرید، پرهیزکاران، مقدّسین قدّوس اسرائیل، آنهایی که به قدّوس اسرائیل ایمان آورده اند، آنهایی که صلیب های جهان را تحمّل کرده اند و شرم آن را خوار شمرده اند، آنها ملکوتِ خدا را که از بنیاد جهان برای آنها آماده شده است به ارث خواهند بُرد، و شادیشان برای همیشه کامل خواهد بود.

۱۹ شگفتا از عظمت رحمت خدایمان، قدّوس اسرائیل! زیرا او مقدّسینش را از اهریمن آن هیولای وحشتناک و مرگ و دوزخ و آن دریاچۀ آتش و گوگردی که عذابی بی پایان است رهایی می دهد.

۲۰ شگفتا چه بزرگ است قِداست خدایمان! زیرا او همۀ چیزها را می داند، و هیچ چیزی نیست مگر اینکه او آن را می داند.

۲۱ و او به جهان می آید که بتواند همۀ آدمیان را نجات دهد اگر آنها ندای او را بگوش دل بپذیرند؛ زیرا بنگرید، او دردهای همۀ آدمیان را، آری، دردهای هر آفریدۀ زنده را، هم مردان هم زنان و هم بچه هایی که عضو خانوادۀ آدم هستند را تحمّل می کند.

۲۲ و او این را تحمّل می کند که رستاخیز بتواند بر همۀ آدمیان بیاید، که همه در روزِ بزرگ و داوری بتوانند در پیشگاه او بایستند.

۲۳ و او همۀ آدمیان را فرمان می دهد که باید توبه کنند، و با داشتن ایمان کامل به قدّوس اسرائیل بنام او تعمید یابند، وگرنه آنها نمی توانند در ملکوتِ خدا نجات یابند.

۲۴ و اگر آنها نخواهند توبه کنند و بنام او ایمان آورند و بنام او تعمید یابند و تا پایان پایداری کنند، آنها لعنت خواهند شد؛ زیرا سَروَر خدا، قدّوس اسرائیل، این سخن را گفته است.

۲۵ از این رو، او قانونی داده است؛ و جایی که هیچ قانونی داده نشده است هیچ مجازاتی نیست؛ و جایی که هیچ مجازاتی نیست هیچ محکومیّتی نیست؛ و جایی که هیچ محکومیّتی نیست، به سبب کفّاره، رحمت های قدّوس اسرائیل بر آنها ادعا می شود؛ زیرا آنها با قدرت او رهایی یافته اند.

۲۶ زیرا کفّاره، درخواست های دادگریِ او را بر همۀ کسانی که قانون به آنها داده نشده است خُرسند می کند، که آنها از هیولای وحشتناک، مرگ و دوزخ، و اهریمن، و دریاچۀ آتش و گوگردی، که عذابِ بی پایان است رهایی یابند؛ و به آن خدایی که به آنها نَفَس را داده است، که قدّوس اسرائیل است، بازآورده شوند.

۲۷ ولی وای بر او که قانون به او داده شده است، آری، که مانند ما همۀ فرمان های خدا را دارد و از آنها سرپیچی می کند، و روزهای آزمایش خود را هدر می دهد، زیرا وحشتناک است وضعیت او!

۲۸ شگفتا از برنامۀ حیله گرانۀ آن پلید! شگفتا از بیهودگی و بی مایگی و بی خِردی آدمیان! هنگامی که دانش آموخته هستند می پندارند آنها خِرَدمندند، و اندرز خدا را بگوش دل نمی پذیرند، زیرا آن را کنار می گذارند، گمان می کنند آنها خودشان می دانند، از این رو، خِرَدمندی آنها بی خِردی است و برایشان سودی ندارد. و آنها هلاک خواهند شد.

۲۹ ولی دانش آموخته بودن نیک است اگر آنها اندرزهای خدا را بگوش دل بپذیرند.

۳۰ ولی وای بر ثروتمندان، که نسبت به چیزهای جهان ثروتمندند. پس از آنجایی که ثروتمندند آنها بینوایان را خوار می شِمُرند و فروتن ها را آزار می دهند، و دل هایشان بر گنج هایشان است؛ از این رو، گنج آنها خدای آنهاست. و بنگرید، گنج آنها نیز با آنها از میان خواهد رفت.

۳۱ و وای بر کَرانی که نمی خواهند بشنوند؛ زیرا آنها هلاک خواهند شد.

۳۲ وای بر کورانی که نمی خواهند ببینند؛ زیرا آنها نیز هلاک خواهند شد.

۳۳ وای بر ختنه نشدگان در دل، زیرا آگاهی از نابکاری هایشان آنها را در روز آخر خواهد زد.

۳۴ وای بر دروغگو، زیرا او پایین به دوزخ فرو افکنده خواهد شد.

۳۵ وای بر آدمکشی که آگاهانه می کشد، زیرا او خواهد مُرد.

۳۶ وای بر کسانی که روسپی گری می کنند، زیرا آنها پایین به دوزخ فرو افکنده خواهند شد.

۳۷ وای بر کسانی که بت ها را می پرستند، زیرا اهریمنِ همۀ اهریمنیان در آنها دلشاد می شود.

۳۸ و، خلاصه، وای بر همۀ کسانی که در گناهانشان بمیرند؛ زیرا آنها به خدا باز خواهند گشت، و رُخسار او را خواهند دید، و در گناهانشان باقی خواهند ماند.

۳۹ آه، برادران محبوبم، وحشتناکیِ سرپیچی علیه آن خدای مقدّس، و نیز وحشتناکیِ تن دادن به فریب های آن حیله گر را به یاد داشته باشید. به یاد داشته باشید، نَفسانی-اندیشی مرگ است و روح-اندیشی زندگی جاویدان است.

۴۰ آه، برادران محبوبم، به سخنان من گوش فرا دهید. عظمت قدّوس اسرائیل را به یاد داشته باشید. نگویید که من چیزهای سختی علیه شما گفته ام؛ زیرا اگر چنین کنید، شما علیه راستی ناسزا خواهید گفت؛ زیرا من سخنان پروردگار شما را گفته ام. من می دانم که سخنان راستین علیه همۀ ناپاکی ها سنگین است؛ ولی پرهیزکاران از آنها نمی ترسند، زیرا آنها راستی را دوست دارند و نمی لرزند.

۴۱ آه آنگاه، برادران محبوبم، به سوی سرور، آن قدّوس آیید. به یاد داشته باشید که راههای او پرهیزکارانه است. بنگرید، راه برای آدمی باریک است، ولی گذرگاهی راست در برابر او کشیده شده است، و نگهبان دروازه قدّوس اسرائیل است؛ و او هیچ خدمتگزاری را در آن جا به کار نمی گیرد؛ و هیچ راه دیگری نیست مگر از راه دروازه؛ زیرا او فریب نمی خورد، زیرا سَروَر خدا نام او است.

۴۲ و هر کسی که در بزند، بر او باز خواهد کرد؛ و خردمندان، و دانش آموختگان، و آنهایی که ثروتمندند، کسانی که به سبب آموخته هایشان، و خِرَدشان، و ثروتشان خودبزرگ بین هستند — آری، آنها کسانی هستند که او ناچیز می شمرد؛ و او بر آنها باز نخواهد کرد مگر اینکه آنها این چیزها را دور بیندازند، و خودشان را در برابر خدا بی خِرد در نظر بگیرند و در عمق فروتنی پایین آیند.

۴۳ بلکه چیزهای خِرَدمند و دانا از آنها برای همیشه پنهان خواهند ماند — آری، آن خوشبختی که برای مقدّسین آماده شده است.

۴۴ آه، برادران محبوبم، سخنان مرا به یاد داشته باشید. بنگرید، من تنپوش هایم را در می آورم، و آنها را در برابر شما می تکانم؛ من خدای رستگاریم را نیایش می کنم که او با چشمِ همیشه-جستجوگرش به من نظر کند؛ از این رو، شما در روز آخر خواهید دانست، هنگامی که همۀ آدمیان از کارهایشان داوری خواهند شد، که خدای اسرائیل گواهی داد که من نابکاری های شما را از روانم تکاندم، و اینکه من با روشنی در برابر او می ایستم، و من از خونتان پاک شده هستم.

۴۵ آه، برادران محبوبم، از گناهانتان دوری کنید؛ زنجیرهای او را که شما را محکم به بند می کشد بتکانید؛ به سوی آن خدایی که صخرۀ رستگاریتان است بیایید.

۴۶ روان هایتان را برای آن روز شکوهمند آماده کنید هنگامی که دادگری بر پرهیزکاران اجرا خواهد شد، یعنی روز داوری، که شما با ترسی وحشتناک در خود فرو نروید؛ که شما جُرمِ وحشتناک تان را به طور کامل به یاد نیاورید، و وادار نشوید به بانگ برآوردن: مقدّس است، مقدّس است داوری های تو، سَروَرا خدای قادر مُطلق — ولی من جُرمم را می دانم؛ من از قانون تو سرپیچی کردم، و سرپیچی هایم از آنِ من هستند؛ و اهریمن مرا به دست آورده، که من اسیری در بدبختی وحشتناکش هستم.

۴۷ ولی بنگرید، برادرانم، آیا این لازم است که من شما را به واقعیّتی وحشتناک در مورد این چیزها بیدار کنم؟ اگر ذهن هایتان پاک بود من روان های شما را آشفته می کردم؟ اگر شما از گناه آزاد بودید من برپایۀ سادگی راستی با شما ساده می بودم؟

۴۸ بنگرید، اگر شما مقدّس بودید من بر شما از قداست سخن می گفتم؛ ولی چون شما مقدّس نیستید، و به من به عنوان یک آموزگار نگاه می کنید، ناگزیر باید لازم باشد که من پیامدهای گناه را به شما آموزش دهم.

۴۹ بنگرید، روانم از گناه بیزار است، و دلم در پرهیزکاری دلشاد می شود؛ و من نام مقدّس خدایم را ستایش خواهم کرد.

۵۰ بیایید، برادرانم، هر کسی که تشنه است، به آبها بیایید؛ و او که هیچ پولی ندارد، بیا بخر و بخور؛ آری، بیا شراب و شیر بدون پول و بدون بها بخر.

۵۱ از این رو، نه پول را برای آنچه که بی ارزش است بکار برید، نه زحمت خود را برای آنچه که نمی تواند خوشنود کند. با کوشایی مرا بگوش دل بپذیرید، و سخنانی را که گفته ام به یاد آورید؛ و به سوی قدّوس اسرائیل آیید، و بر سفره ای بنشینید که نه از بین می رود، نه می تواند فاسد شود، و بگذارید روان شما از فربه بودن دلشاد شود.

۵۲ بنگرید، برادران محبوبم، سخنان خدایتان را به یاد آورید؛ هنگام روز، پیوسته به درگاه او نیایش کنید، و شبانگاه نام مقدّسش را سپاس گویید. بگذارید دل هایتان شادمانی کنند.

۵۳ و بنگرید چه بزرگ است پیمان های سَروَر، و چه بزرگ است مدارای او با فرزندان آدمی؛ و به سبب عظمت او، و فیض و رحمت او، او به ما وعده داده است که نوادگان ما، برپایۀ جسم، کاملاً نابود نخواهند شد، بلکه او آنها را حفظ خواهد کرد؛ و در نسل های آینده آنها یک شاخۀ پرهیزکار برای خاندان اسرائیل خواهند بود.

۵۴ و اینک، برادرانم، من می خواهم بر شما بیشتر سخن بگویم؛ ولی فردا من باقیماندۀ سخنانم را اعلام خواهم کرد. آمین